Seite
De legatis ſecundo. ꝙ heres arbitretur: uel ſit in mora arbitrādi: vt. l. thais .§. ſororē. jͣ. de fideicō. li. ⁊. l. iure ciuili. de ꝯdi. ⁊ demō. ⁊ hͨ vult tex. jͣ. ti. i. l. fideicōmiſſa.§. quāꝙͣ.i. rn̄. ubi dicit le. gatū debebit̉. ītellige ſi fuerit arbitratꝰ vel ꝑ euꝫ ſteterit ꝙ īnuit ꝟbuꝫ d̓betur. qd̓ ē futuri tꝑis. Poſtea in tertio rn̄ſo dicit oīno debet̉: ⁊ ſic vtit̉ ꝟbo pn̄tis tꝑis: ꝗa ibi nulla eſt ſuſpēſio: aut dicit teſtō ſi hr̄s voluerit: ⁊ nō vꝫ vt hͨ ī glo. ⁊ tex. ī. d.§. ꝙͣꝙͣ. aut dixit cū uoluerit hr̄s: ⁊ vꝫ ⁊ pōt differre uelle uſqꝫ ad mortem: vt. d. l. fideicōmiſſa .§. ſi fideicōmiſſū: ⁊. l. vxorē.§. pe. jͣ. ti. i. Quero vtꝝ le gatu poſſit ꝯferri ī volūtatē tertijª. gl. dic̄ aūt dixit ſi uo luerit: aut ſi arbitrabit̉: ut in gl. Declaro qn̄ teſtōr dixit ſi uoluerit exͣneus nō vꝫ: ꝗa eſt captatoria volūtas: vt. l. nō nūqͣ. de cōdi. ⁊ demō. qd̓ intellige ueꝝ p̄terꝙͣ in reli­ctis ad pias cās: ut in. c. cū tibi. exͣ de teſt. dixi ī. l. capta torie. sͣ. ti. i. Fallit etiā in relictis libertatū: ut. l. fideicō­miſſaria libertas. jͣ. de fideicō. li. Sꝫ ſi dixit cuꝫ uoluerit exͣneus: puto ꝙ ualet: ut dictū eſt. sͣ. de herede ⁊ legata rio. nā moriēdo videt̉ velle: ut. d. l. fideicōmiſſa.§. quā­ꝙͣ. Scd̓o dicit glo. ſi teſtō dixit ad arbitriū: ⁊ tūc ualet: ut purum: ut hic. ii. rn̄. aut dixit ſi arbitraret̉: ⁊ tūc vꝫ. ita demū ſi arbitret̉: ut hͨ in pͥn. ⁊ jͣ. dicā in qōnibꝰ. qd̓ ītelli ge qn̄ fuit ī legato exp̄ſſa certa ꝙͣtitas. alias ſecꝰ: vt ī pͥn. huius. l. Predicta ꝟa in ultimis uolūtatibꝰ. ſꝫ in ꝯͣctibꝰ ſiue dicat arbitrio talis ſiue ſi uoluerit ſemꝑ facit ꝯditō nē: ut. l. fi. C. de ꝯtrahē. emp. ⁊. l. ſi ꝗs arbitratu. jͣ. de ꝟ. ob. ⁊ ibi plene dixi de ꝯtractibꝰ. doc. ⁊ glo. in. l. in emen tis. C. de ꝯtrahē. emp. ꝓ hoc ꝙ habet̉ in gl. in. l. in ꝑſo­nam.§. generaliter. jͣ. de re. iu. Querit glo. an ille in cuius arbitriū ꝯfert̉ cogat̉ arbitrari. Rn̄. gl. ꝙ nō memi nit ſe legiſſe: dy. arguit ꝓ ⁊ cōtra: ⁊ ꝙ nō cogat̉ ꝓbat̉ ī. l. fi.§. ſꝫ ⁊ ſi ꝗs. C. cōia de le. In ꝯtrariū facit tex. in aucͣ. d̓ eccle. ti.§. ſinaūt. ꝗ hoc fatet̉: ut no. gl. C. de ep̄iſ. ⁊ cle. .l. nulli licere. Veriꝰ tn̄ ē ꝙ nō cogat̉ arbitrari p̄ciſe: ſed cātiue: ꝗa ꝑdit relictū ſi uolūtatē nō exequat̉: ut no. ī. l. cū ita.§. i. jͣ. e. ⁊. l. hmōi in pͥn. sͣ. ti. i. ⁊ sͣ. de uen. inſpi. l. j. .§. apud eū. ⁊ sͣ. ubi pu. edu. debe. l. i.