De mu. pe. aut non habet niſi vnum iudicem vel ſi habet eſt con­tentus rn̄dere corā electo actorem et tunc indubie procedat reconuentio et idem crederē dicendū in his qui p̄ſunt alicui collegio rōne predicta iſtorum iu­riſdictio eſt prorogabilis ꝯſenſu partium. ergo proce dit reconuentio vt generaliter ſentit Bar. in. d. aucͣ. et conſequenter. et. s. dixi. ſed coram arbitris iuris qui ſunt deputati ad certum articulum non ꝓcedit recon uentio ut voluit ſpe. quia tm̄ habēt iuriſdictionē ſuper illo articulo. vnde fuit de mente iuris ampliare eo rum iuriſdictionem mandetur ut incontinenti ex­pediatur articulus ille ar. c. legittima. de appel. li. vi. in. c. ſpāli eo. ti. ſed coram arbitris iuris certe cau­ſe vtputa cum ep̄s vult agere contra ſubditum quo ca ſu eliguntur arbitri vt in. c. ſi clericus. xi. q. i. tunc ſa­tis puto r̄cōuentiōeꝫ poſſe fieri. ſatis enī eligūt̉ ab epi­ſcopo exquo ſecū ꝯtraxit quaſi et ſciebat cāꝫ ꝓducē­dam ad arbitros et forte idem in arbitris qui eligunt̉ inter conſangimeos virtute ſtatutorum. Rudentiam. Actor qui impetrat reſcriptum appellati one remota in cauſa reconuentionis appella tione remota reſpondere tenet̉. vel ſumma ſic genera­lius et vtilius. Modus procedendi datus reſcrio tum in ꝯuentionis intelligit̉ repetitus ī cauſa recō uentionis. h. d. Cōis diuiſio. ſecūda ibi nos Noͣ. primo vnū priuilegium reconuentionis. eſt em̄ cauſa rum adequatiuum ut pariter et eodē modo ſeu forma ꝓcedat̉ ī recōuētōis ſic̄ ī ꝯuctōis huiꝰ pͥuilegij duplex ī lr̄a iſta aſſignat̉. prima quia actoris et rei eadem debet eſſe conditio ꝯcordat regula. licet ac­tori. de reg. iu. li. vi. et de iudi. nouit ſcd̓a cauſa qꝛ ac­tor debet velle ꝯtra ſe in defenſione qd̓ impetrauit ꝓ­ſe in īpugnatione. ar. regule qd̓ quiſqꝫ iuris. ff. qd̓ qꝫ iuris to. et de ꝯſti. c. omnes. Nota ſcd̓o ibi ita ſentimus ⁊cͣ. hoc. rn̄detur de iure ſicut alibi hec verba non occurrit quare ⁊cͣ. ut in. c. item cum quis. de reſti. ſpo. ſatis enī eſt ꝯſtet de principis vo luntate. omnis enī eius voluntas animo ꝯſtituendi le gem habetur pro lege. Inſti. de iur. na. ge. ci.§. ſed quod princi. et. l. i. ff. de ꝯſti. prin. qd̓ intelligo niſi ſit cōtra. ius diuinum quia tunc potius ꝯuincitur errare quam legē ꝯdere. xxv. q. i. ſunt quidā. et debet habere qualitates requiſitas de quibus vide. iiij. di. erit aūt Noͣ. reum poſſe vti priuilegio actoris ad eius in ſtantiam ꝯceſſo nedum in defenſionis ſed etiā ī reconuentionis nam ꝓpter equalitatē que debet eſſe inter actorem et reum intelligitur priuilegiū repetitū in recōuentionis ⁊cͣ. Oppo. expediendo glo. pͥ­mam diſpoſitio huius. c. non poſſit procedere. quia reſcripta ſunt ſtricti iuris nec debent extendi. de. offi. dele. c. p. et. g. tum quia etiam priuilegium de bet extendi ad aliam perſonam etiā per ſil̓itudinē ra­tionis ut in. c. ſane. de p̓uile. et in regula priuilegiū de