Seite
lego liberatōꝫ: ſigͥficat̉ ꝙ vult ab hēde liberari ex ꝯmuni modo intelligendi. Item ibi. duo ſunt rei ꝓmittendi ꝗ tenent̉ ad idem debitum. ꝗlibet inſolidum. teſtator legat vni liberatōeꝫ. ſigͥficat ꝙ ille poſſit agere ꝯͣ heredem vt liberet̉ ꝑ pa­ctum. Sed alter non liberat̉ niſi ille vnus libe­raret̉ ex maiori vi. videlicet acceptilatōe. Nam tūc etiam alter liberat̉. ſicut acceptilatio capit̉ ꝓ tali ſolutione qd̓ vno ſoluente alter liberat̉. Secus in pacto. Sed certe pactum liberatōis in ſimplici rōne valet tantum ſicut acceptilatio Item duo ſunt rei ꝓmittendi ſocij. vni legata ē liberatio. ſignificat ꝙ etiam ille cuiꝰ nomen a­ſcriptum non eſt. habet̉ ꝓ legatario. Et ſic age̓ poteſt vt liberet̉ ſicut ille ꝙ noīatꝰ eſt. Et hoc ſi teſtator ei ꝓuidere voluit. qd̓ ꝓbat̉ ex ſimilibꝰ ꝯiecturis ſufficiēter. qꝛ in ꝯͣhendo ſocij ſunt. Et intellige ſocios ẜm bar. ꝗbꝰ omne lucꝝ ⁊ dam­num ē ꝯmune in illo debito. Item ibi. duo ſunt rei ꝓmittendi non ſocij facti debitores ex pecu­nia q̄ ꝓuenit ad vtrūqꝫ. vel ꝯuerſa eſt in ꝯmunē vtilitatem. teſtator legat liberatōem vni. non li­berabit̉ ꝑ acceptilatōnem ſꝫ ꝑ pactum. Et iſtud pactum ꝓficiet etiam alteri in ꝑte ſeu medietate debiti. Sic intelligi qd̓ no. glo. in.§. Nunc de effectu p̄al. Conclude ergo. aūt ſunt ſocij. ⁊ libe­ratio ſit ꝑ acceptilatōem. Et ſic facta vni ꝓdeſt etiam alteri. Sed iſte alter non legatariꝰ non pt̄ agere niſi vbi teſtator ei ꝓuidere voluit. Aut nō ſunt ſocij. ⁊ tunc liberatio ſit ꝑ pactum de non petēdo ⁊ ꝓdeſt alteri immediate. vt in altera me­diate tm̄ ꝯueniat̉. Item nota ꝙ pactum factum vni ꝓdeſt alteri. ꝓvt actum eſt. ⁊ nō al̓s. Nam ſi eſt actum. ius ex eo q̄ri tm̄ illi cui fit. illi q̄rit̉ tm̄. Si v̓o actum eſt ius q̄ri vtriqꝫ. tunc querit̉ vtriqꝫ. In dubio v̓o pactum factum reo ꝓdeſt fi deiuſſori. Sed non pactum factum fideiuſſori. econtra prodeſt reo: niſi vbi fideiuſſori ſit ac­ceptilatio ⁊ principalis eſt obligatus re. quia tunc hec acceptilatio reſpectu principalis con­tinet pactum quod ſibi ꝓdeſt. l. Et ꝑ iuſiur.§. Et ſi fideiuſſori. ff. de accep. Poſſꝫ tn̄ dici ꝙ pͥn cipalis liberat̉ ip̄o iure. qꝛ hͦ fit ꝑ ꝯſeq̄ntiam vt ibi no. In acceptilatōe at̄ ſi ſit pͥncipali ꝓdeſt fi deiuſſori. Facta at̄ fideiuſſori ꝓdeſt ei tm̄ ſi hͦ eſt actum. In dubio ꝓdeſt pͥncipali licet nō ſꝑ. ꝓut no. in. l. Gauꝰ. ff. d̓ libe. lega. Et final̓r ꝯcludit̉ ꝙ liberatō vni ꝑſone in vna re vl̓ in vno debito. ad aliā ꝑſonā. aliā rē. vl̓ alid̓ debitū extēdit̉. ſi hͦ diſponentem qͦuis ꝓbabili medio voluiſſe ſigͥfi­cat̉. Et liberatio generalis