Seite
loquitur de quadā ſpāli extra ordinē ꝓbatōne. in qua ratio legis d̓ ꝑcunctatione atteſtatōnis. et ne aliquid addatur minuat̉ vel corrigatur locū nō hꝫ ſcd̓m eum vnde dicebat hic Uin. ꝙ reiteratur ꝓbatio h̓ vt euige let bonū ꝯſideratōnis. Idē in aſpectione inſtrumen­torū. C. d̓ fi. inſtru. l. vlti. et in aſpectione finiū. ff. fini. regum. ſi irruptōne.§. ad officium. quaſi velint iſti di cere ꝙ hic non eſt timor de ſubornatōne quia nō ha­bent alia facere niſi diligenter inſpicere ⁊ referre Sed certe hec ratio non mihi ſatiſfaciat quia videns ſe ſuc cūbere in cauſa poſſet corrumꝑe teſtes ut referant ſe diligenter examīaſſe et reꝑiſſe illā corruptā vel virgi­nem ſcd̓m appetitū corrumpentis. Dico ergo ꝙ aūt ē ſpāle ut in glo. aut ꝓcedit qn̄ cauſa decidit̉ iudicō ꝑi­torum quia de facili poſſunt decipi ut in tex. et ſuꝑ eo dixi. Aut ꝓcedit ex officio iudicis. ut. s. dixi. in quo ceſſat ſubornatōnis timor. vt noͣ. in. c. venerabili. ⁊. c. cum clamor. jͣ. ti. xxi. Aut loquit̉ nō facta adhuc pub­licatōne aliorum teſtiū. Nam poſſunt teſtes qn̄qꝫ re­probari non publicatis eorū dictis. vt. c. licet. s. eo. ⁊ noͣ. plene in. c. ex parte ade. de teſ. et ſic multipliciter in hoc poteſt intelligi iſte tex. Ultimo glo. querit que ſunt p̄uilegia virginitatis. et colligit multa. Et ī ter cetera dicit ꝙ virginitas eſt ſola que potens ē deo animas preſentare. in aucͣ. de leno. ⁊cͣ. Non intelligas glo. ꝙ alie virtutes hoc non poſſint. et ſic ꝙ per ver­bum ſola habeat excludere alias virtutes. quia male diceret ꝑ. c. firmiter.§. fi. s. de ſum. trini. vbi dicit̉ ꝙ n̄ ſolum virgines et continentes ſed etiā coniugati poſ­ſunt virtuoſe viuendo vitam eternam acquirere. Sed intellige ꝙ illa ſola per ſe eſt ſufficiens ſine oꝑibus ali arum virtutum. non tamen intelligas ꝙ ſit alias vi­cioſus ſed ꝙ etiam haberet alias virtutes acceſſorie tn̄. licet non principaliter. Nam impoſſibile eſt habe­re vnam virtutem ſine alijs ita inuicem ſuut colligate vt in. d. c. niſi cum pridem. cū glo. p̄al. et facit. xxxij. q. ij. cum renunciatur. et. c. defleat peccator. de regu. iu. Secundo dicit glo. ꝙ ſolum virgines habent au­reolam. dicit hic hoſti. ꝙ etiaꝫ martires et p̄dicatores habebunt laureolam. vnde dicit ꝙ beatus Io. bapti ſte habuit triplicem laureolam. fuit em̄ virgo p̄dica­tor et martir. ideo dr̄ ī ymno ipſius. ſerta ter denis ⁊cͣ Et dicit Io. an. ꝙ laureola eſt quidam ſplendor p̄ci­puus qui predictis ꝯfertur quo ab alijs ſanctis di­ſtinguntur Et dicitur aureola ab arbore lauro q̄ nun qͣꝫ viriditatem deponit. et olim victores coronabant̉ ea cū laude. Eſt em̄ hec laureola corona laudis. Dic etiam ꝙ poteſt nuncupari aureola et dicitur ab auro deriuatiue ꝓpter ipſius ſplendorem. Ulterius ex tra glo. quero qualiter defendet ſe hec mulier exquo dicebat ſe monacham. Dicunt Goſ. et Hoſti. ꝙ cum iſta mulier ſit in poſſeſſione monachatus defendetur lite pendente per