De iniuſto rup. ⁊ irri. teſta.mine. jͣ. de flumi. Si adijcit̉ accuſatio ſignificatextra locum: vt. jͣ. arbo. fur. ce. l. i.§. i. vbi exponit̉in.i. ſupra vel iuxta. Fallit ratione euitande contrarietates: vt. l. ſi ſtatuta. jͣ. de iniur. Et iſtud facit in arg. ad. q. vnus teſtis dixit ꝙ fuit in domo:alius iuxta domum. An iſti teſtes probant. videtur ꝙ ſic: ꝗa teſtes reducuntur ad concordiamne ſint contrarij: vt extra de teſti. c. cum tu. dixi ī.l. inſulam.§. i. sͣ. ſolu. matri. exponat̉ ergo in domo.i. iuxta domum: vt dicta. l. ſi ſtatuta. Dicunttamē canoniſte vt Bern̄. ⁊ Inno. ꝙ illa concordia tunc debet fieri quando teſtes ſunt pares: ſecus ſi ex aliqua parte ſunt plures: quia tunc nondebet ſtari: vt extra de offi. dele. c. cum contingat⁊ ibi per Innocen. Secundo caſu quando adijcitur nomini ſignificanti tēpus ⁊ tunc aūt adijcitur ablatiuo: ⁊ debet infra tempus intelligi: vt. l..i.§. quibus. jͣ. de ſuc. edi. ⁊. l. cum fuerit. jͣ. de manu. teſta. ⁊ tetigi. in. l. ſicut. jͣ. de lega.i. tantuꝫ eſtdicere in anno ꝙͣtum infra annum. Si vero ponitur cuꝫ accuſatiuo ⁊ ſignificat poſt tempus.ſ.annos proximos: vt. l. ſi annos. ⁊. l. nō putabam.jͣ. de condi. ⁊ demon. dixi plene in. l. ſi cui leget̉.jͣ. de lega. i. dic vt ibi. Tertio caſu quando adijcitur nomini ⁊ non ſignificat locum neqꝫ temp⁊ tunc aūt adijcitur accuſatiuo ⁊ ponitur pro cōtra: ut. l. nō dubium. C. de legi. ⁊. C. de ep̄iſ. ⁊ cleri. l. raptores. C. de here. l. manicheos. ⁊ d̓ tribu..l. in heredem. in princi. ⁊ omnes. ll. que dicuntactiones dari in heredem. Si vero adijcitur ablatiuo: tunc ſignificat materiam de qua agitur:vt quādo dicitur in pecuniarijs cauſis ⁊cͣ. in infinitum veniunt hic: vt. l. in pecuniarijs. sͣ. de fer.⁊. l. videamus.§. in fauiana. sͣ. de vſur. ⁊ inſtitu.de act.§. in bone fidei. cum multis ſimilibus. ⁊hoc de vera ⁊ ꝓpria ſignificatione. Quandoqꝫtamē reperitur improprie poni. Nam quādoqꝫponitur in. pro aūt: vt. l. ſi ſtipulatus fuero decēin melle. jͣ. de ſolu. ẜm vnam lectu. quandoqꝫ in.ponitur ꝓ cum: vt. l. naturalis.§. in his. sͣ. de p̄ſcrip. verb. ⁊ ibi glo. Quandoqꝫ in. ponitur proad: vt. l. cum antea. in fi. C. de arbi. ⁊ de his nonpoteſt dari certa doctrina: quia iſte coniūctiōes⁊ prepoſitiones ſepe ponuntur vna ꝓ alia quando expedit: vt no. in. l. eas cauſas. jͣ. de condi. ⁊demon.Queremus.Hic ſceuola pōit vnāqueſtionem circa conſilium iuliani ⁊ eſt caſus clarus. ¶ Oppo. iſte caſus videtur contra caſum.§. ⁊ quid ſi tantum. sͣ..e. l. vbi per emancipationem deſinit ſuus poſſeeſſe heres ex teſtamento. Reſpondeo ibi habebat ſubſtitutuꝫ in ſuitate: hic non. ¶ Oppo. de.l. ſi alienum.§. in extraneis. jͣ. de here. inſti. So.ibi facta eſt mutatio de capace in non capacem:hic vero facta eſt mutatio de capace in capacem alterius conditionis. dixi. sͣ. e. l.§. forſitan.¶ Ultimo glo. dicit ꝙ iſta ē difficilior. l. que ſitin toto corpore iuris ⁊ ſuam materiaꝫ melius explicat: ⁊ ego delaraui vobis melius nūc ꝙͣ vnꝙͣfuit declarata. diſtinctionem magnam Dy. quaponit non refero: ꝗa modice vtilitatis eſt. ⁊ poſtꝙͣ ille gallus fuit nunꝙͣ ſic cantauit vt hoc annofecit.Ater cetera.Filio in poteſtate p̄teritoteſtamentū eſt ipſo iure nullumª. hoc dicit. In preteritione filij emanipati quid iuris ſit:vidiſtis. sͣ. e. l. gallus.