Seite
ep̄ali nō dignitati retinētes honorē ſine admini ſtratōe. de renūcia. niſi cū pridē. de ordi. ab ep̄i. qui re. ep̄i. c. j. Itē ep̄us cuius ep̄atus oīno de­ſtructus eſſet. ꝗ eſſet ep̄s. nullius tn̄ ep̄atus ẜm goff. in ſum. de in inte. reſtitu. Originarius. re. sͣ. colonus. Nā originariꝰ. co ſonus et aſcripticius. idē ſunt in re. ſcꝫ eiuſdem ꝯditōnis hō. ſꝫ ratōne dr̄nt. Nā aſcripticius dr̄ qꝛ ſic aſcriptus eſt terris colēdis. ꝙ nō pōt a cul tura recedere ſine volūtate dn̄i ſui. ſed colonus qꝛ tenet̉ cole̓ terraꝫ. et originarius qꝛ ex origine ſua adheret glebe. vt. sͣ. Ordinarij locoꝝ ſunt nō tm̄ ep̄i. ſꝫ etiā quicūqꝫ inſeriores qui hn̄t inſtitutōem ⁊ deſtitutōem. c. cū ab eccīaꝝ. de offi. ordi. et. c. iij.§. in ꝯferendis eo. ti. li. vj. Ordinaria onera ſunt illa q̄ ex ꝯſtitutōe vel cō­ſuetudine preſtant̉. vt ꝙ quilibꝫ tā fundꝰ vl̓ do­mus qͦlibet anno tantum debeat p̄ſtare dn̄o ſuo vel principi. Sed exͣordinaria onera ſunt. q̄ exͣ curſuꝫ ⁊ morē ex inopinato euentu vel caſu ſeu neceſſitate emergēt inducunt̉. vt ſi dn̄s velit ma ritare filiā ſuā vl̓ guerre īmineāt. et ideo a ſuis ſubditis exigat̉ aliquid. Oriundus de ciuitate vel loco ⁊cͣ. dr̄ is ꝗ vl̓ ibi vel in vico ciuitatis illius ortus ē. ff. ad muni. l. Qui ex vico. vl̓ ſi pater eius inde duxit originē .C. eo. ti. l. aſſumptō.§. filius. et. C. de munici. et origi. l. j. et. l. filios. li. x. Et nota in. c. vſura­rum. de vſu. in. v̓. alienigenas. li. vj. Actū vel pactio dicit̉ a v̓bo paciſcor. et ſic deſcribi tur. Eſt ꝯſenſus duoꝝ vel pluriū in idem placitū. ſcꝫ ad dandū vel faciendū aliqd̓ alteri ab altero eoꝝ. ff. de pac. l. .j.§. j. Et dr̄ quaſi de pace factū vel pacis actū. et ponit̉ ibi in idē placitū. Nā nō fit in eodē ve­ro vel falſo. qꝛ ſi duo vel plures ꝯſentiāt in hͦ ve­ro. ticius eſt hō. vel in hͦ falſo. ticius eſt aſinus. nō erit pactū. qꝛ nō eſſꝫ obligatoriū. talis em̄ cō ſenſus neutrū obligat alteri. Itē ẜm quoſdā pa ctū eſt ꝯtractus. qꝛ paciſcēdo diuerſas in idē cō­trahimus volūtates. Et capit̉ qn̄qꝫ late ꝓ eo qd̓ nō tranſit in ꝯtractū noīatū. vt venditio ⁊cͣ. Et ſic om̄e pactū pōt dici ꝯtractus innominatꝰ. vt tranſactō. do vt des ⁊cͣ. Qn̄qꝫ ſtricte ꝓ ſimplici pacto gratis facto. vt ꝓmitto tibi. x. ⁊cͣ. Et ſic a tranſactōne ⁊ pollicitatōne differt. qꝛ pollicita­tio eſt ſolius offerētis. et aſſignat̉ dr̄ia inter pa ctū et tranſactōem. qꝛ pactū eſt de re certa. et n̄ litigioſa et gratuita. Tranſactio v̓o de re incer­ta et litigioſa ⁊ nō gratuita. Et qd̓ ſit pactū ha bes de ver. ſig. c. pactū. vbi dr̄. Pactū eſt