reg. iu. li. vi. et ſic eſto clauſula appellatione remota ꝯcedatur in priuilegium non debet extēdi ſuper dicta rōne. So. he potuerunt eſſe rationes dubitandi ī tex. rationes vero decidendi colligūtur ex tex. et etiā gl. iſtam primam. Prima ē qꝛ in iudicijs debet eſſe ꝑſonarum acceptio. Scd̓a qꝛ debet licere actori. quod reo licitū exiſtit. Tercia qꝛ qd̓ quiſqꝫ iuris ī alteꝝ ſtatuit ⁊cͣ. ut in iuribus. alle. in. glo. Et noͣ. ex hac glo. et ex tex. extenſio reſcripti ad cām recōuen tionis non fit hic ex vigore illius ti. tantū qd̓ quiſqꝫ iuris ⁊cͣ. ſed etiam ex alijs rōnibus.. aſſignatis. fa ciunt herationes pro his que dixi in. c. p̄cedenti. vt in cauſis ſummarijs admittatur reconuetio et proce­datur in ea ſicut in ꝯuentione et aliquid.. ſubicijam. Et ex his rōnibus infertur ad id qd̓ dicūt hic Tan. et in. ſicut appellans pōt vti nouis probatōnibꝰ in cauſa appellationis. l. hanc. C. tēpo. appel. in .c. Iohānes. de fi. inſtru. ita et appellatꝰ nouis de fenſionibus. Glo. ij. pͥmo exponit lr̄am. ſcd̓o colli git̉ ar. iudicem eandē hr̄e iuriſdictionē in prorogata iu riſdictione qualē hꝫ in delegata ſicut in ſil̓i. ſi ꝗd relī­quitur ab herede intelligitur repetitum a ſubſtituto. C. ad trebel. l. non iuſtā. Noͣ. pͥmo ex glo. recō­uentio procedit ex tacita ꝓrogatione et intellige de ꝓ­rogatione legis non hoīs quia clericus non pōt pro­rogare ſine licentia ſui ep̄i ut in. c. ſigificaſti. fo. ꝯp. et tn̄ reconuenitur ſine eius licentia. ſil̓e in ꝯtractu in. c. dilecti.. de fo. ꝯpe. ſurgit ergo recōuentio ex eo debet actor velle et admittitur niſi in cauſis in qui bus partes poſſent iuriſdictionē prorogare qꝛ in alijs grauioribus pn̄t velle et dic plene ut dixi. s. c. xx. Subſequenter glo. querit nūquid reus poſſit recon­uenire actorē ſuꝑ pluribus ipſe tantū impetraue­rit ſuꝑ vna cauſa glo. ꝯcludit ſic et idē tenet hoſti. cōiter alij. et facit tex. s. c. xxi. ut ibi dixi Ulterius glo. querit an actor reconuentus poſſit iteꝝ recōueni­re reum ſuꝑ cauſa in reſcripto non expreſſa efficiat̉ reus in reconuentionis et ꝯcludit non qꝛ recon­uentio non intelligitur niſi quo ad illum qui pͥmo ꝯue nitur. et hec noͣ. ad idem Accur. et Bart. in aucͣ. ſequenter. C. de ſen. et interlo. om. indi. Idem hoſti. hic adducens rōnem vt euitetur infinitas. de reſcrip. c. ij. li. vi. et quia fuit in ptāte actoris a principio ſuꝑ pluribus impetrare. de reſcri. c. iij. eo. li. imputet ergo ſibi. et idem ſequitur guil. in ſpe. in ti. de reconuen.§. i.. item pone. per. l. ff. de iureiur. l. iuſiurandum ad pecunias.§. ſed nec. et facit qd̓ ip̄e idem noͣ. in.§. ij. e. ti. dicit tn̄ ſpe. in ti. de recon.§. i.. pe. ſi tu me ꝯue nis corā vno iudice et ego te ꝯuenio corā alio intellige vbi pōt vel excipitur poteris me recōuenire corā illo quia coram illo ego ſum ꝯueniens et non recon­ueniens et ſimile poteſt dici indelegato ſcd̓m do. ant.