Seite
ſuo cōmiſſario. ar. in. d. l. a diuo pio. et ꝓbatur hic in fi. vbi pōt p̄ſbiter iſte in ſe aſſumere onꝰ ꝓbandi iſtum impetrantem nō eſſe idoneū ⁊ debet audiri. ⁊ ſic illud dictum Cōpoſi. in. c. capitulū. nō vr̄ generaliter ꝓce­dere nā ad hoc hꝫ iuriſdictionē mixtā vt vbi expediat aſſumat cognitionē qd̓ ſatis vr̄ expedire vbi ꝗs ꝓ ſua p̄iudicio ſe opponit. ar. optimū in. d. c. ex parte. ij. d̓ of fi. delega. ⁊. c. ſuꝑ. eo. ti. ⁊. l. ij.§. ſi ꝗs a pͥncipe. ff. ne ꝗd in. lo. pub Sed dubiū eſt quid ſi qͥs ſe opponat nō exp̄iudicio pͥuato ẜ publico vt qꝛ comꝑet tercius ⁊ di cit illū nō eſſe idoneū nunꝗd debeat audiri ⁊ hoc caſu forte poſſet ꝓcedere dictum Cōpoſi. vt executor nō te neat̉ eū audire cū ſit executor extraiudicial̓ ſꝫ agat poſt modū ille ꝑ viam denūciatiōis vel accuſatiōis ſic̄ nec cōmittēs ordinario tenebat̉ admittere vt noͣ. Inno. in c. ad diſſoluendū. de deſpon. impub. ſꝫ d̓ mero iure cō trariū puto veꝝ licet em̄ fateor poſſe ordinarium non tn̄ eius delegatū qꝛ in dubio debemus credere ordina rū noluiſſe ꝙ indigno fieret ꝓuiſio ar. ī. l. ſi ꝓcurator. ff. de ꝯdi. inde. ⁊ maxīe qn̄ exp̄ſſit illā clauſulā ſi ē ido neus. Itē ſicut in confirmatiōe admittit̉ excipiens cō tra electū ꝓ intereſſe publico iuxta tn̄ noͣ. in. c. ſuꝑ his de accuſa. ita in ꝓuiſiōis actu cū ꝓuiſio hꝫ vim electio nis ⁊ ꝯfirmatiōis iuxͣ noͣ. in. c. cū olim. d̓ cauſa poſeſ­⁊ ꝓpri. ⁊ p̄ſumendū eſt ꝙ ſuꝑior voluerit potius a pͥn cipio occurrere qͣꝫ poſt cām vulneratā remediū quere re iuxta conſiliū. l. fi. C. in qui. ca. in inte. reſti. nō eſt ne. Ex his infero incidenter ad duas qōnes. Prima eſt an coram executore ſit fienda litis ꝯteſtatio. Uidi­ſti.s. varias opiniōes ſatis. credo ꝙ vbi executor pro ceſſit cū ꝯtradictoribus ſit fienda litis ꝯteſtatio qꝛ ta­lis ꝯtradictio hꝫ vim cuiuſdā petitiōis vt noͣ. in. c. ſuꝑ eo. de dec. hoc dico ſaluo eo qd̓ hodie habet̉ in cle. di ſpendioſā. de iudi. ſecus vbi ꝓceſſit ſine ꝯtradictore et hoc ſatis ſenſit Io. an. in. d. c. accepimus. Scd̓a qō an ⁊ qn̄ ſit appellandū ⁊ an̄ neceſſe ſit appellare a ꝓceſ ſu executoꝝ ad bn̄ficia ⁊ ī hoc ꝯcludo cū Inn. ⁊ doct. hic. ꝙ aut ꝓceſſit ſine cauſe cognitione ⁊ tūc ſi nō fuit appellatū. jͣ. decēnium poterit nihilominus obijci p qꝛ actus extraiudiciales nō tranſeūt in rem iudicatā. poſſet tn̄ ꝗs infra decēniū appellare ſi ſētiret ſe gͣuatū vt in. c. ꝯcertatōni. de appella. li. vi. ad idē. c. conſtitut ij. jͣ. eo. ti. Si aūt ꝓceſſit cū cauſe cognitione puta inꝗ rendo de meritis ꝑſone ⁊ alijs in reſcrip. ꝯtentis tunc neceſſe eſt vt hi ꝗbꝰ infert̉ p̄iudiciū appellēt. jͣ. decēniū vlterius aūt nō ſunt audiēdi d̓ elec. cū dilecti. ⁊. c. fi. d̓ elect. li. vi. qd̓ pōt intelligi. ẜm Io. an. ſiue fuerint ab­ſentes ſiue preſentes etiā non vocati exquo cum p̓mo ſciuerunt factam ꝓuiſionē infra decennium non appel lauerunt. ff. que ſenten. ſine appella. re. l. i.