§. ꝙͣuis: ⁊ hoc te­nēt doc. in. d. l. nulli addunt tn̄ doc. eē ueꝝ ſi tale officiū nō agnouit. ſꝫ ſi agnouit īdiſtincte coget̉ arbitrari: ut. l. .iii.§. tā etſi. C. de arbi. hoc ponit Cy. in. l. id qd̓ pauꝑi­bus. C. de ep̄iſ. ⁊ cle. ī. iii. q. ⁊. l. fi. C. de contrahē. emp. ⁊ ſpe. de īſtru. edit.§. nūc aliqͣ. ꝟ. hoc ēt querit̉. vbi plene. Aduertēdū tn̄ ē ꝙ gl. ſolū q̄rit de eo cuiꝰ officiū ē ar­bitrari. Dy. arguit de his quoꝝ officiū ē exeꝗ. Tn̄ hͨ ſa­tis ē ꝓbabile: ꝗa eadē rō ē. Dic ergo latius: aut talis exe cutor acceptauit officiū. ⁊ cogit̉ illd̓ facere: ut. d. l. iii.§. tāetſi. acceptare dicit̉ ſiue ī teſtō ſibi aſcripſerit: uel aſcri pto ꝯſenſit in uita ſiue poſt mortem: vt. l. vxori.§. i. jͣ. ad .l. cor. de fal. ⁊ ibi no. aut nō acceptauit: ⁊ tūc aut erit ei aliꝗd relictū in teſtō. aut nō. prīo caſu: aut negligit exe­qui: ꝗa nō pōt ēt ſi uellet: ut ſūt fratres minores ꝗ non pn̄t eē executores: vt in. c. exiui. de uer. ſig. in cle. ⁊ habe būt legatū lꝫ nō adminiſtrēt: ut. C. e. l. ab adminiſtratio ne. aut pōt ſꝫ nō vult: ⁊ tūc cogit̉ cātiue: ut dy. dicit. Si enī nō exeꝗt̉ ꝑdit relictū: ut. d.§. ſinaūt: ⁊. l. ſi ꝗs ſepul­chꝝ.§. funꝰ. de relig. ⁊ ſump. fu. cū alijs allegatis ꝑ dy. Aduertēdū tn̄ eſt ꝙ oliꝫ erat diſtīguēdū: an legatuꝫ eēt relictū ob hoc vel nō: ut. l. nēſēnius.ᵇ de excu. tu. tn̄ hoc hodie ē indiſtīcte veꝝ: ut in aucͣ. de here. ⁊ fal.§. his om nibus: ⁊ no. ꝑ Ia. de bel. eo. ti.§. ⁊ hͨ ꝗdem in ulti. q. Si ꝟo nihil fuit relictū tūc nō cogit̉: ut. d.§. funꝰ ⁊. l. iii. sͣ. de arbi. ⁊ de cura. bo. dā. l. ii.§. q̄rit̉. ⁊ sͣ. de ꝓcu. l. filius .§. inuitus. Hoc aūt intelligo ꝙ nō poſſit cogi..ſ. ut exe­cutor teſtamētarius: ſꝫ ꝗa iſta executio deuoluit̉ ad ep̄ꝫ ut. d.§. ſinaūt. ⁊. d. l. nulli licere: uel ēt ad p̄ſidē ꝓuincie vt. l. iii. jͣ. de ali. ⁊ ci. leg. ꝗ iudices pn̄t ad hͦ vnuꝫ ꝯſtitue­re: ut exeqͣt̉: ut. d. l. iii. tūc iudex pōt ex ſuo officō cogere ſicut pōt cogere quēlibet cui delegat: ut. l. i. C. qui ꝓ ſua iuriſdic. Vbicūqꝫ aūt dixi aliqueꝫ cogi arbitrari ītellige ſi arbitriū ꝯditionaliter ſit inſertū. ſi enī cogeret̉ nō eēt cōditio. qd̓ eſt ꝯtra pͥn. l. nr̄e. Quero quo iure cogetur Tertū ADDE ut ꝑ angel. ꝯfi. .cci. ⁊ bald. ꝯſi. cxlviii. li. .ii. b Ut. l. nē­ſēnius. AD De vt per bal. ꝯſi. ccl. vij. lib. iiij. ro. ꝯſi. ccvij. ⁊.ccxxxv. Et inqͣꝫtū alex. tāgit an exe cutor poſſit alij vices ſu as comitte re vid̓ ꝙ pul chre cōſilio .ccccxvij. li. .ij. ꝯſulēdo ſuꝑ teſtamē to cuiuſdaꝫ cardinalis d̓ capacijs qui alios cardi nales ⁊ ep̄oſ exerutores fecerat: ⁊ an ꝗs cogatur exequi vide unuꝫ verbū ꝑ bal. ꝯſilio .clxviiij. li. i. c Recurri tur ad aliuꝫ ADDE vl­tra plene di cta ꝑ alex. h̓ belliſſime ro. ꝯſi. cclxi. quē omnio uide. d Preſen te herede ADDE vt ꝑ pet. de an cha. ꝯfi. ccc lxxxiiij. Glo. in. l. nulli. C. de ep̄iſ. ⁊ cleri. dicit officio iudiciane actione ex teſtō. Idem ſpe. in. d. v̓. hoc etiā q̄rit̉. cū vc ſe. Tu dic aut executori erat aliꝗd relictū: ⁊ poteſt cog­actiōe ex teſtō: ſi agnouit relictū: ut. l. ii. C. de his q̄ ſuu mō. al̓s officiū iudicis locum hꝫ. ceſſat eniꝫ actio ex tene cū nullū cōmodū pecuniariū ex eo ꝯſequat̉: ut. l. plone el. ii. in fi. sͣ. ti. i. Quero pone ꝙ talis nō arbitrat̉: an le gatū valet. Gl. ꝙ ſic. hoc ītelligo veruꝫ ſi cōmittat̉ ad ac bitriū alterius nō ꝯditionaliter. Si enim ꝯditiōaliter: e ille nollet arbitrari legatū eēt nullū: vt hͨ in pͥn. dicit eni ꝙ īter hāc ꝯditionē: ⁊ illā ſi capitoliū aſcēderit nō ē dic­ferentia: ſꝫ capitoliū aſcēdere nō cogit̉. ergo ⁊cͣ. ⁊ hoc ſ­tit gl. magna hͨ in. l. fi. lꝫ aliter dicat gl. in. l. is ꝗ heres āͣ de acꝗ. here. tn̄ tex. illius. l. ꝓbat illud qd̓ dico. Quero qūo ſciā ꝙ ille nollit arbitrari. Rn̄. pͥmo ſi hoc exprimit vt. l. fi.§. ſed ſi ꝗs. C. cōia de le. Sed ſi hoc nō exprimit: ſꝫ tacet ꝙͣtū tēpus dꝫ currere: vt uideatur non arbitrari Dic aūt ꝗs dꝫ arbitrari ad cōmodū ſuū: et pōt arbitrari donec det̉ ſibi terminꝰ a iudice: ut. l. mācipioruꝫ. de op. leg. Aut ad cōmodū alterius: ⁊ tūc aūt arbitriuꝫ cōſiſtit circa eligēdas ꝑſonas: ⁊ pōt arbitrari donec interpella­tus in iudicio ſit in mora: ut. l. cū ꝗdā. jͣ. e. Aut arbitriuꝫ cōſiſtit circa res: ⁊ tūc dꝫ infra ānū arbitrari: ut. l. fi.§. ſꝫ ⁊ ſi ꝗs. C. cōia de le. ita ītelligo iſtā. l. ibi ſcd̓o rn̄. ⁊. jͣ. ti. i. .l. fideicōmiſſa.§. quāqͣ. Fallit in cāu vbi pōt differre ar bitrari donec viuat: ut. l. ſeruos. jͣ. de manu. teſt. Rō. ꝗa ibi uidet̉ teſtator voluiſſe: ut ſeruus eēt obediens here­di in uita eiꝰ. Et p̄dicta ī ultimis volūtatibus in ꝯtracti bus dic: ut dixi in. l. ſi ꝗs arbitratu. de ꝟ. ob. Quero il lo tertio nō arbitrāte ꝗs dꝫ arbitrari. Dicit gl. ꝙ recurri tur ad aliū: ut. l. in ꝑſonā.§. generaliter. jͣ. de regu. iur. tn̄ nō dicit ad quē. Tu dic aūt arbitriū ꝯſiſtit ī aliqͣ ree­ligēda ex certis: ⁊ tūc arbitriū d̓uoluit̉ in ipſū legatariū: ut. d.