Seite
De annuis legatis. hic iſta ſcriptura pōt eſſe abigua: ⁊ pōt pͥmo īte ligi ꝙ totum ſit vna pars ⁊ erit futurū. Alio mo do: vt ſint due partes: vt dicamus conditum. ſ de preſenti erit.i. exiſtet ⁊ hͦ eſt intellectus hui .l. ꝓpter verba que ſunt hic tranſlata ſint ⁊ trar ſtulerint. aliasᵇ inſpicimus tempus futurum. vt dixi. Ultimo no. iſtam. l. ad qōnem vtrum cedula manu teſtatoris ſcripta faciat fideꝫ dicit enim mēbranis manu mea ſcriptis. de quo dice mus in. l. ſi ita. de condi. ⁊ de. Idem queſiit. In legato gene­rali veniunt ea qͥ in inſtrumentis continentur. h. d. Falſa demonſtratio non vitiat Pater legatum. hoc dicit. Alumno. Si legatarius quod ſibi d̓ bet emi ab herede emat: ac tionem habet ad precium. hoc dicit. ſimile ha­buiſtis ꝙ pōt agi ad precium: vt. l. patronus. in prin. ⁊. l. titia ſeio. in prin. sͣ. ti. i. Ex.§. ſequenti. Collecta ⁊ tributum ſpectat ad legatariuꝫ ⁊ legatos expenſis ſtudij venit expēſa matricule. Ideꝫ teſtator. Si legat̉ res em̄ pta precium rei debet ſolui ab herede non a legatario. hoc dicit Op. de. l. quero. jͣ. ti. ii. vbi heres talia non p̄ ſtat. Gloſ. ſoluit quandoqꝫ ſoluitur aliquid ꝓ re habenda: ⁊ tūc re legata a legatario nō repe­titur: vt h̓. quandoqꝫ re habita ſoluitur aliquid ꝓpter aliud: vt collecta tributa ⁊ ſimilia. ⁊ tunc debet ea ſoluere poſſeſſorª: vt. l. contraria. vide glo. que incipit ſed contra. jͣ. ti. ii. l. quero. ⁊ iſtā glo. perpetuo tene menti. Dy. determinat iſtaꝫ qōnem duobus modis primo id quod hic eo habito preſtat legatarius eſt verum niſi impen­ſe equiualerent fructibus: vt no. sͣ. e. l. qui cōcu­binam.§. qui hortosᵇ. ſecundo debetis hoc in­telligere quando legatur res: vtputa lego taleꝫ rem vel lego vſufructum vel redditus talis fun di. ſed ſi legaretur ipſum incertum: vt qꝛ condu xit a cōi peruſij certas poſſeſſiones ⁊ legaui tibi ipſam conductionem tunc eſſet ſecus. vt intelli gatur legatum quicquid poteſt eſſe lucri ſeu ꝗc quid per conductorem ſolui debet. arg. eius qd̓ no. in. l. ſi pͥor. sͣ. ſo. ma. ⁊ sͣ. ti. i. l. meuio.§. aree. Non. ob. dictus.§. qui hortos. in. l. qui concubi nam. sͣ. eo. qꝛ ibi illud ꝓpter alia verba expreſſa in legando: ſecus ſi ſimpliciter talem conductō nem legaſſet: vt. sͣ. dixi. Facit ꝙ ſi aliquis legat alicui expenſas ſtudijᶜ ꝙ ei d̓betur id quod ſol­uitur ꝓ introitu matricule. I pater. Legata ab exhereda ti ſubſtituto nō valēt etiam ſi ad eum bona defuncti perueni­ant per mediam perſonam. hoc dicit. No. ꝙ dicit non principaliter: ſed per ſucceſſioneꝫ ⁊cͣ. Op. ꝙ ſubſtitutus exheredati poſſit grauari vt. l. in rōne.