Seite
De carbo. edic. gāt eū filiū: vr̄ ꝙ nō hēat locū carb. qꝛ ſit cōtrouerſia d̓ ſtatu tm̄ nō d̓ bonis. qꝛ bona ſūt ſibi relicta tāꝙͣ exͣneo ⁊ ceſſat carb. vt. jͣ. e. l. iij.§ ꝙͣuis. Rn̄. īmo faciebāt con­trouerſiā de ſtatu ⁊ d̓ bonis dicentes nō eē filiuꝫ: ⁊ ſibi relictū tanꝙͣ filio merito ſi nō eſt filius inſtitutio nō va let: vt. l. ſi pr̄. ⁊. l. nec apud. C. de here. inſti. Vel forte te nebāt eū filiū ⁊ dicebāt relictū ſibi factū eſſe ꝑditum ex eo ꝙ teſtm̄ dixit nullum. tn̄ illa allegatio nō eſt bona vt gl. dicit ⁊ ꝓbat̉. sͣ. de his ꝗ. vt indig. l. poſt legatū ī pͥn. Itē dr̄ hic ꝙ ſi heres cōtendit teſtm̄ valere nō hꝫ locuꝫ carb. ſed certe quatenus ꝯtendit valere nō negat euꝫ fi liū nec eſt ꝯtētio de bonis: qꝛ ſi dicit teſtm̄ valere etiā ꝑ ꝯn̄s dicit ſe velle dare relictum illi filio. Rn̄. lꝫ ꝯtendat teſtm̄ valere tn̄ dicūt relictū illi filio nō valere dicēti te­ſtamētū nullū. vl̓ al̓r eſt cōtentio de bonis n̄ de eo qd̓ fi lio eſt relictum: ſed de eo qd̓ vltra petit dicēdo teſtamē tum nullum. non tn̄ q̄ſtio differtur: qꝛ eſt queſtio de bo nis tm̄ non de ſtatu. Si mater. Iſte.§. hꝫ qͣttuor ꝑtes no. ſi ſta­tꝰ pupilli reuocat̉ ī dubio differ tur qō ſtatus: ſꝫ ſi redarguit̉ mr̄. tūc ſecus vt hͨ. Op­po. de pͥmo rn̄. ad ſcd̓m. In pͥmo qō differt̉. in ſcd̓o nō. Gl. ſol. ī pͥmo dicto ꝙ fiebat qō matri ⁊ puero ſil̓. ſcd̓o matri tm̄. hoc videt̉ tenere Ia. de are. ⁊ Dy. Vel aliter in pͥmo rn̄ſo fiebat qō̓ puero tm̄: ⁊ nō mr̄i. ī. ij. rn̄ſo. mr̄i tm̄ ⁊ nō puero. Iſta eſt ſcd̓a lec. glo. ⁊ hoc videt̉ tenere Ro. in libellis ſuis ſuꝑ hoc ti. Intelligit eniꝫ pͥmū rn̄ſū ꝙ fiebat qō pupillo ⁊ faciēdo qōnem pupillo ꝑ quādā ꝯn̄am ſit mr̄i ⁊ hoc vult dicere tex. in pͥnci. mater redar­guit ꝙͣuis in pͥn. ī. ij. rn̄ſo mater pͥncipaliter accuſat̉. ita dicit Roſ. Uidete iſta opi. nō videt̉ eſſe ꝟa: qꝛ an̄qͣ ma ter accuſet̉ ⁊ cōuincat̉ nō pōt iſta qō moueri puero: vt .jͣ. l. ꝓxi. nō ergo ꝓcedit dictū Roſ. ꝙ ꝑ quādā ꝯn̄tiam fiet qō matri ſuſtinēdo Roſ. dic ꝙ iſta exceptio ꝙ pͥus debeat fieri qō matri nō opponebat̉: ⁊ ſic iudiciū ꝓce­debat: vt. l. i. ⁊ qd̓ ibi no. C. de ap. ⁊. l. ij. C. cōi diui. ⁊ qd̓ ibi no. ⁊. l. ſi dictū.§. ſi mācipiū. sͣ. de euic. ita pōt ſuſti­neri Roſ. tn̄ diuinatio eſt. Sed tenēdo aliā opi. quā tꝫ Dy. ⁊ Ia. de are. remanet dubiū qūo poterat ſimul ⁊ ſel̓ fieri qō mr̄i ⁊ puero cū accuſatio mr̄is ſit qō crimīa lis.ſ. l. cornelie de fal. vt. l. i. C. de fal. ⁊ qō pupilli ſit ciui lis ⁊ ſic debēt diuerſos iudices hr̄e: vt. l. ſolemus.§. la­trūculator. sͣ. d̓ iudi. Poſſumꝰ dicer̄ ꝙ ꝯͣ mr̄eꝫ agebat̉ de falſo ciuiliter ⁊ petebāt ꝓnunciari ꝑtū eſſe ſuppoſi tū ciuil̓r ſi ad hoc reꝗrebat̉ pupillus ⁊ eius adminiſtra tores: vn̄ ſimul ⁊ ſemel iſtud iudiciū agitabat̉: merito dꝫ differri: vt hic. ſed in ſcd̓o rn̄. mater criminaliter accu ſabat̉. ideo ſtatus pupilli nō tangebat̉: ⁊ hͦ innuit text. hͦ. nā in pͥn. tex. dicit mater redarguit̉. nec dicit qūo ci­uiliter vl̓ criminaliter lꝫ gl. dicat criminaliter. ſed ī ſcd̓o rn̄. dicit rea poſtulat̉: ⁊ ſic accuſabat̉. iō qō n̄ dꝫ differri ꝯͣ qꝛ qō dꝫ differri qn̄ mr̄ ſola poſtulat̉ rea: vt. jͣ. e. l. iij.