Seite
De ali. ⁊ ci. lega. uus. sͣ. de manumiſ. ⁊ sͣ. de pig. ac. l. non eſt. Secun do no. ꝙ ubi nemo eſt executor datus a teſtator̄ iudex poteſt ipſum dare. Tertio no. ꝙ executor debet ſa­tiſdare. Opp. ⁊ uidetur ꝙ libertus non ueniat in di uiſionē. unde ob. l. carmelia pia. jͣ. de iurepatro. ⁊. l. q̄­dam. sͣ. fami. her. Glo. dicit nō uenit in diuiſionē iuriſ­patronatus uel libertorū: ut. ll. cōtrarijs. ſed preſtatio alimētorū ſic: ut hic. Itē opp. extra glo. hic dicit̉ ꝗ debet dari pecunia ex cuius uſuris liberti alātur. Con­tra: uſur̄ ſunt ꝓhibite: ut. l. cūctos. C. de ſum. tri. ⁊ aucͣ. ad hec. C. de uſuris. iō nullū uidet̉ cōſiliū huius. l. So. fateor ꝙ quo ad vſuras iſta lex corrigit̉: ſed eatenꝰ qͣte nus uſure ꝑmittunt̉ remanet īcorrecta. nā pōt hr̄s pe­cuniā mercatoribus dare: ut cū ea lucrētur. ⁊ cū eo lu­cro liberti alātur. uel iudex pōt aſſignare podere: ut ex eius fructibꝰ alātur licite: ut. c. ꝑ ueſtras. extra d̓dona. inter vi. ⁊ uxo. Opp. hic dicit̉ ꝙ executor debet ſatiſ­dare. Cōtra de. l. diuus. jͣ. ſi cui pluſquaꝫ ꝑ. l. fal. Glo. ſoluit ī cōtrario. tu dic ſic. quidā ſunt executores legiti­mi: ⁊ iſti nō debēt ſatiſdare: ut ep̄i: ut. l. nulli. C. de ep̄i. ⁊ cle. quidā ſunt datiui ⁊ illi ſatiſdāt: ut hic. quidā ſunt executores teſtamētarij ⁊ iſti nō ſatiſdāt: ut. d. l. diuus. fallit in caſibus. pͥmo ſi executor cepit eē nō ſoluēdo: vt .l. liberto.§. largius. sͣ. de annu. le. Itē fallit ſi a teſtato re aliquod cōmodū ſentit: ut. l. ſi a pluribꝰ. sͣ. de le. i. et .l. pecunie ī ſecūdo caſu. jͣ. eo. nā ibi ſentit cōmodum a defuncto: quia eſt heres ꝓ parte. ⁊ ibi per Dy. in. d. l. ſi a pluribus. sͣ. de le. i. ⁊. l. quidā.§. pe. e. ti. Itē oppo. dicitur hic ꝙ cauet de reddēdo portionē decedentiuꝫ ⁊ deportatorū. ⁊ ſic īnuit ꝙ ꝑ deportationeꝫ ꝑdantur alimēta. Vnde ob. l. is cui. j. e. ⁊. l. eos. ⁊. l. legatū. sͣ. de capi. dimi. So. glo. hic nō dicit̉ ꝙ legata deſināt debe­ri: ſed dicit ꝙ ꝑ deportationē deſināt poſſe p̄ſtari. ita dicit glo. que incipit: ut per deportationē ⁊cͣ. Ex qͣ ſo. habes ꝙ alimēta nō debent preſtari ubi eſt alimenta­rius. Itē no. ex iſta glo. ꝙ ſiue legatū deficiat de iure ſi ue de facto nō remanet apud nudū executorē. quod te ne mēti. Secūdo modo ſoluit glo. ꝙ hic fuerūt alimen ta relicta ſub cōditione. modo deſinit eē in ciuitate nō curo. Dicit̉ hic in fi. ꝙ onus ceterorū qui nō