Seite
Incipit vocabularius iuris vtriuſqꝫ. Uoniam iuri operam daturum. prius noſſe oportet vnde nomē iuris deſcendat. ff. de iuſti. ⁊ in. l. j. in prin. Etiā vt ait ph̓us. j. Elencoruꝫ Qui virtutes vocabulorū ignorāt defacili pa­raloyzant̉.i. decipiunt̉. Niſi enī nomē rei ſcie ris cognitio rerum perit ẜm Iſidorum. Tur­pe etiā Patricio ⁊ nobili viro ⁊ cauſas ꝑorā­ti. ius in quo verſat̉ ignorare. ff. de ori. iu. l. ij. §. mucij auditores. v̓. Nanqꝫ eū dixiſſe. ⁊ de he ret. Cū ex iniūcto. xxxviij. diſ. ſedulo. Ex ꝗbus omnibꝰ habet̉. ꝙ nemo debet ignorare ſciētiaꝫ in qua verſat̉. Quod attendēs legiſlator Uul­pianus dicit ⁊ bene. priuſꝙͣ ad verborū inter­pretationē ꝑueniamus. pauca de ipſiꝰ ſignifi­catione tituli referre. ff. ſi cer. pet. l. j. Idcirco quorundā terminorū ꝗ in iure vtroqꝫ maxime frequētant̉. neceſſariū fore duxi deſcriptiones ⁊ ſignificatiōes clarius exponere. tā ex ſūmis Azonis ⁊ Goff. ꝙͣ aliūde collectorū ꝓpter iu­uenes maxime iuris vtriuſqꝫ alūnos. Et hͦ bre uiter ordine alphabethi. vt eo meliꝰ memorie cōmendent̉ ⁊ tātocius inueniant̉ ꝑſtringendo etiā cū allegationibꝰ in locis ſuis vt ī iure mo dicū ꝑfecti ꝑ ignota minime ꝓcedētes his co­gnitis prīcipijs ⁊ terminorū ſignificationibus acceſſuꝫ faciliorē habeāt ad vtriuſqꝫ iuris noti ciam. qꝛ omniū habere memoriā ⁊ in nullo pe nitꝰ errare potiꝰ eſt diuinitatis ꝙͣ hūanitatis. C. de ve. iu. enucli. l. ij.§. ſi quod aucͣt. ⁊ ver. qꝛ diuine. Et notat Bern̄. de reſcrip. c. cū a deo. in glo. j. de confir. vti. vel inuti. c. porrecta. in glo. ij. Et ſi lectori aliqͣ vocabula occurrerit qͦ­rum expoſitio hic nō inueniat̉. de hoc nō mire tur: qꝛ nec oīm memoria potuit occurrere. ⁊ pͥ­mo de. A. Quādo facit ſe paratōnē. ⁊ qn̄ īcludit ⁊ qn̄ exclu dit no. Io. an. d̓ p̄bē. c. ſtatutū. li. vj. Et Archi. de elec. ca. j. e. li. Et a ⁊ ab ī ſimili no. Arch. xxxj. di. aliter. Et de a in. c. potuit. de do. ⁊ ꝯtu. Etiā a ⁊ ab denotāt ſeparationē. C. de nup. l. a caligato. ⁊ ibi per Cy. in glo. iij. l. ordinata. ff. de duobꝰ re. ⁊. l. ſi ex duobꝰ. v̓. tex. cū glo. ff. de ac. emp. l. iij.§. fi. Itē a vel ab eſt dictio ſignificatiua primi t̓mi ni a quo ſicut dicto vſqꝫ ad terminū ad quem. Hūc autē terminū a qͦ ſignificat excluſiue vl̓ ī­cluſiue. de quo Bar. in. l. patronꝰ. ff. de le. iij. Unde a vel ab ſignificat excluſiue dicēdo ī ſta­tuto a pulſu cāpane de ſero nullus vadat ꝑ vi­cos ſub pena tali. Nā hoc ſtatutū intelligitur pulſata cāpana. ideo ſi quis vadat quādo pul­ſatur nō incidit penā. īcluſiue ſignificat ibi a pulſu cāpane de mane quiſqꝫ pōt domū exire. qꝛ ſtatuens ſic videt̉ intellexiſſe. ⁊ ſic de alijs. Et vide pleniꝰ de iſtis dictiōibus ꝑ Io. de fer­rarijs in ſua practica in forma capituli quādo teſtes ꝑducunt̉ ad eternā rei memoriā. Abauus eſt pater ꝓaui vel ꝓauie. ſicut ꝓ­auus eſt pater aui vel auie. Abauia eſt mater ꝓaui vel ꝓauie. ſic ꝓauia ē mater aui vel auie ẜm Iſido. ix. lib. ethico. Et pleniꝰ. ff. de gra. l. iuriſcōſul.§. iiij. gradu. ⁊.§. iij. gradu. Abauunculꝰ eſt frater abauie ẜm Iſi. Abamita eſt ſoror abaui. ff. de gra. l. preal.§. auunculus. Abamatertera eſt ſoror abauie. de his termīs vide inſti. de gra.§. iij. gradu. Abnepos eſt filiꝰ nepotis ſicut nepos filiꝰ filij vel filie ẜm Iſi. li. ix. Abneptis eſt filia nepotis vel neptis. ſicut ne­ptis filij vel filie filia ẜm Iſi. vbi ſupra. Abpatruus ē abaui vel abauie frater ẜm Iſi. vt ſupra. Abactor ẜm Iſid̓. lib. x. eſt fur iumentorum vel pecudū. quē vulgo vocamꝰ abigeū. Nā abi geus eſt qui crimē abigeatꝰ cōmittit. ⁊ ꝓprie il le qui pecora alicuiꝰ a paſcuis ⁊ alimentis vel armētis ſubducit abigēdi ſtudio. ⁊ hāc artē ex­ercēs vt ꝑ aliquod ſignū qd̓ facit ipſa anima­lia fugiāt ſeparent̉ ⁊ diſpergant̉. ⁊ ea ſic reci­piat ſcilicet cū pāno rubeo. vel alias oues qͣſ­dam ad nemora fugādo vt alius accipiat ⁊ de­predet̉. Et ē abigeatus crimen capitale. C. de abigeis. l. vnica. Et maximꝰ orator apud gre­cos demoſcenes differentiā ponit īter fureꝫ ⁊ abigeū dicēs. ꝙ ille ꝗ vnā ſolā pecudē ſurripit fur eſt ⁊ vt fur coercebit̉. ſed ꝗ totū gregeꝫ ſub­