Seite
De regu. cato. ſed iſta pena ſiue cauſa reijciturᶜ vt ī aucͣ. de ſan. ep̄iſ.§. ſed hoc de preſenti. Ratio eſt: qꝛ talis cā impediret vitā contēplatiuā. nam timore ducta ne perderet illud legatū citius nuberet ꝙͣ mōa­ſterium ingrederetur. quod lex reſpuit. quis er go erit modus: ut teſtator poſſit ſic grauare. Re ſpōdeo ꝙ dꝫ dicere ſic. relinquo filie mee centuꝫ ⁊ ei qui eam duxerit in vxorē relinquo ꝗnquagī­ta. hoc modo valet iſtud relictuꝫ. ⁊ monaſteriuꝫ nō poſſet capere: qꝛ nō eſt relictum uxori. ſed ei qui ducet in uxoreꝫ. hoc probatur in. l. ticio.§. i. de condi. ⁊ demō. Conſulo tn̄ ꝙ addat vnū.ſ. id quod marito relinꝗtur debeat eſſe precipue do­tis. al̓s ipſe ſibi hēret. Quero an teſtator poſ­ſit indicere vſuras in teſtō: vt ſi heres meus nō ſoluit infra menſeꝫ volo ꝙ ſoluat tantū nomine uſurarū. ℟n̄. non. ſicut enim de iure ciuili uſure ſunt prohibite vltra certaꝫ quantitatē: ita hodie de iure canonico ſunt prohibite in totuꝫ. ꝓ hoc eſt tex. in. l. iij.§. fin. de an. leg. Ex hoc concludo aliud qn̄ pena adijcit̉ dationi quātitatis vltra le gitimū moduꝫ vſurarum de iure ciuili nō valet: vt. l. iulianꝰ.§. ibidē. de act. empt. ⁊. l. cū allegas de vſuris. ꝯiuncta. l. iij. in fi. de an. leg. De regula catoniana. ℟ica. Ex. l. ſequenti. Regula catōiana: an ſit regula iuris: ibi. His Et an habeat locum in legatis cōditionalibus: ibi. Quero. Et an in legatis puris vel relictis in diē certū: ibi. Quero vtrū. Et an habeat locū in legatis quorum dies cederet a tꝑe mortis: ibi. Quero. Et an cū legatuꝫ deficit rōne perſone le gantis habeat locū regula catoniana: ibi. Pri­muꝫ. Et qd̓ cū deficit ratione rei: ibi. Uenio. Et quid qn̄ legatū deficit mixta cōſideratione rei e legatarij: ibi. Uenio ad tertiū. Et ꝗd qn̄ deficit mixta cōſideratiōe legantis ⁊ legatarij: ibi. Ue­nio ad quartū. Et ꝗd qn̄ deficit mixta cōſidera­tiōe legatarij ⁊ ei a quo legat̉: ibi. Uenio ad ꝗn­tum. Et qn̄ deficit ex ꝑſona legatarij: ibi. Ue­nio ad ſextū. Et an regula cato. hēat locū in he­reditate ⁊ donatiōe cā mortis: ibi. Quero. Et qͥ ſit ratio ꝙ in legatis cōditionalibꝰ nō hꝫ locum regula catōniana: ibi. Quero que. Et an cū te­ſtamentū deficit rōne ſolēnitatis: hēat locum re gula catōniana: ibi. Ultimo. Et que ſit rō ꝙ qn̄ legatū deficit mixta cōſideratione legātiſ ⁊ lega tarij potius inſpiciat̉ ꝙ nocet ꝙͣ ꝙ ꝓdeſt. vide in fine. Itōniana. Legata pu ra q̄ teſtī tꝑe nō valerēt ſi teſtator tunc decederet nō cōfirmātur īpedimēto ceſſante