Seite
De bo. poſ. tur ceſſio in nominibus debitorum: ut glo. in. l. ul. C. quando fiſ. uel priua. I pecunie. Qui fi deicomiiſ. Not. ꝙ nō receditur d̓ poſſeſſione: niſi prius ſoluat̉: ut hic. ⁊. l. is ꝯn̄r. in fi. sͣ. fa. her. ⁊. l. eū qui. jͣ. de priui. credi. ⁊. l. ii. circa prin. jͣ. ꝓ here. Op. sͣ. ti. i. l. ſi aduerſus. ⁊. C. de bo. aucͣ. iudi. poſ. aucͣ. ei ꝗ. ⁊. l. ſi finita. §. ſi ꝗs dāni. ⁊.§. ſe. jͣ. de dā. īfec. rn̄. text. iſte ī fi. No. ꝙ tunc recedit̉ a poſſeſſione qn̄ ſit illud qd̓ ſi factū fuiſſet ab initio poſſeſſio non fuiſſet data. Un̄ ſi ꝗdē miſſio in poſſeſſionē ē facta: ꝗa nō ſoluitur nō recedit̉: niſi ſoluat̉: ut hic. ſi miſ­ſio ē facta: ꝗa nō ſatiſdat̉ ſtatī cū ſatiſdat̉ recedi tur: ut. l. ſi aduerſus. sͣ. ti. i. ſi miſſio ē facta: quia eſt ꝯtumax in nō veniēdo ſtatim cū venit rece­ditur: ut in aucͣ. ei qui. idem̄ videtur velleᵇ que dam deciſio pape in. c. ex parte. extra d̓ ꝟb. ſig. Vmuenter. Gl. q̄rit d̓ trōne. Dic ꝙ eſt ſpeciale rōne vētris. alie ſunt truffe. I legatorum. Hāc l. exami­naui: ut vidiſtis in. l. is cui.§. qui ī poſ ſeſſione. sͣ. eo. Tiā ſi cōdēnatus Quero qͣliter pōt deſiderare. Dic ꝙ ex reſcripto uel ex edicto quocunqꝫ mō vult vel iudicis officio: ut. jͣ. de re iudi. a diuo.§. ſi ſu per rebus. Unicipio. Guil. d̓ cu. al­legat iſtā. l. in. l. nulli. sͣ. qd̓ cuiuſqꝫ vni. ⁊ eſt qō an quā do decuriōes creāt ſindicū ſit neceſſaria aucto­ritas p̄ſidis vel ſuꝑioris Et dicit ipſe ꝙ nō. dixi in. l. actor. jͣ. rem ra. ha. Iſta. l. videt̉ facere ꝯͣ. ſꝫ bn̄ reſpiciēdo nō facit: quia nō loquitur de de­creto in conſtituendo ſindicum. ſed de decreto de mittendo in poſſeſſioneꝫ. Ui legatorum No. caſuꝫ ſingularē ꝙ lucrat̉ fructꝰ miſſus in poſ ſeſſionē ex primo decreto. Quero ꝗd ī filio ⁊ ꝓ­nepote. Et dicit glo. ꝙ nō eſt eadē rō cū mulie­res ſunt obſeꝗoris vite. Querit gl. ꝗd ſi ſint alie mulieres. Et dic ut glo. ⁊ tene primā ꝙ ea­dē rō ſit in alijs mulieribus. Ultimo glo. dic̄ ꝙ iſta. l. eſt in arg. contra vxorem an ſit alenda a tempore mortis viri. Dic de iſta queſtione: ut dixi in. l. diuortio. sͣ. ſol. ma. Aterdū licet. Iſta. l. forte n̄ eſt alibi ⁊ no. eam. Ego formabo vnā q. in. l. ſi creditores. C. de pig. Habeo ptātē in­grediendi mea auctoritate in talē fundū uel do mū. q̄ro ſi ille fundus uel domus efficit̉ eccleſie an illa ptās ingrediēdi tranſeat ī eccleſiā. Inn. pōit ī. c. veꝝ. ex de foro cōpe. ⁊ dic̄ ꝙ nō. Hoſt. dic̄ ꝯͣ ⁊ in hoc reſidet Io. an ⁊ ego ī. l. ſi credito res tenui opi. Hoſt. ꝯͣ inno ⁊ allego. l. ſi curia lis. C. de ep̄i. ⁊ cle. In ꝯͣriū facit iſta. l. Sed bre­uiter aliud ē rē effici ecclīe. aliud rē effici religio ſam. quia non omnis locus queꝫ habet eccleſia eſt religioſus: quia ſi eſt religioſus: tunc nō trā­ſiret illa licentia ingrediendi: ut hic. De bonoꝝ poſſeſſiōibꝰ li. xij. Rubrica. I pe­ſcunie qui fi deicom. iſte tex. nō ē ali bi ẜm bart. in. l. conſen taneū. ī. iij. colū. qūo ⁊ qn̄ iudex. vi de ꝑ bar. in l. ſi finita.§. iul. de dā. in fec. in. ix. ⁊. x. colū. dixi poſt bar. in l. eum qui. d̓ priui. cre. ⁊ ipſum ſing. limita: vt ꝑ ange. in. l. ſi finita.§. iteꝫ videamꝰ de dam. infec. ⁊ ibi dixi pꝰ bar. ⁊ iō dic̄ bal. no. in. l. ignorare. C de reſtit. mi li. ꝙ contra pn̄tē ꝯtinen tem ſoluere pōt procedi ad pͥmū ⁊ ſe cundū d̓cre tum: ⁊ iō in exec. ſētētie miſſus non recedit: niſi ſibi ſoluatur ẜm bart. ī. l. ꝓperādū.§. ſinaūt reus. C. de iudi. ⁊ iſtis adde bart. in aucͣ. ei qui. in. xi. col. de bo. aucͣ. iudi. poſ. ⁊ vide bar. in. l. ne qꝫ impubes sͣ. de in ius vocan. b Ideꝫ vi det̉ velle. Idē tꝫ bar. in. l. ꝓperan dū.§. ſinaūt reus contra gl. ibi ⁊ ideꝫ bald. ⁊ do­cto. ⁊ vide ange. ī cōſi lio. cxxij. ⁊ adde bar. in l. ſi debitor. §. ſi antifōa. sͣ. d̓ pigno. c Nter duꝫ li cet. fa cit ad hoc. l. fi. ff. de liti gio. De bo. poſ. Rubri. d Nom i nibus gl. ſol. vide bar. an ge. ⁊ doc. in l. ex aſſe. de here. inſtit. e Iteꝫ op. Et ꝓ hoc vi de gl. ī. c. i. ſi de īueſtit. lis. ori. īter do. ⁊ vaſal. ī v̓. obſeruet̉. Glo. ꝯtinuat iſtā rubricam ad precedentia. Onorum. Dic ut in glo. In hac l. cum ſe. iuriſconſultus ponit effe ctum bo. poſ. agnite: queꝫ effectū probat duabus rationibus. A omnibus. Ibi ha bētur. ⁊ iō ſicut per aditionē hereditatis querūt̉ oīa iſta ita ꝑ bo. poſ. agnitā ⁊ admiſſā. Con­tra hāc. l. op. dr̄ hic ꝙ appellatione bonoꝝ cōti nent̉ cōmoda ⁊ incōmoda. ꝯͣ in. l. mulier. sͣ. de iure do. ſol. ut dicā. jͣ. l. ꝓx. Item dicit̉ hic ꝙ bo. poſ. oīa tribuit. ꝯͣ agnitio ſola nō tribuit oīa: ut jͣ. de acꝗrē. poſ. l. cū herede. ⁊. l. facta. in prin. sͣ. ad tre. ⁊ ibi no. Glo. ſol.ᵈ ꝙ hic ī cōmodis que ſunt iuris. ſecus in his que plurimū facti habēt. vt poſſeſſio: ut in cōtrario. Tertio op. ꝙ bo. poſ. nō tribuat ius: ut in poſ. carbon̄. ⁊ ventris nomine: vt ad car. l. i. per totā. l. ⁊ in ti. ſi mulier ventris no. per totum. So. glo. ut in ea habes. Itē op. dicit̉ hic ꝙ bo. poſ. non tribuit domi niū directū ſed vtile: ut vtiles actiones: ut. l. ſed ⁊ ſi ſine.