Seite
De regu. cato. legatis puris ſic. ⁊ ſic ē rō: qꝛ teſtator uoluit. iſtā rationem ponit glo. in. l. in tp̄s. in prin. ⁊. l. pōt quis de here. inſti. Iſta ergo uerba que dicūt ꝙ ſi teſtator tūc decederet ⁊ inutile foret: intelligū tur de eo qd̓ eſt ſic datū: ut tunc vtile eēt: ut h̓ dr̄ in tex. ⁊ iō ſtatutū qd̓ dicit ſiquis nō ſoluerit pen ſionē infra mēſem ⁊cͣ. dꝫ intelligi qn̄ eſt facta lo­catio: vt infra mēſem ſoluat. Ultimo eēt querē dum quid ſi teſtm̄ rōne ſolēnitatiſ deficit: an ha beat locū reg. cato. Dico ꝙ ſic: qꝛ nullo mō pōt ꝯfirmari: vt extunc cū ſolēnitatibus dꝫ adhiberi vno cōtextu: vt. l. heredes palā in fi. de teſta. ſil̓e dicit glo. qn̄ legatū deficit rōne perſone legātis qꝛ pōt cōfirmari: nō vt extunc: ſed ex noua volū­tate. ſecus ſi legatum eēt inutile rōne alicuius in dubietatis vel obſcuritatis: qꝛ poſſet cōfirmari: ut ex tunc: ut. d. l. heredes.§. ſed ſi notā. Ulti­mo glo. querit que eſt rō qn̄ legatum deficit mix ta cōſideratione legātis ⁊ legatarij inſpicimꝰ id quod nocet nō id qd̓ prodeſt: ⁊ nō bene reſpon det. Tu dic ꝙ eſt ratio: qꝛ teſtator potuit ꝓuide re circa tale īpedimentū: ut. sͣ. dixi. materiam ꝟo qn̄ cōcurrunt due cauſe quaꝝ vna ꝓdeſt alia no cet quā debeamus inſpicere: dixi in. l. ſi vir. jͣ. ꝓ dona. ⁊. l. ſi ꝗs in graui.§. i. sͣ. ad ſyl. Ex. l. ſequenti. An regula catōniana hēat locuꝫ in heredita­te ⁊ fideicōmiſſor niuerſali. Atōniana. Supra ꝓxime iu­riſcōſultus expōit ꝟba regule ſi teſtator decederet legatuꝫ quod inutile foret ⁊cͣ. Hic autē exponit iſta ver­ba ad legatū ⁊cͣ. Op. ⁊ vr̄ ꝙ in inſtōne here­dis hēat locū regula: vt inſti. de here. qͣli. ⁊ dif. §. in extraneis. l. ſi alienū.§. i. de here. inſti. Sol. quidā dicūt ꝙ nō habeat locū in hereditatibus fideicōmiſſarijs: ſed in pure relictis ſic. Alij ꝙ ī hereditate nō hꝫ locū quo ad verba ſed quo ad mentē ſic. in ꝗbuſdā caſibus hoc ꝓbat̉. jͣ. l. ꝓxi. vbi excipit ꝯditionales inſtōnes ergo ꝑtinet ad puras. Certe habemus glo. in. l. ꝗ ſoluēdo. ⁊. l. quod ꝗs. de here. inſti. q̄ ſimpl̓r dicunt ꝙ in he­rede nō hꝫ locū. ſꝫ gl. in. l. qd̓ ab initio de re. iu. tꝫ ꝙª ī. l. qui ſoluēdo ſit ſpāle fauore libertatis. ve ritas eſt ꝙ in hereditate nō hꝫ locū. ⁊ id qd̓ dicit̉ in.§. in extraneis ꝙ reꝗͥruntur tria tꝑa: nō eſt ex vigore reg. cato. ſed illarū cōſtitutionū: qꝛ regu­la cato. tm̄ in legatis loꝗtur. Preterea ꝙ in īſti­tutione nō hēat locū apparet: qꝛ ſi teſtamentuꝫ deficit rōne perſone teſtātis eſt idē in inſtōne qd̓ in legato nō tamē per oīa: vt. l. i.§. ſi filius. sͣ. de le. iij. ⁊ ſic nō eſt vigore reg. cato. vt. l. in bello.