Seite
De teſtamentis. Sed iſta ſo. ē uera in ſe ut patet ex fi. l. tn̄ quantū ad. l. cōtrariam non uididetur ſufficiēs: quia ibi nolebat nominare alios: tamē ſolēnitatem non ſeruauit. Scūda ſo. ē hic omiſit ſubſtantiam: ibi inſtitutionem. Iſta reprobatur ibi in fi. Tertiaꝫ ſo. dat ibi. gl. quā dy. format hic: ꝗa ibi cōſtabat ꝙ alios nolebat noīare. hāc ſo. tꝫ Dy. Iſta nul­lam rōneꝫ vr̄ habere in ſe ut ſtatiꝫ uidebitis. vn̄ ſo. vera eſt ꝙ hic cepit facere teſtamentū ⁊ nō ꝑ fecit ut dicit tex. ī. l. ꝯͣria cepit ⁊ ꝑfecit: tn̄ ī parte hr̄dis nō adhibuit debitā ſolēnitatē: ut hic und̓ nihil vr̄ feciſſe ꝗ partē indiuidui facit: ut. l. furio ſum. C. ꝗ teſ. fa. poſ. ſꝫ in. l. iubemus totū ꝑfecit. hͨ tꝫ Mar. ſil. Ia. de are. Ia. de ra. Ia. bu. Cy. ⁊ oēs. Op. de. l. hac ꝯſultiſſima.§. ex imꝑfecto .C. e. ubi ualet teſtm̄ imꝑfectū inter liberos. ſo­dicūt ꝗdā ꝙ iſta diſpō nō erat inter liberos uel dicit glo. ibi exponeª ex imꝑfecto.i. nō ſolēni qd̓ no. tꝫ ergo glo. ꝙ.§. ex imꝑfecto. hꝫ locum in te ſtamento imꝑfecto rōne ſolēnitatis omiſſe: ſec ſi ſit imperfectū rōe uoluntatis nō cōplete ut hͨ. iſtā tene ⁊ ꝓbat̉ ꝑ dictā. l. furioſum. ibi dū dicit ꝓ nihilo ⁊ tene mēti ſemꝑ ⁊ colligit̉ ex gl. ibi uel expone.i. nō ſolēni. ⁊c̄. Quid aūt ſi ſit imꝑfe fectū rōne p̄teritionis. Tangā. jͣ. ti. i. l. ſi filius ꝗ in ptāte. Op. de. l. in teſtō. jͣ. d̓ fideicō. li. Reſpō. eodē mō ꝗa ibi in teſtō īperfecto rōne omiſſe ſo lēnitatis hic ꝟo rōne imꝑfecte uolūtatis erat ī­ꝑfectū. Quero qn̄ dicat̉ uolūtas ſeu teſtm̄ ꝑ fectū. Rn̄. qn̄ tota uoluntas fuit declarata ⁊ te­ſtator habuit totā uolūtatē ſuā ꝓ declarata: ſi­cut dicimus in ꝯͣctu qn̄ habet̉ ꝓ ꝑfecto ⁊ abſolu to: ut. l. ꝯͣctus. C. de fide īſtru. Et ꝑ iſta dico ſi reperit̉ in ſtr̄m ſeu ꝓtocollū notarii īperfectū: et apꝑebat ꝙ uolebat plus ſcribere ꝙ tale inſtr̄m nullā fidēᵇ facit. Exemplū reperit̉ ſic. Ticius uē didit talē fundū ſeio ꝓ precio centū his pactis appoſitis. vꝫ nec reperit̉ plus. Certe nō facit fi­dē ꝗa ipſe notarius nō hꝫ tale inſtr̄m ꝓ cōpleto ⁊ abſoluto: ut hic ⁊. d. l. cōtractus. C. de fi. inſtr. ⁊ sͣ. de legi. l. īciuile. ⁊ qd̓ ibi no. Nec. ob. qd̓ dixi in. l. gallus.