Seite
Factum ſine vi uel metu quomodo probet̉. Inno. ⁊ Ho ſtien. in. c. ſuper doc. de renunc. Factū certo tꝑe dicit̉ qd̓ ſit in ipſo actu vel parū an̄ uel pa­rum poſt gl. ⁊ Bar. in. l. i. C. de op. lib. ⁊ sͣ. e. v̓. xx. ⁊ ſe. 60 Factum retro an trahatur ad preſens. Bar. in. l. per fun­dum de ſer. ru. pre. Factum ualet etiam quando faciens bar. in. l. fi.§. in cōpu­tatione. i. col. C. de iur. deli. Factum ualet etiam quando faciēs putat ſe nihil agere bal. in trac. ſciſma. xviii. colum. Factū nō dicit̉ donec aliꝗd ſupereſt ad faciendū. l. pe. C. ad ſil. niſi in delictis ẜm bal. ibi vnde lucanus. ſed Ceſar in oīa pre ceps nihil credēs actum cū quid ſupereſſet agendum. Facta ꝓ infectis hēri nō poſſunt. l. ī bello.§. facta. ff. d̓ cap. bal. in. l. fi. C. de leg. etiā ſi deus uelit ut ibi niſi quo ad effectum iuris. c. ut noſtram. ⁊ ibi doc. de appel. ⁊ oīo ſupra deus. Factum auctoris nō infringitur ex perſona ſucceſſoris. l. ſi tibi ⁊ ibi bal. C. mandati. Factum matris in poſſeſſorio preiudicat filio. ſecus in peti torio. bar. in. l. i.§. ſi cui ⁊ in. l. edictum. ff. de ven. inſpi. Factum in codicillis habetur ꝓinde ac ſi eſſet factū in teſta mento. l. ſi ei qui.§. codicillorū. ⁊ ibi bar. ff. de iure co. Factum vnius nō nocet alteri. l. pater fami. teſtamento. de here inſti. l. ſi heredis ſeruus.§. fi. ⁊ ibi bar. de leg. i. Factum nō dicitur niſi duret factum. l. inter caſtellianum ⁊ ibi doc. ff. d̓ arbi. ⁊ in. l. ſi cum dies.§. ideꝫ. eo. ti. ⁊ ibi doc. no. in. l. in ſolutionibus. ⁊ ibi bar. ⁊ Ang. de ſol. ⁊ in. l. ſi fideiuſſor. §. fi. de leg. i. in. l. illud.§. ꝙ ſi actor. ⁊ ibi bar. ff. quod cuiuſ. uni. nomi. ⁊ ſupra condēnatus. ⁊ v̓b. aſſumptio. 70 Factum temerarium epiſcopi nō habetur ꝓ diſpenſatione. Inno. in. c. i. de fil. preſ. bal. in mar. v̓b. factum. v̓. viij. ⁊ in. l. bo­norum. C. qui admitti. per bal. Factum quando poſſit corrigi. uide Inno. in. c. ex litteris. de offi. dele. Factū a nō ſuo iudite habetur ꝓ nō facto ⁊ ratificari non pōt Inno. in. c. prudentiā. de offi. dele. ⁊ bal. ubi. sͣ. v̓ſi. x. Factum per arbitratorem etiam diebus feſtiuis ⁊ ſolemni bus ualet bal. vbi ſupra. v̓ſi. xi. Factū per ſubreptionē nō pōt confirmari etiā de conſenſu aduerſarij cū deficit conſenſus ſuperioris nō ratificantis In­no. in. c. cum olim. de re iudica. bal. ubi ſupra. v̓ſi. xii. Factum ab arbitro ualet propter cōem utilitatem propter ſuadentem ⁊ propter ſuperioris auctoritatem Inno. in. c. dile­ctus de reli. do. bal ubi. sͣ. v̓ſi. xiii. Factum ſi probatur per vnum teſtem ſingularem ex pluri­bus iudicium redditur temerarium. Inno. in. c. vlti. de ſuc. ab inte. ⁊ bal. vbi sͣ. v̓ fi. Facta nō p̄ſumunt̉. l. in libello.