Seite
in actorē qꝛ nō redit ad eū tanqͣꝫ ad actorem ſuū. ſꝫ tanqͣꝫ ad quēlibet extraneū. ⁊ iō hꝫ locū illa regula res inter alios acta ⁊cͣ ntiū ꝓ ſi ſcd̓m mā cle­tus autē ecōtra ꝙ tūc ſucceſſor fingit̉ iure actoris. et ſic hꝫ locū illa regula. is qui in ius alterius ſuccedit de regiar. li. xi. Aut reuertit ita ad actorē ſuū cū ti­pulo ⁊ tunc autē titulus oīo primi tituli reſolus. ⁊ nō trāſit res iudicata in actorē exemplum in. l. con miſſorie. vel adiectionis in diem. ſi enī vēdidi tibi rē ita ꝙ ſi nō ſolueres in tali termino. res eēt inempta. vel nū alijs afferret meliorē cōqͣtionē ī certū tenus tunc enī nō prodeſt. nec nocet res iudicata cū aucto­tis emptore ꝙ pide reſoluit exte conditione ac ſi non fuiſſet facta venditio. ut in. d.§. fi. ſcd̓m aliā lec. ⁊. l. ij. cū. l. ſe. ff. de in diē adiec. Si vero oīno non reſoluit̉ primus titulus ſed quodāmō nouus titulus interuenit utputa ſi redit ex redibitoria ꝑ hāc enī acti on videt̉ facta noua venditio. ut noͣ. in. d.§. fi. ⁊ tūc tranſit res iudicata de ſucceſſorie in actorē. Hinc eſt ꝙ venditor ad quē res redit ex illa actione. vtit̉ acceſ ſione emptoris. ut. l. pōponius.§. preterea. ff. de ac­qui. poſ. Itē ⁊ fortius ſi reuertit̉ ad eū cū titulo oīno nouo. qꝛ fingit̉ ſucceſſor rōne tituli nouiter ſuꝑueniē tis. ⁊ ſic habet locū illa regula. is qui in ius. li. vi. Et ſi bene cōſideres iſta nō pn̄t adaptari ad caſum nr̄m qꝛ ius collatoris nō tranſit in prouiſum cū ſibi acꝗ­rit̉ ius in beneficio rōne tituli. qd̓ nō habebat colla­tor: ſed poſſidet prouiſus auctoritate collatoris. ſed an rōne cōnexitatis factum vnius p̄iudicet vel proſit alteri in aliquo dicā plene in. d. c. penul. Ulteriꝰ hec glo. op. prope finē cōtra tex. de incōpetētia titu­li. debuiſſet enī poni hoc. c. potius in tit. de ce. ſic̄. ponit. c. quereā. hic enī tractatur qn̄ inter eaſdē ꝑſo­nas eſt queſtio ſuꝑ poſſeſſione ⁊ proprietate. ſed in hoc. c. inter diuerſas ꝑſonas verſabat̉ Itē in hoc titu lo tractat̉ qn̄ agit̉ poſſeſſorio. ſed hic iſte obtinuit nō qꝛ probauit de poſſeſſione ſua: ſed de poſſeſſiōe ep̄i So. iſta glo. prope finē fatet̉ ꝙ ꝯpetentius fuiſſet. po ſita illa decre. in. d. t. de elec. Scd̓odicit ꝙ pōt ad ap tari ad ſcd̓am ꝑtē rubrice inquātū facit mentione de cauſa proprietatis. Uel dic ꝙ generaliter facit ad ti tulū qꝛ diffinit̉ hic qō rōne poſſeſſionis: ⁊ reſeruatur rōne proprietatis. ⁊ ſic facit largo mō. Uel tertio hͦ agebat̉ ꝑ archidiaconū poſſeſſorio adipiſcende. vole bat enī cōſequi poſſeſſionē ex quo habuerat titulū et de hoc ſtatim ſubijciā. Opp. ⁊ videt̉ ꝙ exceptio­nes cōcementes defectū tituli non debebāt admitti anteqͣꝫ iſte archidiaconus prouiſus. adipiſceret̉ poſ ſeſſionē niſi opponeret̉ crimē ſeu defectus cū īfamia. ut in. c. accedēs de accu. ⁊ in. c. conſtitutus. ij. de ap­pel. ⁊. c. poſt electionē. in fi. de cōceſ. p̄ben. So. Inn hic multū laborat: ⁊ quedā dicta ſua hodie recipiūt correctionē ⁊ limitationē. ꝑ. c. fi. de dec. li. vi. ſꝫ ſi vis tollere prorſus cōtrariū. potes dicere ꝙ iura ſuꝑius allegata procedūt qn̄ agit̉ poſſeſſorio adipiſcēde. ſꝫ hic agebat petitorio pro ꝑte archidiaconi ⁊ nō poſ­ſeſſorio utp̄ꝫ qꝛ fuit ibi adiudicatus archidiaconatꝰ. ⁊ de poſſeſſione nihil fuit dictū. talis enī p̄ſumit̉ fuiſ­ſe libellus qualis ſecuta fuit ſnīa. ut in. c. inter dilec­tos. ⁊ qd̓ ibi noͣ. de fide inſtru. ſi enī hic fuiſſet actum poſſeſſorio papa mandaſſet ut prouiſio deſe facta ſua cōſequeret̉ effectū ut fecit in dictis iuribus allega tis pro ꝯtrarijs. et. sͣ. dixi qualis modus agendi ꝓceſſit tenendo aūt ꝙ hic fuerit actū poſſeſſorio adi­piſcende Inn. mili borat ut prediti ſed collige­do magis vtilia cōcludo ſic. ꝙ aut agit̉ poſſeſſorio adipiſcende poſt collationē. aut poſt electionē: ⁊ con firmationē. prīo cāu regulariter nō admittit̉ exceptio ad impediendā poſſeſſionē. ut in predictis iuribꝰ. rō huius regule ē. qꝛ exceptio dꝫ eē proportionabil̓ ad actionē in iudicio deductā. cū ſit actionis excluſio. iij in. c. cū dilectus. de ordi. cogni. l. i. ff. de excep. ſꝫ ꝙ ceptio hoc caſu nō eſt proportionabilis cū prouiſus nō petat aliquid iuris ſed ꝗd facti ad executionē iu­ris obtenti de p̄terito. iō exceptio cōcemēs defectum iuris nō dꝫ admitti tanqͣꝫ nō proportionabilis. Fil lit hec regula. prīo vbi opponit̉ crimē ſeu defectꝰ qꝫ infamia ut in. d. c. accedēs. rō exceptionis pōt eē. qꝛ infamatus exn̄s in poſſeſſione dꝫ ſuſpendi donec ſe purgauerit. ut in. c. preſpyter. ij. q. iiij. ⁊ in. c. i. ⁊. ij ⁊ in. c. inter de pur. cano. fortius dꝫ repelli a conſequē da poſſeſſione. qꝛ turpius eijcit̉ ⁊cͣ. de iureiur. quē­admodū. ⁊ vide qd̓ latius dicā ī. d. c. accedēs. Se cundo fallit hec regula quando collatio fuit dādeſti na. p̄ſumitur enī cōtra talē collationem ut in. c. ut no ſtrum. ut eccle. benefi. ⁊. c. ut noſtruꝫ de appe. Et pro hoc credo poſſe attemptari ꝙ cōtra clandeſtine pro uiſum poſſit excipi de crimine ſiue infamia. ad diffe­rendā poſſeſſionē. tū qꝛ ē preſumptio cōtrataleꝫ col­lationem ut in dictis iuribus. tum quia iſte qui nunc epponit fuit ſupplantatus. cum non habuerit faculta tem opponendi tempore collationis. vnde non ē ꝗd ſibi imputetur. Inno. tamē hic loquitur ſimplicite ſed ſatis poteſt limitari modo predicto illud. c. acce­dens. Tertio fallit. quādo allegantur prouiſione non tenere. ar. jͣ. de dolo ⁊ contu. c. cū olim. ⁊ hic. ſed ego nō admitterē iſtū caſum ſic indiſtincte. ſed dice­re ſic ꝙ aut oſtendit̉ titulus ſic apparenter iuſtus nec exceptio hꝫ aliquā p̄ſumptionē apparentē cōtra ti­lū. ⁊ tunc nō dꝫ admitti exceptio nullitatis. ꝑ rōen regule quā p̄miſi niſi offerēt̉ probatōes īcōtinēti. pro s. l. iij.§. ibidē. ff. ad exhi. ⁊. l. ſi is a qͦ. ff. ut ī poſ. l. vide bonā gl. ī. c. i. ⁊. c. lr̄as. de reſti. ſpo. q̄ hͦ aꝑte vo init ī hoc poſſeſſorio adipiſcēde. Si vero nō ē titulus apparenter iuſtꝰ ut qꝛ ē habitus ab eo qui de iure cō­donare nō poteſt ⁊ debet prius diſcuti hec exceptio