Seite
De fideiuſ. ⁊ no. ⁊ he. ti. ⁊ cu. De magi. ꝯue. ⁊ eo. hr̄. De re. eo. qui ſub tu. ⁊ quidaꝫ iudex ſibi precepit vt ſolueret: ⁊ ille promiſit ſoluere deinde ſoluit an videatur cōpulſus ſoluiſſe. cer te ſic: vt hic ⁊ iſta ſunt quotidiana. I falſo. Nota iſtam. l. ⁊ tenebis menti ex cauſa iuſta ignorātie poſſuꝫ petere reſtitutionē in integrum. h. d. Alſus. Dico ꝙ ille qui ꝓmiſit: vt tutor vel procurator ſe obligare debet probare ſe tutorem vel ꝓcuratoreꝫ vel iuris eq tate eius cuius tutela nō ꝓcedit: ⁊ debet probare ꝑ. l. .i. ⁊. ij. C. de arg. di. cui pig. nō de. De fideiuſſoribꝰ ⁊ noīatoribus ⁊ heredibus tutor ⁊ curatorum. ℟ica. Uāuis. In gl. in. ꝟ. nō eſt: ibi. ar. s. dictuꝫ: ⁊ eſt tex. in. l. ple runqꝫ tutela. sͣ. de tute. ⁊ ſic facit ẜm Dy. ⁊ Ia. de are. ꝙ officia nō tranſeunt ad here­des. In glo in ꝟ. explicari. ibi in iudicio. ſe cus ⁊ ibi. sͣ. de iudi. l. tam ex cōtractibus. videt̉ idem in iudicio. jͣ. ſi pen. ap. mors inter. l. i.§. fi. ſed pōt reſpon­deri in fugiendo ibi in cā app. hic in cauſa pͥnci. tūc ar­guo ſic. nam ibi parificat̉ tutor tutela finita ⁊ ante reqͥ ditas rōnes. ſed tutor tutela finita ⁊ ante redditas ra­tiones tenetur exequi cauſam principalē: vt. l. ita auteꝫ .§. cōpletam. sͣ. de admi. tu. igitur heres tutoris tenet̉. Dy. pro hac opi. facit. l. tutor. jͣ. de app. ⁊. l. ex cōtracti­bus: que hic allegatur poteſt reſponderi ẜꝫ Ia. de are. ꝙ illa lex loquit̉ in filio qui ẜm hec iura nō habebat he redē: vt. l. antepe. sͣ. ad macedo. ⁊. l. i. ⁊. ij. de caſtrē. pe. hic aūt loquitur in eo qui habebat heredem: igitur cō­trarium non ob. In tex. ibi ꝙ penes: ita ꝙ ipſe ſibi poſ fideat: qꝛ verbum penes ſignificat poſſeſſioneꝫ: vt. l. pe nes. de ver. ſig. ⁊ eſt ratio. qꝛ tutor nō tenetur ex dolo ⁊ lata culpa ipſius: vt. C. de here. inſti. l. i. ⁊. l. cū oſtendi­mus. jͣ. e. ẜm iac. de are. O ſtulare. Querit hic Dy. que po terat hic eſſe dubitatio huius. l. ⁊ dicit ꝙ pōt eſſe iſta. nā fideiuſ. ꝓ ſti pulatione: vt probat̉ in. l. ſtipulatio.§. ſatis accepti. ⁊ .l. i. ꝟ. verbis. jͣ. de acti. ⁊ obli. ⁊. l blandi. de fideiuſ. ſed in ſtipulatione nō veniunt: niſi ea que ſunt in ipſa ſtipu latione ⁊ ipſius cōceptione expreſſa: vt. l. quod dictum nihil erat expreſſuꝫ: ergo videbat̉ fideiuſſorē rōne iſta­rum vſurarum nō teneri. ſed ad hoc reſpōdit ipſe ⁊ di­cit ꝙ fideiuſſor videt̉ acceptus in oēm cauſaꝫ in qua ē obligatus ad vſuras: vt. l. ij. jͣ. de admi. re. ad ci. perti. Um oſtendimus. Querit hic Dy. quare heres tutoris pro nō cōnexis tenet̉ act. tu. vt hētur in. l. tutor aūt. pro nō connexis finita tutela cauſa mortis tutoris etas pupilli amittit hanc actionē nō patitur niſi gratia cōnexitatis inducat hoc ſed Ia. de are. dicit ꝙ finita tutela ſi heres tutoris nouaꝫ īcho at ꝙ ipſe nō tenet̉ actione tutele ſed actione ne. geſt. ⁊ hanc. l. intelligit ipſe qn̄ iam inchoatā heres perfecit. ſꝫ dictū Dy. ⁊ glo. dico veruꝫ per tex. Ibi in archam tuto ris pupilli pecuniā. in glo. ibi leuis culpa. Ia. de are. di cit ꝙ ſi heres inchoata per tutorē explet̉: ꝙ ipſe tenet̉ de dolo ⁊ lata culpa: ſi ſponte incepit aliud negocium pupilli gerere: qꝛ alia noua inchoet: ip̄e tenetur etiā de leui culpa: ſicut quilibet. de ne. geſt. l. culpa. ⁊ intelligit hunc text. qn̄ heres iam inchoata per defunctū ꝑfecit. ſed dicut dixi in prima. q. Fideiuſſores. In tex. ibi affirmatoruꝫ No. qui dicebant ido­neos eſſe tutores. Ibi tacuerūt affirmare videt̉ non cō tradicēdo Dy. no. ex iſto.