ſe cus in legatis cōditionalibꝰ vel ī diē incertā. h. d. Prīo ponit regulā cato. Scd̓o eaꝫ declarat. ſcd̓a ibi q̄ diffinitio. In text. ibi nō vale­re. dic etiā ſi cā īpedimenti inueniat̉ a mota. dy. Dicit̉ hic ꝙ regula catōniana diffinit̉. ⁊ infra di a Enam. cā reijcitur. bal. tenuit ꝯͣ. ī aucͣ. niſi rogati. ad tre. ⁊ ſaly. idē ibi ⁊ vide ad hāc. q. no. ꝯſilia que hēs in libro magno coſiliorum. ⁊ bal. in. l. deo nobis. de ep̄iſ. ⁊ cle. ⁊ limita multū not. hunc tex. proce dere qͥn dictū fuit ſi nō ingrederet̉ monaſteriū ſimpliciter. ſed ſecꝰ ſi dica tur: ſi nō īgrediat̉ monaſteriū fratrū minorū vel ſimile cū alia eēnt adhuc mōaſteria ẜꝫ bal. ⁊ Imol. no. ꝑ illū tex tū in. l. h̓ mō .jͣ. de ꝯdi. ⁊ demō. b Mōaſte riū ingrede ret̉. vid bal. i. l. i. ī. x. col. C. e. ⁊ ī. l. cū allegas ī pe. col. C. d̓ vẜ. Ad materiā hꝰ. l. penā. ad de qd̓ pau. d̓ ca. in auc̄. ni ſi rogati. C. ad tre. dic̄ ſe conſuluiſſe vna cū mul­tis alijs ⁊ po ſtea dctā qō fuit diſputa ta Bononie Si teſtōr reli q̄rit filie ſue mille ſi ma­trimoniū ꝯͣ­xerit. Si vo īgrediat̉ mo naſteriū reli ꝗt ſibi. cc. et nō vltra. ip̄a v̓o religionē īgreſſa eſt ꝙ petet mille: ac ſi matri­moniū ꝯͣxiſ­ſet ꝑ iſtā. l. et certe ſi n̄ re liꝗſſet ſpāli­ter. cc. ſi mo naſteriū ītra uerit: ſꝫ ſolū mille bn̄ poſ ſet pete̓ mille ꝑ. l. iſtā. qꝛ tc̄ nō ꝯſtaret d̓ exp̄ſſa ītentō ne teſtatoris ꝯͣriū. vn̄. l. in terpretat̉ eā ſuiſſe talē: ſi nupſerit.ſ. in ſeculo vel re religionē in grediēdo: qꝛ dicit̉ matri­moniū ſpūa­le. Sꝫ h̓ ap­paret d̓ ꝯͣria intētione qꝛ inquātuꝫ re­liꝗt mille ſi nupſerit ſen­ſit dūtaxat d̓ matrimonio carnali nō d̓ ſpūali poſtqͣꝫ ī cāu qͥ religi­onē īgrediat̉ ſpāliter ꝓui­dit. de cc. qꝛ gn̄alis diſpō nō refert̉ ad ſpecifica: vt i. l. doli clau ſula d̓ v̓. ob. vn̄ nō dꝫ ha bere niſi. cc. ita determinat bal. poſt iaco. de bel. in. l. deo nobis. de epiſ. ⁊ cle. ⁊ in. d. aucͣ. niſi rogati. lꝫ ex verbis bar. hic colligat̉ ꝯͣriū dum dixit ꝙ rō eſt ne alias īpediatur vita cōtemplatiua. ſed iſta eſt v̓itas ⁊ cōſormis ī tentioni teſtātis. Itē allegatur bal. in ꝯͣriuꝫ in. l. fi. C. de pac. ⁊ cū bar. trā­ſit math. de matheſil. in ſuis ſin. in ſing. liii. Tu adde ꝙ opi. bar. fuit ſecu­tus Io. an. in addi. ſpe. in rub. de ſtatu mona. in. v̓. fuit qō diſputata. ⁊ cū citur que diffinitio ⁊cͣ. Cōtra īmo nō eſt diffini­tio: qꝛ diffinitio dꝫ ponere ſubſtātiam alicuiꝰ rei: ut. l. oīs diffinitio. de re. iur. Sol. Dy. hic ponit̉ diffinitio īproprie. Breuiter dic ꝙ nō eſt