§. facta. ff. d̓ cap. niſi ſint cō­ſueta. l. fi. C. d̓ fideiuſ. ẜm bal. in rub. C. de fid. inſtru. iij. col. Factū ſuꝑioris ꝙ pōt referri ad ius nō p̄ſumit̉ diſpēſatiuū .c. dudū. de deci. in nouel. ⁊ bal in. l. bonorū. C. qui admitti. Factum ex reſcripto operatur idem quod factum ex iure cōi. l. liberos. per bal. C. de coll. 80 Factum perperam debet reuocari. Sed. Factum ratione debet confirmari. Item. Factum in contumacia debet confirmari reo ꝯparēte bal. in. l. fin. vij. oppo. C. d̓ edi. di. adria. tol. ⁊ infra tenuta. v̓. xviiij. Factū in ꝯſciētia iudicis qn̄ dicit̉. sͣ. v̓. ꝯſciētia. v̓ſi. xxv. Factum legitime non retractatur ex cauſa ſuperuenienti. bar. poſt glo. in. l. barbarius. ff. de offi. preto. Factū eſſe ſufficit a quocūqꝫ. l. cū ſeruus. ⁊ ibi bar. de v̓bo. ob. ⁊. l. fi. C. ſi māci. ita fue. alie. niſi ī oꝑis qꝛ oꝑe unius differūt ab operis alterius bal. in. l. pe. viij. col. C. de cōdi inſer. ubi etiā dicit uerū poſt bar. in. d. l. cū ſeruus ⁊ ibi doc. ⁊ alex. ⁊ bal. in. d. l. pe. item uerū etiā quo ad euitationē pene bar. poſt Dy. doc. Imol. ⁊ Alex. in. d. l. cū ſeruus tenet p̄dicta ſuperius v̓a eē ſi ſit factū de mādato uel nomine eius qui facere debebat. unde. Factum preſumitur ab eo uel nomine eius qui facere debꝫ bar. in. d. l. cuꝫ ſeruus. ⁊ bal. in. d. l. pe. Item. Factum preſumitur eo nomine quo teſtator iuſſit bal. in. l. cum oportet in prin. li. col. C. de bo. que li. per tex. ſin. in. l. ꝗ in negatione. in prin. ff. de admi. tur. ⁊ uide per bar. cepol. plene in trac. de ſer. urb. c. xl. penul. col. Factum cōtra ꝓhibitionem legis nō ualet in cle. i.§. i. ⁊ ibi card. q. xij. de regul. l. nō dubium. C. de legi. Factum tempore habili uel. 90 Factum tempore inhabili ⁊ collatum in tempus habile ꝓ­cedunt a pari. l. quod ſponſe. C. de don. ante nup. ⁊ in. l. in tem­pus de hered. inſti. niſi natura rei repugnet. ſ. īter ſtipulan.§. ſa cram ⁊ ibi alex. de v̓bo. obli. Factū hominis plus operat̉ ⁊ eſt potētius ꝙͣ factū legis gl. no. m. l. ſi cū militaribus. C. de reſti. mili. ubi p̄ſcriptio cōuētio nalis currit cōtra minorē. ſed nō preſcriptio iuris quod etiam tenet bal. in. c. i. quo tēpore mil per. c. cōſtitutus de in integ. reſt. facit. l. legitima. ff. de pac. dicit ꝙ pactū hominis diſponēs illd̓ qd̓ ius cōe alterat ius cōe ⁊ ꝓducit actionē quā nō produxiſſet de iure cōi itē facit qꝛ vxor dꝫ ali ab heredibus uiri nec tenetur eis oꝑari īfra annū quādo teſtator legauit ſibi victū lꝫ alias nō facto legato. ⁊ ſic facto hominis nō accedēte deberet oꝑari ī do mo. glo. eſt in. l. ſicut. ff. de oꝑ. lib. ⁊ ita Saly. in. l. i.§. exact. C. d̓ rei vxo. ac. ⁊ īfra. v̓. vxor. el. i. v̓. xviiij. Itē facit qꝛ verbū ſatiſfa ctio. ꝓlatū a lege intelligit̉ cū fideiuſſore. ſed ꝓlatū ab homine ī telligit̉ de vera ſatiſfactione ẜm bal. in. l. i. ff. ꝗ ſatiſda. co. iteꝫ fa­cit qꝛ licentia pape conceſſa epiſcopo de noua dignitate creāda intelligitur.ſ. ſine conſenſu capituli cuius conſenſus alias de iu re requireretur. sͣ. epiſcopus. Factum in iudicio proponi debet in Spe. de offi. om. iud. .§. vi. v̓. ante lit̓. conte. ⁊ de aduo.§. ix. v̓. ſed nunquid quod ad factum debet reſponderi per principalem non per aduocatos niſi in caſibus vt ibi. Factum illegittime habetur pro non facto in Spe. de acto­re. v̓ſi. quid ſi filiuſfa. Facta multa tenēt que fieri ꝓhibent̉ in Spe. de ꝓcur.