teneamur. de appel. ⁊. c. qua fronte. e. ti. Nico. abbasDe confeſſis. Rubrica.Continuatur hec Rubrica per Ioh̓. an. hoc modo. Quia in iudicijs fiunt poſitiones ⁊ interrogationes quandoqꝫ a parte quandoqꝫ a iudice. s. d̓ elec.dudum. ij. de litꝭ. conteſt. c. vno. de fide inſtru. cū Iohannes. ſuper quibus pars reſpondens confitet̉ uelnegat. ⁊ ſi neget pars opponens habet probare ideoprius de confeſſione demum d̓ proba. videamꝰ. Heccontinuatio mihi ex toto non placet quia ſit ad ſequētia non ad precedentia quibus magis continuatio fienda eſt. ad hoc quod no. glo. in. l. gallus. ff. de li. etpoſ. ideo continuo ſic. Supra viſum eſt d̓ modis quibus ordinatur iudiciū reſtabat videre de modis quibus cauſa inſtruitur ⁊ ſic de meritis cauſe vt de ꝓba.in genere ⁊ in ſpecie. Et quia per confeſſionem aduerſe partis releuatur litigans ab onere probandi cumconfeſſio non ſit ꝓprie probatio ſed probationis releuatio ideo tractaturus auctor. de ꝓba. premiſit d̓ cōfeſſis quia vbi adeſt confeſſio non eſt neceſſaria ꝓbatio. vel continua magis ad proxi. ſic. Supra viſum ēde modis procedendi contra cōtumacem verūtamenqꝛ quandoqꝫ ⁊ plurimum partes ſunt in iudicio ⁊ aliqua confitentur que non ſubijciuntur oneri ꝓbandialiqua ꝟo negat que ſubijciunt̉ probationi. Ideo auctor priꝰ p̄miſſit de cōfeſſis. ſcd̓o de ꝓba. cū ad ꝓbatione recurrat decēte cōfeſſione ⁊cͣ.Vm monaſteriumCaſus. Ei qui crimen propriū confitetur non creditur contra eos qͦsdicit fuiſſe criminis ſuggeſtores ul̓ſic. Ad ſolum dictum confitentꝭ crimen ꝓprium non eſt alteri infligenda pena aliqua infamato tamen eſt indicenda purgatio. duo facit. namprimo inſtruit iudicem ī abſoluendo non infamatos⁊ reddit cām ibi quia. ſcd̓o inſtruit de purgatōne infamīe. ibi. ſi tamē. Nota primo ꝙ regulariter ad dictūconfitentis crimen proprium non debet alter ſubijcitorture licet dicatur fuiſſe ſuggeſtor vel ſocius delictioptime ad hoc facit hec littera in ar. dū dicit nulli pene ſubdendos ⁊cͣ. pondera enim illam dictionem vniuerſalem negatiuam nulli ⁊cͣ. Tortura em̄ ē pena nōmodica. hinc eſt ꝙ de iure ciuili poteſt appellari a iudice eam decernente licet alias ab interlocutoria nōappelletur. l. ante ſententiam. ff. de appel. re. canonizata. ij. q. v. anterioꝝ. Ex hoc nota. limitationem adid ꝙ dicitur vnum teſtem facere iudicium ſufficiensad torturam ut noͣ. glo. in. l. iij. C. ad. l. iul. maie. noͣ.Bar. in. l. maritus. ff. de queſti. Illud em̄ procedit īteſte integro. ſecus videtur in eo qͥ aliqua exceptōe repelli poteſt pro hoc tex. ſcd̓m vnam lect. quam ſentitibi glo. fi. ff. de queſtio. l. maritus preali. ⁊ de hoc aliquid. jͣ. Et noͣ. hoc procedere etiam ſi confitens crimēꝓprium ſit preſbiter