§. ſꝫ ⁊ ſi ꝗs. Si ꝟo ꝯſiſtit in eligēda re vel ꝙͣtitate ī certa: ut in caſu huius. l. in ſcd̓a ꝑte: ⁊ tūc recurrit̉ ad iu­dicē. ar. l. cū ꝗdā. jͣ. e. Si ꝟo arbitriuꝫ ꝯſiſtit in eligēda ꝑ ſona: tunc aut ꝑſona erat oīno īcerta: ut relictuꝫ pauꝑi bꝰ uel in redēptionē captiuoꝝ: ⁊ arbitrabit̉ iudex: ut. d. .l. nulli. C. de ep̄i. ⁊ cle. aut arbitriū erat ī eligēda ꝑſona īcerta d̓ certis: ⁊ tunc illo nō arbitrāte nō recurrit̉ ad ali um. ſꝫ oēs illi d̓ ꝗbꝰ debebat fieri electio admittunt̉ in ui riles: ut. l. ſi ꝗs titio ī fi. ⁊ ar. l. cuꝫ ꝗdā. jͣ. eo. ⁊ hͦ qn̄ nul­lo mō arbitratꝰ ē. Sꝫ q̄ro ꝗd ſi arbitratus ē ⁊ male. gl. dicit ꝙ recurrit̉ ad aliuꝫᵉ. ut. d.§. gn̄aliter. Nō dicit ad quē. dic ꝙ īdiſtīcte recurrit̉ ad iudicē: ut. d. l. in ꝑſonam .§. generaliter. de reg. iur. ⁊. l. ꝯtinuꝰ.§. cuꝫ ita. jͣ. de ꝟb. ob. ⁊. l. ſi ſocietatē.§. arbitroꝝ. sͣ. ꝓ ſoc. ⁊ ibi dixi: ⁊ hoc in ultimis voluntatibꝰ. In ꝯtractibꝰ ꝟo qͣliter recurrat̉ ad arbitriū alteriꝰ. Doc. tāgunt ī. l. in emētis. C. de ꝯtra hen. emp. ⁊ ibi gl. plenius dixi ī. l. ſi ꝗs arbitratu. d̓ ꝟb. ob. Quero q̄ ſunt ꝟba q̄ ſignificāt arbitriuꝫ boni uiri uel liberā uoluntatē. dixi ī. l. ſi ſic. in pͥnc. sͣ. ti. i. Quero qͣliter bonꝰ virdēat arbitrari gl. dicit ꝓ viribus bonoꝝ teſtōris. ꝯſideratis meritis legatarii: ⁊ ẜm q̄litatē ſeu ꝙͣ titatē: ut ī gl. quā uide. Tu dic aūt relictuꝫ ē ſcm̄ ob cer­tā cām. ut cā dotis uel alimētoꝝ uel ſtudii ul̓ ſili: ⁊ tunc dꝫ arbitrari ꝙͣtū ei ſufficeret ad illd̓ ꝯſideratis qͣlitatib ꝑſonaꝝ: ut. l. ſi filie. jͣ. ti. i. ⁊. l. q̄ro. sͣ. de iure dot. ſaluo ſi tāta eēt ꝙͣtitas ꝙ abſorberet qͣſi totuꝫ pr̄imoniuꝫ reliſi­quētis: tc̄ eēt minꝰ arbitrio iudicis: ut. l. ꝗdaꝫ teſto. j. e. Si ꝟo eēt relictū ſimpl̓r abſqꝫ exp̄ſſiōe cāe: tūc erit arbi triū bōiuiri: ut gl. dic̄ exēplū hͨ ī fi. l. ſi teſtōr legauit pu pillo arbitrio tutoris dꝫ ꝯſiderari ꝙͣtū eēt equū relig ipi pupillo ꝯſiderata qͣlitate pupilli: ⁊ ꝯſiderato primonio teſtōris: ⁊ charitate quā hēbat ad pupilluꝫ uel ꝯſidera­tis meritis ſi reliꝗſſet maiori. Poſſet ēt colligi quatiuas ex qͣlitate relictoꝝ: q̄ teſtōr fecit ī ſil̓i: ut. l. cuꝫ unꝰ.§. mō ali. ⁊ ci. le. ⁊. l. ſi ẜuus pluriuꝫ.§. fi. sͣ. ti. i. P Quero et v­an ꝗs dꝫ arbitrari pn̄te heredeᵈ uel ſaltē requiſito. Hi vbi teſtōr nō taxauit ꝙͣtitatē: ut. in ſcd̓o cāu huiꝰ. i pulo heredē reꝗrēduꝫ. ar. l. ſi ꝗs arbitratu. jͣ. d̓ i. ob. ⁊ qdiu­