Seite
x. q. iij. c. j. Et nō dꝫ exigi vltra ātiquū morē. e. q. nec numerꝰ. Per qd̓ colligit̉ ꝙ pōt curre p̄ ſcriptio ī quātitate cathedratici. c. olī. de cēſi. Sꝫ totalit̓ nō p̄ſcribit̉ qn̄ ſoluat̉ ẜm no. Ioh̓. theu. xvj. q. vij. quicūqꝫ. Et vide arch̓. c. j. de p̄ bē. li. vj. vbi ꝯtrariū alle. Goff. ⁊ Hug. xiiij. q̄ ij. in prin. Cathecizare ē ībuere doce̓ ſeu īſtrue̓ vel bn̄dice re. Inde cathecimꝰ. Nā āte baptiſmum īſtrui debēt baptiſandi ī fide ⁊ p̄cipue adulti. de cō­ſe. di. iiij. āte. xx. Ita no. glo. i. c. ꝑ catheciſmū de cogna. ſpiri. lib. vj. Cathecuminus inſtructꝰ dicit̉ vel ꝗ baptiſari ꝓponit medio tēpore ſimbolū dei diſcēs. xlviij. di.§. j. ⁊. c. qm̄ multa. Uel dicit̉ audiens. eo ꝙ doctrinā āte valuas eccīe audiat cuꝫ ſuſcipere velit baptiſmum. Cathologꝰ ē ſuperior pars molēdine. ff. d̓ fun. inſtru. l. cum delanionis. Caſtramētor.i. pono figo vel diuido caſtra. Cathomꝰ ē flagellū ex virgis factū ī modū ſcō be. ⁊ tali vtuntur religioſi in capitulis. Cautio hec dictio ex ꝓprio ſignificato ſignifi­cat nudā ꝓmiſſiōeꝫ ex qͣ īducit̉ firma obligatō C. d̓ p̓. ſig. l. ſanctimꝰ. vt ꝗs tenet̉ cauere deui ctione de vicijs ⁊ morbis. Et ītellige nudā a fi­deiuſſoribꝰ ⁊ pignoribꝰ ſꝫ nō a ſtipulatiōe. Nā aſtrictꝰ cauere. dꝫ ſtipulatiōe cauere vt obliga­tio fit firma. l. penul.§. docere. ff. ne ꝗs ī ius vo cat̉ ſe. vi. eximat. ⁊ de cle. n̄ reſi. relatū. Qn̄qꝫ ſignificat cū pigͦribꝰ vl̓ fideiuſſoribꝰ qn̄ hͦ alid̓ v̓bū ei adiūctū declarat vt mādaui ꝓcuratori vt recipiat ydoneā cautionē a debitore al̓s nō dare dilationē. ibi cautō ītelligit̉ cū fideiuſſori bus l̓ pignoribꝰ. l. ſi mādato.§. fi. ff. mandati. Ratō ſignificati ſumit̉ ex v̓bo ydoneā qd̓ ap­ponit̉ vt addat ⁊ fortiorē cautionē exprīat qͣlis n̄ eſſet ꝑ ſtipulationē ſolā. Itē p̄tor ibi iubet ꝓ­collatiōe bonorū faciēda recte caueri. vt. l. j.§ iubet. ff. de colla. bono. ſignificat cū fideiuſſori bus l̓ pignoribꝰ. vt.§. caueri. e. l. ⁊ hͦ rōne verbi recte. Qn̄qꝫ ſignificat cum fideiuſſoribꝰ ⁊ n̄ cū pignoribꝰ. qn̄ cautio d̓ ꝓcuratore exigit̉. l. j. ff. d̓ ꝓcur. ꝑ. l. p̄torie. ff. d̓ pto. ſtipu. Et hec ē cau­tio p̄toria requirēs fideiuſſores ex lege poſiti­ua p̄toris p̄all. que ē facta ꝓpt̓ honeſtate iudi­ciij. vt enī ꝓuiſio legis aliqd̓ oꝑet̉ ⁊ n̄ īutilis ſit .l. ſi qn̄. ff. de le. j. tūc ex iuſta cā qn̄ debitor bo­na dilapidat iudex face̓ dꝫ ꝙ caueat creditori. Lauto ē generale nomē oīm ſecuritatū qͦtiens ꝗs ſecurꝰ reddit̉ d̓ eo qd̓ ſibi ꝓmittit̉. Unde. Cautio pͥuata cū trīo teſte notata. Hoc ius eſt nacta qd̓ cautio publice facta. Et diuidit̉ ī ml̓ tas