§. fi. jͣ. ad. l. fal. Solu. ibi poteſt gra uari ſi ſubſtitutus eſt heres defuncti: vt ibi alias ſecus: vt hic. ⁊ plene no. in. l. pe. C. de lega. ⁊ di­xi in. l. qui fundum.§. qui filios. jͣ. ad. l. falci. dic vt ibi dixi. Si filiuſ. Quod operatur ꝓpoſitum ī ꝓpoſito operatur oppoſi­tum in oppoſito. hoc dicit. materiam huius.§. habuiſtis in. l. filium in pͥn. de le. preſtan. De annuis legatis. ℟ica. Dictum eſt ſupra de legatis in genere. nunc a Idem te ſtator. ſolue­re poſſeſſor. poſſeſſor te­net̉ ſoluere collectas tri buta ⁊ ſimi­lia. vide ſimi le in. l. i. d̓ an no. ⁊ trib. li. .x. quā intel lige ſi omēs fructꝰ habꝫ poſſeſſor: vt ibi etiaꝫ per barto. b Qui hor tos. ⁊ gl. ibi alleg. ꝓ ſin. ro. no. cvii. ADDE ꝙ idem cōſul­uit conſilio. ccxxx. c Expēſas. ſtudij. ſi legā tur expenſe ſtudij debet̉ id qd̓ ſoluit̉ ꝓ matricula ⁊ an debeat̉ p̄ciū librorū dic vt ꝑ bar to. in. l. ꝗbuſ diebꝰ.§. i. de cōdi. ⁊ de. Alexander. De annu is legatis. rubrica. d I lega tū ꝗd ſi dixi le­go tibi. x. q̄ volo p̄ſtari pͥmo ſcd̓o ⁊ tertio anno an intelligat̉ annuū lega­tū multipli­catū. vid̓ pe. ⁊ ang. in. l. ꝗ hoc āno. ad fi. de v̓b. ob. ⁊ no. melius qͣꝫ alibi qua liter ītelliga tur ānua bi­ma die. ⁊ no ta. Imol. ī. l. ſi ꝗs legata. d̓ cōdi. ⁊ de. e No. arg. facit ad not. ꝑ bal. in. l. i. in. xviii. col. de ſac. ſā. ec. eſt vidēdū in ſpecie. ſed qꝛ circa legata ānua oc­currūt multa dubia. ideo poſita eſt hic rubrica de annuis legatis. Um in ſingulos. Querit glo. vbi legatum debetur ⁊ per conſequens videamus vbi poſ­ſit ſolui. Dicit glo. in tribus locis ⁊ in eiſdem poteſt ſolui quod examina. sͣ. de iud. .l. quod legatur. ⁊ per glo. ⁊ Cy. C. vbi de fidei cō. agi oportet. l. i. ⁊ sͣ. de le. i. l. cū res in tex. A ſingulos. Si mora par­ticl̓aris aufert cōmodum totius tēporis obligatio ſta­tim ad totale intereſſe cōmittitur. hoc dicit. Op. ꝙ non cōmittatur ſtatim ſtipulatio ad totale intereſſe īmo ad particulare: vt. l. ſtipula­tiones non diuiduntur.§. plane. jͣ. d̓ verbo. ob. Sol. dic ideo qꝛ mora particularis aufert ꝯmo­dum totius temporis. alias ſecus quod exami­na: vt dixi plene in repetitione. l. ſtipulationes non diuiduntur. jͣ. de verbo. ob. in. q. v. ⁊ facit. l. ſi in lege.