De his in teſta. delent̉. de vſuris. li. vi. non facit vſurarium inteſtabilem ſed prohibet ꝑſonis intereſſe tali teſtamenro dicit nullus vſurariorū teſtamentis interſit. Itē preſtatio cautionis eſt de ſolēnitate teſtamen ti: quod patet: quia pōt preſtari cautio ante te­ſtamentuꝫ per plures dies: vt. d. c. quāꝙͣ. Si enī eſſet de ſolēnitatibus deberet fieri vno cōtextu: vt dictū eſt. determinat ergo dictum teſtamen tum cōfirmetur cautione poſtea preſtita. ſimile C. de preci. impe. offe. l. vniuerſa. pro hoc opti­me equitas illius. l. vt.. l. proxi. in prin. hoc re peritur quod poſtea Io. an. poſuit in nouella ſu per ſexto in. d. c. quāꝙͣ. I quis heres. Si extra neus īſti tutus incipiat eſſe ſuꝰ inſtitutio vi­ciatur. h. d. Oppo. glo.. de cōtra tabu. l. non putauit.§. ſi quis emācipatum. So. aliud in ex­heredatione que eſt res inepta in extraneo: vt. l. quidam filium.. de verbo. obli. Aliud in īſti­tutione: que eſt res apta in extraneo: vt hic dixi ī .l. ſi filio.§. fi.. ti. i. Iego. Cauſa teſtati non trahit ad ſe cām inteſtati ſi te­ſtator ꝓhibuit. ſecꝰ ſi ꝓhibuit. h. dicit. Diuid̓. prīo loquit̉ qn̄ teſtator duos īſtituit cuilibet ex traneū ſubſtituit. Secūdo quando eos inuicem ſubſtituit. Tertio circa primū caſum docet qua­liter poſſit adiri hereditas. Secūda ibi. ſꝫ ſi ego Tertia ibi. in prima. Pro declaratione tex. ro rationē iſtorum caſuum. Glo. dicit in primo caſu teſtm̄ rumpitur in totū: quia reperitur per ſona ſubſtituti a quo poſthumus ē p̄teritus. ī ſe­cundo caſu rūpitur: quia reperitur perſona a qua non ſit exheredatus poſthumus. hec ratio colligitur ex ſecunda glo. paruula in ſecūda par te. l. ſuper verbo puto. hec ratio non placet dy­dicit exheredatio poſſet fieri a perſona ſꝫ a gradu: vt.. ti. i. l. iij.§. filius. dicit ergo dy. ratio eſt: quia in ſecundo caſu non reperitur aliꝰ ſubſtitutus qui me coniūctum repellat: in prīo ſic. ſic hoc caſu aliam partē habet in re accreſcē di: non iure ſubſtitutionis. Illud dictum decla­ro: quādo teſtator dedit ſubſtitutum extraneuꝫ videtur prohibuiſſe ius accreſcendi inter inſtitu tum ſubſtitutū cum ſubſtitutus preferatur: vt C. de fideicommiſ. aucͣ. hoc amplius... de bo. poſ. ẜm tabu. l. ij.§. ſi duo. no. in. l. qui pater.. acqui. heredi. merito vno mortuo vel repudian te alius heres non habet per ius accreſcendi. propter ꝓhibitionem teſtatoris tacitam ſubſti tutus non habet: quia eius graduſ rūpitur. qꝛ teſtator non pōt decedere pro parte teſtatus pro parte inteſtatus: cum totū teſtm̄ eſt ruptū hec eſt ratio prime partis: vt.. ti. i. l. ſi poſthu mus.. nam duobus. Sed quando ſūt īſti tuti plures inuicem ſubſtituti per ſubſtitutiōeꝫ teſtator voluit tollere ius accreſcendi: non enim voluit tollere ius coheredum: īmo voluit augei ſic habent vtrūqꝫ ius. vt.. acqui. here. l. ſi ꝗs heres. ibi no.. C. de impu. ali. ſubſti. l. teſta­mento. ibi no. portio ergo vnius deficiens va­dit ad alium per ius