Seite
De annu. lega. teſtatoris: ſꝫ ibi in fauorē legatarij. Alij dicūt di­ſtinguēdū eē: an iſte amicus ceperit morari cum hr̄dibus vel nō: que diſtinctio nō ē ꝟa ut ꝓbat̉ .sͣ. ti. i. l. ꝗ ꝯcubinā.§. vxor. qͣre tene pͥmā ſo. ⁊ eo dē mō rn̄de ad. l. i. C. de le. Op. d̓. l. meuia. jͣ. e. So. ibi ſtetit ꝑ eū cū quo morari d̓bebat. hic ꝑ caſuꝫ. Hāc materiā dixi plene. jͣ. de ꝯdi. ⁊ de. .l. illis libertis. vbi teneo opinionē glo. reproba­ta opiniōe Pe. ⁊ Dy. Quero ꝗd ſi illi ꝗ de­ceſſerūt īſtituer̄t hr̄dē iſtū ſuꝑuiuētē. Certe cū la bor nō eēt minutuſ cū pr̄imoniū eēt ītegꝝ apud eū nō minuet̉ iſta p̄ſtatio ut hic pꝫ. Iteꝫ ſi teſta­tor iniunxit aliqd̓ onus alicui ꝙ ita faciliter expe diat̉ ꝓ tribus ſicut ꝓ vno: tūc ꝗa onꝰ nō minui tur nō dꝫ minui p̄ſtatio ut hͨ: ibi cū tā labor ⁊cͣ. ⁊ hic ē argumētū ꝓ famulo ſcholariū ſi famulus cepit ſtare cū duobꝰ vel tribus ⁊ duo receſſerunt vtꝝ debeat hr̄e tm̄ ab vno remanēte ꝙͣtū ab oī­bus. Certe eatenusᵛ qͣtenus labor diminuit̉ dꝫ diminui p̄ſtatio pēſionis vt hic. vn̄ cū tātᶻ labor ſit in ſeruiendo vni quantus eſt inſeruiendo tri bus non deberet minui preſtatio ſeu penſio vn­de arbitrio boni viri hoc ſtatuetur. Ex.§. ſequenti. Habens mādatū cū libera poteſt facere ea q̄ dn̄s ordinarie faciebat. ⁊ ſuſcipiens caſus fortui tos non tenetur ad inſolitos. Medico. ᵇ Dictuꝫ gn̓ale ad exͣordina ria nō refert̉. h. d. no. caſum. Dy. intelligit errogationis annue ex forma con uētionis: ⁊ ꝑ hoc dicit ſi ruſticus legat dn̄o quā tuꝫ p̄ſtabat dꝫ intelligi p̄ſtabat ex forma obliga­tioniſ: ego puto ꝯͣriuꝫ ⁊ intelligo erogationis an nue ex forma p̄ſtationis ꝗa pluribus vicibus hꝰ ſolitus fuit p̄ſtare. hoc ꝓbat̉. jͣ. e. l.§. fi. Op.jͣ. d̓ ali. ⁊ ci. le. l. mella.§. i. vbi ītelligi dꝫ d̓ eo qd̓ pre ſtabat vltima uice hoc ē tꝑe mortis. So. ibi p̄ſta tio ſemꝑ fiebat reſpectu vnius cauſe.ſ. ꝓpter ali menta. vn̄ ſēꝑ uidebat̉ vna p̄ſtatio q̄ rō hͨ ceſſat ut ibi notat̉. Ultimo no. tex. iſtū ad multa. ꝓ curator gn̄lis pōt facere ea q̄ dn̄s ſolitꝰ ē facere: vt. l. vel vniuerſoꝝ. de pigno. act. nā dꝫ ītelligi de his q̄ ſolitus ē facere ordinarie: ſecꝰ ī his q̄ ſolitꝰ eſt facere extraordinarie. Itē tene mēti ad aliud aliꝗs renūciauit gn̓aliter caſibus fortuitis. Dicit glo. ꝙ tenet̉ de caſu fortuito: ut. l. ſꝫ ⁊ ſi ꝗs.§. q̄­ſitum. ᵉsͣ. ſi ꝗs cau. qd̓ intelligo de caſu fortuito ꝯtingēte cōiter: ſecus ſi eēt inuſitatꝰ ꝗ veniret d̓ mille annis vna uice. ar. huius. l. ⁊ uidetur text. ī .l. fiſtulas. in fi. de contrahen. emp. Ex.§. ſequenti. De dictione preter. Uxori. Dictio preter ponit̉ īcluſiue qn̄ cadit īter res ſeparatas quarum vna nō cōprehēdit aliā. h. d. Op. jͣ. de pe. le. .l. nā qd̓ liꝗde.