§. in prin. No. hic preſentiaꝫ inducere conſenſum quod intelligit Ia. de are. eſſe ve­rum fauore pupillorum. ⁊ quod iſte.§. nō intelligatur extra ſuos terminos. nam dicit ſi nō eſſent oīa que ſunt in iſto.§. tunc preſentia nō induceret cōſenſum. hūc.§. perpetuo tene menti ⁊ dubium. l. ꝓcedit: qꝛ fideiuſſo­res nunquā obligant̉: niſi per ſtipulationē in qua debꝫ primo p̄cedere interrogatio ⁊ ſequi rn̄ſio. Et facit op­time ar. ad. q. ꝙ ſi quis accuſatur de aliquo crimīe ⁊ ab eo petatur fideiuſſor de condēnatione ſoluenda ꝙ ſi fi deiuſſor fuit pn̄s ⁊ ſcriptus fideiuſſor nō ꝯͣdixit ꝙ obli gatur: qꝛ reſpu. ⁊ minor eꝗparant̉: vt not. ī. l. reſpu. C. ex ꝗ. ca. ma. ⁊. l. rēpublicā. ⁊ ibi melius. C. de iu. reipu. Eres. No. ꝙ inſtātia ex parte rei trāſ fertur ad heredem. h. d. nō ſūt alia in iſta lege. De magiſtratibꝰ cōueniēdis ⁊ eoꝝ hr̄dibꝰ. ℟ica: A ordine. Contra iſtuꝫ. ꝟ. op. de. l. ꝙ maior. ⁊. l. ali ud.§. refert. vbi ad oē preiudicat ſi maior pars facit. Sol. quedā ſunt que expediunt̉ per maiorē partē que incūbunt ipſi vniuer ſitati neceſſario. ⁊ ſic loꝗtur. d.§. refert. ⁊ quedam ſunt que vniuerſitati nō incūbunt neceſſario: ⁊ de his loqui tur hic: ⁊ hoc etiā placet Dy. in. d.§. refert. Magiſtratibus. Inducit Dynus ꝙ ꝙͣuis iudicis officio fuerit de expēſis condēnatus: tamen illud intelligit̉ ſi fuerit petitū. facit. l. iiij.§. hocanteꝫ de dam. īfec. ex quo ergo habes ꝙ dicimus iudicē teneri: ſi nō condēnauit de expenſis: vt. l. properandū.§. ſinaūt. C. de iudi. ⁊. l. fi. C. qn̄ ꝓuo. nō eſt ne. intelligit̉ ſi hoc a patre fuerit pe titum expreſſe. ⁊ hoc tenet Dy. Item quis debet magi ſtratum monere. tex. videt̉ hic ſentire dum dicit qui mi nore man. ⁊cͣ. ꝙ ſuperior debet āmonere. tu dic contra rium: ⁊ iſte.§. loquitur ẜꝫ iura antiqua. hodie magiſtra tus municipales poſſunt dare tutores: vt inſti. de attil. tu.§. ſi neqꝫ. Si inter. Iſte.§. allegat̉ in materia excuſſio nis: ideo tene ipſum menti. Priuilegium. Iſte.§. nō reperitur ali­bi. dicit Dy. ⁊ ratio ē: qꝛ promptius ſubuenit̉ pupillo contra tutorem: qꝛ tutor ſpecialiter ꝓpter pupillum tenet̉. curator vero ſpeciali ter propter ipſum pupillū nō: ſed propter vtilitatē pu­blicam. iō nō ita ꝓmpte cōtra eum ſubuenitur. Roponebatur. Iſta lex nō reperit̉ ali bi dum glo. dicit in ſe periculū.i. in ſe omnem culpaꝫ. iſtud nō eſt verum: qꝛ magiſtratus tenet̉ ad in­ſtar tutoris ſed tutor nō tenetur de leuiſſima: vt dixi in .l. jͣ. ti. i. n Agiſtratus. In titulo iſto dictū eſt ꝓmiſcue de ſatiſ­datio. rē pu. ſal. fo. que preſtatur magiſtratui. ⁊ que preſtatur tutori. de dr̄ia eius ⁊ eius effectu vide no. in.§. ſi ꝗs curator. ꝟ. illud. inſti. rē pu. ſal. fo. A magiſtratus. Finē huiuſ legis feci te notare in. l. cū eadem. de ꝟ. ſig. dicit̉ hic eadē actio: que ſit eadem quidā dicunt. ſed vtili tutele. dic ⁊ bene ꝙ eadē.ſ. in genere nō in ſpecie: ꝙ teneat̉ vtili po tuit illos mouere: qꝛ glo. quas hoc anno habuiſtis di­cunt ꝙ magiſtratus datus tutor videt̉ gerere: alia tamē opi. eſt vera. hic non ſunt alia. De rebus eoꝝ qui ſub tutela vel cura ſūt ſine decre to nō alienandis vel ſupponēdis. ℟ica. Mperatores. In glo. tūc enim. ibi de admi. tu. l. tutelam. Item etiā donatio pro pter nuptias ſine decreto fieri pōt: vt. C. ſi aduer. do. l. i. Item ꝓpter auctoritateꝫ rei