![]()
Fur manifeſtus dr̄ ꝗ in ip̄o maleficō ē dep̄hēſꝰ. vl̓ ī loco in qͦ ꝯmiſſuꝫ ē furtū vel pꝰ furtū factuꝫ dū tandē de furto dep̄hēdit̉ anteꝙͣ deportauerit ad locū ad quē deſtinauerit. inſti. e. ti.§. maīfeſtus. Fur nō maīfeſtus dr̄ ꝗrē detulit qͦ deſtīauit. vt ti. p̄al.§. hͦ ſi ꝑtulit. vl̓ ſic dr̄. ꝙ cuꝫ re furtiua in ip̄o actu furādi n̄ dep̄hendit̉. ſꝫ iā deportauerat rē furtiuā in locū in quē deſtinauerat. nihilomi nus ꝯuincit̉ poſtea d̓ furto. Furti actō. Re. sͣ. actō furti. Furti ꝯditō. Re. sͣ. ꝯditō. Aſtaldus ē maior dn̄s ꝙ hꝫ curā exterioꝝ reruꝫ epiſcopi. Gener meꝰ ē maritꝰ filie mee. vt in. l. nō facile. ff. d̓ gra. affi. Generalis abolito. Re. sͣ. abolitō. Et vid̓ d̓ hͦ azo. ī ſū. C. eo. ti. Generali ẜmōe ꝑſona loquēs ītelligit̉ excepta. de iureiurā. c. petitō. vbi ꝯcor. ī glo. Et intelligitur hͦ regl̓arit. qꝛ fallit interdū vbi obligatō vl̓ pactū p̄cedit. qd̓ inducit eqͥtatē qͣndaꝫ includētē etiā ꝑſonā loquētis. vt ſi recepiſſeꝫ. x. a te ⁊ promiſiſſeꝫ tibi dare turri ꝯͣ oēs hoīes. tūc teneor et dare ꝯͣ me ex pacto. De hͦ ī. c. d̓ forma. xxij. q. v. qn̄qꝫ etiā ī generali ẜmōe nec familia loquen tis intelligit̉. Generalis locutō generalit̓ ē intelligēda. ff. de offi. p̄ſi. l. p̄ſes. xix. diſt. c. j. ff. ꝙ me. ca. l. metū aūt.§. aīaduertendū. licꝫ generale v̓bū n̄ ſit ſꝑ general̓r intelligēdū. d̓ iureiurā. c. ad nr̄am. in glo. vlt̓. Generalit̓ dr̄ qd̓ īmo etiā indefinite intelligen dū ē. d̓ ꝯiu. lepro. c. qͦniā. in glo. ſuꝑ v̓bo. indefi nita. ⁊. xix. di. ſi romanoꝝ. ff. d̓ publi. l. d̓ p̄cio. Generalia v̓ba ſunt ad ciuilē modū referenda. ff. d̓ ẜui. vrba. p̄di. l. ſi cui. Generalis allegatō qn̄ ſufficiat ⁊ qn̄ n̄. no. ī. c. vr̄a. d̓ cohīta. cle. Nā qn̄qꝫ ſufficit. vt. xlij. diſ. c. ſi ꝗs deſpicit.§. huic etiā. vbi allegat̉ Iohānes euāgeliſta ī epl̓a ſua ſine qͦta. Sil̓r hr̄ in. c. vr̄a. p̄al. alit̓ dr̄. alibi legit̉. ſꝫ ꝙ nō ſuffic̄ general̓ allegatō. fa. cle. ꝯſtitutōnē. d̓ elec. ⁊. ij. q. j. ī pͥmis inſti. d̓ pe. te. liti. ī fi. Finalit̓ dr̄ ꝙ ſufficit generaliter allegare corā pͥncipe. qꝛ pͥnceps cenſetur oīa iura hr̄e ī ſcrinio pectoris ſui. l. oīm teſtam̄toꝝ. d̓. ſic̄ igit̉. in fi. C. d̓ teſta. ſecꝰ vero corā ali is. Uel ſi pͥnceps allegat deciſiua ꝓmulgando. tunc ſuffic ei generaliter allegare. de ca. poſſ. .c. j. d̓ no. oꝑ. nūc. c. j. Si autē allegat ſuꝑ v̓bo. ī iudiciū deducto. tc̄ ſpāliter dꝫ allegare ⁊ ſpeci ficare legē ſi ē ꝑegrina. qꝛ licet pͥnceps v̓tualit̓ oīa iura ī mēte hēat n̄ tn̄ forͣlit̓. vt no. ī. c. j. d̓ ꝯſti. li. vj. Qn̄ eī ꝯſtat d̓ lege. ſuffic̄ general̓ allegatio. al̓s ē neceſſaria ſpalis. debꝫ em̄ ſic allegari ꝙ iudex