§. fi. Rn̄deo hic dictio p̄terᵈ poni tur inter res ſeparatas quarum vna aliā nō com prehendit vt hic. ibi uero ponitur inter res qua rum vna aliam comprehendit ꝗa inter genus ⁊ ſpēm. ita no. doc. in. l. actione. C. de trāſac. ⁊ ibi gl. ⁊ cōſueuit dici in. l. i. ī. fi. sͣ. de pig. act. Gl. op. cōtra hoc de. c. dudū. el. ij. extra de elec. vbi papa dixit ſic. diſpēſo tecū vt talia beneficia pre ter obtenta poſſis licite obtinere. Certe ſuper obtentis nō vr̄ diſpenſatū. Dicit Inno. ibi hͨ lo quitur ī legato qd̓ eſt fauorabile. iō eſt facienda benigna interpretatio: vt. jͣ. de re. iur̄. l. in teſta­mentis. ſed ibi loquitur in diſpenſatiōe que eſt odioſa. ita dicit Inno. in. d. c. dudū. in vlti. glo. Libertis. Si teſtator legat ꝙ vnus preſtabat ea ſola debēt̉ q̄ a Eio. cer s te eate­nus. Se quitur bal. ī aucͣ. habita. ī fi. C. ne filiuſ pro pa. item facit iſte tex. ad alias. q. ta ctas per bal. in. l. i. C. d̓ le. in. ij. oppo. ⁊ iſtum text. al legat ad que ſtionem bal­in. l. fin. circa medium. iij. col. C. de in dic. vidui. b Medico. Iteꝫ facit ad no. q. de prī­cipe vel archi diacono qui vendidit vel locauit fru­ctꝰ regni vel archidiacho natus: an in­telligatur vē didiſſe id qd̓ ſibi debetur vel expenſas qͥ ſibi a ciuita tibus trade­bantur in eiꝰ iocundo ad­uentu ſeu in­greſſu. ⁊ fa­cit iſte tex. ꝙ non ⁊ ea que habentur in .l. his uerbis .§. alumno. ⁊ .§. fi. sͣ. ti. i. ⁊ in. l. ſi v̓o.§. item quicqͣꝫ .sͣ. ſo. ma. ſꝫ ī contrarium facit. l. diuor tio.§. quid ī anno. ſo. ma. vbi illud qd̓ preſtatur ſu­per extraor­dinaria pre­ſtatione dici tur eſſe ī fru ctu. ſed illo text. non ob. bal. dicit ol­dra. determi naſſe ꝙ non ꝑ ſupradicta iura: ⁊ hoc ī conſilio. old. cxxxi. ⁊ idem legatarij cauſa preſtabant̉. h. d. Notabilis caſuſ eſt ⁊ menti penitus tenendus. Aius. Annua preſtatio fienda ex redditu certe rei finit̉ morte legatarij. h. d. Et h̓. l. ẜm glo. legitur duo bus modis. Uno mō ẜꝫ Io. de qua opnione ſit mētio in glo. ij. Alia eſt opi. Ro. ẜm quam alio modo legitur iſte tex. ⁊ eius opinio ponit̉ in gl. que incipit.ſ. ānue. ⁊ ēt in gl. pe. Et ibi lec. Io. reprobatur: ideo nō recito eā ꝗa eſt cōtra tex. ſꝫ forte aliter hēbat iſte tex. ꝙͣ habemus cōiter. nā forte in fi. habebat nō videri vt quidaꝫ hn̄t. pone ergo caſum ẜm Ro. Op. ꝙ iſtud ſit le­gatū vſufructus: vt. l. ſi quis ita. sͣ. de vſufr. Sol. ibi debebat ꝑ̨̄cipere oēs fructus a ſeipſo. hͨ debe bat dari d̓ māu alteriꝰ: vt pꝫ ex ꝟbis tex. Op. sͣſ. d̓ ſer. ruſ. predio. l. itē. ⁊. l. veluti. vbi dr̄ ꝙ iſta ſit ſeruitus realis. Glo. ſoluit ꝙ nō eſt ſeruitꝰ qd̓ apparet: ꝗa in ſeruitutibꝰ dꝫ quis pati: vt. l. quo tiens. sͣ. de ſeruitut. ſꝫ hͦ dꝫ dare vnus alij. ergo nō eſt ſeruitus. Preterea hoc apparet ꝗa ſerui­tutes debēt cōſtitui cū quadā ꝑpetuitate: vt. l. iiij. sͣ. d̓ ſeruitutibꝰ. ſed hic legauit ānua. Tertio apparet: ꝗa ſeruitus dꝫ cōſtitui ẜm neceſſitatem fundi: vt. l. attilicinꝰ. sͣ. de ſeruitutibus ruſtico. p̄ di. hic vero nō fuerūt relicte harūdines ⁊ ſaliceſ ẜm neceſſitatē fundi: ſed noīatim ad pōdus uel menſurā. Iteꝫ querit glo. an̄ iſta predia ſint obligata pro tali preſtatione. Glo. ur̄ tenere ꝙ nō pro alimentis: ut. l. lucius. jͣ. de ali. ⁊ ci. le. ⁊ ibi dixi. quod intellige ueruꝫ ꝙ nō ſint obligata obligatione ſpāli. ſꝫ bene ſunt obligata obliga­tione generali qua oīa bona defuncti ſunt obli­gata: ut. l. i. C. cōia de le. ⁊. l. creditoribus. jͣ. de ſeparati. Ultimo no. ꝙ ſicut quando legatur ſeruo meo acquiritur mihi: ita quādo legat̉ rei mee uidetur mihi relinquiᵇ ut hic. qd̓ tene mēti. Ex. l. ſequenti. Aſſeſſor remotus ab officio ſui culpa an d̓be at hr̄e ſalarium. Euia nepotem. Con ditio q̄ pendet ex ptāte legatarij ⁊ alterius ſi ex facto alteriꝰ impediat̉ ſine legatarij culpa ha­bet̉ ꝓ impleta. h. d. Op. ⁊ vr̄ ꝙ etiam qn̄ ſine fraude remouet̉ nō cōſequat̉ legatū ꝑ. l. ſeio. in prin. sͣ. e. So. ibi fuit remotus ꝓpter caſum hic facto alterius in cuius ꝑſona debebat īpleri ꝯdi­tio. Principiū huiꝰ. l. facit ad qōnem d̓ aſſeſſore ꝗ ꝓpter ſuū delictū vel baratariā remotꝰ eſt ab officio an dꝫ habere ſalariūˡ Hic videtur tex. ꝙ nō. Ia. de are. allegat etiam. l. ꝗ aūt. in prin. sͣ. de excuſa. tut. Gl. tāgit in. l. diē functo. in fi. sͣ. de of ficio aſſeſſoꝝ. Sed ī vno circa hoc dubito. pone ꝙ aſſeſſor ſui culpa in medio officij ſui remouet̉: an debeat habere aliquid de ſalario pro eo tꝑe quo nō cōmiſit culpaꝫ: uidetur ꝙ nō. ar. l. etiaꝫ ſi partē. sͣ. d̓ le. i. In cōtrarium uidetur ⁊ hoc pu to uerum: ꝗa ipſe dꝫ habere ſalariū pro illo tꝑe quo non comiſit culpā: ſed pro illo tꝑe futuro quo culpaꝫ cōmiſit tenebitur ei qui cōduxit euꝫ ad intereſſe: ut. l. fi fundum. ꝟ. ſimiliter. sͣ. loca. ⁊ ſic intelligo hanc. l. ꝙ hic nō poterit petere fi­deicōmiſſum.ſ. pro futuro tꝑe quo eſt propter culpaꝫ remotus. Non ob. l. etiā ſi partem. sͣ. de le.i. ꝗa ibi excuſabat ſe a parte reſpectu rerū. un­de nullo tēpore ⁊ nullo modo fecerat quod de­bebat. hic uero remouetur a tꝑe reſpectu tꝑis ⁊ ſic ī parte tēꝑis fecit totū qd̓ facere d̓bebat. fallit in caſu. l. iudices. C. d̓ anno. ⁊ tribu. li. x. uel dic ut ibi dixi. k k ibi tꝫ īmol. in .d.§. quodā­modo ad idē faciunt q̄ ha bentur in. l. quero. jͣ. ti. i. quod no. c Queſitū. limitatio ad .l. ſed ⁊ ſi ꝗs .§. queſitum ſi ꝗs cautio. d Uxori. di ctio preter. d̓ dictione pre ter. vide bar to. in. l. acti. .C. de tranſ­act. ⁊ in. l. fi eū.§. qui ī iu re. ſi ꝗs cau­tio. ADDE ro. conſilio. ccc xxviij. ⁊ old. conſi. xlviiij. vbi de mul­tis alijs di­ctionibus. e Libertis ſingu. eſt iſte tex. valde ẜꝫ bal. in. l. i. C. de leg. ī vlt. col. Aius. g op. sͣ. vid̓ bar to. in. l. mella .§. quidam. de ali. le. g Iteꝫ que rit glo. vide tamen bart. ī .l. fundū quē .sͣ. e. h Uidetur mihi relinꝗ. qn̄ legatū rei mee mihi ac quiritur. fac̄ .l. fi.§. fi. sͣ. d̓ ꝯͣhen. emp. i Euia. m habere ſalariū Aſfeſſor pri uatuſ officio propter ſuū delictum an debeat habe re ſalariuꝫ: ⁊ vide bal. ī. l. edē. C. loca. ⁊ in. l. i. in fi. C. de ſuffra. ⁊ bar. in. l. i. .§. diuus. in fin. de var. ⁊ extraor. cogꝫ