Seite
Vt leg. ſeu fideicō. no. ca. te cum in hoc caſu non narras certū: ideo dico ſic in iſto. qn̄qꝫ reus eſt talis ad quē nō ſpecta­bat dictū inſtr̄m. ⁊ tunc nō dꝫ fieri editio an̄ lit. conteſta. qn̄qꝫ talis eſt ad quē ſpectabat dictuꝫ inſtrumentū. ⁊ tunc dꝫ fieri editio cuꝫ apud euꝫ dꝫ eſſe: vt. l. ij. sͣ. de eden. Ad. l. iſtam rn̄deo ꝙ ē quedā editio q̄ ſit ad deliberandū an velit cede re vel cōtendere. d̓ qua loquit̉. l. i. sͣ. d̓ edē. ⁊ iſta nō debēt fieri. ſꝫ ſi petat̉ exhibitio ad ꝓbādū tc̄ dꝫ fieri copia ⁊ editio: vt hͦ ⁊ dixi in. d. l. i. d̓ edē. Ilio uel ſeruo. Uides. qn̄ remit titur a lege ſatiſdatio dꝫ cauere ſub hy­potheca ſuarū reruꝫ. Op. sͣ. l. ꝓxi. So. ibi in re publica q̄ nunꝙͣ ſatiſdare d̓buit. iō nō pōt di­ci ꝙ remittit̉. Op. C. ad treb. l. iubemꝰ. Glo. ſoluit ꝙ. l. iubemꝰ. nō hꝫ locuꝫ exͣ ſuos termīos vt ibi in fi. dicit̉. Op. jͣ. e. l. fi. Sol. glo. ꝙ hͨ re mittit lex ibi hō. ⁊ iō mitius agit̉ cuꝫ lege ꝙ cuꝫ hoīe. ⁊ vide gl. ⁊ ſigna q̄ incipit.ſ. nudo ī fi. Sꝫ iſta rō glo. cōcluderet cōtrariū: qꝛ ſi mitiꝰ agit̉ cū lege ꝙͣ cuꝫ hoīe: honorabilius dꝫ interp̄tari ⁊ nullo modo cauetur quādo ſit remiſſio a lege. ⁊ ſic in cōtrariuꝫ videtur concludere. Rn̄. ſecun­dū Ia. de are. ſic in. l. cōtraria. dꝫ ſaltē nuda cau tione cauere nō cuꝫ fideiuſſoribꝰ: vt ibi. hoc ē ve ruꝫ qn̄ a lege vel ab hoīe remittit̉ ſatiſdatio. ſed ſi cautio remittit̉. tūc nullo mō dꝫ cauere: vt ī au tē. d̓ reſti.§. fi. col. viij. ⁊ ſentit Ia. d̓ are. jͣ. e. l. fin. Icet ut nō petatur Si cautio d̓ facto petatur cōditio nō petende cautionis deficere nō dicitur. h. d. diui ditur in tres partes primo ponit dictū. ſecundo illationē ex edicto. tertio rōnē illatiōis. ſcd̓a ibi ⁊ iō. tertia ibi qꝛ poſtꝙͣ. Opp. ⁊ videt̉ª ꝙ iſta nō ſit cōditio. ſed modꝰ que ſit per vt: vt. l. i. C. de his que ſub modo. ⁊. l. demōſtratio. in fi. sͣ. d̓ cōdi. ⁊ de. ⁊ hoc fuit factuꝫ per vt. Gl. rn̄det ꝙ iſte modus cōditiōi equiꝑat̉: vt dixi. alias nō eſt natura dictiōis: vt inducere modū. niſi natura orōnis cui adijcit̉ hoc voluerit. ſi ergo illd̓ adij­cit̉ legato per dictionē vt qd̓ veniat explicandū anteꝙͣ quis cōſequat̉ legatum nō eſt modus ſꝫ cōditio: vt. l. tale.§. i. sͣ. de cōdi. ⁊ de. in dictione neqꝫ que reſoluit̉.i. vt nō dixi in. l. accept. e. ti. et in. l. cuꝫ pater.