Aurifodina ē locꝰ vbi fodit̉ aurū. Sꝫ aurificina ē locus ī quo fabricatur aurum. Aurifex ē ꝗ oꝑat̉ aliꝗd de auro ſic̄ aurifaber. Auricularius eſt cōſiliarius vel ſecretariꝰ cui ſolent ſecreta domini cōmitti. Auxaria ſecreta nemoris dicta ſunt. eo ꝙ ibi frequentāt aues ẜm Iſid̓. xvij. li. ethimo. c. vj. Inde venit īpēſatio auraria. C. de fun. patri. l. ij. li. xj. Auxiliū iuris ē ſuffragiū ⁊ beneficiū iuris ꝓ ut dicit̉ cōtra hec ꝓdita ſūt iuris auxilia. vide de hoc. ff. ad ſillei. l. cū dn̄s. Fruſtra auxiliū le gis īuocat ꝗ cōmittit ī legē. ff. de mino. l. auxi liū. de vſu. c. qꝛ fruſtra. Et tantū de. A. Aburtꝰ vel baboſus idē ē quod ſtultꝰ vel ebes ⁊ babigor idem. Baiulare idē ē quod portare. Balluta ē publica vtilitas vel ē vas lute. C. de metall. li. xj. ẜm accur. Paliuus ē offic̄. domini tēporalis. vt de ſentē. ex. dilecto. ⁊ ī cle. j. de pen. Balbus dicit̉ balbutiēs vel titubās. ꝗ verba n̄ explicat ſꝫ frāgit a balbādo dictꝰ. Sed bleſus dicit̉ qui litteras imperfecte profert. Bannū ẜm vulgare gallicorū ⁊ lūbardorū videt̉ eē edictū publicū iuxta illd̓ qd̓ dicit Ray. c. qd̓ clericis. de fo. ꝯpe. ꝙ preco pariſiēſis nunciat bannū nomine epiſcopi a rege. Bānire ẜꝫ dct̄a vulgariū videt̉ idē eē qd̓ ꝓſcri be̓. ⁊ dr̄ bānitꝰ qͣi ꝓſcriptꝰ d̓ cītate. vt ī ꝓhe. ff. Bānitoriū ē locꝰ cauſarū al̓s panditoriū. Baſtāgarij ẜm qͦſdā dicūt̉ qͣſi beſtie āgarie eo ꝙ ruſticos āgariabāt.i. āgebāt ad ꝗnta beſtiaꝫ p̄ſtādā. C. d̓ muri. l. qd̓ ad p̄ſens. li. xj. Et ẜm Accur. baſtāgarij ſūt ī domo pͥncipis. qͣſi beſtigarij. prīo mō vl̓ qͣſi feſtatores aīaliū. ſcd̓o mō al̓s beſtatores. Bariana.i. filiꝰ colūbe ita dictꝰ fuit.ſ. Petrꝰ. di. ix. ita dominus. ⁊ Mathei. xvj. Barriles dicūt̉ vaſa ſicut ī alpibꝰ ſolēt habēi. ¶ Bellū iuſtū ꝗd ſit īnuit̉. xxiiij. q. ij. ꝑ archi. ī ſū. ⁊. c. iuſtū bellū. Iuſtū vicꝫ illd̓ qd̓ fit p̄cepto prīcipis d̓ rebꝰ repetēdis vl̓ ꝓpt̓ īiuriā repellē dā. Sūt at̄ ſeptē genera belloꝝ. Primū ē bellū romanorū ꝯͣ īfideles. de here. excōicamꝰ. ij. Et dr̄ romanū. qꝛ rōana eccīa ē caput fidei. xxiiij. q. j. hec ē fides. Scd̓m ē iudiciale qd̓ fit autoritate iudicis hn̄tis merū īꝑiū. d̓ ſen. ex. c. dilecto. li. vj. ff. d̓ rei vē. l. ꝗ reſtitue̓. Terciū ē p̄ſū ptuoſū qd̓ faciūt īobediētes iudicii. d̓ pe. di. vj. ad fi. Quartū ē licitū qd̓ fit auctoritate iuris qͦ ad illū cui cōcedit̉. d̓ reſti. ſpol. olī. d̓ ſen. ex. ſi v̓o. C. vn̄ vi. l. j. Quītū temerariū ꝯͣ illos q̄ ſe iuſte defēdūt. Sextū volūtariū qͥ moderni prīcipes vtūt̉. c. noli. xxiiij. q. j. Septimū ē iuſtū ⁊ neceſſariū qd̓ fit ſe ⁊ ſua defēdēdo. Et in iuſto bello moriētes ſalui fiūt