ſpecies. qꝛ alia ē cautio ypothecaria. alia cirographia. Et poſſūt dici ſatiſdatiōes. Etiā cautio dicit̉ carta ī qua ſcribit̉ computatio. vt Luce. xvj. Accipe cautionem tuam ⁊cͣ. Cautio rati dāda ē cū d̓ mādato dubitat̉. C. d̓ ꝓcur. l. j. ⁊ dicit̉ illa ſecuritas que reꝗrit̉ a ꝓ­curatore actoris ꝓ dn̄o cuiꝰ noīe agit ꝙ ratuꝫ habebit oē illud qd̓ ī iudicio ꝑ illū factū fue̓it. vn̄ cauere de rato vel ſatiſdare ē ꝓcuratorē a­ctoris ꝓmitte velle ꝑſeuerae̓ vſqꝫ ad finē litis. Cautio fideiuſſoria ē. qn̄ īteruet fideiuſſor pͥn cipali obligatiōi. Et dr̄ ſatiſdatio ⁊ he ſūt ml̓­te. vt de lite ꝓſequēda. iudicio ſiſti. iudicatum ſolui. ⁊ de rato. Cautio fidei ꝓprie interuētu. dicit̉ que ſit ꝑ fi­dem p̄ſtitā ſine ſolēnitate iuramenti. Caucio iuratoria eſt. quādo compromiſſio iu­ramento firmatur vt quando iuro ſolēniter me debere aliquid vel impleturum promitto. Cautio nudo pacto eſt. cum aliquis fidem to­tam habet de me ꝙ contentus ſit nuda promiſ ſione mea. Et hoc proprie dicitur pollicitatio vel pollicita cōuentio. vnde vere ⁊ proprie dici tur ſatiſdatio. ⁊ ſatiſfactio dici poteſt. Sed ſa­tiſdatio ꝓprie eſt cum duo paciſcētes duas ſcri pturas ſub eadem forma verborum inter ſe cō ficiunt ⁊ mutuo tradūt. et pollicitatio ⁊ ſatiſ­datio cautele dici poſſunt ꝓprie loquēdo. Cautio pignoraticia ſiue ypothecaria ē. cū pi­gnus traditur aūt ypotheca ſupportatur. ⁊ di­citur etiam ſatiſdatio. Cautio de euictione dicitur. quando ſecuritas preſtanda eſt vel preſtita emptori a venditore ſit ea conditione vt ſi ab eo euincatur venditor ei reſtituat extimationē rei in duplū vel in ſim plum ꝓut īter eos prius conuentum eſt. Cautionum autem alie multe poſſunt eſſe ſpe­cies. prout ad diuerſas materias applicantur. vnde ſpe. in tractatu libelli. ti. de pignoribus. §. ſequitur. vbi quaſdam alias ſpecies cautio­num proſequitur. Cautio de damno infecto ē q̄ preſtat̉ cum tua domꝰ ruinoſa ruinā minat̉ domui mee. vel et p̄ſtat̉ ẜm quoſdā cū timeo ꝙ aliꝗs mihi īſidiet̉ poſſuꝫ age vt mihi p̄ſtet cautōeꝫ ne me offēdat. Cautio de oꝑe moliēdo quā p̄ſtat ille qn̄qꝫ cur nūciat̉ opꝰ nouū.ſ. ꝙ ipſum opꝰ demoliatur ſi cōſtiterit eum iniuſte edificaſſe. Cautio de vſufructu ī qͣ de duobꝰ cauet̉.ſ. ꝙ v­ſufructuariꝰ re nō male vtat̉. ⁊ ꝙ etiā vſufru­ctu finito reſtituat qd̓ ex re ipſa ſupertat. Cautio qua heres cauet ipſi legatario cum he res dat fideiuſſores legatario d̓legato p̄ſtādo. Cautio qͣ legatarius cauet heredi ē illa qua le gatariꝰ ſatiſdat heredi. vt ſi falcidia locū ha­beat ꝙ āpliꝰ nomīe legati recepit quā rō legis falcidie patit̉ id heredi reſtituat.