Seite
Nerum amotarū. tio. vt. l. aurelius.§. pe. jͣ. d̓ lib. lega. ⁊. l. ſi ſterilis .§. fi. de ac. emp. Sꝫ ſi eēt circa idem uel circa di uerſa q̄ rōne cōnexitatis haberent̉ loco eiuſdeꝫ nō admitteret̉ uarietas: ut. l. celſus.§. idē celſus ad exhi. ⁊. l. legatariꝰ. jͣ. de le. i. ⁊. l. p̄tor.§. vn̄ q̄ri tur de dā. infec. ⁊. d. l. in cāe d̓ ꝓcura. Fallit in. l. nōnunꝙͣ. jͣ. d̓ col. bo. ⁊ jͣ. ad trebel. l. filij. ⁊ in eis reddit̉ rō ẜm dy. de hoc plene ꝑ euꝫ in. c. muta re cōſiliū: ⁊ in. c. qd̓ ſemel. de regu. iur. li. vj. Sed Old. circa hoc diſtinguit latius: ⁊ clariꝰ. aut ua riatio inducit cōtrarietatē aūt ſimpliceꝫ diuerſi tatē. pͥmo caſu nō admittit̉ uariatio: ut. l. ſi ita ſti pulatus in fi. jͣ. de ope. libe. ⁊. l. nō admittit̉ eo. ti. Ad hoc faciūt oēs leges q̄ dicūt ꝙ allegās cō traria nō audit̉. Scd̓o caſu qn̄ inducit ſimpliceꝫ diuerſitatē: tūc aut uariatio eſt in hoc ꝙ plures res adinuicē ſeꝑant̉: aut in hoc ꝙ uolutas mu­tat̉. primo caſu licita ē variatio: ut. l. cū hi.§. qui tranſigit. sͣ. de trāſac. ⁊ jͣ. cōmoda. l. incōmoda­to.§. duobꝰ: ⁊ d̓ act. empt. l. ⁊ ſi vno. ⁊ hac. l. Se cūdo cāu aūt ꝓprietas rei ſeu vocabuli ſe hꝫ ad varietatē impediēdā. aut ad uarietatē inducen­dā: aut ad neutrū. prīo cāu varietas īprobat̉ im pediēte natura rei uel vocabuli: ut in electiōe re rū legataꝝ cū ſtatiꝫ rei acceptāde acꝗrat̉ dn̄ium vt. l. apud aufidiū. de ope. lib. ⁊. l. ſtatuliberū.§. ſtichum. jͣ. de leg. ſcd̓o: ⁊. l. huiuſmodi.§. ſtichuꝫ .jͣ. de le. i. Idē ſi ꝓprietas vocabuli īpediret: vt ſi ſtipulor quē uoluero: ut. l. ſiquis ſtipulatus fuit ſtichū.i. rn̄ſo. jͣ. de ver. ob. Secūdo caſu ad mittit̉ variatio ſiue rei ꝓprietas hoc ſuadet: vt ī electione legali: ut. l. eū ꝗ certarū in fi. de uerb. ob. ⁊ de ac. emp. l. ſi ſteriliſ.§. fi. ſiue hoc īducat natura vocabuli: ut ſi ſtipulor illū aūt illū quem volā: vt. jͣ. de uer. obli. l. ſiꝗs ſtipulatus fuerit. ij. rn̄ſo. Tertio caſu tene diſtinctioneꝫ Dy. ẜm do minum Oldra. Ihil. Ad hanc actionē nō curatur an ſil habitauerīt cōiuges. h. .d. facit ad qōnēª ꝙ ſtatutū loquēs ꝙ vir lucrat̉ certā ꝑtē dotis vxoris p̄defuncte. hēat lo­cū ēt ſi cū ea nō habitauerit ſi ꝑ ꝟba de pn̄ti ma trimoniū ꝯtractū fuerit: vt hic ⁊. l. cū hic ſtatus .§. ſi maritꝰ de do. inter viꝝ ⁊ uxo. ⁊. l. ſi res. C. d̓ do. īter virū ⁊ uxo. cū. l. ſequē. Uxor. Cōtra cōiugē eius quem ꝗs hꝫ in ptātē nō dat̉ actio furti. ſecꝰ ſi emā cipatus fuit. h. d. Bartolus. D fiſcum. Hec lex legit̉ plu ribꝰ modiſtā ī prīo ꝙͣ in ſcd̓o rn̄ſo. primo loꝗt̉ in uiro dāna­to in metallū: ⁊ eius occaſione vxor amouet. cer te tenet̉ fiſco rōne rerū amotaꝝ ī ſimplū qd̓ no­ꝗa ẜm doc. eſt caſus ꝙ hec actio locuꝫ hēat ſiꝗs amoueat ꝓpter ſpem matrimonij ſoluēdi aliter ꝙͣ per diuortiū. dicā. jͣ. eo. l. rerū amotarū ꝗdā. Scd̓o mō p̄t legi ꝙ mulier amoueat cā diuortij. poſtea maritus fuit damnatus in metalluꝫ. alias deportatus: ⁊ mulier diuertit. non enim per de portatōeꝫ ſoluitur: niſi diuortium ſequatur: ut .l. i. C. de diuor. Quāuis. Iſte uer. legit̉ duobus mo­dis in glo. tn̄ circa primam lec. vide. glo. ⁊ ſupple dicit glo. id eſt in fiſci pa­trimonio īcorporatis. alias nō tenet̉ in quadru plum: ut. C. de iure fiſ. l. defenſiōis facultas. li. x. I cōcubina. Inter eos in­ter quos non fuit matrimoniū vere nō habet locū hec actio. h. d. Notaᵇ ꝙ lꝫ matrimonium putati uū habeat quedam priuilegia circa dotem puta tiuam: vt. l. ſi cum dotem.§. fi. sͣ. ſo. ma. Non tn̄ a Ihil ad qōneꝫ Utruꝫ maritus lu­cret̉ tertiaꝫ dotis vxo­ris p̄defun­cte et ſi eam in domū nō dū duxerit. adde qd̓ cō­tra bar h̓ tꝫ bal. in. l. non ſine. C. d̓ bo. q̄ lib. ⁊ in. l. deo nobis. de ep̄i. ⁊ cle. ꝑ ſaly. late ī .l. cū te. C. d̓ do. an̄ nup. ⁊ vide latiſ­ſime ſcripta īſti. d̓ ac i.§. fuerat. vide qͥ no. Bar. ⁊ ibi dixi in ſimili in. l. iu bemus.§. ſa ne. de ſacro ſā. ec. ⁊ bal. in aucͣ. dos data. d̓ don. an̄. nup. ī. ij. col. ⁊ qd̓ no. Bal. in. l. i. .C. vn̄ vir ⁊ por. habet circa alia: vt hͨ. Res amotas. Cā diuortij pōt amoueri tūc cuꝫ ſit diuortiū vel ēt an̄ ſi poſtea celet̉. h. d. No. tex. ꝙ ex euentu apparet animus p̄cedēs. ex eo enī ꝙ facto diuortio celat p̄ſumit̉ cauſa diuortij amouiſſe. facit. sͣ. ad macedo. l. ſꝫ iulianus.§. ꝓ­inde ⁊. l. ſi uētri.§. fi. de pͥui. cre. ⁊ ſolitus ſū alle gare. l. iulianus.§. amplius. sͣ. ad mace. Quali­ter p̄t apparere ꝙ filius accepit: vt in rē pr̄is ver teretur. Et dicit ibi ꝙ ex eo ꝙ eſt poſtea ſolutuꝫ ⁊ ſic hoc qd̓ retinet poſt diuortium vr̄ amouiſſe. Nō ſolū. Hec actio cōpetit ꝓ rebus extātibus ⁊ peremptis. h. d. No. ꝙ in obligatione rem reſtitui re ꝑempta pōt ip̄a res pͥncipaliter peti. vt hͨ: ⁊ ī. l. īter ſtipu lātē.§. pe. jͣ. de ꝟbo. ob. ⁊ sͣ. de ꝯdi. fur. l. ij. ⁊. l. ſi ſeruus.§. bone. e. ti. lꝫ glo. in. l. in re furtiua. in pͥn. e. ti. dicat ꝯtrariū.