§. de captiuis. de cap. ⁊ poſtli. reuer. ſi vero deficit īſtitutio ex ꝑſona īſtituti nō hꝫ locū regula cato. ⁊ tn̄ inſtitutio vitiat̉: vt.§. in extraneis. ⁊ ſic māi­feſte cōcludit̉ ꝙ nō ex vigore regule ſed ex vigo­re illarū cōſtitutionū. alia vero mēbra in ꝗbuſ re gula cato. hꝫ locū in legatis ⁊ in inſtitutiōe ada­ptari nō poſſunt ſi bene īſpicies. Quero an regu. cato. hēat locū in fideicōmiſſo vniuerſali. Glo. ꝙ nō: vt. l. quidā ita. jͣ. ad tre. quā vide ⁊ ſi gna: ego cōſueui dicere ꝯͣrium ꝙ dies fideicōmiſ ſi vniuerſalis cedat a tꝑe mortis: vt plene dixi in .l. cū filio. sͣ. de le. i. ad fi. ⁊ ẜm eam opi. tūc hēret regula cato. locū. Op. de. l. ſeruus. de acꝗ. he re. Sol. ut ibi dicam. Lacet. Op. ꝙ ꝯditio que eſt in inſtōne nō īpedit dieꝫ legati cedere a tꝑe mortis: vt. l. ſi dies.§. fi. qn̄ di. leg. ce. Sol. debes ītelligere hāc lect. ẜm caſum. l. auia. quā glo. allegat: qꝛ ibi fuit ꝓ parte a Tenet ꝙ. bal. ī. l. ī teſtō in. ix. q. C. d̓ teſt. mil. dicit ꝙ reg. cato. nō hꝫ locū ī ſubſtōnibꝰ q̄ ſunt ꝯditiōa les inſtōnes. Iterū nō hꝫ locū vbi ē de fectus ꝯſilij ſꝫ alteriꝰ acci dētis exͣnei. b Quero an. vtrū reg. cato. hēat lo cū in fideicō miſſo vniuer ſali. bar. h̓ tꝫ ꝙ ſic. ꝯͣriū tꝫ in. l. vbi iuriſ ad tre. ſꝫ iſta ꝑs quā h̓ tꝫ bar. eſt v̓ior tenēdo ꝙ di es vniuerſa­liſfideicōmiſ ſi cedat a die mortis: vt ꝯ cludit bar. ⁊ bn̄ in. l. cum filio. ad fi. de leg. i. ⁊ ēt cir ca. i. col. duꝫ refert old. ⁊ ī h̓ eū ſeꝗtur. ⁊ iſtā tꝫ īmo. ibi ī. iiij. ⁊ in .l. cogi.§. pa ter. jͣ. ad tre. inſtitutus ſub cōditione ⁊ idē legatū. vnde īpe­dit diē legati cedere talis cōditio ⁊ hoc qn̄ p̄ceſ­ſit inſtō ⁊ legatū ſequitur. alias ſecus: ut. l. filiuꝫ in prin. ⁊ ibi no. jͣ. qn̄ di. le. ce. ſecus ſi cōditio eēt adiecta totali inſtitutioni: tūc enī talis cōditio n̄ īpediret quin regula cato. locuꝫ haberet: vt dixi .sͣ. e. l. i. Ex. l. ſequenti. An regula catōniana trahat̉ ad nouaſ. ll. vt ſi legatū eſt factū forēſi: qui tꝑe teſtī nō erat capax ꝑꝑ ſtatutum ſi tꝑe mortis teſtatoris ſit ciuis: ſit capax legati. Egula. Glo. legit hāc. l. multis modis. prima ⁊ ſcd̓a le­ctu. eſt plana. lꝫ glo. eā reprobet: qꝛ nō eſt veriſi­mile iuriſcōſultu de his. ll. cogitaſſe. iſta reprehē ſio nō placet: qꝛ veruꝫ eſt ꝙ iuriſcōſultus nō co­gitauit de theodoſio noīatiꝫ ⁊ ſpāliter. ſed cogi­tauit de oī. l. vniuerſaliter que fieri poſſet ſil̓e ī. l. .i. sͣ. de cōdi. ex lege. tn̄ hec ſo. nō plꝫ alia ratiōe. naꝫ regula cato. nō ꝑtinet ad nouas leges. tamē in ti. inſti. de here. quali. ⁊ dif.§. in extraneis. ⁊. l. ſi alienū.