diffini tio: vt. l. ꝯͣria. Op. ꝙ iſta regula ſit ſuꝑflua ꝑ .l. quod ab initio. jͣ. de re. iur. So. ll. ꝯͣrie loquun tur in his que ſtatiꝫ debēt valere ⁊ nullā ſuſpen­ſionem hn̄t: vt ꝯͣctus ⁊ alij actus inter viuos. ſed legata hn̄t aliquā ſuſpenſionē. ꝯfirmantur eniꝫ morte: vt. l. i. C. de ſa. ſā. ec. iō videbat̉ ꝙ deberet inſpici tp̄s mortis ⁊ nō teſtī. ⁊ propter hoc fuit ī ducta reg. cato. Op. hic dr̄ in. ꝟ. iteꝫ ſi tibi. ꝙ ſi eſt fundus legatus tibi dn̄o: ſi poſtea alienas valet legatū. Cōtra inſti. de le.§. ſi rem. Huius timore hec. l. legit̉ duobꝰ modis. vno modo ẜm Rog. vt. illa ꝟba ſi alienaueris legant̉ cū ſequē tibꝰ ⁊ ſint verba. l. Ad ꝯͣrium rn̄det ꝙ ibi aliena uerit mortuo teſtatore. hic eo viuo. hec ſol. vide tur ꝯͣ. l. cetera.§. i. sͣ. de leg.i. quare Io. legit alio modo ꝙ illa verba ſi cū uiuo teſtatore ⁊cͣ. legan tur cū precedētibuſ ⁊ ſic ſint verba teſtatoris nō legis. Uenio ad. l. ſꝫ ſi ſic. op. ꝙ ſi poſt mortē nubit hēat legatum: vt. l. ſi ita de cōdi. ⁊ demō. Sol. intellige ꝙ teſtator dixit ſi nupta erit.ſ. me uiuo. Ex oībus his habes expoſita verba regu­le que dicunt ꝙ ſi teſtī tꝑe deceſſiſſet inutile fie­ret: qꝛ intelliguntur de his que ſic relinquūtur. ⁊ tūc inutilia eēnt ſi teſtator deceſſiſſet. alias ſec vt in legatis cōditionalibus: ⁊ in diem incertum His premiſſis venio ad. q. primo quero an re gula cato. ſit regula iuris. Dicit dy. de re. iur. li. vi. ſuper ℟ica ꝙ ſic: qꝛ ius de nouo inducit. naꝫ ante iſtaꝫ. l. nō erat inductum. Nō ob. l. i. de reg. iur. que dicit ꝙ regula nō facit ius: qꝛ verum eſt qn̄ regula ſit ſuper eo qd̓ eſt iaꝫ conſtitutū. alias ſecus: vt hic Io. an. tꝫ cōtrarium ibidē ꝙ regula cato. non ſit regula iuris per illa rationē: qꝛ facit ius de nouo. Contra Io. an. eſt tex. expreſſus in .l. cum legato ſeruo. jͣ. qn̄ dies le. ce. qui appellat regulā cato. regulam iuris. Poſſumus dicere ꝗ quilibet bene dixit: ſi eniꝫ appellas regulaꝫ iuris tranſitiue: hoc eſt regulam factā de eo quod eſt ius: tunc verum dicit Io. an. alio modo pōt ītel ligi regula iuris intranſitiue: hoc eſt regula que eſt ius: ⁊ tūc verum dicit Dy. ⁊ hoc modo dꝫ in telligi. l. cum legato ſeruo. ſil̓e de genitiuo ꝗ po­nitur tranſitiue ⁊ intrāſitiue: vt. l. i. C. de condi. ob ca. ⁊. l. i. C. de condi. inde. Quero a quo fuit inducta hec regula. Rn̄. a catone. ſicut pu­blici. a publicio. ⁊ falcidia a falcidio: vt. l. i. jͣ. ad .l. fal. Quero in quibꝰ legatis hēat locū hec re gula. Gl. magna tota facta