Seite
ti. in rubro et in nigro. vide de hoc azonem ibidē in ſumma. Excuſator ẜm azo. et ſpe. c. ti. eſt qui venit ad ꝓ­ponēduꝫ cauſas abſentie alicuius ꝙ nō poterat ſimul rōne ſui vel cauſe ꝓcuratorem cōſtituere vt ī cauſis criminalibus. ī ꝗbus licet ꝓcurator nō interueniat. vt in. l. j. ff. de pub. iudi.§. rei. ex cuſator tamen allegatis cauſis abſentie bene ad mittitur. vt in. l. abſens. ff. d̓ ꝓcu. vl̓ vocatꝰ erat vt perſonaliter comꝑaret. Executor ẜm ſpe. e. ti. eſt officialis per quē litis executio vl̓ ip̄ius cauſe preparatio iubente iudi­ce ſuo expeditur. Uel ẜm azo. ꝓprie eſt ille qui di ſcuſſam cauſam ſententiam executioni mandat. vocatur etiam in iure apparitor. Re. ſupra appa­ritores. Al̓s etiam vocatur in iure diuerſimo de. d̓ iſtis modis ē glo. no. C. de execu. rei iudi. l. ſi vt ꝓponas. Qua ꝓſequitur ſpe. in ti. de citati­on.§. ſequitur. ꝓpe prin. Item appellatione exe cutoris intelligitur delegatus. c. ſciſſcitatus. de reſcrip. et. c. ſi quis contra. de foro compe. vnde executores ſunt illi per quos iudex ſententiā ſuā exequitur et rem iudicatam mancipat effectui ⁊ mandat executioneꝫ. Et duplex eſt executor. ſcꝫ merus et mixtus. Executor merus dicit̉ cui qn̄ qꝫ per nunciū nō eſt demandata aliqua cognitio ſed tm̄ cauſe executio. Et talis nō debet audire exceptiōes. vt. C. de ex. re. iudi. l. ſi vt proponis. preal. et. c. decetero. de re iudi. ⁊. ff. de iudi. l. ſi p̄tor. Et de tali loꝗt̉ ca. paſtoral̓.§. qꝛ v̓o. d̓ offi. dele. vbi bona glo. de executione duplici. ẜm ho­ſti. tn̄ tenetur admittere exceptionem excōmuni­catōnis. al̓s appellari poteſt. de hoc vide archi. de excep. pia. li. vj. Uel ſic executor merꝰ ē qui n̄ poteſt de fraude int̓poſita cognoſcere. ab illo nō appellatur niſi modū executōnis excedat. ff. quo rum app. non reci. l. ab executore. ⁊ de re iudi. qui ad conſultationem. in fi. et. ij. q. vj. ſub illo. §. ſunt quorum. et.§. ab executore. et. c. ſi verum et.§. ſequēti. Sed a mixto executore bene appel­lat̉. ſi n̄ admittit legittimā exceptionē vel alias partes grauauerit. de app. dilecto. et. c. vt debitꝰ. Sed executor mixtus eſt qui habet cognitionem cauſe ānexam. vt in. c. nouit. de app. ⁊ de re iudi. .c. decetero. p̄al. de offi. dele. paſtoralis. in glo. vt cum papa mandat alicui reſtitui rem ſuam vl̓ alicui dare beneficiū ⁊cͣ. Et talis debet recipere legittimas exceptiōes ꝙͣtumcūqꝫ ſcribatur ſibi abſolute a papa. vt d̓ offi. de leg. ex ꝑte. de re ſcpͥ. c. ſi quādo. et. c. cum adeo. xxv. q. iij. et ſi non. Exemptus dicitur qui a ſuo iudice ſiue iuriſdi­ctione ordinarij ſubductus eſt ⁊cͣ. Execrare ē abhominari vel deteſtari. ⁊ proprie attribuit̉ delictis. dicēdo. hͦ delictū ē