cet̓is paribꝰ. xxxiij. q. v. oīm rerū rex homicidiū. ⁊. e. q. viij. oī tīore. Sꝫ q̄ ſine iuſſu prīcipis bellū īdicit tenet̉. l. iulia maieſta. ff. ad. l. in. maieſ. l. iij. ⁊ ī autē. d̓ armis. col. vj. ⁊ ī autē. d̓ mā. prīci. col. iij. Neceſſitate tn̄ īminēte ſufficit licētia magiſtri officioꝝ ẜm Hoſ. C. d̓ fab̓. l. fi. li. xj. De bello vid̓ arch. ī roſar. xxiij. q. ij. iuſtū. vbi pōit hec. vij. genea. Bn̄ficiū ſumit̉ latiſſīe ꝓ oī liberalitate. minꝰ late ꝓ liberalitate prīcipis. Et ſic ſūptū ſignificat large ⁊ ſtricte. Large vt ꝯtineat bn̄ficium ſtricte ſūptū. ⁊ cū hͦ reſcriptū ⁊ pͥuilegiū. Stricte dicit̉ bn̄ficiū prīcipis ꝯceſſio facta a prīcipe de aliqͣ re vel iure quod ē prīcipis cōcedētis. ⁊ ꝑ hoc differt a reſcripto vel priuilegio. Et licet ita ſtricte ſumat̉. tn̄ eiꝰ interpretatio latiſſima ē. l. fi. ff. de cōſti. prīci. ca. cū dilecti. ī fi. de dōa. ⁊ de ver. ſig. li. vj. olī ſignificato ſumpto ex natura prīcipis cuiꝰ ē eſſe liberalē in his que ſua ſunt. verbigratia. prīceps alicui ꝯcedit domū aliquā delatā ipſi prīcipi cum ītegro eiꝰ ſtatu. Hec v̓ba ſumunt̉ latiſſime.ſ. cū his q̄ in ſunt ⁊ adiacētibꝰ ⁊ oī iure ſuo. l. ſi qn̄. cū ibi no. C. d̓ bo. vac. li. x. Sꝫ pōe. prīceps ꝯcedit domū n̄ ap ponēdo cū ītegro eiꝰ ſtatu. certe ſola domꝰ ꝯceſ ſa videt̉. qꝛ v̓bū domꝰ ad illa n̄ pōt extēdi. vicꝫ curiā. viridariū. ⁊ adiacentia. fa. l. ſi qn̄. p̄alle. niſi aliūde ſumeret̉ ſciētia ꝙ prīceps d̓ ill̓ ītellexerit. Nā ſola liberalitas nē ſufficiēs ſignifica tū niſi aliud ſignificatū cōcurrat. qꝛ al̓s ſequeret̉ ꝙ ꝯcedēdo vnā rem videretur aliā cōcede̓. Bn̄ficiū iuris ē id qd̓ a iure cōcedit̉ vel īdulge tur. Et horū bn̄ficiorū iuris q̄dā ſunt ordinaria. q̄dā extraordīaria. vt illa q̄ ex ſpāli priuilegio ꝗbuſdā ſpālit̓ īdulgētur. ſicut bn̄ficiū reſtitutiōis ī ītegrū. eccīe vel mīori. xxv. ānorū cō ceſſuꝫ. fa. de ī inte. reſti. c. j. ⁊. ff. d̓ ꝯſti. pͥn. l. vlt. Bn̄ficiū epiſtole diui adriani. Re. j. epiſtola. Bn̄ficiū noue cōſtitutiōis de fideiuſſore. Re. infra fideiuſſor. Bn̄ficiū noue ꝯſtitutōis d̓ duobꝰ reis ſtipulādi vl̓ ꝓmittēdi ē ꝑ qd̓ ſubuenit̉ duobꝰ reis debēdi vel ꝓmittēdi. vt ꝑ ip̄ꝫ poſtulare poſſint ſe n̄ īſolidū ſꝫ ꝓ ꝑte poſſe cōueniri. niſi ſe obligauerint. ⁊ huic bn̄ficio renūciet̉ ⁊ hͦ adiecta noua ꝯſtitutōe ī actiōe d̓ duobꝰ reis ꝓmittēdi vel ſtipulādi. qꝛ vt dicit azo ī ſū. C. e. ti. olī effectꝰ duorū reorū ꝓmiſſiōis hic fuit. vt ſi duo vl̓ plu res eādē peccuniā ꝓmiſerūt aūt ſtipulati fuerūt. ipſo iure ī ſingulis īſolidū debebat̉ ⁊ ſinguli debebāt. Pot̓at ergo ab vno eorū īſolidū peti qꝛ vnuſꝗſqꝫ eorū īſolidū erat obligatus.