§. titio. sͣ. de le. ij. ſed hoc ante ve nit explicandū. ergo ⁊cͣ. Op. dicit̉ hͦ ꝙ peten do de facto nō videt̉ cadere a fideicōmiſſo. con tra. C. de tranſac. in. l. vbi. ⁊. l. ſiue apud acta. ſo. dico ꝙ iſtud nō petere intelligitur ī vltimis vo luntatibus ꝙ iure nō petat. in cōtractibus ſecꝰ: vt vidiſtis in. l. mutiane. sͣ. d̓ cōdi. ⁊ de. ⁊ iō ſi te­ſtator verba adieciſſet ꝙ nō petat de iure vel de facto eſſet legatuꝫ cōditionale ⁊ deberet p̄ſtare cautionē mutianā: vt. l. mulier in prin. ⁊ ibi ſen­tit glo. sͣ. de cōdi. inſt. Dicit̉ hͦ in tertia parte qꝛ remitti talē cōditionē ⁊cͣ. ꝯͣ qꝛ cōditio ibi nō remittit̉ ſed cautio: qꝛ cōditio eſt valida. ⁊ ſic vi detur obſtare. l. ij. C. e. ſo. glo. ⁊ exponit condi­tioneꝫ.i. cautioneꝫ que in illa cōditione cōtinet̉ vel aliter: vt glo. ⁊ tene quā vis: ⁊ vtraqꝫ pōt eē ꝟa. Sed cōtra vtrāqꝫ opi. op. ⁊ hēs ẜm glo. iſtam ꝙ verba ꝓlata per moduꝫ cōditionis in­ducunt diſpoſitioneꝫ: ⁊ vide glo. que incipit.ſ. condi. ibi qui enim dixit ⁊cͣ. Sed nōne iſtud eſt cōtra. l. ⁊ ſi quis ſub cōditiōe. sͣ. ſi quis ob. ca. te. ⁊. l. ex facto. etiam agitatum. sͣ. de here. inſti. ⁊. l. titia teſtō. sͣ. d̓ le. ij. dixi in. l. ex hac ſcriptura. .jͣ. de dona. So. videtur hͦ ꝙ ſit ſpeciale ꝙ quo­cunqꝫ iudicio poſſet remitti: vt. l. ij. C. e. expreſſi a Icꝫ op po. ⁊ vi det̉. vi de vltra hūc tex. tex. ⁊ ibi ꝑ dy. rapha. ⁊ Imol. in. l. ſi ita legatū ſit titio. d̓ cō di. ⁊ demō. b Hēs ẜm gl. Add̓ no. ꝑ Imol. in. l. cū tale.§. i. d̓ cōdi. ⁊ de. ꝑ illū tex. cum gl. ibi ⁊ in. l. auia ꝑ illum tex. eo. ti c Tiaꝫ in pn̄ti. et h̓ ē gl. ꝙ h̓ edictuꝫ hꝫ locū ī do natiōe cauſa mortis. quā ray. h̓ dic̄ eē fin. d I ab v no.§. heredi bus. Adde tex. ī. l. diuer ſum. ī pͥn vt in poſ. leg. us in. l. auia in fi. sͣ. de cōdi. ⁊ de. Ratio huiꝰ eſt: quia iſta cautio nō petitur iure actionis vel obli gationis. ſed petitur officio iudicis nobili: vt. l. quinqꝫ. jͣ. de verbo. obli. ⁊. l. i. jͣ. de preto. ſti. ⁊ in ſti. de inuti. ſti. per totum. ⁊ officiuꝫ iudicis non preſupponit obligationeꝫ: vt. l. qui per colluſio nem.§. qui precij ſortem. sͣ. d̓ act. emp. Modo ad ꝓpoſitum quocunqꝫ iudicio teſtatoris pōt fieri ne iſta cautio petatur. ⁊ ideo ceſſat equitas pretoris. Ideꝫ potes dicere ſi teſtator iubet nō petere heredeꝫ reſtōnem in integrum ex perſo­na defuncti vel nō petere cautionem dāni infec ti vl̓ aliquid aliud quod officio iudicis mero ex pediatur. tunc credo ꝙ nō