§. item cum ex eo edicto. quod ītelligo niſi a principio fuiſſent ſpe cialiter vocandi nam tūc ꝓceſſus. eſſet nullus in. q. ix. caueāt. ⁊ dixi. s. poſt Io. an. in addi. ſpe. Si vero vo­cati fuiſſent vt ꝯtumaces tunc nō audirent̉ appellātes ij. q. vi.§. ſunt quoꝝ. ⁊. xxiiij. q. iij. de illici. An āt ꝑ viā denunciatiōis vel accuſatiōis audiri poſſit quis tūc non comꝑens vide ꝑ frede. ꝯſi. xxiij. ⁊. xcvij. ⁊ qd̓ dico in. c. cum olim. d̓ cauſa poſſes. ⁊ ꝓpri. vnum tam̄ quo ad p̄dicta noͣ. ꝙ vbi ꝯdictio eſt notoria ordo nō ē ſeruandus Inno. ꝓ quo allego. c. qm̄. de fil̓. p̄ſby. ⁊. c. ad nr̄am. de iureiuran. ⁊. l. i. C. qui. ⁊ aduer. quos iun cta glo. dicit tn̄ Inno. ꝙ hoc ipſū debet exprimere vl̓ in relatione vel in interlocutoria vt ſi veꝝ eſt non ſit ei vlterius contradicendi facultas niſi appellet. ij. q. vi. biduum. hoc vltimū. puto cantū ẜ nō neceſſariū per ea que noͣ. idē Inn. in. c. tue. in fi. de coha. cle. ⁊ mulie. ꝓ hoc. c. ij. xxiiij. di. Uenio nūc ad vltimū arti.ſ. an teneat collatio ſi clauſula appoſita in reſcripto nō veri­ficat̉. Inno. hic concludit ꝙ aūt erat clauſula ſapiens monitionē ⁊ inſtructiōem vt illa ſi eſt idoneus ⁊ tenet collatio licet in veritate nō ſit idoneus qꝛ cuꝫ illa clau ſula intelligat̉ ipſo iure ſi exprimatur nō dat nouā for­maꝫ mādato ad hoc. c. ſignificaſti. ⁊ qd̓ ibi noͣ. d̓ elec. ⁊. l. iij. ff. de lega. i. vide in ſimili noͣbile dictum Inno. in. c. prudentiā. de offi. delega. vbi dicit ꝙ ſi expͥmat̉ clauſula concernens inſtructionē circa merita cauſe q̄ alias ītelligebatur non dat nouā formā mādati. hinc dicit ꝙ ſi executor pro executione mandati excōicaret ꝯtradictores tenet excōicatio qꝛ iuriſdictionem habet Si vero clauſula ſapiebat conditionem niſi prius veri ficetur collatio nō tenet qꝛ cum daret nouam formam mādati nō licet cōmiſſario egredi formā reſcripti. qd̓ ſi fecerit actus eſt ipſo iure nullꝰ neqꝫ tenet excōicatio ab eo lata. d. c. cum dilecta. de reſcrip. ⁊. c. venerabili. de offi. dele. nō em̄ habet poteſtatem anteqͣꝫ purificet̉ conditio. vt. l. credere diem. ff. de ver. ſig. primum tn̄ dictum videtur Inn. h̓ limitare niſi collatio fiat ſcien­ter indigno. ⁊ nō dictum ſingulariter hoc. ſentit em̄ ꝙ collatio facta ſcienter indigno per executorem eſt ipſo iure nulla quod clarius tenet idem Inn. loquens ex­preſſe in cōmiſſario pape in. c. inter dilectos. d̓ exceſ. prela. ibi tamen loquitur de collatione facta ſcienter notorie indigno hic autem nullam mentionem facit de qualitate notorietatis. In contrarium facit dictū Cō­poſi. recitatū ⁊ nō impugnatū ꝑ Io. an. in. c. capitulū de reſcrip. in pe. colū. ꝓpe fi. vbi dicit ꝙ collatio facta crimīoſā nō eſt ip̄o iure nulla ſꝫ ānullāda. all̓. bo. tex. ī d. c. īter dilectos. Ego in hͦ eſſem in opiniōe ſingulari diſtinguerē em̄ ſic ꝙ aūt collatio fit ī capaci puta laico feīe infāti vl̓ ſimili. iuxͣ noͣ. ꝑ Inn. in. c. cū nr̄is. d̓ ꝯceſ. p̄ben. ⁊ nō tꝫ collatio qꝛ papa ꝑ ꝟba generalia nō in tendebat ſecum diſpenſare cū ignoraret defectū. l. bar barius. ff. de offi. preto. ⁊ qd̓ noͣ. in. c. ij. d̓ ſciſma. Aut ſit capaci licet alias indigno quia minori iuxta etatem