Bona cītatis abuſiue publica dicta ſūt. Sola .n. publica ſūt ppl̓i ro. ſūt. vt. l. bōa. ff.. ſi. Bona dicūt̉ ſic a beādo. eo beāt.i. bt̄os faci unt ꝓſunt. beare idē ē qd̓ ꝓdeſſe. qd̓ ꝓ­deſt beat. l. bonorū. ff. de. ſig. Sumit̉ autem hec dictio bono vtili delectabili hone­ſto ſpūali tēporali. vt. j. de aīa. In iure autē hec dictio bona ī plurali naturalit̓ ſignificat res nr̄as ſūt ī dn̄io nr̄o qͣſi. vt ī dicta. l. bo. norū. ipſas res ex ꝓprio ſignificato cōiter ac cepto ſignificat deducto ere aliēo. Qn̄qꝫ at̄ deducto ſignificare cōcludit̉. v̓bigratia. Teſta tor legat alicui qͣrtā ꝑtē bonorū. ibi bona di­cunt̉ deducto ere alieno. l. cum autē. ff. de le. ij. ſēſus ē heredē deducto ere alieno de hereditate. legatariꝰ habeat quartā ī bōis ſu ꝑſūt.i. qͦtā ſibi legatā ſine onē creditoris. vt ī .l. p̄alle. Sꝫ ibi teſtator herede īſtituto legat ti cio oīa bōa fideicōmiſſuꝫ vult reſtitui. ſigni ficat es alienū deduci īmo trāſire ad legata riū fideicōmiſſariū. Et ita idē ſignat qd̓ here ditas. l. nāqꝫ.§. fi.. l. ſe. ff. ad trebel. finalit̓ ergo hec dictio bōa ſignat latiſſime qd̓ qͦuis pōt ꝓdeſſe. Et ꝓut ī iure recipit̉ ī cōi ſigna to ſignat ſūt ī nr̄o dn̄io qͣſi. deducto ere ali eno. Etiā ſignat hereditatē qn̄ ꝓbabile mediū ꝯmodiꝰ declarat. ſic bonorū appoſitio aūt ē ciuilis aūt naturalis. Cuilit̓ enī ſignat ſicut lex. eiꝰ ſignatū ſe adaptat ī bōis ānumerat̉ ſi ꝗdē ī actiōibꝰ petitiōibꝰ ꝑſecutionibus. l. bo­norum. ff. de ver. ſig. Bonorū poſſeſſor dr̄ ille de iure p̄torio alteri ſuccedit qꝛ bonorū poſſeſſiōes a p̄tore ſūt inuē­te. Et ē differētia īter bonorū poſſeſſorē here­. qꝛ bonorū poſſeſſor de iure p̄torio ſuccedit īſti. bo. poſ.§. j.. ff. e. ti. to. ē nomē iuris. vt no. Bern̄. de ca. poſ. ꝓprie. ī glo. iiij.. ff. ver. ſig. l. hereditas. Aliud ē poſſeſſor bonoꝝ due dictōes. nomen ꝯpoſitū. ſignās factū ius. ſed heres ſuccedit de iure ciuili. Bonorū poſſeſſio ponit̉ vna dictōe ẜm azo. ſignat ius recipiēdi ꝓſequēdiqꝫ retinēdi il lud qd̓ ī bōis illiꝰ erat cui ſuccedit de iure p̄to rio. differt a petitiōe hereditatis ē de iure ciuili. vt īſti.. ff. p̄all. Idē ē ius qd̓ ꝓſeꝗmur. ī differt ab actione hēditatis vniuerſali.ſ. poſſeſſorie hēditatis petitiōe. Et qn̄ ponit̉ pro vna dictiōe vt bonoꝝ poſſeſſio ſignificat ius. Si aūt dr̄ poſſeſſio bonoꝝ tūc ſigīficat factū. Diuidit̉ aūt bonorū poſſeſſio. qꝛ alia ē ordina­ria. alia ē extraordīaria. Alij diuidūt bonorū poſſeſſionē ī has duas ſpēs.ſ. bonorū poſſeſſio ẜm tabulas teſtamēti quā p̄tor dat liberis a patre ī teſtamēto īiuſte p̄teritis. bonorū poſ­ſeſſionē ꝯtra tabulas teſtamēti vt infra dicet̉. Bonorū poſſeſſiōes extraordīarie ſūt due ex te ſtamēto.