de ordine cognitionum. Quia lite ꝯteſtata p̄ſtito iuramento calūnie da tis dilatōibus ab hoīe et a iure. ſolēt rei ſuas qōnes ꝓponere. de quibus quo ordine ſit cognoſcēdū. poſ ſet merito dubitari Ideo poſt rubricas p̄cedentes. ponit iſtam. de materia habetur. ij. q. ij.. iij. q. i. Opp. videt̉ illa ca ſit ſuꝑflua. qꝛ quō ordi­ne de pl̓ibus qōnibus cognoſcat̉ tractat̉.s. in ti. de . pe. ergo ⁊c̄. qd̓ eſt ꝯtra id qd̓ pollicitꝰ fuit.. in ꝓhemio huius libri. ſuꝑflua ſunt reſecāda ut in. c. ij. de proba.. lxviij. di. cor ep̄i. So. Io. cal. bene ca de mu. pe. principal̓r tractat an reꝰ poſſit re conuenire actorē coram quo iudice an̄ qd̓ ſeruat̉ in vna ſit ſeruandum in alia. ſi quid aūt de ordine cognitionū ibi d̓r illud eſt incidenter tractat̉ prin cipaliter quo ordine de ip̄is cognoſcat̉. Itē hic non ſolū tractat̉ de ordine ꝯuētionis. ſed de ordine ꝯgni tionū quarūqꝫ plurimū qōnum ſaltē a diuerſis ꝓpo ſitaꝝ. ſeu reus ꝓponat modū actionis ſiue excepti onis. ut patet in nigro. et de his non tractat illa ru brica. ſic vna non eſt ſuperflua per aliam. licet ha­beāt aliqualē ꝓximitatem inter ſe. ſed poteſt aliter opponi contra rubrum. ſed hoc ſufficit. Ntelleximus. Caſus. Iudex an̄ ſententiam de per emptoria cognoſcit exceptione ſufficit ta­men in principali pronūciet. Communis diuiſio ſecunda ibi inquiſitionem. uel ſpecialius ſumma ſic. Contra mulierem vendicantē aliquem in maritū ad mittitur exceptio conſanguinitatis que prius diſcu tienda eſt qͣꝫ ſuper matrimonio pronuncietur. ſuffi cit ſuꝑ ip̄o pnͥcipali pronūciare. h. d. Nota pͥmo libera ꝑſona p̄t vendicari. adiecta tn̄. ut qꝛ eſt meus maritus. alias aūt libera ꝑſona vendicari poteſt ut. l. i. ff. de rei ven. vidē qd̓ noͣ. in. c. ex ꝑte. de reſt. ſpo. Inn. et alios. vn̄ expone tex. ibi in viꝝ .i. in maritū. Et d̓r vir a virtute animi. mulier vero a mollicie ut in.§. ſed illud ambroſij. xxxij. q. vij. Noͣ ſcd̓o lꝫ mulieri agēti poſſeſſorio ad reſtōem ꝯiugiſ admittat̉ exceptio ꝯſanguinitatis ſeu alia ꝯcernēs defectū ꝓprietatis ut ī. c. ex ꝯqōne. reſt. ſpo. ſecꝰ ſi agit̉ petitorio. em̄ petebat̉ reſtō ꝯiugis petebat̉ adiudicari. ut ſatis colligit̉ ex tex. tercio ī eo vir excipit pꝰ teſtes ꝓductos ex ꝑte mulieris actri­cis. reus artat̉ ad ꝑemptoria ꝓponendā ante fundatā intentionē actoris. an̄ aūt hoc poſſit poſt di dicita teſtificata: ul̓ an̄ productionē teſtiū.. ſubijciā plene Noͣ quarto exceptio ꝑemptoria elidit.i. ꝑimit peticionem ſeu actione actoris. Ideo dicimꝰ exceptio eſt actionis excluſio. ut. l. i. ff. de excep. et in. c. ij.. e.. c. a nobis. de excep. Anteqͣꝫ attingā materiam huius decre. q̄ro de rōne decidendi. Hic em̄ ſunt duo dicta. primū pͥmo dꝫ diſcuti negociū pnͥcipale. ſcd̓m