Seite
Mayuma eſt ludus ꝗ vigebat in mayo. ⁊ d̓r a mayo vl̓ mayuma grece latine ingreſſus.ſ. eſta tis. qn̄ herbe. frondeſqꝫ virētes letificant. Inde venit mayꝰ. C. de mayuma in rub̓. li. xj. Maior ꝑs attendit̉ qͦ ad numeꝝ. ⁊ ſanior qͦ ad zelum iudicium. vl̓ p̄t dici maior ꝑs q̄ maiori ī­nitit̉ rōni. vt. xj. di. ſana. ⁊. c. multi. Magones ſiue ventilarij ſunt ꝗ in ẜuis emēdis vel vendendis mercatōꝫ exercent. Magi ſunt. ꝗ vulgo malefici ob facīoꝝ magni­tudinem nūcupant̉. Hi ſunt ꝗ ꝑmiſſu dei male­ficio elementa ꝯcutiunt. Turbant mētes hoīm minus ꝯfidentiū ⁊cͣ. xxvj. q. v. Nec miꝝ. ⁊ ibi ē ſunt nigromantici ydromantici. Et d̓ augurijs ⁊ auruſpicis. que omīa ibi reprobantur. Dicit em̄ aug. x. li. de ciui. dei ad finem. ꝙ ideo quiſ­qꝫ non debet eis credere. quia aliqn̄ eueniunt q̄ predicūt. aut ſanare vident̉ infirmos. aut ledē ſanos aūt quia hͦ ꝑmiſſu dei fit. vt ipſi ꝗ hͦ au­diunt vel vident ꝓbent̉. ⁊ appareat qͣſi fide vel deuotione ſint in gr̄a erga deum. hec ibi. Macellare eſt mactare vel trucidare. Inde di­cunt̉ macellarij ꝗ pecora vl̓ qͣdrupedia mactant vt eſt glo. v. cle. j. de vita ⁊ honeſtate clericoꝝ Magiſter dr̄ ꝗ p̄ceteris alicuiꝰ rei ſiue negocij curam gerit. Et interp̄tat̉ ſillabal̓r. qͣſi in ma­iori ſtatu exiſtens. Sꝫ lr̄aliter ſic. qͣi manum a­cram gerens inter ſcolares tenens eos rigide. ẜm glo. v̓o. c. j. de magis. dr̄ a mouendo. ſiue a monſtrādo. vt. ff. de ver. ſig. l. ꝗbꝰ vim. Maledicus eſt ꝗ obloꝗt̉ de homine detrahēdo ei ⁊ eum obloquijs dep̄mendo. vt. c. j. d̓ cle. ma­le. Summa at̄ iniꝗtas eſt detrahere. Et omnis ꝗ detͣhit fratri ſuo homicida eſt. vj. q. j. c. Sum ma. Et detractores fratꝝ homicide ſunt. de pe. di. j. homicidioꝝ. Non tn̄ ſꝑ peccant maledicē tes. vt. xxiij. di. c. in nomine dn̄i in fi. vbi ponit̉ lōga maledictio. qꝛ maledicoꝝ duo ſt̓ genera. c. cum ſancti. xxiiij. q. iij. omnis em̄ blaſphemꝰ d̓r ⁊ ſanctoꝝ maledicꝰ eſt. c. Statuimꝰ. e. ti. Malleatores adulterine moneta ſunt ꝗ falſam monetā malleant. Mancipium eſt ẜuus vel ancilla. ⁊ eſt neutri generis in voce. ſꝫ ꝯmunis generis in ſignifica­tione. Et dr̄ quaſi manucapium. ⁊ ſic d̓r manu­cipium omne qd̓ manu capi pt̄. ſic̄ hō equus ⁊ hͦ general̓r. Sꝫ ſpāliter tm̄ ſignificat homines quia tales erant ẜui capientium eos in bello iuſto. Mancꝰ eſt defectuoſus. ⁊ ẜm catholicon dr̄ qͣi manu carens vt cui manus abſciſa eſt. Mandatum ẜm azo. eſt officium ab eo ꝗ gͣtui­tum gͣtis ſuſcipit exhibendum. Et dr̄ mandatū qͣſi manu datum. Quod em̄ aliꝗs ꝑ ſe facturus erat. alij gerēdum ꝯmittit. Et ꝯͣhit̉ ſolo ꝯſenſu. Et nota ꝙ mandatum poſterius factum non derogat priuilegio. niſi de hoc faciat mentio­nem. c. graue de offi. ordi. Item per mandatum generale non ꝓhibent̉ niſi illicita. c. ſuꝑ ꝗbuſ­dam de ver. ſig. Item tantum valet mandatum generale quo ad omnia. quantum ſpāle ad que dam de vo. ⁊ voti redem. c. Magne.