§. i. v̓ſi. quid ſi ſolū. ⁊ de inſtr. edi.§. xiiij. v̓ſi. quid ſi ſunt quod veꝝ ſi lex vltra confirmet alias ſecus. l. non dubium ⁊ ibi Bart. C. de legi. ⁊ Alex. in. l. ij.§. dubium. ff. quando app. ſit. Facienda impediuntur per aliqua que non impedirent iaꝫ facta in Spe. de actore.§. v. v̓. quid ſi eam. Facto ius oritur. Item. Facti mutatio ius mutat in Spe. de aduo.§. iij. iuxta pͥn. ⁊ de teſte.§. v. v̓. ⁊ no. ⁊ ti. de diſp.§. iij. in pͥn. Factum poteſt variari licet ius non cum ſit certum ſemper in Spe. de aduo.§. vi. v̓. cum autē. Factum debet prius conſtare quam de iure diſputetur. ꝗa ex facto ius oritur vt ſupra. ij. v̓. ꝓxi. Facta per iudicem ⁊ precepta iniqua poſſunt reuocari ī ſpe. de primo ⁊ ſecundo decre.§. v. ante. v̓. ⁊ no. 100 Facta per iudicem nō ad inſtantiam partis an ⁊ quādo ſūt nulla. bar. in. l. iiij.§. h̓ autē iudicium de dam. infec. Factum ab eo qui habet auctoritatem faciendi ab alio vide tur factum ab eo qui dedit auctoritatem vel. Factum a cōmiſſario videtur factum a cōmittente. l. illd̓.§. ſi decuriones ⁊ ibi alex. quod cuius vni. no. ⁊ per Io. an. in. c. is cui de preben. in. vi. in no. Factum nomine meo dicitur factum in perſonam meam. bal. in autē. eo. decurſum. C. de don. ante nup. Factum ante terminum uel poſt non valet ẜm bal. in. l. fin. C. qui admitti. ſꝫ. Pau. de ca. ⁊ Alex. ibi ꝯͣ. Facta nō repetunt̉. l. ſi noͣ ſor.§. libertus ⁊ ibi Alex. ſi certū pe. de p̄ſcrip. l. pe. v̓. niſi in caſu. l. ſi ꝗs accepto de cōdi. ob cām. Factum malo ordine debet reuocari no. Bald. in. c. i. vlti. col. de mil. vaſ. qui cōtu. eſt. Factum qui petit dꝫ cōcludere ad factum vel intereſſe ī ſpe cu. de pri. ⁊ ſe. decre.§. x. v̓. item queritur. Facti ꝓprij quilibet debet eſſe certus in Spe. de poſſit.§. iij vbi dicit ideo partes teneri ad reſpondendū poſitionibus que facti ſunt ⁊ ſine conſilio aduocati niſi ſit quis ſimplex. Facti proprij deliberatio fieri pōt data dilatione ad delibe randum non habita diſtinctione an ſit factum antiquum vel re cens. eo. ti.§. vi. ante v̓. item non eſt. Factum ex quo ius oritur debet quis probare non autem 110 ius ſcriptum. eo. ti.§. vij. v̓. xiij. Factum ſi probabiliter dubitetur non cogitur quis reſpon dere preciſe. eo.§. v̓ſi. vij. Facta que fiunt contra ſpectanda ſunt in Spe. d̓ inſtr. edi. .§. viij. v̓. quid ſi in aliquo. Factuꝫ incaute pro infecto habetur. e. ti.§. xvij. v̓. ſed ſi oīa. Factum quando eſt in obligatione nō poteſt agi ante mo­ram ⁊ quid ſi tranſiuit tm̄ tēꝑis quod infra reſiduū tp̄is fieri nō poſſit in Spe. de fruc. ⁊ intereſſ.§. vi. v̓. ſi autem. Factū deſiderat accuſatio in Spec. de accu.§. i. v̓. in ſūma. Factum nō continet aliqua realis actio. Item. Factum petitur quando aliquid eſt in obligatione in ſpec. de lib. concep.§. xvi. v̓. hoc autem. Facto oſtendere plus eſt quam facto declarare in Spec. de obli. ⁊ ſol.§. fi. v̓. item pone pater. Factis vel verbis voluntatem declarare non refert ī Spe. de ſuc. ab inte. v̓. pone quidam. Actura ſeu Malia fieri pōt homini ne conſumat matrimonium aa ij