ſindicum monaſterij. et habebit ex­penſas a monaſterio cum non videatur habere ꝓpriū de accu. c. ex parte. et. c. olim. et ſi apparebit cognita educetur de monaſterio cū rebus eam ſequentibus nō cū his quas ſeꝑatim obtulit. facit ſcd̓m Io. an. qd̓. noͣ. de cleri. coniu. quod a te. et in. c. licet. de regu. ⁊ ſic etiam tranſit Bu. et Inno. videntur ergo iſti velle ꝙ viciato ingreſſu non reuocantur bona collata mona­ſterio ſeꝑatim ab ingreſſu. ſed tantum illa que tranſe unt in monaſterium acceſſorie ad ꝑſonam. Tu vero dic melius licet glo. in aucͣ. ingreſſi. C. de ſa. ſan. ecc. et in corꝑe. vnde ſumitur et in aucͣ. de moͣ.§. illud ſen­tiat id quod hic Goff. et Hoſti. Bar. tamen aliud in d. aucͣ. ingreſſi. vnde diſtingue poſt eum ſic. ꝙ quādo­qꝫ quis obtulit ſe nec aliquā mentōnem fecit de boni­ita ꝙ bona tranſeunt acceſſorie ad perſonaꝫ. iuxta noͣ in aucͣ. ingreſſi. C. de ſa. ſan. ec. et in. c. in pn̄tia. s. e. ⁊ tunc ſcd̓m omnes viciato exp̄ſſo ſcꝫ ingreſſu viciatur tacite bonorum tranſitus. qn̄qꝫ quis obtulit ſe ⁊ ex­preſſe etiam contulit ſua. et tn̄c ſubdiſtingue. Aut cre debat ingreſſum tenere aūt ſciebat non tenere. Prīo caſu bona recuꝑat licet expreſſe collata. quod probat Bar. primo per. l. ſi pater. et. l. nec apud. C. de here. inſti. vbi ſi aliquis credit aliquem fratrem vel filium ⁊ hac ꝯtemplatōne relinquit ſibi bona ſua reperto con trario illa bona auferuntur ab eo cui fuerant ꝑ erroreꝫ relicta et veniunt ad ſuccedentes ab inteſtato. et d̓ hͦ vltimo eſt tex. noͣ. in. d. l. nec apud. Ad idem pro pri­mo dicto adduco. l. fi. ff. de here. inſti. facit. xvij. q. iiij. in. c. fi. adducit etiam Bar. l. non omnes. ff. ſi cer. pe. vbi ſi quis donauit ⁊ tradidit hora mortis. donatum reuocat ꝯualeſcentia ſuꝑueniente. ita in ꝓpoſito iſte qͥ intrauit religionem videtur donaſſe cauſa mortis mū dāne cum ſit mortuus mundo. l. deo nobis. C. d̓ epi. et cle. et. c. placuit. xvi. q. i. cum ergo non ſit mortuus debet poſſe reuocare. ad idem. ff. et. C. de condi. ab. ca. da. ⁊ cā non ſecu. ꝑ totū. et hanc opi. exp̄ſſe ſentit glo. in. d. c. cum a te. Hec opi. mihi placet qn̄ ex con­iecturis apparet ꝙ rōne ingreſſus illa bona contulerit vtputa quia tempore ingreſſus dedit omnia ſua. nō em̄ eſt p̄ſumptio ꝙ dediſſet omnia ſua vel maiorē ꝑtē ſine ſe. ar. illius. c. fi. xvij. q. iiij. et de renun. c. ſuper hͦ vel ſimiliter ſi non dedit omnia vel maiorem partem aliqua exp̄ſſit. ex quibus apparet de tacita intentōne ſua. ar. l. licet. ff. de le. i. vel dedit in ipſo puncto ingre ſſus. Secus autem vbi ex interuallo aliqua donaſſet vel alijs coniecturis preſumi poteſt ꝙ non cauſa in­greſſus donauerit. quia perfecta donatio non reuoca tur. in. c. fi. de dona. ⁊. C. de dona. que ſub modo fiui l. perfecta donatio. Secundo caſu quando ſciebat in greſſum non tenere non reuocat ſcd̓m Bar. et bn̄ qꝛ videtur libere donaſſe. ar. l. eius ꝑ errorem. ff. de reg.