Seite
de ſequeſ. poſ et fru­ubi eſt ſimilis caſus. Aut ſuꝑuenit ius ex cā noua. vt puta qꝛ vendicabā rem nec ante li. ꝯte. eram dn̄s ſed poſtea pendēte iudicio ſuꝑuenit mihi dominiū ab eo q̄ nō erat ꝯmunis dn̄s vt qꝛ donauit uel legauit uel ad ſimile. Et tūc recurre ad tex. noͣ. in. c. abbate ſane de re iudica. li. vi. aut egit exp̄ſſe ex certa cā ⁊ non ve­nit ius de nouo ꝯpetēs qꝛ inſtācia iudicij eſt reſtricta ad certā cām. exp̄ſſa igit̉ noua interpellatōe opus eſt. ⁊ hͦ caſu ꝓcedat. l. non pōt p̄al. aut egit generaliter et tūc ſecꝰ ⁊ hͦ vltimū ꝓcedit ex quadā maxima equitate de quo dic vt plenius ibi no. ⁊ ꝑ Bar. adhuc pleniꝰ quantū ad hͦ vltimū in. l. an eadē.§. actōnes. ff. de ex cep. rei iudi. ⁊ qd̓ noͣ. in. l. vltima. C. d̓ annali. excep. ⁊ per Cy. in. l. i. C. de alie. iudi. mū. cā fac. In reo ve­ro ꝓſequere poſt Bar. in. l. i. ff. de excep. ꝗ poſt Pe. ſic diſtinguit. ꝙ aūt exceptio incepit ꝯpetere ex cā de p̄terito pōt ea vti ſicut actor. allegat Pe. iura ſuꝑius allegata que loquunt̉ in actore. ſed ī reo allegat bar. tex. in. l. cū mihi. x.§. fi. ff. de ſolū. Aut ſuꝑuenit ius excipiendi pendente iudicio ex cā noua. ⁊ tunc aūt fa cto aduerſarij ⁊ poſſuꝫ ea uti tex. videtur inſti. d̓ ꝑpe­⁊ temp. act.§. fi. ubi d̓r ꝙ ſi reus lite pendente ſatiſfe cit. debet ꝯſequi abſolutoriam lꝫ in ea cauſa eēt tem­pore accepti iudicij ut dꝫ ꝯdēnari. ad idē. l. iuſiurādū ⁊ ad pecunias.§. fi. ff. d̓ iurei. Si aūt ſuꝑuenit mihi ius ſine facto aduerſarij et tūc ẜm Pe. non ꝓdeſt. al legit aucͣ. ut cū de app. cog. in principio. ⁊ q̄dam alia iura bar. ꝯtra ꝑ. l. ſinantē. ff. d̓ rei ven. ubi deſinēs poſ ſidere poſt lit. ꝯte. ꝯſequitur abſolutoriam. ⁊ in. c. ad uerſario. ⁊ ibi no. de excep. Ad idem. l. rei iudicate. fi ſo. ma. cū ſi. Fallit ẜm eū in. l. ſi poſt acceptū iudiciū. ff. de rei ven. ubi in effectu non ꝓdeſt reo vſucapio cō plcta pendēte iudicio Et hͦ ideo qꝛ odioſa eſt exceptō ⁊ hec nota tu canoniſta qꝛ alibi nō habes ita clare ẜ vide ad materiā qd̓ noͣ. Io. an. in addi. Spe. in ti. d̓ cā poſſ. ⁊ ꝓprie. ad finē.§. nūc dicendum. Ultimo querit̉ qn̄ dr̄ lis pendere qͦ ad nullitatem pͥuilegij ſeu ad impediendū ipſiꝰ vires ꝓut h̓ d̓r. Sol̓. dicit hoſti. hͦ ⁊ Io. an. poſt cū ⁊ cōiter doct. hͦ ꝙ ſola citatōne fa cta uel cā ī iudicio ꝓpoſita lꝫ nondū ꝯteſtata. Nā dū ꝓponit̉ cā eſt de ꝟ. ſig. forus. ⁊ ſic nō ſolū li. ꝯte. ſꝫ cā ⁊ actōne ꝓpoſita d̓r lis pendere ẜm hoſti. ⁊ ſequaces hͦ mihi ſimpliciter nō placet ꝑ tex. ſi g. iūcta gl. ī ꝟ. nouari. cie. ij. eo. ti. Un̄ dico ſic ꝙ quo ad impedien­dū vires pͥuilegij mō predicto a coī dn̄o ſeu p̄lato im petrato lis d̓r pendere poſtqͣꝫ citatio emanauit a iu­dicē ⁊ ꝑuenit ad ꝑtem ita tn̄ ꝙ in citatōne ſint exp̄ſſa ſuꝑ quibus reus debet conueniri nam tali citatōe fa­cta non ē veriſimile ꝙ cōis dn̄s et prelatus voluerūt