Seite
Sacerdotis filius per quem poteſt legittimari Pau. d̓ ca. cōſi. cxxvij ꝙ incipit vidēdū eſt ꝙ pͥmo per papaꝫ vel per hn̄tē auctoritatem ab eo. sͣ v̓. legitimatio a quibus. v̓ſi. xx. Sacerdotiū ꝓbatur etiaꝫ ꝑ teſtes ſingulares. vt ꝙ unꝰ dicit de miſſa celebrata vna die ⁊ alter d̓ altera. Ange. ī. l. ij. ff. quēad. teſta. ape. in.§. diem. ij. col. Sacerdos celebrans pn̄te excōicato an debet eam dimitte re. sͣ. v̓b. miſſa v̓. antepenultimo ⁊ dixi in trac. de ep̄o. Sacerdos ſimplex pōt in articulo mortis abſoluere excōi­catum. Inno. c. decetero in glo. in ver. dioceſano in fi. de ſen. ex com. Abbas anti. in. c. fi. de ſepul. Bal. in. marga. v̓. ſacerdos. .ij. Addo ſpecul. in ti. de prola. ſen.§. vt āt in. xix. col. in. verſi il­lud quoqꝫ notanduꝫ. Sacerdos pauper nō pōt locare operas ſpūales in precium denarioꝝ. ſed pro elemoſinis ſic. Innocē. in. c. quoniam in gloſ. in ver regimen. ne prela. ui. ſu. Bal. ubi. sͣ. v̓ſi. iij. Sacerdos non debet reuelare confeſſionem ſacramētalem. sͣ. ver. confeſſio ſacramentalis. v̓. xlij. Bald. in marg. ver. teſtis ix. col. ⁊. v̓bo ſacerdos v̓ſi. ij. etiam papa cogente qꝛ non pōt pa pa. jͣ. v̓bo. papa. ver. cxx. Sardotes electi a. capl̓o. an dicant̉ habere curā aīaꝝ īno. ī. c. cū nō ignores ī glo. ſua ī verbo vnius. de preben. ꝙ ſic. Sacerdos dr̄ ſcire vt deus id quod ſibi dictum ē in confeſſi one nō id qd̓ dem̄ eſt ei ī penitēcia ēt cū iuramēto d̓ nō reuelādo quo cāu pōt vt teſtis reuelare impune Inno. in. c. qualiter ⁊ qn̄ de accuſa. Abba. in. c. ſi ſacerdos de off. or. ⁊ in. c. dilectus de ex­ceſ. prelato. Sacerdos non debet ſolus miſſam celebrare. ſed coaduto­rem habeat. qui expleat ſacra ſi ſibi cāus contingat. vij. q. i. Il­lud. ⁊. c. ſe. Sacerdote pn̄te nō p̄ſumitur falſū cōmitti. Bald. in. l. fi. i. col. in. fi. ver. no. pro ſtatuto ventorum. C. d̓ fideicōmiſſis. Sacerdotium nō tollit ſuitateꝫ nec impedit tranſmiſſiōem hereditatis non adite. Bald. in. l. apud hoſtes in vltima col. in. ver. extra quero dicit hoſtien̄. C. de ſuis ⁊ legi. Sacerdos pōt alteri ſtipulari ſicut notarius. maxime ī foro penitencie. id eſt ī confeſſione ſacramentali qua quis confitetur ſe debitoreꝫ alterius. qꝛ nō velit euꝫ abſoluere niſi ꝓmittat ſibi ſoluer̄ creditori. ſuo quo cāu actō datur creditori ex promiſſiōe facta ſacerdoti. Bart. ⁊. Alex. in. l. i.§. huius. ad finem de iuſti. ⁊ iur̄ ⁊ tenet ſpec. de inſtru. edi.§. nunc vero aliqua in. iiij. carta. ver. Item pone cum ꝗdam. vbi plene ⁊. c. ꝙͣꝙͣ de vſur. in ſexto Inno. in. c. parochiano in glo. ſua in. v̓. heredes de ſepul. Bal. in Margar. ſacerdos. v̓. fi. ꝯͣ. Abba. in. c. paſtorali.§. p̄terea. de off. ordi. dicit ſacerdotē nō poſſe alteri ſtipulari niſi ī ꝯcernētibꝰ officiū ſuū. Iteꝫ niſi p̄latꝰ hēns iuriſdictionem qꝛ dr̄ publica ꝑ ſona ⁊ poteſt alteri ſtipulari ⁊ ꝑ but. ī princi. decreta. ⁊ Alexan. in. l. non ſolum.