§. i. jͣ. ti. i. qn̄ in ꝓtocollo reperit̉ ⁊c̄. ꝗa tūc ꝯſtat ꝙ notariꝰ habuit illud ꝓtocollū ꝓ cōpleto ⁊ abſoluto. nec in ꝓcollo volebat plus ſcribere ſed intelligebat ſub illo ⁊c̄. cōia alioruꝫ ꝯͣctuum. Itē nō ob. C. de teſta. l. errore: quia aliud eſt notariū errare aliud teſtm̄ imperfectuꝫ dimittere. qn̄ aūt aliqua ꝑticula inſtr̄i exemplat̉. dic ut dixi. jͣ. de ope. no. nū. ſuꝑ rubrica. Que ro ꝗd ſi teſtator ſcripſit ī cedula totā volūtatem ſuā nō tn̄ publicat eā corā teſtibus ⁊ notario et morit̉: an illud dicat̉ ꝑfectū teſtm̄. Et breuiter dico ꝙ ē ꝑfectūᶜ ratione volūtatis ſue declarate ī totū ꝑ ſcripturā ⁊ iō valet hodie īter liberos. ſꝫ dr̄ imꝑfectū rōne omiſſe ſolēnitatis: ⁊ iō exͣnei nil poterūt petere: ut. l. ex. ea. jͣ. e. ⁊. l. fideicōmiſ­.§. i. jͣ. de le. iij. Quero ꝗd ī legatis an legata debeāt̉ ex tali volūtate īꝑfecta. Et glo. ar. ꝙ ſic: ⁊ poſtea determinat ꝯͣrium ꝙ nec legata nec fi­deicōmiſſa valeāt: ut. l. eā quam. C. de fideicō tex. ē. jͣ. e. l. ex ea. ⁊ iō glo. diſtinguit tres caſus: ut in ea.ſ. aut ē uoluntas ꝑfecta ⁊ nō ſcripta ⁊ loꝗt̉ .l. fi. jͣ. de codicillis. aut nec ꝑfecta nec ſcripta: ⁊ loꝗt̉. l. iſta. aut ē ꝑfecta ⁊ ſcripta. ſꝫ deeſt hr̄s eſto ⁊ loꝗt̉. l. errore. C. e. ſꝫ ē quartus caſus qn̄ volun tas ē ſcripta ⁊ nō ꝑfecta: ⁊ iſto caſu nō valet. ar. Iis qui ibi expone Adde. glo. in. l. ff. in ver. cōpletū. C. fa. herciſ. gmnulā fidē facit. Et de fide ībreuiature. vide aliꝗd qd̓ dixi. sͣ. eo. i. ad teſtiuꝫ.§. ſi quis. ⁊ hic adde bar. in. l. fideicōmiſ.§. i. de le. iij. ⁊ bal. in 1 6. C. fa. herciſ. ⁊ qualiter ſuppletionē recipiat īberuiatura. vide bal. in cub. C. de fi. inſtru. in. xi. col. in ver. tertio querit̉. ⁊ in. l. ꝯtractus ī prin. iij. col. eo. ti. ⁊ que dixi in .l. ſi prius de aqua. plu. ar. ⁊ cū bar. hic tranſit etiam bal. in. d. l. cō tractus ī prī. ī. v. col. ⁊ ad hic not. vide Imo. in. l. ij. ī prin. ⁊ ī fi. d̓ here. inſti. c Eſt ꝑfectū vide que ſcri pſi ī. l. hac cō ſultiſſima.§ ex īperfecto. C. e. ⁊ adde ꝙ alia eſt im­verfectio ſo­lēnitatis ſeu forme ⁊ alia eſt imperfe­ctio ſubſtan tie: ut no. In not. in. c. qd̓ ſicut in glo magna d̓ col la. quis autē dicatur ipſe ordo ſolēni tatis ⁊ ſubſtā tie ⁊ de eorū differētia. vi de bal. in. l. p latam. C. qe ſen. v̓. q̄ro et go que diffe rētia ⁊ ī v̓. q ro ſi ſtatutū: ⁊ qd̓ ibi bar. ⁊ qd̓ nota. bal. in. l. ſi ex precio. ſi cer. pe. ⁊ no. ma xime per gl. in. l. pacta. ff. de contrahē. emp. ⁊ bal. in .l. etiam. in. i. col. de exac. rei iudi. ⁊ ibi habes quid ē vera ſubſtan tia ⁊ ſolēnitaſ ⁊ que dican­tur ſubſtan tialia contra ctꝰ. vide bal. in. l. ad exac. ad fin. C. de do. promiſ. d̓ quo etiaꝫ vi­de que ſcri­pſi in. l. d̓ pu pillo.