ſunt ſoluē do nō pertinet ad alios. Cōtra. nā bona defuncti ſunt tacite obligata pro alimētis: ut. jͣ. e. l. luciꝰ. ⁊ dixi. sͣ. e. l. .i. ergo heredes īcipiēt teneri per hypothecariā ꝓ lega tis. Rn̄deo hypothecaria pro legatis nō concernit bo na heredis niſi quatenus eēt actio ꝑſonalis: ut. l. i. ī fi. .C. cōia de le. ⁊ ſic unus pro alio nō tenet̉. Quero di citur hic ꝙ iudices ſolent hoc facere. q̄ro quo iure hoc petatur a iudice. Reſpōdeo ꝙ iudicis officio petit̉: ꝗa ubicūqꝫ ꝟba legis dirigūtur ad iudicē cōpetit officiuꝫ iudicis: ut. l. qd̓ ſi minor. in fi. sͣ. de minoribꝰ. cōiuncta .l. i. eo. ti. ſed hec ꝟba dirigūtur ad iudicē: ut hic. ibi ſo lēt ⁊cͣ. ⁊ ibi puto ⁊cͣ. iō īplorat̉ officiuꝫ iudicis nō cōdi. ex lege. qd̓ nota ꝓpter ſtatutū quod dicit poteſtas ⁊ ca pitaneus ſic faciāt ⁊cͣ. nā ex iſto ſtatuto orit̉ officiū iudi cis. Si uero ꝟba non referūtur ad iudicē: tūc oritur cō ditio ex lege: ut. l. i. sͣ. de cōdi. ex lege. Quero cui cō­petit iſtud officiuꝫ iudicis. Rn̄deo cōpetit libertis ſeu his qui debēt reciꝑe alimēta. ꝙ libertis cōpetat patet ex iſto tex. ꝙ alijs cōpetat pꝫ ex hoc duꝫ dicit ꝙ iſta lex ē facta ad exemplū: ut ī prima cōſtitutione. C. in fi. ⁊. l. iura nō in ſingulos. sͣ. de legi. ⁊ cōpetit cōtra heredes ⁊ cōtra oēs qui alimēta debēt: ut hic in fi. prout loquit̉ de fiſco. Sed quero ſi liberti nō petunt: an ipſi here­des poſſunt petere. Puto ꝙ ſic. licet enim diſpoſitio directo fiat ad cōmodū alterius: tn̄ alius pōt agere ad quē pertinet ꝑ cōſequentiā: ut. l. ſeruo legato.§. i. sͣ. de le. i. ⁊. l. fideicōmiſſa.§. interdū. sͣ. de le. iij. ⁊. jͣ. ti. ij. l. ſi quis reū. in prin. ⁊ ita erit hic cū ad cōmodū heredū cō ſequēter reſpiciat. Quero ꝗd ſi unus ex libertis vult hoc petere alius nō. Reſpōdeo pōt nec alijs preiudica bit: ut. l. ij.§. dubitādū. fami. her. ⁊. l. coheredibus. C. a Rn̄deo ſi ꝗdē. Et iſtis adde q̄ no. ꝑ gl. ⁊ Io. an. ī. c. heredes. ⁊ in. c. tua. et ī. c. Io. ad fi. de teſta. et no. īmo. poſt glo. ī. l. teſtō. la.i. de cōdi. ⁊ demon. b Sed ep̄ſ. Adde imol. in. l. illa īſtitu tio. de here. iſti. ⁊ Imol. ⁊ Io. an. ī. d. .c. ſignificāti bus ⁊ ſequit̉ hoc ēt imol. ī. c. relatū. el. .i. de teſta. ⁊ no. bal. in. d. .l. hereditas .