Transkription / 2 [705

iu. et. l. cāpanus. ff. de oꝑe. li. Ceſſat em̄ hͦ caſu dicta p̄ſumptio ꝙ fecerit cauſa ingreſſus ⁊cͣ. N. Vm bone. Caᵐ. Acta etiā linordi naria facta corā primis iudicibus fidem faciūt corā ſecundis. h. d. Et de eodē facto. de arbi. cū tempore. Proprie nō di uiditur. ponit em̄ cuiuſdā ꝯmiſſionis formā bimēbreꝫ et ẜm mēbrū ibi aliquādo. Noͣ pͥmo ſingularit̓ iſtū ter. ꝓ ꝯſuetudine quorūdā iudicū maxīe rectoꝝ ⁊ po teſtatū aliquoꝝ locoꝝ qui finito offitō retinēt apud ſe originalia actorū ſe geſtoꝝ tꝑe officij. ꝯtrariū tn̄ īnuit tex. in. c. qm̄. s. e. debēt em̄ remanere apd̓ ſcriptores. vt ibi vid̓ oīno q̄ ibi dixi. Io. an. ibi intelligit ꝙ d̓ facto potius qͣꝫ de iure remanſerunt h̓ apud iudices. Et ẜm hͦ collige aliud notabile ſic. Noͣ ꝙ lꝫ acta origīa lia debeant remanere apud notariū caſue. tn̄ ſi reꝑian tur de facto apud iudicē etiā finita iuriſdictōne nō ꝑ hͦ eoꝝ fides vacillat. vt hͦ qd̓ tene menti. Noͣ tertio et tene ſemꝑ menti ꝙ actis ꝑditis nō p̄ſumit̉ ꝓ ꝯteſtatō ne litis vel alijs actis ordinatorijs vel deciſiuis niſi aliter ꝓbent̉ interueniſſe. puta per teſtes vel ꝑtiū ꝯfeſ ſiones. Ex hͦ et ex tex. noͣ vnū ſingulare ꝙ lꝫ acta ſubſtantialia iudicij nō depēdēt a ꝑtiū ꝯſenſu ut illa poſſint obmittere vel nulla ratificare de li. ꝯteſta. c. vno. d̓ elec. dudū el. ij. l. nemo pōt. cū ibi noͣ. ff. de le. i. quod noͣ. Inn. in. c. cā. jͣ. ti. xxi. Si tn̄ dubitat̉ an iſta interuenerint vel ꝑditis actis originalibꝰ vl̓ alio modo ſtat̉ ipſaꝝ ꝑtiū ꝯfeſſioni vt h̓ ſingulariter ꝓbat̉ Et ſic habes caſuꝫ ſingularē ī qͦ ſuꝑ nō dependētibꝰ a mera facultate ꝑtiū ſtat̉ ipſaꝝ ꝑtiū ꝯfeſſioni ꝯtra. c. ſuꝑ eo d̓ eo qui ꝯgno. ꝯſang. vx. ſue. Sꝫ dic hͦ ꝯtingere. qꝛ tractabat̉ h̓ de modico vel nullo p̄iudicō. nec imminebat pactū cū alterutro caſu. acta vero nō ſubſtātialia poſſunt ꝑtes ꝯmuni ꝯſenſu ratificare. ut ī. c. cū cām p̄al. et ibi Inn. vide tn̄ vnū exquiſitū modū ratificādi oīa acta etiā nulla ꝑ glo. ⁊ Bar. in. l. mutari. ff. de ꝓcu. vt ſi dicat libellū d̓ nouo ꝓduco poſitōnes capitula teſtiū depoſitōnes ⁊cͣ. ⁊ reꝰ eodē ordīe reſpōdeat qd̓ an ſit verū alias examinaui. Uenio ad gl. ⁊ pͥmo colligit ꝙ acta originalia debēt ſꝑ remanere apud indiceꝫ ſiue ſcriptorē ⁊cͣ. Noͣ bn̄ gl. dū loꝗt̉ alternatiue. ſētit em̄ ꝙ. c. qm̄. s. e. ſuppleat̉ ꝑ iſtud. vt ſic nō ſolū apud ſcriptores vt ibi ſed etiā apud iudicē vt h̓ remanere de bent. dic ut. s. dixi. et vide in. d. c. qm̄. vbi plenius. Scd̓o colligit ꝙ atteſtatōnes in vno iudicō recepte fi dem faciūt corā alijs. Aduerte hͦ indiſtincte veꝝ ſi īſtā tia nō ē adhuc perempta. quid aūt ꝑempta inſtantia. vide plene qd̓ dicet̉ in. c. cām. jͣ. e. et ꝑ Bar. in. l. cū li te mortua. et. l. cū apud. ff. iudi. ſol. Dicit tn̄ hoſti. h̓ ꝓbari ꝙ inſtantia litis nō perit curſu triennij cū hec lis fuerit inchoata tꝑe