diſcuſſa exceptione ſatis ē ꝓnun­ciari ſuꝑ ip̄o pnͥcipali. So. ꝯclude poſt calde. hic ra tionem pͥmi dicti eſſe. qꝛ fundata intentione actoris venit reus condemnādus. niſi aliter ſe defendat. dꝫ em̄ iudex iudicare ẜm merita cauſe pandunt̉ ex al­ſertione ꝑtium ut. l. fi. C. ſi vim alio. et. c. ex lr̄is. de in inte. reſt. vn̄ ut appareat an reus ſit abſol­uendus condēnandus; dꝫ prius diſcuti ſua ex­ceptio Ratio aūt ſcd̓i dicti ē. qꝛ omne ſuꝑfluū reſecū dum ē ab arte. lxviij. di. corep̄i... de proba. c. ij. ſed pronūciato ſuꝑ pnͥcipali; apparet de effectu ad que­ꝑemptoria fuit propoſita. ex quo aliud obſtabat ergo eſt neceſſe ſuꝑ exceptione ſpecifica pronunc are ſatis tacite ꝓnunciet̉. Et hoc apparet inutilis et vana illa magna diſcuſſio. gl. doc. an ſit pronun ciandū ſuꝑ exceptione incidenti vel emergenti. ſal tem ſuꝑ eis tacite ſemꝑ pronūcietur. dic ut.. ſubijciā Uenio ad gl. que ſolent iuuenibus multū diffici­les reputari: in veritate ē propter aliqua vocabula magiſtralia. de ꝗbus ſtatim dicet̉. Et pro claro intel­lectu huius gl. diuido eam quo ad intellectū pnͥcipa liter in tres ꝑtes. p̓mo em̄ attingit qn̄ ſit ꝓponenda ſeu diſcutienda exceptio ꝑemptoria. ſcd̓o an̄ qn̄ ſi pronunciādū ſuꝑ exceptōe incidenti uel emergēti. te cio que dicat̉ exceptio incidens uel emergēs Qu ad primū gl. multū breuiter dicit. de ꝑemptori­ſeu incidēti cognoſcēdū eſt tm̄ intentōe actoris fūdi ta. ar. hic. pͥmo mulier actrix teſtes ſuos pro duxit ad fundandā intentōeꝫ ſuā. poſtmodū vir ex cepit de cōſanguinitate: ꝓbatōes obtulit Circa hāc primā ꝑtem dic latiꝰ clarius: cōcludēdo mate riā hic alibi tactā. aūt loquit̉ de exceptōe dilato ria aut ꝑemptoria. primo caſu illa regulariter ꝓpo nenda et probāda eſt an̄ li. ꝯteſt. ſi ē talis ī qua requirit̉ cōteſtatio dꝫ proponi an̄ illum actū ſo let fieri poſt litem conte. ut ī. c. īter monaſterium. de re iudi. qd̓ ibi plene noͣ. vide bo. glo. in. c. l. de cle. li. vi. et Inn. in. c. ij. de dila. fallit ī exceptōe excō­cationis: in dilatoria ſol̓onis. et de haꝝ natura di­vt noͣ. in. c. pe. et. c. paſtoralis. de excep. in. l. exce­ptionē. C. de probatꝭ. hec vera niſi exceptio incipiat cōpetere poſt li. conte. ut in. c. inſinuāte de off. dele in. l. ij. C. de conſor. eiuſ. li. Uel niſi de nouo po­ueniret ad noticiā ꝑtis. ut dicit gl. noͣ. in. c. exceptio nem. iij. q. vi. et aliquid de vltimo dicaꝫ.. in. c. Et adeo hec ſunt vera ſi iudex vellet ſimul ꝓcedē re ſuꝑ dilatoria et ſuꝑ pnͥcipali uel ꝓceſſus erit nul­uel ſaltē poterit appellari: propter cōtradictōem que ſequit̉ exinde. de quo dic ut plene dixi ī. c. exhibita. de iudi. Si vero q̄rit̉ de ꝑemptoria ſeu īcidenti et et ꝓprie materia noſtra Et ī hac ꝯclude aūt quentur