poſſet de iure pete­re: vt hͨ. ar. alias autem ubi iure actionis poſſet peti. ⁊ teſtator remittit: tūc ope exceptionis tol­litur: ut. l. qui mihi. sͣ. de li. le. Quero de que­ſtione notabili dicitur hͦ ꝙ petendo legatū non videtur conditio defecta quero de qua petitio­ne intelligitur. Et glo. intelligit ꝙ ſiue in iudi­cio ſiue extra. Iſtud uidetur contra. l. ſi ſeruus plurium.§. i. sͣ. de le. i. ubi quando in iure obti­nuit per ſententiam nō potes dicere iniuſte iu­dicatum per ſnīam ſed iuſte: ut. l. ſtipulatio iſta in prin. jͣ. de uerbo. obli. ⁊ ibi no. So. ītelligo ꝙ hͨ peruenit ad ſuū heredem de uoluntate d̓fun­cti ⁊ herede uolente fuit cautio iſta preſtita: ut. l. cum auia. in fi. de condi. ⁊ demō. ubi nō debꝫ p̄ ſtari per inuitum: ſed per uoluntarium poteſt. ſꝫ ſi herede opponente tunc obſtaret contrariuꝫ. Op. C. eo. l. pe. So. ut in glo. I quoqꝫ legatorū Qui poteſt cōueniri ex edicto ſi quis omiſſa cā teſtamenti ad hanc cautio nemtenet̉ hoc dicit. Ec ſtipulatio. Diuus. Uarijs cautionibus nō eſt vtē dum: nec debēt interponi cau­tiones que non releuant. hͦ dicit. Op. ad pͥn. de le. ij.§. plane de uul. ⁊ pupil. ⁊. l. ita tamen.§. a patre. sͣ. ad trebel. Sol. ut in glo. Op. d̓. l. i. .§. ſi impuberi. jͣ. de coll. bo. gl. nō ſol. So. Dy. ꝙ hͦ nō eſt ſolicitus de hereditate uiuentis ſed de hereditate mortui. Op. ad.§. diuus. de. l. ſi pupilli.§ i. sͣ. de neg geſ. ubi utimur ſuꝑuacu is cautionibus. So. h̓ cautio hͦ eſt ſuꝑuacua: qꝛ nō poteſt cōmitti. ibi uero dicitur ſuperuacua: qꝛ alia actio cōpetit. cum igit̉ poſſet cōmitti ibi merito poteſt interponi. hͨ nō pōt cōmitti. meri to ergo nō pōt interponi. Tiam in preſenti. Opp. de. l. ſi debitori. sͣ. de iudi. Gl. non ſoluit. Oldr. ſoluit ꝙ. l. ſi debitori loquitur quando debitum eſt purum ⁊ liquidum iudici per confeſſionem partis. hͦ autem licet legatum ſit purum tamen heres diffitebatur nec dicebat hodie conſtat hodie agatur ẜm. l. is a quo. jͣ. ti. .ij. ſed petebat libellum: unde cum ordinarie ꝓ cedat debet habere longum tractatum: ideo p̄­ſtat̉ cautō: ut. l. poſtꝙͣ.§. imperator. ⁊ ibi gl. ẜm caſus poſitionem. glo. uidet̉ ſic intelligere. I ab uno. Heredibus d Op. ex ſuꝑueniē­ti caſu non auget̉ obli gatio fideiuſſorum: ut. l. lutius.§. paulus. jͣ ad municip. Glo. prīa q̄ dicit ſimpliciter ſo. contra rium. ⁊ ſequēs gl. format. ⁊ iſta ē materia. l. cētū