ſ. ꝙ debeat peti eſtimatio. ⁊ plene dicā in. l. ſtipu. nō diui. jͣ. de ꝟbo. oblig. Que uiro. Hoc dic vt declarabo in fra eod̓. l. antepenultima. Ed ſi et diuortii. Amouere dicit̉ ꝗ dolo cām dat: vt alius amoueat. h. d. Op. jͣ. d̓ fur. l. vulgaris in fi. et .sͣ. de ꝯdi. fur. l. ex cā. ⁊. l. ſe. So. aliud in cōditō ne furtiua: ut ibi. aliud in hac actione: vt hͨ ẜꝫ gl. ⁊ pōt eē rō differentie: ꝗa aliꝗs tenet̉ furti: lꝫ nō cōditiōe furtiua: ſꝫ vxor nō tenet̉ furti. iō equuꝫ eſt ꝙ hac actione q̄ eſt rei perſecutoria teneat̉. I rē Hec actio ꝯpetit coniugi ꝓ re a ſe bonafide poſſeſſa. h. d. iſta lex quā nota ⁊ mēti tene. I mulier In eaꝫ q̄ cā mortis ſperate amouet vti­lis hec actio dat̉. h. d. ẜꝫ pͥmā le. Que ro qͣre nō dat̉ rerū amotarū directa. glo. dicit ꝙ hic diuortiū nō fuit ſecutū qd̓ reꝗrit̉ ad directā vt. l. rerū amotarū ꝗdā. jͣ. eo. Et ẜm hāc lectu. ex pone tex. ibi dū dicit diuerterit.i. de domo receſ ſerit. alias iſta lec. eēt ꝯtra tex. Legit̉ alio mō ꝗ amouit cā mortis ſperate tenet̉ hac actione ſi poſtea diuortiū ē ſecutū. h. d. Et tunc eſt rō qͣre nō dat̉ directa: ſꝫ vtilis: ꝗa amotō nō fuit fcā pͥn cipaliter cā diuortij. ſꝫ cā mortis. Sꝫ op. ꝙ de tur directa ſi poſt diuortiū celat: ut. l. ſi concubi na.§. res amota. sͣ. e. dicit Iac. de are. ꝙ ibi dat̉ vtilis: uel ibi res extabāt q̄ celabant̉: hic iaꝫ erāt cōſūpte ẜm eū. Tu dic qn̄qꝫ eſt certū ꝙ nō amo uit cā diuortij: tūc lꝫ celat poſt diuortium. nō tn̄ datur directa ſed vtilis. ſꝫ qn̄qꝫ eſt certū ꝙ cā di uortij amouit. ⁊ tunc dat̉ directa: ut in. d.§. res amotas ſi diuortiū īteruenerit: ut. l. rerū amota rū ꝗdā. jͣ. eo. qn̄qꝫ eſt dubiū qͣ cōtēplatiōe amo uerit: ⁊ tūc ſi poſt diuortiū celet preſumitur gra tia diuortij amouiſſe: ⁊ dat̉ directa: vt. d. l. ſi con cubina.§. res. Sꝫ ꝗd ſi diuortium nō interuene rit: ⁊ vxor amouit cā diuortij vel cā mortis ſpe­rate. Rn̄deo tenet̉ vtili vel in factū vt. jͣ. e. l. rerū amotarum ꝗdam: ⁊. C. e. l. ij. Si ſeruus Etiā ſi in amouēdo fur tū nō fiat mulier cuiꝰ do lo ſit amotio tenet̉ rerum amotaꝝ actione. h. d. Op. sͣ. e. l. iij.§. itē ſi ſeruus: ⁊ jͣ. de fur. l. ſiꝗs vxori in pͥn. So. hic ſeruus nō fuit in dolo. ideo ſurtū hic nō cōmittit̉: ut. l. ſi is.§. ſi tu ticiū. jͣ. de fur. Sed tūc op. ergo vxor nō tenet̉ ſi ſeruus fuit in dolo: ut. d.§. ſi tu titium. Glo. nō ſol. hic ſed in. l. ſiꝗs id qd̓.§. pe. sͣ. de iuriſdi. om. iud. vi det̉ ſoluere. nā furtū eſt nomē iuris: ⁊ hoc ēt vo cabulo ſignificat̉ totū illd̓ qd̓ pōit̉ in diffinitiōe b I con cubi­na no. vide qͥ not. Imo. in. l. di uortio.§. im pendia. ſol. matri. cC.§. Nō ſo lū. h̓ habes tex. vald̓ no. ꝙ ꝯditio cō petit marito ꝯͣ vxorē ꝓ re bus amotis ⁊ ecōtra. qd̓ tene menti.