§. in omnibus. Iteꝫ an hec.l. quo ad legata ſit hodie īmutata per auctē. excauſa. dicam. jͣ. ti. i. l. filio. Barto.a ¶ Nullum.Etiā ſi nō dicat nullū: vttenet pau. d̓caſt. conſiliocccij.Um apud.Filius apud hoſtes preteritꝰ nōrumpit teſtamentuꝫ ſi non redit. hoc dicit. hoc intellige: vt. sͣ. e. l. gallus.§. in omnibus.I filio.Ab inteſtato ſuus ⁊ emācipatus ſuccedunt equaliter. hoc dicit. Vel aliter. exheredatus nōhabet contratabū. beneficio alterius preteriti.hoc dicit. Hec lex legitur duobꝰ modis. primoꝙ loquitur in duobus filijs ⁊ tunc eſt plana. ſecundo ꝙ loquitur in filio emancipato ⁊ nepoteex eo in poteſtate retento qui veniet per edictuꝫde cōiun. cum emancipa. lib. eius: quod edictuꝫeſt hodie correctum: vt dicit glo. cōtrarias glo.habemus vt dixi in. l. gallus.§. ⁊ quid ſi tm̄. s. e.dicam latius in. l. i. de cuniun. cum emanci. lib. ⁊per Cy. C. de ſuis ⁊ legi. aucͣ. in ſucceſſione. dicitglo. in. l. ſi exheredatus. de quo dic vt dixi. jͣ. deſuppel. le. l. labeo. ⁊ per Dy. extra de regu. iur̄. c.quod alicui. li. vi.De iniuſto rupto ⁊ irrito teſtamēto. rubrica.¶ Dictū eſt ſupra de teſtamētis. verum quia teſtamentum quandoqꝫ efficitur iniuſtum. ideoponitur hic hec rubrica.Ex. l. ſequēti.¶ De dictione poteſt. Et an cum ex teſtametopoſſibile eſt adire hereditatem per reſtitutioneꝫfactam a principe rumpat̉ primum.Eſtamentum.Glo. diuidit hanc. l. in. v. particulas. ſicut ponit ꝗn̄qꝫ modosnullitatis. diuiditur ⁊ melius ītres ẜm ꝙ de tribus tāgit rubrica: quia primo de iniuſto. ſecundo de rupto. tertio de irrito teſtamento. ſecūdaibi. aut rūpit̉. tertia ibi. aut irritū. Et circa pͥmuꝫponit duos caſus. circa ſecunduꝫ alios duos. circa tertium vnum tm̄. ⁊ ſic poteſt ſuſtineri glo. q̄dicit ꝙ ponit quinqꝫ modos rumpendi. ¶ Oppo. ꝙ male faciat iuriſconſultus ibi ponēdo duos caſus: quia inſtitutio vel exheredatio ē de ſolēnitate ⁊ neceſſaria: vt. sͣ. ti. i. l. īter cetera. Glo.fatetur contrariū ⁊ tu dic ꝙ hic ſunt duo caſuscirca iniuſtum teſtamentum ⁊ differunt in hoc:quia primus reſpicit ſolēnitates cōmunes que īquolibet teſtamēto requirūtur. Secūdus caſusreſpicit ſolēnitates que quādoqꝫ nō requirūturvt in eo qui non habet liberos. Oppo. hic dicit̉ꝙ ſolēnitates debent ſeruari. Contra. C. de formul. l. i. Glo. non ſoluit. dy. dicit ꝙ hic loquiturde ſolennitate neceſſaria. ibi de fruſtratoria ⁊ ſimulata. ¶ Opp. de. l. codicillis.§. fi. jͣ. de leg. ij.So. ibi nō valet vt teſtamētū: ſed vt codicillus.quia fuit ibi ſufficiēs ſolēnitas quo ad codicillos¶ Oppo. ad ſecundū ꝙ preteritione non rumpatur: vt. l. i. jͣ. de contra tabu. So. hic in preteritione ſui. ibi in preteritione emancipati quod ꝑautenti. mutatur in hoc: ꝗa cauſa debet inſeri:vt dixi in. l. gallus.§. in oībus. sͣ. ti. i. ¶ Opp. ꝙteſtamentū ſecundū nō tollat primū: ſed vtrūqꝫvaleat: vt. l. querebatur. de teſtamē. mili. So. ibiin pagano. hic in milite qui pōt decedere duobcōditis teſtamētis. ¶ Oppo. de. l. ſi filius qui inptāte. sͣ. ti. i. So. ibi in ſecundo teſtamento nonpotuit adiri hereditas de iure ciuili vt ibi dixi.Dicam in. l. cum in ſecundo. jͣ. eo. Op. jͣ. eo. l. iij.ꝟſi. ſed ⁊ ſi ſtante. So. qd̓ tex. hic dicit ex quo heres exiſtere potuit debet intelligi. id eſt poſſibileDe iniuſtorupto ⁊ irrito teſtamento.