celeſtini. ⁊ ꝑ Inno. ꝯmiſſa cui poſtea ſucceſſit honorius qui plꝰ vltra trienniū vixit ⁊ notis et totā egoio Taplere deo. ideo dixi in. c. pe. s. de iudi. An aūt faciāt fidē acta adhuc nō publicata. vide qd̓ plene dicet̉ in. c. cām. Alie. gl. ſunt faciles. Extra gl. q̄ro pone alicui mādat̉ ut faci at ſibi exhiberi ꝓceſſum alicuiꝰ cauſe. nūquid ꝯtra tale reſcriptū poſſit de ſurreptōne obijci puta ꝙ hͦ fuit alteri ꝯmiſſum de qͦ nō eſt facta mentio in ſcd̓o. Inn. et Hoſti. ꝙ ſic de reſcrip. ceterū niſi ꝑ appellationem vel alio modo ad ſuꝑiorem fuiſſet cā deuoluta qꝛ tūc valet. de of. dele. paſtoral̓.§. p̄terea. vel ſi ꝑtes fuiſſent abſolute a pͥmo iudice ab obſeruatōne iudicij. C. d̓ iu di. l. ꝓperandū. Et noͣ hoc vltimū. vel aliter expiraſſet iuriſdictio pͥmi iudicis. et hec ſufficiūt. Nico. Abbas. De teſtibus et atteſtatio. Rubrice huius ꝯtinuatio patet ex ꝯtinuationē facta in precedenti ti. vel magis ſpecifice ꝯtinuando ad rubricā ꝓximā p̄cedentē ꝯtinuat̉ ſic. Supra viſum eſt de ꝓbatōnibus ī genere merito vt materia magis cla reſceret ſubijcit de ſpēbus ꝓbatōnū. Plures em̄ ſunt ipſius ſpēs Nam qn̄qꝫ ꝓbatur ꝑ teſtes. qn̄qꝫ ꝑ inſtrum̄ta per p̄ſūptōnes. et ꝑ iuſiurandū. ideo de his omnibus tractat in ſequentibꝰ ⁊ qꝛ ꝓbatō que fit per teſtes ē efficatior alijs cū fiat viua voce. jͣ. de fi. inſtru. cū Iohānes. cū ibi noͣ. ideo p̄mittit tractatū de teſtibus. ⁊ poſtea ſubmittit de alijs ſpēbus. Sꝫ ꝓ declaratōne rubrice querit̉ de duobus. Primo querit̉ quare dicit de teſtibus in plurali cū in. C. ⁊. ff. ſolū fit mentio in ſingulari. Scd̓o qͣre ſubijcit de atteſtatio nibus cū ſufficiebat dixiſſe de teſtibus ſicut fit in. C. et. ff. Ad pͥmū dicit Io. an. hoc eſſe de arbitrarijs que dependent a pͥncipum voluntate de quibꝰ nō tenemur rōnem reddere. l. nō omnium. ff. de legi. no. in .c. ſi quando. de reſcrip. Uel poteſt dici ẜm eū ꝙ ideo dixit in plurali quia regulariter in qualibet cā duo te ſtes requirunt̉. jͣ. e. licet. i. ⁊. ij. ⁊. c. veniens. cū multis ſi. Primū tn̄ plus ſibi plꝫ. qd̓ videt̉ ꝓbari ꝑ rubri cas ſequentes in quibus dr̄ in plurali. ⁊ tn̄ nō reqͥrūt̉ plura. vt pꝫ de fi. inſtru. de p̄ſump. ⁊ sͣ. d̓ ꝓcu. vbi di cit in plurali. ⁊ tn̄ ſufficit vnꝰ ꝓcurator in iudicō. Ego tn̄ puto ꝙ ideo dixit in plurali. quia in nigro tractat quot teſtes requirant̉ qualiter p̄ualeant alijs qualit̓ reꝓbentur ⁊cͣ. vnde fere totus tractatus eſt in plurali. Ad ſcd̓m quare dixit de atteſtatōnibus. remittit Io. an. ad noͣ. ꝑ eū ſuꝑ Rubrica de homi. in ſcd̓a obiectōne. Scd̓o ſoluit ꝙ tractatus atteſtatōnū eſt ꝑ ſe. de quibus tractant ſpecifice aliqua iura ut in. c. ī cauſis. c. pn̄tiū. c. cū cām. cū multis ſi. et hoc placꝫ. Tra ctaturus em̄ auctor de teſtibus et perſonis eoꝝ ⁊ numero requiſito ⁊cͣ. ac de ipſorum depoſitōnibus ſeu dictis ne hr̄et materiā geminandi rubricā. ſubijcit hic