§. ꝗ nū ciat. ī penul. col. de oper. no. nunci. Um le c ge. di­ci teſti­moniuꝫ bal. i. l. ii. in. i. col. .C. de ſen. al. legat glo. h̓ pro multum fing. .l. fideicōmiſſa.§. i. jͣ. de le. iij. ⁊. jͣ. e. l. ex ea. Que­ro pone ꝙ illi īſtituēdi nō noīati erāt n̄ capaces an vitiabit̉ teſtm̄. vr̄ ꝙ nō: ut. l. ſi duobus.§. i. jͣ. de le.i. ſꝫ dicit glo. ꝙ hec. l. vr̄ uelle ꝯͣriuꝫ. ⁊ Dy tꝫ ꝙ nō ualeat teſtm̄. ar. l. plane. jͣ. de le. i. ī pͥn. et .l. legatū. ī pͥn. de adi. le. ẜm Dy. ſꝫ dn̄s An. d̓ pi­ſis dicit ꝙ dicte. ll. allegate ꝑ Dy. cōcludūt qn̄ teſtator uoluit aliū noīare ⁊ adimere a pͥmo. ar. .l. ꝗdā. ⁊. l. ſi trāſferā. de adi. leg. Sed qō glo. p̄. ſupponit ꝙ nolebat alios noīare vt coheredes a pͥmis: ⁊ iō ēt ſi eēnt noīati alijs pͥmis accreſce­rēt: ⁊ iō de tali omiſſione nō ē curādū ẜꝫ eū: ꝗa īdubitāter illis pͥmo noīatis accreſcerēt: ut.§. in pͥmo. ⁊.§. ꝓ ſcd̓o. de cadu. tol. ſꝫ ut ꝓcedat. iſta gl. dic ꝙ hi erāt īdigni ⁊ fiſcus auferebat ab eis nō aūt accreſcebat pͥmis. ſed ꝗcꝗd ipſe dicat tu dic ⁊ tene glo. ⁊ Dy. ſimpl̓r: ꝗa rō huiuſ tex. ē ꝗ teſtm̄ nō ē ꝑfectū nec curat̉ an ſunt capaces uel nō. Quero ꝗd ſi teſtm̄ ē nullū rōne p̄teritio­nis uel exhr̄dationis. an ualebit īter filios. Dixi .C. de teſta. l. hac conſultiſſima.§. ſi quis autem dicam. jͣ. ti. i. l. ſi filius. Ex. l. ſequenti. An infamis poſſit eſſe teſtis in teſtamentis. Um lege. Uerbū inteſtabi­lis īportat ne ꝗs poſſit facere teſtm̄ nec eē teſtis in teſtō nec ei teſtimonium dici. hoc dicit. Oppo. C. de hereticis. l. quoniam. ubi heretico qui eſt in­teſtabilis dicitur teſtimonium. Sol. huius con­trarij timore dicunt quidam ꝙ male putauit. Alij dicunt ꝙ eis teſtimonium non dicitur ſed truffa eſt. Alij ꝙ in teſtamento non dicitur teſti monium: quia nō poſſunt illud facere: ſed ī alijs ſic: ⁊ iſta uera. Vel aliter ꝙ nullo modo dicatur eis teſtimonium nec extra teſtamentum nec in te ſtamento cum amiſerunt ciuitatem uel liberta­tem. ſed ſi quis tantum ciuitatem perdidit ⁊ li­bertatem retinuit poteſt ſibi dici teſtimoniumᶜ cum poſſet contrahere. ut. l. quidam. jͣ. de penis dicetur in. l. deportato. jͣ. de leg. iij. dicam