Nihil ydoloꝝ cultū ſuꝑſticiōibꝰ pagāoꝝ cogites. qͥa deꝰ eſt omnipotēs oīa que tibi ꝓmittit potens eſt reddere. Et in iheſū xp̄m filiū eiꝰ vnicū dn̄m noſtrum Niſi enī eūdē dei filiū. eundēqꝫ xp̄m filiū hoīs tota mēte abſqꝫ vlla heſitaciōe credideris atqꝫ ꝯfiteai̓s. nec patrē tibi ꝓdiderit ꝯfiteri. Crede ergo filiū dei vnigēitu. ab īgenito deo patre uitā a uita. verū deū de vero deo. co­eternū coeſſencialem. coomnipotentem coequalem per omnia patri. et ad eterna cum eo cum omnibus ſanctis eius gaudia mereberis peruenire. Qui concep tꝰ eſt de ſpū ſcō. natus exaria iurgine. Cum ſpm̄ ſem miniſtratorem tante natiuitatis audieris. nullatinꝰ du bites v̓ginem potuiſſe concipere. Cur non credis eum in vtero incorupte v̓ginis potuiſſe hominem figurare. quē credere debes hoc feciſſe de limo terre. Nec mai̓aꝫ dubites v̓ginē māſiſſe poſt partum. qͥa qualit̓ hoc fac tum ſit. Humāꝰ ſermo neqꝫ humanꝰ ſenſꝰ potes conp̄­hedere. quomodo deus pater voluit filiū ſuum coegalē ſibi per oīa. in nulloqꝫ diſſimilem homanā hoībꝰ ſuſci­pere carne. vt omnibꝰ ſibi credentibꝰ. eiuſqꝫ obſeq̄tibꝰ voluntati eternam uit largiret̉ gloriā. vt hoīeꝫ ad ymaginē dei factū per in uidiam deceptum dyaboli. atqꝫ a regno expulſum eterno perunicū filium ſuū car nem aſſumēdo. humanam naturam ſuſtinendo. eruerꝫ a dyabolo. regno reſtitueret eterno. Qui paſ ſus eſt ſub ponſio pylato crucifixus mortuis ſepul­tus. Qui propter te humane carnis accepit cor rupcionem. ipſe protua redempcione ſalute humani tate quam accepit crucis pertulit paſſionem quia paſſio illius noſtra eſt uita. mors illius eſt liberacio noſtra.