§. i. de peti. heredi. c Corā ep̄o in hac mate­ria adde tex. no. ī. c. ꝑ tuaſ exͣ de arbi. d Proro­gari. Iſtud ē falſum: quia nuilꝰ pōt co­gi iuriſditio nē ꝓrogare ⁊ ſurrogare nō tꝫ. l. ij. in prin. sͣ. de iu di. ⁊ iō tene­as qd̓ ueriuſ dixit bar. ī. l. p̄cipimuſ. sͣ. .e. C. de ap­pel. ⁊ qd̓ ibi dixi ī prī. iij. col. e Ueritas ē. Et dicta ꝑ bar. hic ſeꝗt̉ pe. de anch. in cle. cāꝫ de elec. in prī. ⁊ in cle. ſepe. d̓ v̓bo. ſig. ſ Incidēter tāgit. No. ꝙ illud qd̓ ſta­tuit̉ ī cā prin cipali ītelligi tur ſtatutū ⁊ ī īcidēti. ⁊ cū bar. h̓ tranſit no. bal. ī. l. i. .C. d̓ re. cre. cū limitati. ⁊ facit qd̓ no. bal. ī. l. i. ī. ii. col. C. de le. g Et Cy. in .l. iij. vide bar. i. l. qͣꝫuiſ .jͣ. d̓ dā. īfec. ⁊ bar. ī. l. euꝫ qui. C. de ꝓ­cur. ⁊ ibi oī­no. vide do. alexan. famil. her. Quero iſtud officiū ad ꝗd cōpetat. reſpō deo iſtud officiū pōt implorari ſimpliciter petēdo vnū ex his que ponūtur ī hac. l. petēdo alternatiue iſtd̓ aut illud. probat̉ hoc ex reſpōſis poſitis ī hac. l. ⁊ ex prī. l. noſtre. Quero an iudex pōt alio mō ꝓuider̄.ſ. faciē­do diuiſionē per tēpora. reſpōdeo ſic ꝑ vba ſecūdi re­ſpōſi huius legis q̄ generalia ſunt. ergo pōt diuidere ī tēpora: ut. l. cū cōſtet. de aqua quoti. ⁊ eſti. pro hoc. l. itē labeo.§. i. sͣ. fami. her. Quero corā quibꝰ iudicib hoc petat̉. Reſpōdeo ſi quidēª alimēta ſunt relicta nō ob piā cām: ut uxori ſue ⁊ nō pauperi: ⁊ tūc iudices ſe­culares habent facere hoc: ut hic. ⁊ in ſpe. de fi. inſtru .§. nūc aliqua. ꝟ. ſꝫ nūquid iudex. Si ꝟo alimēta ſunt relicta pauperibus: tūc nō ſolū iudex laicus: ſed ep̄us pōt cognoſcere: ut in. c. ſignificātibus. extra de offi. de lega. ⁊ ſic iudex laicꝰ exequit̉ relicta ad pias cauſas: ut hic ⁊. l. liberto.§. largius. de annu. le. facit. l. hereditas .§. i. de peti. heredi. Quero quid ſi heredes ſunt di­uerſi fori: ꝗa unus eſt clericus alter laicus. Quia iſta di uiſio nō poteſt fieri niſi cōuocatis oībus heredibus: vt hic. aut ergo vocabis heredes corā iudice laico ⁊ cleri cus dicet nō debeo uenire ⁊ econuerſo. Idē ī laico co­rā ep̄oᶜ. Si dices deleget iudex ſecularis ep̄o uel econ­uerſo nō pōt: ꝗa mixti īperij ē iſta cā. ergo ⁊cͣ. ut. l. i. sͣ. d̓ offi. eius cui man. eſt iuriſ. Sed ſi dices ꝗlibet ꝑ ſe co­gnoſcat: nō pōt fieri ne cāe cōtinētia diuidat̉: ut. l. i. et .ij. sͣ. de quibꝰ rebus ad eundē iudi. ea. reſpōdeo ſi eēt relictū ad pias cās: ⁊ nō eſt dubiū ꝙ tā ipſiꝰ laici ꝙͣ cle rici tūc ep̄s eſt iudex. Sed ponēdo caſum dubiū puto ꝙ ſi ſimul ambo cognoſcāt ſicut alias faciūt ī aucͣ. ſi ve ro contigerit. C. de iudi. Vel iudex ſecularis corā iudi ce ep̄o coget laicū ire ⁊ eius iuriſditionem prorogariᵈ. ar. l. i. sͣ. de quibus rebus ad eum. iudi. eatur. Item quero an iſtam diuiſionē poſſint facere coheredes ſine iudicis auctoritate. Reſpōdeo nō: quia eſt cauſa alimē torū. ergo de ea nō pōt paciſci ſine iudice: ut. l. cū hi. ī prin. ⁊.