ꝯceſſꝫ bōis q̄a te petiuimꝰ/ parit̉ libera nos ab oībꝰ mal̓ Ideoqꝫ hac oracōe ſil̓ v̓ginis matris ⁊ filij dei patris magnificatoria. verbis quidem exigua. virtutum vero celeſtium miſterioꝝ grauidiſſima; ſicut ⁊ oracione do minica orantes. diuina īſtione formati audemus dicere ¶ Capitulum ſecundum. Ve maria gratia plena dominius tecum benedicta tu in mulieribus ⁊ benedictꝰ fructus ve ntris tui iheſus xp̄s amen. Hanc oracioneꝫ in ꝑitculas quatuor diuidēdā eē; hͦ indicat quod ab āgelo ꝓlatu ē. Aue mai̓a gra. ple. do. te. tu. in. mu. Et ab elizabꝫ dū ad p̄ſentiā mai̓e exultauit īfās ī vtero eiꝰ dictū eſt. Et benedictꝰ fructꝰ vētris tui. Particulā vero terciā; vtpote ih̓s xp̄s. ſumꝰ pōtifex addēdā cen ſuit. Et Ame. ꝑticulā quatā deutō pleb̓ ad iecit Pa̓ ticula pͥma v̓gine ſalutat ⁊ dignificat. Secūda filium benedicit ⁊ glorificat. Te̓cia filiū nominnat ⁊ ipſū xp̄ꝫ ſeu meſſiā p̄dicat. Quata ex hijs ſalutē optat ⁊ v̓itateꝫ affrimat. Prima reddit ꝟgine nob̓ beniuolā. Secūda īclīat nob̓ filij eiꝰ colemēcia. Tercia dat dicētibꝰ eam ſtatutā īdulgētiā. Quarta āplexādo vei̓tatē ⁊ cupiendo ſalutē meret̉ dei gͣtiā. ¶ Sed quomodo āgelꝰ v̓gineꝫ ſalutādo dignificauei̓t l̓ dignā oſtēderit ītelliges; ſi q̄ cēti qͣlis ē iſta ſalutacio. Reſpōdeat̉. Fuit reuerēcialis ⁊ adoratoria; fuit ſtatꝰ ſalutai̓s optatōia; fiut de īeffa bili nouitate āmitoi̓a; fuit magnitudini dignitatis cōgͣ tulatoi̓a; fuit tal̓ ſalutacō que ex patre ſalutantis ex preſſit affectū ſingulai̓tatis amicicie ⁊ cai̓tatis affectꝫ vniuolētie ⁊ familiai̓atatis affectū fauoris ⁊ pacis Ex parte v̓o v̓ginis ſalutate expreſſit ipſius precedentem
