Danielis. Die Veiſſagung helffe ſeinē tabernackel apedno. zwi­ſchen zweyen merenlauff den edeln vnd heyligen berg. vnd er wirt kum men vntz zuͦ ſeiner hoͤh. vnd keyner wirt im helfen. Das XIIIII. Capitel. Von der vrſtend der gerechten. vnd der boͤſen nach dem anticriſt. Vnd von einem ſunderlichen geſiht dani elis des propheten. d in der zeit wirdt auf ſteen michahel der groß furſt. ſteet fur die ſun deines volcks. vnnd die zeyt wirt kummen. der geleich nicht ge­weſen iſt. vonn dem. ſeyt das dye leut haben angeuangen vntz zuͦ dy­ſer zeyt. Vnd in der zeyt wirt behal­ten alles dein volck/ eyn iegklicher do wirt gefundē geſchrieben in buch des lebens. Vnnd vil von. dy do ſchlaffen in dem ſtaub der erden werden erwachen. die eynen zuͦ dem ewigen leben. vnd dye andern in ſpot. das ſie altzeit ſehen. Aber dye do werden geleret. die leuchten als der ſcheyn des firmaments. vnd die do leren manig zuͦ der gerechtigkeit die leuchten als die ſtern in die ewi­gen ewigkeyt Aber du daniel beſch­leuß die wort vnd bezeichen dz buch vntz zuͦ der geordentē zeyt. Manig werden durchgeen. vnnd die wiſſen­heyt wirt manigualtig Vnd ich da­niel ſah. vnnd ſeht als zwen ander ſtunden der ein hinauff dem geſtadt des fluß. vnd der ander her von dem andern teyl des fluß. Vnnd ich ſp­rach zuͦ dem mann der do was ange leget mit ſeynen kleydern. der do ſtund auf den waſſern des fluß Vntz wenn wirt das ende dieſer wunder Vnd ich hoͤret den man. der do was angeleget mit leynin ckeydern. der do ſtund auff den waſſern der fluß. do er het aufgehebt ſeine gerechte. vnnd die lincken in dem hymel. vnnd hett geſchworen bey lebendigen ewig klich. wann es iſt in die zeyt vnnd in die zeyt. vnd in das halbteyl der zeit Vnnd ſo die zerſtrewūg der hand des heiligē volcks wirt erfullet ſowerdē erfullet all diſe ding Vn̄ ich ich hoͤrt es. vn̄ verſtund es nit. vn̄ ſprach O mein herr. wz wirt nach diſen dingē Vnd er ſprach Daniel gee. wan̄ dy wort ſeind beſchloſſen vnd bezeych­ent vntz zuͦ der vorgeordenten zeyt Sie werden erwelt vnd werden ge­weyßet vnnd manig werden beweret als in dem fewer Vnnd die vnguͦty­gen werden boͤßlich thun Auch alle vngutig werde es nit verſteen Aber dy gelerten werden es verſteen. vnd von der zeyt ſo dz groß opffer wurd abgenummen. vnnd die verbannen­ſchaft wirt geſetzt in die verwuſtūg tauſent zweyhundert vnnd neuntzig tag. Er iſt ſelig der do harret. vnnd kumbt vntz zuͦ den tauſenten drey­hunderten vnd funfunddreiſſig ta­gen Aber du daniel. gee zuͦ den vor­geordētē. vn̄ ru. vn̄ ſtee in loß an end der tag Vntzher leſen wir da­nielem in hebreyſchen buch Aber die andern ding die de nachuolgen vntz zuͦ end des buchs die ſeind ge tulmetzet von beſchreibung theodo/ cionis.