§. cū non minus. ubi eſt expreſſum. sͣ. de trāſac. Sed dicēs tu iſta nō uidetur cā alimentorū: quia non paciſcitur utrū alimēta debeātur uel nō ſed de preſta­tione. Veritas eſtᵉ ꝙ ꝟba. l. cū hi. dicūt alimentorū ⁊c̄. unde quicꝗd de alimētis tāgit cā alimentorū dicit̉: ut ibi probatur in pluribus.§. ⁊ ſic cā alimētorū eſt priui­legiata indilatiōe: ut. l. ij. jͣ. de re. iur̄. ⁊ in appellatiōe: ut. l. fi. jͣ. de ap. reci. Itē in ferijs: ut. l. ij. sͣ. de feri. un̄ di­co ꝙ oēſ iſte cāe habent iſtud priuilegiū: quia ſunt cāe alimētorū. Ex hoc aduerte ī diſpoſitionibꝰ ſtatutoꝝ dicit ſtatutū ī cāis dānorū datorū ſufficiat ꝓbatio per ſacramētū: tūc dico quicꝗd illā cām quocūqꝫ mō inci denter tangitᶠ pōt per iuramētū ꝓbari: ut ꝓbatur ī. d. .l. cū hi. Sꝫ ſi ſtatutū diceret in cā dānoruꝫ datorū ſuf­ficiat probatio dāni ꝑ iuramētū: tūc ſi īcideret alia qō nō poſſet ꝓbari per iuramētū: ut. l. ſi qn̄. C. un̄ vi. ⁊ ī. c. ulti. exͣ quod me. ca. Ultimo no. ꝙ hic uidet̉ dici ꝙ ſufficiat ſi citet̉ ꝓcur. cōcordat. l. meminerīt. C. un̄ vi. ⁊ Cy. in. l. iij. ᵍ C. de ꝓcura. ⁊. l. i. sͣ. de li. agn. Glo. iuris canonici in. c. cām. extra de dolo ⁊ contu. dicit ꝙ tm̄ eſt citādus principalis. ⁊: ipſo nō reperto citetur procura­tor. ⁊ ẜm hoc exponitur hic procuratoribuſue eoruꝫ.ſ. principalibus nō repertis. Sed puto ꝙ ad hoc ut de­ueniat̉ ad primū decretū ſufficiat citatio procuratoris quo ad effectū primi decreti: nō quo ad effectū ſecūdi. dixi in. l. hoc amplius. ⁊. l. ſe. jͣ. de dā. infec. Ultimo Dy. inducit ꝙ uniuerſitas poſſit imponere collecta ꝓ debito. Pro hoc no. in. l. i.§. quibus. sͣ. quod cuiuſqꝫ uniuer. no. ⁊ Ia. de are. in. l. iiij.§. actor municipū. jͣ. d̓ re. iu. Uide ſpe. in ti. de execu. ſentētie.§. ſeꝗtur. ꝟ. ſed quid ſi vniuerſitas. Qualiter aūt collecta debet impol dixi ī. d.§. actor municipū. Itē facit ꝙ uniuerſitas poſ ſit cogi creare ſindicū de quo eſt tex. in. l. iiij.§. credito ribus. jͣ. de fideicō. li. ⁊ Spec. ī ti. de ſnīa.§. nunc vide­dum. ꝟ. quid ſi vniuerſitas.