⁊ idē in ſimilibus. ⁊ hoc noͣ. eleganter Bar. in. d. l. cūde in rem verſo. ⁊ vide qd̓ dicā in. d. c. ꝑuenit. ⁊ ſcd̓ꝫhec limita ⁊ reſtringe ſcd̓m dictū Goff. qui etiā querit hic de illo qui cōſueuit ſoluere cenſum eccl̓ie aliqꝫius rei ⁊ ceſſat in ſolutione ꝑ bienniū nūqͥd res ſit cōmiſſa Hoſti. remittit ad ſummā de loca. ſub.§. potuit. ⁊.§. quid ergo ⁊ ſe. Ego remitto te ad glo. ſingularē in. c. conſtitutus. de reli. domi. ⁊ ibi etiā per Inn.Glo. i. ponit caſum lr̄alem intelligendo ꝙ hic fut actū petitorio ⁊ poſſeſſorio ſuꝑ ſubiectione. ⁊ iſtisquinquaginta ſolidis petitis in ſignū ſubiectiōis etꝙ patriarcha in poſſeſſorio obtinuit ⁊ ī petitorio ſuccubuit. Io. an. dicit ſe nō credere ꝙ obtinuit ī poſſeſſorio. dic ꝙ hic nō apparet ꝙ fuerit actū poſſeſſorionā ſi obtinuiſſet in poſſeſſorio fuiſſet reſtitutus ad ſolutionē illius pecunie. ut in. c. querelam. de elec. ⁊ ſicpapa nō dixiſſet ſi vult petere alio iure: cū eēt iā conſecutꝰ ꝑ iudiciū poſſeſſoriū. dic ergo ꝙ hic fuit actūpetitorio tantū. petendo ſubiectione ⁊ illā pecuniamin ſignū ſubiectionis ⁊ ſuccubuit. qꝛ illa ꝓbauit illaꝫꝓprietatē ꝙ tāto tꝑe ꝑcepiſſet ꝙ ſuffeciſſet ad p̄ſcritione ſed poſſeſſionē dūtaxat ꝓbauit. que nō ſufficitad optinendū in ꝓprietate. nec fuit reſtitutus. qꝛ adhoc nō fuit actū. nā ſententia dꝫ eē conformis libello: quare papa dicit ꝙ ſi vult petere alio iure audiet̉⁊ ꝑ hoc colligit̉ qūo facit ad titulū. licet glo. īpugnet⁊ male. vult enī iſte tex. ꝙ agenti petitorio nō ſufficitꝓbare poſſeſſionē. Sed opp. contra text. ⁊ contrap̄dicta ⁊ videt̉ etiam ꝙ ſi magno tꝑe ꝑcepiſſet cenſuꝫex hoc nō probaret̉ ſubiectio: cū cēſus qn̄qꝫ ſit ſignūſubiectionis. qn̄qꝫ ſignū ꝓtectionis. ut ī. c. recepimꝰde priuil̓. nō ꝓbat ergo hoc eē qd̓ ab hoc contingitabeſſe. de ſpon. tue. So. dicit glo. i. ꝙ hic petebat̉ inſignū ſubiectionis. ſed qꝛ monaſteriū erat exemptuꝫſuccubuit. qꝛ nō recepit tanto tꝑe. ⁊c̄. Aduerte qꝛglo. loquit̉ inepte ⁊ nimis generaliter. Intelligo ergo primā ꝑtem ut sͣ. dixi quando cenſus ſoluebat̉tacite vel expreſſe in ſignū ſubiectiōis: ⁊ tunc ſi tātotꝑe fuiſſet p̄ſtitus ꝙ ſufficeret ad p̄ſcriptionē eēt probata ſubiectio. ar. in. c. cū veniſſent. de reſti. ſpo. ſolaenī petitio in ſignū ſubiectionis nō ſufficeret. qꝛ nonē credendū parti. hoc etiā ſentit Io. an. hic qui dicitꝙ cenſus qn̄qꝫ p̄ſtatur p̄textu cōuentionis vel alicuius relicti. ſcienda ē igit̉ cā ſcd̓m eū. de cenſi peruenitEt in quantū gl. ponderat ꝙ hic monaſteriū erat exemptū hoc non erat neceſſariū: niſi velles intelligereꝙ al̓ ceſſante hoc priuilegio hoc monaſteriū erat ſublectum patriarche. ſed ſi eēt ſubiectū ep̄o loci ⁊ al̓ nōeſſet exemptum procederent ea que. sͣ. dixi ⁊ que habentur in iſto tex. ut non ſufficiat preſtatio cenſus aliquando facta: niſi ſecundum quod ſupra dictum