accreſcēdi. iſta eſt ratio ſe cunde partis. In tertia parte ratio patet. enī vnus poteſt adire contra alium: qꝛ ſic adiret cuꝫ dubitatur de viribus teſtamēti contra. l. ſed ſi de ego. ſolutio ibi fuit. Et ibi dixi de hoc cōtrario. vbi gl. doc. la­borant iſtā ſolū. quā ponit hic Bar. ponit glo. in. l. cōtraria. eſt prima ſolū. quā dat ibi glo. iſtā ſequitur ibi Bar. eſt cōis ſolu. xipi. ſed Ia. de are. ibi dicit iſta ſolu. diuinat ad iſtā. l. ideo tenet ſecun dam ſolu. quā dat ibi glo. videlicet ibi loquitur qn̄ inſtituti ſūt filij ꝗ­bus eſt facta ſubſtitutio: quo caſu ſiuenit condi. ctio ſubſtitu­tionis in ꝑſo na vniꝰ te teſtatoris videt̉ ſubſtitutꝰ admittatur p̄feratur fra tri ſuꝑſtiti ſꝫ potius p̄fera tur frater ſu ꝑſtes illi ſub ſtituto. l. cuꝫ accutiſſimi. C. de fidecō. .l. auꝰ.. ꝯdi. d̓mōr .l. lutiꝰ.. de heredi. iſti. lo vltimo. lo ꝗtur ī exͣneiſ quaſi velit ſpeciale ſit in filijs. ſed iſta ſolū. non eſt vera: qꝛ pro pter dictiōeꝫ vterqꝫ: poſi­ in illo tex. ita debet ha bere locū in exͣneis ſicut in filijs. ter tiā ſoluti. po ſuit ang. i. l. heredeſ mei §. cum ita.. ad trebel.ſ. loquit̉ ī vulgari ſub ftitutione in qua reꝗrit̉ vterqꝫ de cedat. l. dam. que ē. l. penul. C. de ipub. loꝗtur de pupillari ſed hec ſo. eſt vera: quia ſi facta fuiſ ſet vulgario ſignū colle ctiuū vterqꝫ ꝓut ibi certe reꝗreret̉ cederet vt et qꝫ inſtitutus ꝓut ibi: qm̄ videt̉ poſ ſe aſſignari ratio diuerſi tatis iter vul garē pupil larē qn̄ eſſēt facte per ſi­gnū collecti uum vterqꝫ preterea hic tex. i. ver. ſꝫ fi ego. qui ver. obſtat illi le­gi loquitur ī reciproca in vulgari: ꝯn̄s forte poſſet dici aliud eſt/ in recipro. ſub­ſtitutione de ſua.. de acqui. here. Hiſ p̄miſſis op. extra gl. cauſa teſtati trahit ad ſe cām inteſtati: vt. l. i.§. ſi ex fundo.. ti. ij. Sol. illud verum niſi teſtator hibuiſſet: quod hic feciſſe videt̉ dando ſubſti­tutum vt dixi. idem̄ ſi alias prohibuiſſet expreſſe vt. l. quotiēs.§. ſi duo.. ti. ij. Et ſic habes ex pre dictis teſtator pōt prohibere ius accreſcendi tacite vel expreſſe. cōcordat. l. dominus.§. i.. d vſufruc. ẜm vnam lec. Et predicta faciūt ad ītel­ligenda verba illa in teſtamētis.ſ. inſtituo illum ī certa re: plus petere vel habere poſſit. quo dicam in. d. l. quotiens.§. ſi duo. Sꝫ con tra predicta op. fortiter de. l. quidam teſtō.. de vul. pu. vbi ſubſtitutione deficiente redit por­tio ad coheredes per ius accreſcendi. reſpōdeo qn̄ ſubſtitutio vitiatur alio ꝙͣ ex preteriti onis loquint̉ cōtrarium. ſed quādo vitiat̉ ex cauſa preteritiōis tunc procedit. l. iſta. ideo eni­preteritus rumpit: vt ſibi locū faciat. vt. l. nam ſi ſub conditione. in fi.. e. autem rumpit vt ad alios vadat. Nunc redeo ad gloſam. Op­ad prin. videatur exheredatus ab oībus gra­dibus: vt. l. iij.