eſt ſuper hoc. Ideo quero primo an habeat locū in legatis cōditio­nalibus. Et videtur ꝙ nō: vt hic. in cōtrariuꝫ vr̄ .sͣ. de op. le. l. ſi optio. ij. rn̄ſo. So. aut cōditio eſt expreſſa: ⁊ nō hꝫ locū regula: vt hic. aut tacita: ⁊ tunc habet locū. l. cōtraria. Rō eſt: qꝛ cōditio ta­cita nō ſuſpendit legati ceſſionē: vt. l. que extrin­ſecus de condi. ⁊ demon. ſed ſi poneres ꝙ eſſet talis cōditio tacita que legati ceſſioneꝫ īpediret ſequitur Anto. de but. in. c. in pn̄tia. de ꝓba. ⁊ hētur ꝑ Ro. in. l. ſtipulatio hoc mō de v̓. ob. qui tꝫ opi. bar. in. ij. char. per albe. in. ij. ꝑte ſtatutorū. o. ciiij. cū ſe. ⁊ ita fuit iudicatū Bononie ⁊ cōſuiuit do. Ia. anania ꝓ iſta nte ⁊ etiā alij doc. ꝓ quibꝰ facit. l. ticie ſi nō nupſerit de codli. ⁊ demo. ad quꝫ nō bene rn̄det bal. in. l. i. C. de his que pe. no. ꝑ īmol. in. l. lucius. de here. di. inſti. ⁊ vi de oīno que dixi pꝰ īmo. in. l. quotiēs ſub ꝯditiōe de cōdi. ⁊ de mon. De regu la cato. rub. c Atonia c na. Uid̓ q̄ not. bal. Ange. ⁊ īmo. in. l. ſi fi lius. sͣ. de te ſta. ⁊ dic̄ bal. ī. l. i. ī. x. col. C. de ſa. ſan. ec. in repe. ꝙ iſta regula n̄ hꝫ locū in iu re canonico vꝫ in filiofa. ꝗ facit teſtin̄ ad pias cās ſine cōſenſu patriſ. an pa tre p̄morien te cōualidet̉ ⁊ d̓ materia hētur ꝑ bal. ⁊ doc. in. l. ſi ſeruos. C. d̓ leg. ⁊ in. l. eā quaꝫ in. xv. col. cū ſe. C. de fideicō. d Qd̓ ideꝫ eſt tꝫ hic bar to. ꝙ regula catōiana hꝫ locū relictis ſub cōditiōe ſi cōditio illa eſt tacita nō exp̄ſſa. ⁊ ideꝫ tꝫ glo. ⁊ bar. in. l. ſi optio. sͣ. de optio. lega. ⁊ in. l. ſi domīo ſti­chꝰ. poſt dy. de le. i. lꝫ gl. ibi ſentiat ꝯͣ riuꝫ. Sed ꝙ nō hēat locū videt̉ expreſ ſe gl. in. l. cū filia. in. v̓. ex ꝑſona ipſoꝝ in fi. de le. i. ⁊ ita ēt ibi vi detur tenere bar. ⁊ īmol. ⁊ ideꝫ videt̉ tenere imo. in. d. l. ſi dn̄o ſtichꝰ ꝑ illuꝫ tex. ſꝫ ꝙ ꝯdi­tio tacita ſu­ſpēdēs lega­tum quo ad trāſmiſſionē faciat ceſſare regulā cato­nianā ꝓbat̉ in. l. ꝗ filiabꝰ §. fi. cū. l. ſe. de le. i. ſi vbi vni ex here­dibus legatū eſt factum quo caſu legatū a prin. qͣꝫtum eſt ꝓ ea parte pro qua legatariꝰ eſt heres nō tꝫ in. l. legatū.§. i. de le. i. tn̄ ſi repudiet herede tatē legatū nō cōfirmat̉. Nō ob. reg. ca. rō eſt. qꝛ tale legatū ītelligit̉ ſem ſub tacita cōditōe ſi legatū repudiabit que tacita ꝯditio īpedit traſmiſio neꝫ: ut ꝓbat̉ in. l. miles.§. i. de le. ij. ⁊ ibi ꝑ bar. ⁊ no. ꝑ glo. ⁊ doc. in. ſ. nuo quē pater. de le. i. ⁊ vide īmol. in. d. l. ꝗ fillabꝰ.§. fi. in ij. no. ⁊ ēt hͦ poſt bal­