eſt⁊ hec ſufficiant. G. S. A. Ode reſtitutione ſpoliato.Uiſum eſt ſupra de cauſa poſſeſſionis. ſꝫ. qꝛ cā reſtitutionis poſſeſſoria ē. Iō d̓ illa ſubmittit ẜm goff.Uel viſo qualiter poſſeſſionē ꝑdat̉ qꝛ ꝑdita reſtituēda eſt. iō. ⁊c̄. ẜm Hoſti. Uel tertio cōtinua ſic. Uidimus. sͣ. quo ordine cāe ꝓprietatis ⁊ poſſeſſiōis tractande ſunt. ſed qꝛ dubitari poſſit. an ſpoliatus ſit indiſtincte reſtituendus. iō ſubiecit hāc rubricam.Icet. Si conſentit qui reſtitutionēpetit poteſt ſibi qō de ꝓprietate referri. Uel dic Aduerſus reſtōeꝫpetētē nō ē audiendus reꝰ de ꝓprietate opponēs. niſi actore cōſentiēte. h. d.In prima ſpoliati ꝯqueſtio. In ſcd̓a ibi ꝙ ſi ita ē. cōmiſſio bimēbris. ⁊ ſcd̓a ibi alioquin. Noͣ prīo eccleſiā ſeu dominiū teneri ꝓ violentia illata a ſuis hominibus. qd̓ an ſit indiſtincte verū. jͣ. dicā. Notaſcd̓o ibi irrōnabiliter ⁊cͣ. ꝙ ꝓ qualibet irrōnabili occupatione dat̉ de iure cōmuni poſſeſſoriū recuꝑandeIta colligit hic do. an. ſed certe hoc nō colligitur h̓.ꝑ tex. ibi violenter ablata. ⁊cͣ. an̄ aūt illud dictū ſit verum dic ut noͣ. jͣ. eo. c. ſepe. ⁊. c. cū ad ſedem. Notaſpoliationi poſſe renunciare priuilegio ſuo ut an̄ oīareſtituat̉ de quo sͣ. ti. ij. c. fi. nec iudex dꝫ ſupplere exofficio qd̓ intellige niſi īmineat in reſtōe periculū aīarum. hoc enī caſu etiā nō petenti. pōt reſtōem facereut in. c. ij. ⁊. c. ex parte. de cōuer. ꝯiuga. vide glo. i. q.iiij. qꝛ p̄ſulatus. Noͣ ꝙ ſi ꝑ teſtes admiſſos conſtat ꝓ reo de iure ꝓprietatis deneget̉ reſtitutio. idē ſicōſtat ꝑ cōfeſſionē ip̄ius rei. ⁊ vide notanter ꝑ Inn.in. c. conſtitutus de fi. preſ. Nota ꝙ pͥuilegiū cōpetes ſpoliato: ut an̄ omnē cōtētionē ſuꝑ proprietatēfiat reſtitutio ꝓcedat etiā ſi agat̉ cōtra eccl̓iā ꝑ laycūſpoliatū. Faciles ſunt gl. ſed noͣ glo. i. ex qua habesvnā differentiā maximā inter interdictū recuꝑande ⁊interdictū adipiſcende ſeu exhibitorium. nā in pͥmonō admittit̉ reꝰ volēs ꝓbare dominium: etiā in cōtinēti ſecꝰ in interdicto adipiſcende vel exhibitorio ⁊ ſimilē gl. habes ī. c. lr̄as. jͣ. e. ⁊ vide bonā gl. ī. c. ſuꝑ cāij. q. v. Et pōt eē rō diuerſitatis ẜm doc. qꝛ cū agit̉ d̓exhibēda re vel adipiſcēda. qō faciliter expedit̉ ſed interdictū vn̄ vi requirit cāe ꝯgnitionē. sͣ. de offi. dele.cōſultationibꝰ. ⁊ iō hoc interdictū non de facili īpeditur. ſicut nec de facili expedit̉. ego reddo aliā rōem⁊ meliorē iudicio meo qꝛ p̄cedēs ē nimis gnaͣlis ⁊ neceſſario n̄ ꝯcludēs. Dico gͦ ꝙ īterdictū vn̄ vi ē magispͥuilegiatū ꝓpt̓ odiū ſpoliatoris ⁊ ī fauorē ſpoliati n̄enī vr̄ ꝯſentaneū ut ſpoliatꝰ cōtēdat ut actor ⁊ ꝙ reuadmittat̉ etiā ī cōtinēti: ꝗ voluit ius ꝓpria aucͣte ſibdice̓ cū ex hoc ſit maxīe puniēdꝰ de p̄ben. eū q. li. vi.⁊. l. ſiqͥs intantā. C. vn̄ vi. ⁊. xxvi. q. vi. placuit Et ſi diceremus oppoſitū ſepe daret̉ materia ſpoliandi alium