inter ꝑtes ex pace ꝯueniēs ſcriptura. legibꝰ ac moribꝰ cōprobata. nā ſepe ad ꝓbatōem pacti interpo­nitur. ẜm glo. ibidem. Pactoꝝ diuerſa ſunt genera. Nā pactū ꝯuentū dr̄ qd̓ ſub certis verbis et forma factū expreſſuꝫ et redactū ē. verbigͣ. Nā clarū ē pactū in verbis qꝛ ſi verba ſunt obligatoria pactū eſt obligato­riū. ſi ſunt liberatoria eſt liberatoriū. ſi exceptō nis inductiua tūc eſt exceptōnis inductiuuꝫ. vt ſi creditor tradit inſtrumentū debitori. ex hͦ ſigͣ­ficat̉ pactū liberatoriū factū a creditore debito­ri. vt. l. labeo. ff. de pac. Ratio. qꝛ vt redditō in­ſtrumenti aliqd̓ oꝑet̉ ſcꝫ volūtatē creditoris li­berare volentis debitorē. Sꝫ ibi creditor pignꝰ reddit debitori nō ſignificat̉ liberatō. vt. l. ſe. ff. eo. ti. qꝛ hec redditio pt̄ aliquid oꝑari ſcꝫ ꝯferre vtilitatē debitori in vſu pignoris. ſecus in caſu precedenti in qͦ nō oꝑat̉ aliud niſi vt dictū ē. ex quo patet ꝙ redditio pignoris nō ſignificat re­miſſionē eoꝝ. Itē ſi inſtrumētū debiti reꝑit̉ pe­nes debitorē. ex hͦ ſignificat̉ redditō creditoris. niſi ꝯtrariū ꝓbet̉. l. ſi cyrographū. ff. de pigno. qꝛ inſtrumētū preſumit̉ ꝑueniſſe ad debitore per redditōem ⁊ volūtatē creditoris. et hͦ ſi debitor eſt exͣneus. Si v̓o familiaris in domo creditoris ꝯuerſans. tūc ſecus. qꝛ p̄ſumit̉ ꝙ faciliter potu­it haberi īſcio creditore. l. vnica.§. ille. C. de la­ti. liber. tol. Itē ſi aliqͣ bona ꝯductoris ſunt per en̄ infecta illata vel reducta ⁊cͣ. Ex hͦ ꝯcluditur pactū qͦ pignus ꝯſtituitur locatori. vt. l. certi iu­ris. C. de loca. et ꝯduc. et hoc ex communi mo­do agendi. quo infecta atqꝫ illata ſunt locatori tacite obligata. quia ꝯtrahentes videntur ſe re­ferre ad communem modum ſeu morem. Etiaꝫ hoc verum ſimpliciter. non ſoluꝫ in predio vrba no ſed in ruſtico. ſed tunc demum ſunt obligata ta cū dominus ſcit inuecta ⁊ illata eſſe bona cō ductoris. Pactum tacitum dicitur quod in veritate non eſt expreſſe factuꝫ ſed ex aliqua lege ſpeciali. ac ſi fieret ſtatutū ex caſu habere iubet̉. v̓bigratia. Conduxi domū a ſeyo ⁊ res meas intuli. in hoc caſu res mee illate pro mercede domus debent̉ ſeyo. iure hoc ſtatuente vel iubente lege pigno­ri ita eſſe obligate. ac ſi ſpecialiter et expreſſe in nos concordatum eſſet et conuentū. dato tamen ꝙ non ꝯueniemus ⁊ ſuper hoc dixerimus. Uel ſic. Pactum tacitum dicitur. quod non eſt factū expreſſe. vt cum conduxi domuꝫ non pangendo de precio dando. iam ẜm leges adhuc venit pre cium dandum. ac ſi paciſcendo ita fuiſſꝫ expreſ­Pactum adiectionis in­ſum. diem talem eſt. vt vendo tibi domuꝫ ⁊ ſi potero