n̄ ꝯp̄hendit. q̄ ibi nō ꝯtineri aliqd̓ mediū ꝯcludit. Et liberato ꝯceſſa ſpecialiter generaliter inter viuos ⁊ vltima vo­lūtate ſigͥficat ꝙ ſignificare qd̓ vis mediū ꝓba­bile declarat. Libertas eſt res ſpūales. ⁊ ideo pt̄ venire in cō mutatōꝫ cum alio ſpūali. de re. ꝑmu. c. ad q̄ſtio. ⁊ de ſer. non ordi. c. nullus. in glo. vl. Itm̄ liber tas eſt naturalis facultas eiꝰ qd̓ cuiqꝫ face̓ libet. niſi qd̓ vi aut iure ꝓhibet̉. inſti. de iur. ꝑſo. ī pͥn. Et hec facultas ꝙͣuis late pateat. tn̄ ei qn̄qꝫ re­ſiſtit̉ de facto. vt qn̄ non poſſumꝰ qd̓ deſideramꝰ vel de iure. vt qn̄ non face̓ furtum aut rapinam phibemur. Libertas latina. fuit libertas q̄ habebat. ꝙ ſi moreret̉ ille cui dabat̉ libertas. tunc tenuit. ſꝫ ſi ſuꝑuixit tunc non tenuit. Sꝫ hodie eſt correcta ꝑ. l. j. C. de lati. liber. tol. Re. sͣ. latini. Et dice­bat̉ latina ꝑ ſimilitudinem. Naꝫ vt romani nō mīati ſunt qꝛ rōnis ſubijciebant̉ ⁊ incolumes mittebant̉. licet ẜm rem latini vel romani non eſſent. ⁊ illa libertas latina dicit̉. cum non eſſet vera libertas. Libertas dediticia. Re. sͣ. dediticij. Libertas fideicōmiſſaria ē. quam teſtator dire cte non voluit ꝯpete̓ ſꝫ ꝑ manumiſſionē alteriꝰ c. fidei hͦ ꝯmiſit ſcꝫ vt manumittēt. Libertas teſtamentaria eſt. q̄ ex ip̄o teſtamento directe ꝯpetit. vt. C. de teſta. ma. in pͥn. in glo. Libertas vindicta. eſt q̄ ſit ꝑ vindictam. C. de vinct. lib̓. in pͥn. glo. Liberti ſiue libertini ſunt. ꝗ ex iuſta cauſa a ẜ uitute manumiſſi ſunt. Nec eſt inter eos dr̄a. li. cet ꝗdam minus prudenter dicunt libertinum eſſe filium liberti. vnde libertus meus vel liber tinus. dicit̉ ille qui ẜuus meꝰ fuit ſꝫ manumiſi eum ⁊ ego ip̄i dicor patronꝰ de qͦ glo. ſuꝑ v̓. in ẜ­uitute. inſti. de liberti. Libertꝰ abortiuꝰ eſt. ꝙ in teſtamento eiꝰ ꝗ abor­tus eſt.i. mortuꝰ manumittit̉. Libertꝰ aſſignaticiꝰ eſt quem patronꝰ eꝰ ex libe­ris ſuis eſſe velit ip̄m aſſignauit. Librarius eſt qui in libra apponendo pondera cauſas rerum determinat. vel eſt libros ven­dens ⁊ cuſtodiens. Libripens idem eſt quod librarius de qͦ glo. in­ſti. de teſta. or. in pͥn. Liberatio ſumitur pro diſpoſitione liberatoria ⁊ ſignificat diuerſimode. vt ſupͣ habet̉ H. D. Liceri vel licitari eſt rem appreciare. Unde di­citur non curo centum grecos vno obulo liceri. Sed licere actiuum ſignificat rem precio men­ſurabilem. eſtimare quanto precio valeat. Un­de verſus. Diues in orbe licet pauperem ſed ne­mo licet̉. Liceor eī eſt actiuum in ſignificatione. ⁊ paſſi­uum in voce. Sed liceo econtra. Unde. Non li­cet eē mihi ꝗ me n̄ eē licet̉. Inde licitare ē freq̄n­