uixerit bene uiuēdo. fidem rectā cuſtodierit quoniam qui credit. merito inuocat querit. In corde deus re ſpicit fidē ubi ſe poſſunt homines excuſare qui ore ſi milant ueritatis profeſſionem cōde retendant impie tatis errorem. Sicut enim nichil proficit fides ore retinetur corde non creditur. ita nihil pro futura ē fides que corde tenetur. ſi ore non profertur. Vnde dicit apoſtolus. Corde credere ad iuſticiam. ore autem eandem fidem confeſſione ad ſalutem proferre. Nam fi fides ſine operibus. occioſa mortuua eſt. tamen ſine fide nemo poteſt placere deo. Ideo autem credamus ī deum patrem omnipotentem que ſunt uiſibilium in uiſibilium. Ipſe eſt deus pater ipſe ē verus deꝰ. Quo niam verū eum dicimus agnoſcamus eum naturaliter filium deū genuiſſe. In quo autem deus. deū genuite qualem ſibi. ſine inicio per omnia genuit. non minoreꝫ neqꝫ in ullo diſſimilem. Proinde deſiderantiſſimi crede tes in deum patrem omnipotentem. omnium creatoreꝫ Credamus. Et in iheſum xpriſtum filium eius uni­cum dominum noſtrum. Ipſe eſt enim unigenitus de us. non duina potencia creatus. ſed ſolus de pat̓is ſb̓ ſtācia natꝰ. cui vna et̓nitas vna dīnitas vna coeqͣl̓ omnia uirtus poteſtas per ipſum nos deus pater mi­rabiliter creauit per ipſum nos de morte miſericorditer liberauit. Qui conceptus eſt de ſpiritu ſancto. natus ex maria v̓gine. Qui d̓o pr̄enatꝰ ē d̓ꝰ āte oīa tēpora ip̄e ī tēpore ex maria v̓gine natꝰ eſt homo. vt idem vnꝰ deꝰ verꝰ eſſet homo. Qui cum in natura dei de­eēt eqͣlis omnia patri idem homo fieri voluit vt nos faceret filios dei vt qd̓ ip̄e erat naturā eēm ꝑgͣtiam