§. i. de iniur. Sarcerdotium non facit preſumi alios ordines preceſſiſſe. sͣ. ver. ordinare. v̓. xlij ⁊ ſequenti. Sacerdos legatarius quomodo conſequitur legatum. sͣ. legatum eccleſie. v̓ſi. xxij. Sacerdos carnaliter cognoſcens filiā ſpūaleꝫ a ſe baptizataꝫ vel criſmatam. uel habitam in confeſſione ſacramentali. priuan­dus eſt officio ⁊ beneficio. ⁊ in monaſterio retrudi dꝫ ꝓ duodeciꝫ annis ad penitenciā. xxx. q. i. ſi ꝗs ſacerdos. Si vero ē ep̄us. xv. annis debet agere penitēciaꝫ. ea. cā ⁊ qōne. c. nō debet ⁊ sͣ. Ep̄ꝰ deponitur. v̓ſi. vij. paulo poſt medium. Sacerdos ſi dū celebrat. r̄cordat̉ d̓ peccato mortali. sͣ. v̓. mſſa v̓ſi. vii. cū. v̓. p̄ce. ⁊ infirmus nō celebret. sͣ. v̓b. infirmatus. v̓. xii. Sacerdos dꝫ ſcire canones penitēciales ⁊ alia ſine ꝗbus ex pediri n̄ poteſt officiū ſacerdotale. xxxviii. di. nullus ⁊. c. omnes xx. di. ſi decreta cle. i.§. i. ⁊ ibi card. de cele. miſ. Sacerdos non celebrās miſſaꝫ nō ꝯficit corpus xp̄i ēt ꝑ ver ba conſecrationis car. in cle. i.§. h̓ eſt. iiij. q. de reli. ⁊ ven. ſanc. Sacerdos et non ieiunus conficit corpus xp̄i de cele. miſ. ex parte ⁊ glo. de conſe. di. ii. liquido Sacerdos ſciens vt hō vel vt deus.i. vt confeſſor ꝙ titius ē excōicatus pōt ſine peccato miniſtrar̄ ēt eo pn̄te ex quo ꝓbar̄ n̄ pōt abb. ſicul. in. c. ſi ſacerdos de off. ord. vbi dicit verum in cele. bratione neceſſaria vt ibi no. ī voluntaria ar. xxiiij. q. i. c. fi. Sacerdos excōmunicatus minori excōmunicatiōe celebrās non ſit irregularis. c. ſi celebrat ⁊ ibi abb. de cle. ex. mini. Sacerdos in infirmitate ſumens euchariſtiam debet tenere ſtolam in vtroqꝫ humero. xxiij. di. eccleſia cuꝫ glo. ſed an ea vta­tur qn̄ legit euangelium ſicut diaconus glo. in. d. c. eccleſia ꝙ cō ſuetudo inſpicitur. Sacerdos poteſt in genere nō in ſpē palā redarguere pecca torem ſibi confeſſuꝫ peccataſua in cōfeſſione pn̄tiali no. ī. c. ſi ſa ſacerdos ⁊ ibi abba. de off. ord. vbi pōit exēplū d̓ xp̄o ꝗ iudā re prehēdit in genere dū dixit melius erat ſi natꝰ nō fuiſſet hō ille. Sacerdotes ſunt legati chriſti dei noſtri. vnde. Sacerdotū iniuria ad xp̄m ꝑtinet. in ſpe. de legato.§. i. ī. v̓. ſed ⁊ nuncij. Sacerdotes ſummi dicuntur ep̄i. in ſpe. de iuriſdi. om. iud. in. iii. col. v̓. ẜm canon. Sacerdotes dn̄r aduocati. Item. Sacerdotes debēt hēre veſtes ſuo officio ꝯgruentes. quas 50 ſine cā nō deſerāt. in ſpe. de aduo.§. ii. v̓. preterea. Sacerdotij ordo eſt rome quedā dignitas ſecularis in ſpec. de renū. ⁊ conclu. in. v. col. v̓. cui aūt. Sacerdotiuꝫ a iudeis trāſlatū ē ⁊ qualiter in ſpe. de etat. et qualitate v̓ſi. quero vtrū iudeus dixi in trac. de epiſcopo. Sacerdotis materiā ſupple. sͣ. v. clericus. ꝑ totum Acra res non ſit ſola deſtinatione ſꝫ ſo­lum per pōtifices. bald. contra glo. in. l. nōdum. C. de fur. per. l. in tm̄.§. fac­ta. ff. de rerum diui. Sacra vēdicari poſſunt adiecta cā bar. in. l. prima.§. per hāc el. i. ff. de rei vend. ⁊ in. l. in rem.§. loca ſacra. e. ti. vbi bar. dicit d̓ iure canonico ſecus eſſe vide. Bar. in. l. ſancimus in i. oppo. ⁊ ī v̓. venio ad. q. C. de ſacroſan. eccle. ⁊ eſt ueꝝ etiam ſi res ſacra fac ta ſit de argēto vel auro meo. cū extimatio debeat̉. xv. q. vi. apd̓ antiquos in fine ẜm Lod. pō. in ſin. v̓. ſacra. v̓. ſi de argento. Sacra p̄ſcribi nō pn̄t. inſti. de vſuc.