ſ. ẜm tabulas cōtra tabulas. Et qͣt tuor ab inteſtato.ſ. bonorū poſſeſſio. vn̄ liberi. bonorū poſſeſſio vn̄ ꝯgnati. bonorū poſſeſſio. vn̄ agnati. bonorum poſſeſſio vn̄ vir vxor. Quarū deſcriptiōes ſubijcientur. Bonorū poſſeſſio extraordīaria dr̄ duobꝰ mo dis. Ul̓ qꝛ ē ſtabilita certa ꝑte edicti.ſ. ex te­ſtamēto tm̄. ab īteſtato tm̄. ſꝫ vt vaga. qn̄qꝫ ex teſtamēto. qn̄qꝫ ab īteſtato defert̉. ꝯpetit tm̄ his vocāt̉ ex nouis legibꝰ. vt ecce mr̄ alijs ī te ſtamēto īſtitutis. pꝰ ea ī puerio deceſſit filiū quē geſtabat ī vtero p̄terijt. Preſumit̉ enī filiꝰ īſtitutꝰ hꝫ bonorū poſſeſſionē ẜm tabulas ſeptimā ꝑtē extraordīariā. Cuiꝰ bonū ē exē­plū ẜm lege corneliā ex teſtamēto ꝙͣ ab īteſta to. figit morit̉ ī captiuitate deceſſiſſe ip̄a hora captiuitatis. Et ꝗlibet pōt ei noua le­ge cornelia ex teſtamēto ab īteſtato ſuccede̓. vt īſti. de bo. poſ.§. ſūt et. Dr̄ autē extraordīa­ria poſſeſſio. qꝛ ius tribuit. vt carbonianū. dat̉ vētri. dat̉ gr̄a litis agnoſcēde. vn̄ ex traordīaria dat̉ ſine cognitiōe ī ordīarijs. ꝗa ius tribuit quātū ē. Itē bonorū poſſeſſio ali­ter diuidit̉. qꝛ alia dr̄ bonorū poſſeſſio edictal̓. vt ex dicto p̄toris mortui decernit̉. Alia vero bonorū poſſeſſio decretal̓ a viuo p̄tore decer­nit̉. vl̓ qꝛ hodie ē neceſſariū decerni da­ri. Dr̄ enī decretal̓ a iudicis pn̄tia ī eiꝰ ꝯgni­tiōe exigit̉. qꝛ ẜm azo. poſſet illud dici vna eſ ſe bonorū poſſeſſionē edictalē eādē appellari decretalē vel iudicialē. ex eo accipit efficaciā ex pn̄tia iudicis. Nec ē differētia int̓ decretū decretalē licet quidam dicūt cōtrarium. Bonorū poſſeſſio ẜm tabulas ē ordīaria ex te ſtamēto. dr̄ eſſe ex teſtamēto ẜm azo. qꝛ iu uat̉ ex volūtate defuncti. ſꝫ qꝛ hꝫ locū niſi ex iſtēte teſtamēto. dat̉ ſcriptis hēdibꝰ. eis de­ficiētibꝰ vocant̉ ſubſtituti. Et inde ſubſtitutis deficiētibꝰ vocant̉ ſubſtituti eis. Petunt̉ autē ex origīalibꝰ tabulis tm̄ non exēplo. Itē ſi fiat q̄ſtio de tabulis. dꝫ ꝓbari cꝰ cūqꝫ ītētio ſeptē teſtes duos tm̄ ẜm azo. lꝫ ꝗdā dixerūt trariū. Si at̄ teſtator fac̄ teſtam̄tū ī ſcriptis. ſꝫ ī v̓bis nūcupatiōe rerū vel hominū. datur bonorū poſſeſſio ẜm nuncupatiuū teſtamētū. Bonorū poſſeſſio ꝯͣ tabulas quā pretor liberis pollicet̉ ẜm ſpe. ī tractatu libel̓. ti. teſta.§. ſeꝗt̉ videre. vbi dīc. Eſt et alia bonorū poſſeſſio ꝯͣ tabulas. dat̉ filio nepoti p̄terito ꝯͣ teſtam̄­ pr̄is aui filiū nepotē ī teſtam̄to ſuo vi­ta p̄terijt. aliū ī tabul̓. ſi filio legato māda­uit ip̄e tn̄ legatū agnouit. ẜm azo. ī ſū. e. ti. defert̉ lib̓is nat̉alibꝰ legittīs tm̄ puta adopti­uis. Itē natis naſcituris. Item emancipa­tis. p̄cipue his erāt ī ptāte defūcti. dat̉ ex illis ex ꝗbus potuit aūt hēditas aūt bonorum