§. filius.. ti. i. So. vt in prin. glo Op. ſecūdo ſubſtitutus non vocetur niſi ambobus inſtitutis excluſis. C. impu. ali. ſub ſti. l. penulti. So. ibi fuitª facta ſubſtitutio vtriqꝫ hic ſingulis. Oppo. poteſt decedere par te teſtatus pro parte inteſtatus: vt. l. circa. in­offi. teſta. So. hic quādo teſtamētum rūpitur na tiuitate poſthumi: qui rūpit vt ſibi locū faci­at vt dixi ſic in totū. ibi quādo rumpitur q̄­relam ſic facto iudicis: ideo non rūpitur vltra ꝙͣ iudex voluerit. hoc tangitur in penul. glo. ī. l. antiqui.. ſi pars here. peta. Oppo. admit titur inſtitutus. ſi vinco vincentem te vincam te. ſed inſtitutus vincit poſthumum qui eſt ex­heredatus poſthumus vincit ſubſtitutū: ergo inſtitutus vincit ēt ſubſtitutum adeo ex eiꝰ ſona teſtamētū rumpetur: vt. l. de acceſſionibus de diuer. tempo. preſcrip. So. dicit glo. fa­lit illa regula. dic de hoc vt ibi dixi. Cy. in aucͣ licet. C. de natu. li. Oppo. de iure codicil. l. ſꝫ ea. So. dicunt quidam hic loquitur quan­do inſtituti ſunt extranei: ibi quādo filij fratreſ Iſtam ſolutionem nec improbo nec approbo. dic vt ibi dicam. Utius. Teſtamētum inciſuꝫ a teſtatore non ſane men tis non rumpitur. h. d. De his que in teſtō delēt̉. ℟ca. Ex. l. ſequenti. Stante ſtatuto inſtrumēta publica māden tur executīoni ſicut ſnīe: an ſi mulier hꝫ īſtrumē tum in quo vir confeſſus ſit dotem poſſit petere execu. vigore tacite ſtipulationis. Ue in teſtamento Primo ponit vnum dictum. Secun­do exponit quodlibet verbum illius dicti mul tas particulas. Secunda ibi. legi autem. Hec ſe cunda pars ſubdiuiditur in multas particulas: vt.. videbitis. ver. legi. hic exponit verbū legi. Et no. legi intelligitur proſpici oculis que ſcripta ſunt. ſic apparet ſnīa non dicitur le­cta ẜm formam. l. ij. C. de ſen. ex peri. re. niſi quis ſcripturam oculis proſpiceret. Secūdo no. qua hic que pōt fieri dictionē vterqꝫ. qm̄ ſubſtitutio reciproca ſit ipſiſmet heredibus inſtitutis: quia dicit̉ vos inuicē ſubſtituo: pōt apponi dictio vterqꝫ: qꝛ ſi vterqꝫ: decederet nullus remanebit ſubſtitut in. l. ꝯͣria loꝗtur de pupillari que fieri pōt verbū vterqꝫ. qꝛ ī pupillari tertius datur ſubſtitutus illis duobꝰ īpuberibꝰ filijs inſtitutis: qꝛ dicit̉ ſi vterqꝫ fili pupilluſ ī pu pillari etate dceſſerit ſem proniꝰ heres eſto. addo tn̄ qd̓ pōt dici principiuꝫ huius. l. ob­ſtat illi. l. pe­nul. inqͣꝫtuꝫ hic in prin. vult poſſit euenire caſ ſubſtitutiōis qͣꝫuis in ꝑſo na vnius.ſ. ti cij eueniat cōditio ſub­ſtitutiōis vul garis tm̄. fi in ꝑſona alte riꝰ. iſto intelligendo remanet du­bium quō re ſpondet̉ niſi dicat̉ hic . ſed ſi ego venit ꝯtinua tiue ad prīci piū huiꝰ. l. ponit tn̄ ca ſum ſubſtitu tionis reci­proce ca ſu īſtitutiōis facit mē­tionē ī. ſed ſi ego. quaſi velit illa ſubſtitutio re ciproca cōti nuet̉ eod̓ caſu. ſic ponunt̉ duo caſus. ad pr̄ī mum caſum īquātū loꝗ­tur vulga­ri videt̉ vel le tex. poſ­ſit conditio ſubſtitutiōis euenire in ſona vniꝰ. eſt tn̄ difficilis reſponſio: ſꝫ in ſecūdo ca ſu in. ſed ſi ego. de facili tollitur.i. loꝗtur ī reci proca. vt.. dixi De hiſ ī teſtō delent̉. Rubrica. q iij