§. ſꝫ aliqn̄. niſi fiant pro phana. glo. ibi in v̓bo ſacram. Sacra inſtipulationem deduci non poſſunt. l. mutuꝫ de v̓­bo. obli. ⁊ ibi doc. ⁊. l. liber homo. ⁊. l. inter ſtipulantem.§. ſacraꝫ de ver. oblig. Sacra non ſunt cōmodanda ad ornatū nuptiaꝝ de ꝯſe. di. i. ad nuptiaꝝ car. in cle. i. de cele. miſ. Sacramētū dr̄ quaſi ſacre rei dignuꝫ card. in cle. i.§. nos de iureiur. ⁊ in cle. i. ix. q. de priuil. Sacrū ⁊ religioſuꝫ differunt. sͣ. locus.§. i. v̓. xiii. Sacra neceſſaria ſunt baptiſmus penitentia ⁊ extrema vn­ctio ẜꝫ card. in cle. dudū.§. veꝝ de ſepul. Sacramenta quare ſunt inſtituta cardi. in cle. i. in fi. princi­pij de reli. ⁊ ven. ſan. Sacramentorum quod ſit maius no. car. ī cle. i.§. ii. i. oppo. 10 de reli. ⁊ ven. ſan. ponit verſus vꝫ. Maior in effectu baptiſmꝰ corpus ineſſe Coniugium ſigno maiori criſma miniſtro. Sacramentuꝫ euchariſtie quare xp̄us dedit ⁊ inſtituit poſt cenam car. in. d.§. ii. i. q. Sacramenta per religioſos miniſtrari non poſſunt cle. i. de priuil. ne fiat preiudicium curato vt ibi. Sacramentuꝫ corporis xp̄i non cōficitur pane frumentitio ſed azimo de quo mice cadunt difficilius nec cum aqua roſacea nec de farina mixta vt plene per car. in. d.§. ii. etiam dicit panem vinum ⁊ aquam eſſe eius ſubſtantialia vide plene ibi nec conſu­mitur. d. cle. i.§. o ſingularis ⁊ ibi car. Sacra tangi n̄ poſſūt niſi a ꝑſonis ſacratꝭ de ꝯſe. di. i. in ſctā. Sacer non deſinit eſſe locus occupatus ab hoſtibus card. in cle. in pleriſqꝫ. ii. q. de elec. Sacra legari non poſſunt no. in. l. i. C. de cadu. tollē. ⁊ no. in d. l. multum ⁊ in. d.§. ſacram. Sacra non ſunt in dominio alicuius inſti. de rerum diui.§. ſacra. ⁊.§. nullius. Sacro vaſe deſtructo nihil ſacri remanet ⁊ vendi ⁊ extima­ri poteſt tanꝙͣ prophanum bar. poſt gl. in auten. preterea. C. de ſa. ſan. eccl. vide no. ꝑ. doc. in. l. īter ſtipulantē.§. ſacram. d̓. v̓. ob. Acrificia ritu pagano ruꝫ ſūt ꝓhibi­ta ſub pena capitali de iure ciuili. l. i. ⁊ per totum ti­tū. C. de paga. ſacri. ⁊ maxime diuinationes per in ſpe ctionem extorum animalium. l. ii. eo. titu. Acrilegium dicitur quaſi ſacri ledium. i. ſacre rei violatio vel vſui patō bal. ī. l. ſi nōdū. C. de furt. ī. v̓. q̄ro quot reqͥrāt̉ Sacrilegium quid eſt glo. xvii. q. iiij. ſacrilegiuꝫ Sacrilegiorum genera multa ſunt no. in cle. i. ẜm. car. ibi in prin. de penis ⁊ ibi ponit omnia in. i. q. Sacrilegium eſt alienare res eccleſie vel eas recipere ⁊ con ſentire. xvii. q. iiij. omnes eccleſie ⁊. c. qui rapit Item deuaſtare eccleſias ea. q. ſicut qui. Itē inſequi ſacerdotes ⁊ predia eccleſie inuadere vt. c. conqueſtus de foro compe. vel ſpoliare vt ibi itē dare officia publica iudeo. e. q. c. nemini ⁊ ſe. Sacrilegium proprie dicitur furtum rei ſacre de loco. ſacro publice conſecrato vt eccleſia Sed quaſi ſacrilegiuꝫ dicitur fui tum de loco conſecrao priuatim vt capella in domo ciuis vel fra ternitatis Barto. in. l. ſacrilegi la. ii. ff. ad leg. iul. pecu. Addo