reddat̉ clarus ⁊ nihil obſcurū remaneat. xxviij. q. ſicut em̄. in fi. Generalis clauſula ſignificat. qd̓ eiꝰ ſignificatū ꝓbare vl̓ ſignificare ꝓbat. ⁊ tūc n̄ ꝑtinet ad exp̄ſſe noīata. ff. d̓ v̓bo. ſig. l. doli. v̓. gͣ. Teſtator filios inſtituit ⁊ inuicē ſubſtituit. ⁊ pº filiū exheredauit. q̄ exheredatō vl̓ clauſula n̄ reuertit̉ ad inſtitutōeꝫ immo ad ſubſtitutōeꝫ. vt ī. l. j. in fi. C. d̓ li. p̄te. ⁊ exhere. Itē ibi pr̄ vnā filiā inſtituit ⁊ filiū exheredauit. deind̓ aliū filiū ſb̓ſtituit. exhēdatio refert̉ ad ſolū gradū inſtitutōnis. vt. l. iij.§. filiꝰ. ff. e. ti. Genꝰ ē qd̓ p̄dicat̉ d̓ pl̓ibꝰ differētibꝰ ſpecie. In ſti. d̓ iur. na. gen. ⁊ ciui.§. ꝯſtat. v̓. plebiſcitum. Et qn̄ iuriſconſultus dat doctrinam. tūc capit genus vt logici. ⁊ ibi ponunt̉ exempla. no. l. ij. .§. j. ff. ſi cer. peta. vbi capitur ſpecies pro gene re. Unde vocabuluꝫ genus non ſumitur ꝓ ip̄a dictione. ſed pro ſignificato ꝑ ipſam. Et ſignifi cat diuerſimode prout ſignificatū ex ea ſūptuꝫ ⁊ quodlibet aliud mediuꝫ ſignificare declarat. v̓bi gͣtia. Teſtator legat vel quis ꝓmittat ens. ſubſtantiam. vel rem. ſiue aīal. nullum eſt legatum vl̓ nulla ꝓmiſſio. l. cū poſt.§. generali. ff. d̓ iur. do. Et no. ī. l. legato general̓r. ff. d̓ le. j. Rō qꝛ ens ⁊ ſubſtātia ſignificāt genealiſſime. ⁊ hec dictio aīal licet n̄ ſignificet ita generaliter. tam̄ adhuc ſignificat multū generalit̓. Et intantum ꝙ dicere totū genus ꝯp̄hendi in legato vl̓ ꝓmiſſione eſt dice̓ legatū vel ꝓmiſſionē ꝯtineri īpoſſibile. etiam dādo muſca vl̓ vermē liberaretur heres vl̓ ꝓmiſſor. qd̓ tn̄ nullius eſt validitatis. Und̓ dr̄ generis obligatō ꝑire nō p̄t. l. ī or̄oe.§. ij. ff. ad. l. falci. Sꝫ tn̄ ſi diues rural̓ dicet ī teſta mēto vel donatōe int̓ viuos. ego dono bubulco meo vnū aīal. intelliget̉ d̓ vno bone ad arāduꝫ vel d̓ vno azino ſi hec erat qͣlitas ꝑſone cui dotur. Nā qͣlitas ꝑſonaꝝ ⁊ p̄cipue illaꝝ ꝗbꝰ relin ꝗt̉ dat intellectu verbis. Et ſic ſumit̉ ꝯmūis mo dus intelligēdi v̓ba p̄dicta. Secꝰ ī genere generaliſſimo. qꝛ ibi nō ē modus intelligēdi ꝗ ſignificet aliqd̓ vtile. Et idē ī alio genere ſubalterno in qͦ nō eſſꝫ modus ꝯmūis aliqd̓ vtile ſignificādo. vt dicendo. lego rem corꝑalem vel incorꝑalem. qꝛ nihil ꝯprehenditur ſicut nec in generaliſſimo. Iteꝫ ibi teſtator legat vel quis ꝓmittit domum in genere ⁊ nullam habet domū. non te net legatum vel promiſſum. Secus ſi habet in patrimōio. l. ſi domus. ff. d̓ le. ij. Rō pͥmi. quia genus ita generaliter ſignificat ꝙ non apparet de qua re voluit intelligere. Ratio ſecundi. qꝛ d̓ rebus proprijs quis ſolꝫ diſponere. ⁊ ſic ſigni ficatū generis reſtringit̉ ꝑ ſignificatuꝫ hͦ quod 