execrabile. Exempla non ſunt ſemper imitanda. ſed exēplū pape eſt nobis ſequendū. xvj. q. iij. licꝫ. diſt. ix. c. ſane. vbi glo. et glo. j. c. de quibus. diſt. xx. Ꝙ ꝑ exempla ſit iudicandum cum ius deficit: vel ītel­ligitur de exemplis publice vel autētice ꝑſone vt principis. vel apl̓orum et de exemplis plurium et non paucorum. vide ibidem. Exercitor dicitur is ad queꝫ qͦtidianus queſtus et vtilitas nauis ꝑtinet. Magiſter v̓o nauis di­citur. cui tota nauis et anchora ꝯmiſſa ē. Re. sͣ. actio exercitoria. vbi de hoc. Exheredatio eſt alicuius a ſua ſubſtantia vel he reditate excluſio et alterius ſeu alieni inſtitutō. veluti cū parentes exheredant filios et ſcribunt alienos heredes in teſtamento. ita accipitur in­ſti. de exhere. liber. per to. Et ſic exheredare ē fi lium conſtituere alienum a ſubſtantia vl̓ heredi tate paterna. et debent fieri cauſa inſerta et pro­bata. Et ꝓpter quas et quot cauſas pater filiuꝫ et ecōtra filius patrē poſſit exheredare. no. glo. in. c. quintauallis. de iureiuran. Exero.i. peto ſic ponitur. exeratur.i. petatur. l. vt verboruꝫ. que eſt fi. C. qui admit. ad bo. poſ­ibi glo. penul. vl̓ ē idē qd̓ aperiatur via petenti­Exeſtuare eſt feruere bulire vel calefacere. vt eſt glo. in cle. dudū. de ſepul. Exhibere eſt rem in publicuꝫ deducere ſeu oſten dere vt copiam habeat aduerſarius rem ſuaꝫ tā gendi et eam ſic viſam ſi ſibi ſua videtur eam vē­dicandi. de hoc. ff. ad exhibendum. l. iij. Et de li­bero homine exhi. l. iij.§. et ait pretor. Re. sͣ. actio ad exhibendum. Exilium triplex. no. archi. xlv. di. cum btūs. ī fi. Expenſe ſunt ſumptus voluntarij ⁊ non neceſſa rij. Et dicitur expenſa quaſi extra penſas et de­bitum facta. Sed impenſe ſunt vtiles et neceſſa­rie. a verbo impendere dicte. vnum tamē multo tiens pro alio ponitur. vt. l. iulia. ī fi. ff. de mino­ribus. vbi expenſe pro neceſſarijs et vtilibus dū taxat ponuntur. ꝓut ibi no. Etiam impenſe pro­voluntarijs ponitur. nō ſolum vtilibus et neceſ­ſarijs. ff. de ver. ſig. l. impenſe. ꝙͣuis differētia p̄­dicta contrarium dicat. Et expenſe differunt a damnis. vnde iuramentum factum ſuper vnum nō extenditur ad alterum. naꝫ expenſe fiunt cau ſalitis. damna vero ex diſcordia ꝓueniūt. vt de­ſtructio domus et ſimilia. d̓ iniurijs. c. in noſtra. in tex. et glo. Expilatores ẜm azo. ī ſuꝫ. C. ⁊. ff. de crimīe expi. here. hi ſūt ꝗ ex rebꝰ vacatis hēditatis aliꝗd ſur ripiūt ⁊ expilant. de pe. diſt. j. aut facta. Re. ſupͣ Actio exp̄i. here. Experiri qn̄qꝫ ponit̉ ꝓ rn̄de ſeu defēdē. vt de iu­di. c. j. de ꝓcur. c. ꝗ generalit̓. li. vj. Qn̄qꝫ ꝓ age̓. vt Explica­ de cā poſſ. et ꝓprie. c. paſtoralis. tio ē allegatō q̄ ſupplicatōeꝫ īfirmat. vn̄ r̄plicatio