etiam forte in. d. l. quoniam. Oppo. sͣ. e. l. qui in te­ſtamento. ⁊. l. ſi filius. Solu. uerbum inteſtabiliſ tria importat ſed filius non dicitur poſſe teſtari ut in glo. Ultimo queritur an infamis poſſit eſſe teſtis in teſtamento. Et dicit glo. ꝙ ſic niſi ſit ita infamis ꝙ cōſtat apud omnes ⁊ uide gl. ⁊ ſigna in fi. Et iſta glo. dicit ueruꝫᵉ ⁊ pro ea ha bes caſum. C. e. l. i. Non ob. sͣ. e. l. ad teſtium.§. .i. quia ibi erat notorie infamis quo ad omnes ut ibi dixi. qualiter debet formari exceptio con tra teſtem infamem aſcriptum in teſtamento ui de in. cʳ. preſentium. extra de teſt. li. vj. Ex. l. ſequenti. Teſtis an preſumatur rogatus. ⁊ an notari ⁊ an connumeretur in numero teſtium. ⁊ an ſit neceſſe ꝙ ſcriptor rogetur. Omitius. Scriptor teſta­menti non pro­hibetur eſſe teſtiſ in teſtamento. hoc di cit. No. reſponſionem ruſticā ad īterrogata. ꝯͣ: ꝗa mite dꝫ rn̄deri: ut. C. de trāſac. l. ut rn̄ſum. vide qd̓ ibi dixi de hoc: ⁊. C. de impub. ⁊ ali. ſub ſti. l. p̄cibꝰ. Dicūt ꝗdā ibi rn̄det īꝑator ꝗ ē totus nobilis: hͨ iuriſcōſultꝰ ꝗ ꝑꝑ ſcīam erat īflatus ⁊ ſuꝑbus: forte erat ꝗdā ruſticus. Sꝫ certe īꝑator e Dicit verum. ⁊ hanc glo. ſequuntur cōmuniter docto. ſed Ang. ⁊ Sa ly. in. l. i. C. e. tenet contrarium ⁊ vide que ibi ſcripſi in pe. ⁊ antepe. col. Uide in. c. vide bal. in. l. i. in. i. col. C. eo. g d Omitius. vtrum tabellio numeretur in numero teſtium ⁊cͣ. ⁊ tunc tabellio dicitur priuata perſona in teſtificando lꝫ in cōficiendo in­ſtrumentum publica ſit ꝑ ſona: vt notat Inno. in. c. ni hil. de electō. legitur ⁊ no. in. d. l. hac cō ſultiſſima. ad de qd̓ dixit bal. in extra­uag. d̓ pa. cō ſtan. in ver. ſi cut videlicet ꝙ rogatꝰ tan qͣꝫ tabellio n̄ videtur eſſe rogatus tan qͣꝫ teſtis ⁊ di cit ꝙ reſpe­ctu ſue ſeri. pture ē tāqͣꝫ tabellio: ſꝫ ſi ſcriptura nō eſt ſolēnis po terit recipi ad probatio nem negocij pro teſte non ad ſuppletio nem ſui īſtru menti ſed ad viuam voceꝫ tanqͣꝫ teſtis vnus vicem gerens. pro iſto. vide no. in. d. l. hac cū ſultiſſima.§. fi. ⁊ ibi vide no. per Cy. Ia. bu. ⁊ alioſ ẜꝫ bal. ⁊ bal. in rub. C. de fi. inſtru. ī. xi. col. ⁊ in. l. lu­cius.§. ſi ꝗo el. i. de le. ii. ADDE an tabellio con­numeretur ī numero teſti um vide bal. conſilio. ccc. xlv. tertio vo lu. ⁊ vide ꝙ pulchre con­ſuluit pe. de anch. in ſimi li conſilio. cc ccxxiij