fortius ſi alias eſſet male vite vl̓non tante dignitatis Nō ſecundo aliam regulamvtriuſqꝫ iuris ꝙ confitens proprium delictum nō debet interrogari de alijs criminoſis quia confeſſio tal̓eſt periculoſa cū ſint criminoſi. Nota ꝙ ubi ꝯcurrit vtriuſqꝫ iuris. diſpoſitio licite allegatur vtrūqꝫ iusetiam in foro canonico. ſecus ubi eſſet cōtrarietas ſicintellige ⁊ limita glo. ſi in adiutorium. x. di. alia exaīabuntur cum glo. O. cōtra tex. ⁊ videtur ꝙ iſtiscriminoſis ſit fides adhibenda contra ſocios. l. prouinciarum. ff. de fer̄. xv. q. iij. c. nemini Soluit gl.ij. ꝙ regulariter iſtis non creditur fallit in crimine leſemaieſtatis ut hic. ⁊ dicto. c. nemini. Et in confeſſionevnius latronis contra alium. ut. d. l. prouinciarū. Etmultos alios caſus exceptos. vide per Spe. in ti. deaccuſa.§. i. 3. iteꝫ repellitur. Glo. tamen iſta in fine limitat predicta dicens. ꝙ iſtis ꝗ de ſe confitent̉ creditn̄ quantū ad conuincendū ſed quantū ad p̄ſumptōeꝫvnde ſi adſint alie preſumptiones valent alias per ſenon ſufficerent. Sed aduerte diligēter. quia hec limitatio glo. poteſt dupliciter intelligi. primo ꝙ limitatregulam. ſcd̓o ꝙ limitat exceptiones. ⁊ ſcd̓m relationem varius ſurgit intellectus. ſi enim limitat regulaꝫſenſus eſt ꝙ iſtis de ſe confeſſis non creditur regulariter quo ad cōuincendum Si vero limitat caſus exceptos ſenſus eſt vt regulariter iſtis non credat̉ in aliquo ſꝫ in caſibus exceptis creditur quo ad p̄ſumptionem n̄ quo ad cōuincendū. hūc ītellectū vltimū ſentitgl. in. d. c. nemi. ⁊ facit ibi tex. ⁊ h̓. dū indiſtincte dic̄ꝯfeſſionē taliū nō eē ꝯtra alios admittendā. nec debere interrogari de aliorū cōſcientijs quaſi dicat ut iſtidifferant inter ſe ꝙ neqꝫ interrogari debent de alijs.nec ſi ꝯfiterent̉ ſine interrogatōe eoꝝ cōfeſſio ē contraalios admittēda. ⁊ ꝑ ꝯn̄s videt̉ ꝙ regulariter nullamfideꝫ faciat ſꝫ ī caſibus exceptis inducit p̄ſumptōnemꝗd dicendum quidam dicūt ut refert h̓ Hoſti. ꝙ pulqͣꝫ de ſe confiteātur poſſunt de alijs interrogari ⁊ eiscreditur. poſtea vero non ut hic. hoc reprobat Hoſti.p. l. pͥus. ff. ad ſille. ubi ī caſu ſpāli pͥus familia interrogat̉ d̓ ſe. an īterfecerit dn̄m ⁊ poſtea īterrogatur dealijs Ip̄e ꝟo hoſti. dic̄ ꝙ interrogari pn̄t ad iudicisinſtructōeꝫ n̄ ꝙ eis credat̉ ut dic̄ gl. uel īterrogat̉ contra infamatū. ſꝫ d̓ occulū nō īterrogāt̉ de accu. c. qͣliter⁊. c. inꝗſitōis. ⁊ ſic loqͣt̉ h̓. ⁊ cū hac opi. trāſith Io.an. gl. iur. ciuilis in. l. fi. C. de accu. facit regula ꝙ reus de alioꝝ ꝯſcientijs interrogari nō dꝫ. fallit ẜm eaꝫpropter īmanitatem criminis. primus eſt. C. de fer..l. ꝓuinciaꝝ. ſcd̓s de fal. mone. l. i. terciꝰ de cuſto. fed..l. diuus adrianus. ff. Itē alius. ff. ad exhi. l. fi. Item