§. ſed ꝙ pa. sͣ. de mino. Due gl. hic po ſite. vna in. l. i. alia in. l. ii. fatentur contrarium. Di. videt̉ limitare iſtas glo. ſic ꝙ ſunt vere quā do dn̄ium directū uel actōes directe ſunt apud alium: quia tūc tantū vtiles trāſeūt: ut ibi. ſꝫ qn̄ directe nō ſunt apud aliū: quia tūc tm̄ vtiles trā ſeūt: ut ibi. ſed qn̄ directe nō ſunt apud aliū: tūc bo. poſ. hꝫ directū. rō ꝗa ex ꝑſona heredis nō d̓ bet īmutari ꝯditio obligationis: ut. l. ii.§. ex his jͣ. de ꝟbo. ob Aduertatis iſtud dictū Di. nō vi det̉ veꝝ: quia cōtra caſū. l. pe. C. ad tre. vbi dire ctū dn̄iū uel actiones directe nō ſunt apud aliū vt qn̄ aliquis ſine herede decedit. ⁊ tn̄ vtiles tā­tū trāſeūt. ut ibi dr̄. Aduerte ſi apud aliū n̄ ſunt directe uel directū dn̄ium: tn̄ eſſe ſperat̉ ul̓ poſ­ſibile ē eſſe: quoniā de iure ciuili aliꝗs filio emā cipato preferet̉ uel alteri cognato. tūc iſta glo. dicit veritatē: ꝗa ad īpediēdū ne bonoꝝ poſſeſ ſori q̄rantur directe ſufficit ſpes ꝙ poſſent eſſe apud aliū: ut. l. ſi duobꝰ.§. fi. ⁊ ibi no. sͣ. de le. i. ⁊. l. cū ꝗdaꝫ.§. quod dicitur. de acqui. here. S vero nō ſunt apud aliū neceſſe ſperātur: tūc do miniū directū eſt apud bo. poſ. ⁊ tūc verū dicit Di. Si uero apud neminē eſt directū dominiū tunc res eſt vacans ⁊ in nullius bonis eſt. ⁊ ſic ꝑ occupationē dn̄ium ſit occupantis de iure gen tium. ſed in actionibus eſt maius dubiū: ſed di cerē idē ī actionibꝰ hereditariis: ut directe ſint penes bonoꝝ poſſeſſorē. Rō quia pretor n̄ pōt facere heredē directe: ut.§. quos aūt. inſtit. de bo. poſ. ſed bene poteſt trāſferre in alium vnaꝫ directam actionem ⁊ directum dominiuꝫ: ut. l. pretor. in prin. jͣ. de dā. infec. ⁊ facit quod not. ī l. i. ⁊ ii. sͣ. de bo. poſ. her. pe. Quicquid tamē ſit ſiue dicamus actiones eſſe directas ſiue vtiles ſēper tamen glo. dicit ꝙ ſunt ciuiles: ſed ex extē ſione pretoris: ut no. in. d. l. i. ⁊. ii. sͣ. de bo. poſ. here. pe. Item op.ᵉ ad. l. ii. ī fi. vbi dicit ⁊ bo norum poſſeſſor ſuſtinet vicem heredum. Con tra inſti. e.§. quos aūt. Dicit glo. sͣ. de bo. poſ. here. pe. l. i. fateor ꝙ habent vicē heredū. nō tn̄ fierent vere heredes: quia pretores hoc facere non poſſunt: ut dicit.§. quos autē. ⁊ bene dicit quod nota. quare ex hoc dico ꝙ ſi aliqua here ditas defert̉ ex cōſtitutōe alicuiꝰ preſidis uel in ferioris a principe: ut ducis uel marchiōis: tūc omnes iſte hereditates nō pn̄t deferri: ut ſiant