§. colonus. sͣ. lo. Ex. l. ſequenti. Citatus licet nō cōparuerit tamē in ſecunda dilatione debet habere tantam dilationē ꝙͣtam in prima. Stante ſtatuto ꝙ reus perſonaliter ci tatus habeat dilationem. x. dieruꝫ ⁊ ſi nō cōpa­ruerit etiā bis citetur licet d̓ dilatione nō loqua tur. Et ſi cōmittit̉ alicui ⁊ quātitas diſtribuēda equaliter vel inequaliter qualiter intelligatur. ⁊ ſi ꝓmitto tibi ſoluere in terminis quos titius d̓­clarabit non pōt in vno d̓clarare ⁊ ſi ꝓmitto da re. x. in tribus termīs intelligit̉ in tribus annis. Iͦ legatuꝫ. Legatuꝫ annua bima trima die dꝫ preſtari ꝑ annuas p̄ſtationes eqͣles niſi alia mēs teſtatoris appareat. h. d. ⁊ ē multū no­tabilis. l. ⁊ ſingularis ⁊ per hāc. l. dicit glo. ꝙ ex­ponunt̉ oēs. ll. q̄ dicunt ānua bima trima die. ⁊ eſt no. hec. l. ad multa. dicit ſtatutuꝫ ꝙ reus in ꝑ ſona citatus hēat dilationē. x. dierū ⁊ ſi nō cōpa ruerit tūc etiā bis citet̉ ⁊ nō repetit de dilatione Certe per iſtuꝫ tex. videt̉ dicendū ꝙ oēs dilatio nes ſunt equales. Scd̓o no. ar. ꝙ ſi cōmittit̉ alicui ꝙ certā ꝙͣtitatē diſtribuat inter plures eqͣ liter uel inequaliter intelligitur arbitrioᶠ boni uiri. Tertio no. ꝙ ſi ꝓmitto tibi ī illis termi­nis quos titius declarabit dꝫ intelligiˢ ꝙ ī uno termino nō declaret. Quarto no. ꝙ ſi ꝓmit­to tibi. x. dare in tribꝰ terminis nec dico ꝗbus. Certe iſti tres termini debent intelligi in tribus annis: ut hac. l. in fi. Ex.§. ſequenti. Uſura an poſſit poni in ultīs uolūtatibus. Si cui certa. Uſura etiā in ulti ma uolūtate n̄ pōt legitimū modū excedere. h. d. de hoc dixi in. l. ii .jͣ. de his q̄ pene noīe. ⁊ ibi allegaui iſtuꝫ tex. ho die autē de iure cāonico putarē ꝙ nulllo modo poſſit imponi uſura in ultimis uolūtatibus: ꝗa quicꝗd eſt ultra modū ꝓbabile eſt uſura ſed in pena. dic ut dixi in. l. ii. jͣ. de his q̄ pene noīe. Ex. l. ſequenti In p̄ſtatiōibꝰ ānuis an ſufficiat una p̄ſcrip. I in ſingulos. Legatum ānuuꝫ pro pͥmo anno ē purū. ꝓ ſequētibus eſt cōdi tionale. h. d. Opp. de. l. poſt duos. C. de ad­uo. diuer. iudi. Sol. illa concordat. Op. jͣ. qn̄ di. le. ce. l. nec ſemel. circa prin. ⁊. l. ſi cum prefini tione. ⁊. l. firmio.§. fi. Glo. ſoluit tribus modis. f Intelligi tur arbitrio facit qd̓ no. bar. in. l. cuꝫ filius.§. pat̓ de le. ii. g Debet in telligi. facit qd̓ no. bar. ī .l. eū ꝗ calē­dis. de v̓. ob li. in ꝯͣriū fa­cit. d. l. euꝫ ꝙ calēdis ⁊ ꝯͣ bar. ibi tenꝫ ro. ſꝫ vt ſcri­pſi ibi pꝰ euꝫ verior ē ſen­tentia bar. h Si cui. certa. d̓ iſto tex. vid̓ bar. in. l. cū ſti. d̓ v̓b. ob. ⁊ vid̓ bal. in. l. cuꝫ allegas. C. d̓ vſur. in pen. col. ⁊ in. l. i. C. de his ꝗ pe. no. in. x. col. ꝑ ro. ī. l. ſtipulatō iſta §. alteri. de v̓bo. ob.