§. rei. Itm̄ rei turpis mandatum nullum eſt. ff. man. l. iij. Item qn̄ mandatum vel pactum vnum ꝯtinet ī ſe duo. quoꝝ vnum eſt poſſibile ⁊ alteꝝ impoſ ſibile. non obligat in ꝯtractibꝰ vt ſi ego exiſtens rome ꝓmitto tibi hodie dare. x. erfordie. Sed qn̄qꝫ obligat in iudicijs. vt ſi iudex mandat ali­cui quod comꝑeat coram eo die impoſſibili. tū­tenet̉ comꝑere die poſſibili ẜm Hoſti. c. dilecti. de do. ⁊ ꝯtu. Item ꝗ exeꝗt̉ mandatum. non debꝫ excedere fines mandati inſti. man.§. Si is q. Item mandatum ſpeciale derogat generali. eti am ſi de eo non facit mentōnem. c. paſtoralis de reſcrip. ẜm Bern̄. in queſtionibꝰ. Et hoc fallit. in quatuor caſibꝰ. Primo in mandatis genera ꝙ libꝰ que ſunt effectu ſpecialia. c. ex ꝑte de offi. t dele. Secundo in priuilegijs de reſcrip. cum or­dinem. Tercio quando res non eſt integra. Quarto ī legatis. ff. de ſuppel. lega. l. iij. Et dif­ferunt mandatum iuſſio ⁊ preceptum. quia iuſ­ſio importat neceſſitatem nec finit̉ morte iuben tis. quia ſucceſſor id facere tenet̉. Mandatum vero importat liberam obſequendi volunta­tem. ⁊ finit̉ morte. vnde p̄ceptum non p̄cipitat mors p̄cipientis. Mandatum mandatore cadente cadit. vt no. de reſcrip. Eam te qui. ⁊. c. his. de p̓. ſig. Qui­dam tamen dicunt ꝙ tam p̄ceptum ꝙͣ mandatū finit̉ morte ſi nominibꝰ exp̄ſſis ſcribat̉ ẜm Io. xiiij. q. j. qd̓ p̄cipit̉. Mandator dr̄ ille ꝗ aliquid mandat alicui vt ſibi vel alij aliquid faciat. Require ſupra fide­iuſſor. Mandatariꝰ eſt ꝙ mandatum ſuſcipit ad implē dum. ⁊ qn̄ mandatariꝰ accuſatꝰ de crimine ꝯue­niri poſſit ex ſua ꝑſona. vide. l. non iō minꝰ. C. de accu. ⁊ no. in. c. mulieres. ⁊. c. vt fame. d̓ ſen. excō. Et int̓ iſtas oriunt̉ actōes hīcinde. qꝛ illi cui ſic mandat alteri ꝯͣ illum ꝗ mādatum ſuſci­pit adimplendum. Cum pͥmo cogi non poſſet ꝙ reciꝑet mandatum. ꝯpetit actio mandati dire­cta. inqͣntum eis interfuit factum fuiſſe qd̓ mā­dabat̉. Iturſus ip̄i mandatario ꝗ mandatum ſuſcipit. ꝯpetit actio mandati ꝯͣria. ſi qͣs expen­ſas fecit vel impenſas rōe mandati ſuſcepti. in­qͣntū non exceſſit fines mandati. Si v̓o manda tum exceſſit impenſis factis. ip̄as non repetꝫ ī actōꝫ mandati ꝯͣriam. ſꝫ inqͣntū vtil̓r expendit ꝑ actōꝫ negocioꝝ geſtoꝝ repetet.