§. in extraneis. de here. inſti. habent̉ le­ges noue. vnde ille leges poſſunt ꝑtinere ad iſtā ⁊ iſta ad illas: vt. l. nō eſt nouuꝫ. ⁊. l. ſed ⁊ poſte­riores. sͣ. de legi. Scd̓a lec. pōt eē vera in ſe in telligēdo ꝙ filiꝰ legitimꝰ nō fuit preteritꝰ: ſꝫ fuit inſtitutus in re certa tm̄. cū ergo īſtitutio filij na­turalis in aliquo valueritᶜ mortuo legitīo accre­ſcit ſibi totū per ius accreſcēdi. nō tn̄ eſt hoc ꝑꝑ effectuꝫ regule cato. qꝛ hic nil facere pōt. Ter tio mō legitur: vt hēs in glo. ⁊ ſic tꝫ hic glo. exp̄ſ ſe ꝙ filio iam nato p̄terito mortuo in vita patris teſtm̄ cōfirmet̉. ꝯͣrium tꝫ glo. in. l. ſi hereditas.§. .i. sͣ. de teſta. tu. ⁊. l. pe.§. fi. de dona. ⁊ videt̉ tex. inſti. de exhere. li. in prin. ꝯͣ iſtam glo. Sꝫ pro iſta glo. facit. l. poſthumꝰ. ꝟ. idcirco. de iniuſto teſtō vn̄ poſſumus dicere hāc glo. verā qn̄ inſtitutus eſt nepos vel alij veniētes ab īteſtato: vt. d. l. po ſthumus. ſed glo. ꝯͣrie ſunt vere qn̄ eēt inſtitutꝰ exͣneus. ⁊ lꝫ hec lec. ſit vera: tn̄ nihil ad ꝓpoſituꝫ qꝛ teſtm̄ iſtius cōfirmat̉ de iure pretorio: vt. d. l. poſthumꝰ. nō ex eo ꝙ regu. cato. ceſſet. Itē lꝫ p̄ dicta ſo. ſit vera: tn̄ nō ꝓcedit ꝙͣtum ad. l. ſi he­reditas.§. qui filiū: qꝛ ibi fuit inſtitutꝰ nepos. Quarto mō legit̉: vt hēſ in glo. que nō plꝫ: qꝛ in ſucceſſiōe ab inteſtato īſpicit̉ qui eſt ꝓximior ⁊ qui eſt capax tꝑe mortis: vt īſti. de here. que ab inteſta. defe.§. ita demū. vn̄ ſi mater tꝑe mortis nō ē capax poſtea n̄ admitteret̉: niſi poneres fili uꝫ deceſſiſſe teſtatuꝫ ⁊ inſtituiſſe exͣneuꝫ ⁊ exͣneo deliberante matreꝫ fuiſſe effectā capacē. ar. l. fi. ⁊ qd̓ ibi no. de cōdi. inſti. in gl. que incipit quādiu ⁊cͣ. ⁊ inſti. de legi. agna. ſuc.§. poſthumꝰ. Pre­terea hec lec. nō plꝫ: qꝛ ſenatuſcōſulta nō appel­lant̉ noue leges. ⁊ reg. cato. ꝑtinet ad ſenatuſcō ſultū: vt. l. cetera.§. i. sͣ. de leg. i. Quinto legit̉ vt noue leges appellatur noue volūtates in qui bꝰ prima cōfirmat̉. iſta lec. eſt vera in ſe. tn̄ huic legi cōgruit: qꝛ veruꝫ eſt ꝙ legata debent̉: vt ex nouo teſtō cōfirmāte: nō ut ex primo qd̓ fuit inu tile: ⁊ ſic reg. cato. hic nō ceſſat īmo habet locuꝫ. Sexto legit̉: vt hēs in glo. hec lec. in ſe eſt ve ra: qꝛ regu. cato. nō hꝫ locū qn̄ legatuꝫ deficit ex ꝑſona legatarij tm̄. Legit̉ ergo ſeptimo mō: ut habes in glo. que lec. lꝫ in ſe ſit vera: tn̄ nō ex eo ꝙ reg. cato. ceſſet cū nō hꝫ locū in inſtōnibus ut. sͣ. e. l. iij. ſed poſſumus ponere caſum: vt dica mus ꝙ reg. cat. nō ꝑtinet ad nouas leges. hoc ē nō eſt noua lex ſꝫ antiqua. Alio mō ſic ut ius no uum appellet̉ ius iniquū: vt. sͣ. ꝙ ꝗſqꝫ iur. l. i. ut c r Egula. ī aliqͦ va­luerit. vide bal. in. l. fi. in an̄pe. col. v̓ſi. itē dubitatur C. vn̄ legi. ⁊ plene ī. l. eaꝫ qua ī. xv. col. cū ſeq. C. de fideicō. ⁊ vi­de bar. sͣ. e. ī .l. i. ī. iij. col.