in preiudicium cauſe priuilegium concedere. ſed quo ad priuilegium ſeu ius aliunde ꝓueniens hoc nō ſuf­ficit ſed dicendum ꝙ aut fuit actum generaliter. ⁊ ius quandocunqꝫ ſuperueniens prodeſt. ut. s. dixi per. d. .c. abbate ſane. aut fuit certa cauſa expreſſa ⁊ tunc re­quiritur ꝙ lis ſit conteſtata nam ante poteſt libellus mutari et addi. de quo tamen dic ut pleniſſime dixi ī c. ij. de libel. obla. ⁊ per Cy. et Barto. in. l. edita. C de eden. ⁊ ſi libellus non erat oblatus ſatis eſt ꝙ ius ſuperuenit ante li. conteſt. ⁊ ſic ante ceptum iudicium ut le. ⁊ nota. in d. c. abbate. ⁊. d. l. non poteſt Et ratio diuerſitatis eſt quia cum hoc vltimo caſu ius ſuū non ſit adhuc ante li. conteſt. efficaciter in iudicium dedu ctum. poteſt illud quandocunqꝫ ſuperueniens dedu­cere nec eſt opus noua interpellatione cuꝫ adhuc nō ſit facta aliqua conteſtatio. ſed in primo caſu non ē ve riſimile ꝙ cōis dn̄s ſeu p̄latꝰ velit ꝯcedere p̓uilegium in p̄iudiciū alteriꝰ ſubiecti cā illo mō inchoata ꝓut d̓r in. d. cle. ij. Et hec ſufficiāt. Nico. abb. de ſequēs. poſſeſſionū et fru­Uiſo in precedēti titulo ꝙ lite pendente nil ſit in­nouandū qꝛ dubitari poterit nūquid per hͦ ſequeſtra tionis actus ſit ꝓhibitus ideo ⁊cͣ. Uel ſic ꝯtinua ad ti tulum de eo qui mit. in poſ. ⁊ ad titulū de do. et ꝯtu. quia per contumaciā rei fit miſſio in poſſeſſionē cau­ſa rei ſeruande. Et dubitari poſſet nūquid ob eandē cauſam ſequeſtrum fieri poſſet. Ideo poſt p̄cedentes Rubricas ⁊cͣ. prima plꝰ placet quia ē magis ad ꝓxi. Et attende qꝛ hec rubrica hꝫ duas ꝑtes ad pͥmaꝫ ꝑtem facit decre.i. ad ſcd̓aꝫ dec̓. ſcd̓a ⁊ vltima. Et de materia ſeq̄ſtratōis vide plene ꝑ Io. mo. ⁊ Ioh̓. an. pꝰ eū ſuꝑ regl̓a locupletari de re. iu. li. vi. Quid au tem ſit ſequeſtrum ſeu ſequeſter vide glo. in. c. exaīata de iudi. ⁊ qd̓ dixi ī. c. ij. d̓ do. ⁊ ꝯtu. ſeꝗt̉. c. ad hec ⁊cͣ. Phec Caſus Propter cō tumaciam rei res ab eodem petita ſequeſtrari non de bet et ſic ſummat Io. an. ⁊ cōiter doc. poſt euꝫ que ſummatio mihi non placet per ea que plene dixi ī. c. ij. d̓ do. ⁊ ꝯtu. ideo ſummo ſic Res in quā facta ē miſſio nō dꝫ ſequeſtrari etiā ſi miſſus inde fuerit vio­lenter eiectus. uel noͣbilius ſit. Sequeſtrum factū lo­co miſſionis propter ſcandalum euitandum reuocari debet oblat̉. caut̓. et reſti. expenſis. h. d. Diuidit̉ principaliter in duas partes. in prima ponit proceſ­ſus narratōem ī ſcd̓a ꝓnūciatōem ibi ī eū. In qͣ duo facit pͥmo reuocat ſequeſtratōem. ſcd̓o iubet expēſas reſtitui ⁊ caueri ibi ne aūt Nota primo ſcd̓m Io. an. ꝙ ſicut ſucceſſor tꝑalis ſuccedit predeceſſori ſuo ī iudicio. ff. de fer. l. orationem.§. illud. ſic ⁊ ſpiritualis ut hic. s. ti. proxi. c. fi. qui etiam tenetur ſatiſfacere ꝓ­creditis ipſius. de ſolu. c. i. ſcd̓m euꝫ. ſed tu adde qd̓ tenetur ſatiſfacere etiam pro debito cauſato ex delicto