§. ibidē. So. hͨ loꝗt̉ qn̄ mr̄ erat maior. xxv. ānis. ſecꝰ ſi mi­nor. ar. d.§. ibidē. ⁊ qd̓ no. jͣ. e. l. ſi impubes.§. ſi mr̄. Re aſſume ergo ſic oīa p̄dicta qn̄qꝫ ſit qō pupillo tm̄. qn̄qꝫ matri tm̄. qn̄qꝫ vtriqꝫ. Primo caſu differt̉ cā ſtatus: vt hͨ. ī pͥn. ẜꝫ vnā lec. ⁊ ꝑ totū ti. iſtū. Scd̓o caſu nō differt̉ ⁊ hoc.§. in ꝟ. cū vero. niſi ſit minor vl̓ grauida: vt. jͣ. dicet̉ Tertio caſu qn̄ ſit qō vtriqꝫ qͣliter ꝓcedat: vt. sͣ. dixi. Aduerte aūt mater eſt minor ⁊ differt̉ qō reſpectu vtri uſqꝫ: vt. jͣ. e. l. iij.§. ibidē. ⁊ qd̓ no. jͣ. e. l. ſi īpubes.§. ſi mr̄ aut mater erat maior: ⁊ tūc reſpectū filij differt̉: ſꝫ reſpe ctu matris differri nō dꝫ. ar. iſtius.§. in ver. cum ꝟo. ita videt̉ etiā intelligere Cy. in. l. i. sͣ. ad. l. cor. de fal. in ſe­cunda op. licꝫ nō ita plene dicat. Op. etiā qn̄ mr̄ ſo­la arguit̉ ꝑ accuſationē videt̉ ꝙ debeat differri qō ſta­tus: vt. l. ſi ventris. sͣ. de ven. in poſ. mit. So. dicunt qui dam ꝙ illa debet intelligi ẜm p̄cedentē diſtinctionē ꝙ ibi accuſabat̉ mater de adulterio ad īpediendū partuꝫ hͨ ſo. nō ꝓcedit: qꝛ ſi accuſatio eſt criminalis non pōt ſi mul ⁊ ſemel detegi ꝯtra mr̄em ⁊ partū: qꝛ diuerſa ſūt iu a Si mat̓ p̄iudicat fi­lio. vide do. anto. ī. c. pe. in. ix. col. de repu. ⁊ in. c. cāꝫ. el. ij. qui fi. ſint legi. b Arbo nianū. ⁊ ideꝫ videt̉. vide bar. in. l. i.§. pōpo. sͣ. e. ⁊ bal. ī. l. i. C. eo. c C.§. pube­ri. Et iſtum tex. alle. no. bal. in. l. i. ad fi. C. de cu­ra. fur. dicia ⁊ debēt a diuerſis iudicibus agitari. Quar̄ dic ꝙ ibi accuſabat̉ mater ſola. fiebat tn̄ p̄iudiciū patrui futu ro: ſed h̓ fiebat p̄iudiciū patrui iam nato: ⁊ eſt rō. ſicut enim cū mater eſt minor qō differt̉: vt dixi. sͣ. ita etiam qn̄ eſt grauida dꝫ differri: qm̄ nō pōt ita ſufficiēter defē dere. itē eſt rō: qꝛ magis fauemus patrui naſcituro ꝙͣ iā nato: vt. l. i.§. ſi ea. sͣ. de ven. in poſ. mit. hoc videt̉ tene re Roſ. ſuꝑ iſto ti. Itē dr̄ hic in fi. ꝙ ſnīa lata contra matrē preiudicat patrui. ꝯͣ. C. ad. l. cor. de fal. l. i. So. in telligit gl. ꝙ iſte ver. referat̉ ad pͥmū caſum qn̄ agebat̉ ꝯͣ matrē: ⁊ pupillū ſimul ⁊ ſic ſnīa fuit lata ꝯͣ pupillum ita dicit glo. ⁊ bene. Alij dicūt ꝙ etiā qn̄ ſnīa eſt lata cō tra matrē p̄iudicat filio quo ad ꝓbationem: vt. l. i.§. ſi cui. sͣ. de ven. inſpi. ⁊ qd̓ no. in. l. edictū. eo. ti. videte lꝫ factū matris p̄iudicat pupillo vel filio quo ad onus ꝓ bationis eſt verū factū matris nō obſeruātis ea que di cuntur in illo titu. de ven. inſpiciē. non aūt factū matris ſuccumbentis in cauſa: vt hic. ⁊ hoc puto verū. Vel ali ter factum matris non nocet filio in cauſa principali: vt. l. i. C. d̓ falſis. alias ſic ſed nō placet. quare tene pͥmā ſolu. quā dedi. tangit̉ etiā hoc ꝑ Cy. C. e. l. i. in. ij. q. Et faciunt p̄dicta ad qōnem quā diſputaui: an ſnīa la­ta ꝯtra filium pro maleficio ſufficiat: vt fiat executio cō­tra patrē. dic vt in diſputatione mea ⁊ plene ſcripſi in. l. cum filius. jͣ. de ver ob. Icet mulier. Donec viuit aliquis ex ꝑticipibus crimi­nis nō poteſt agi ciuiliter de crimine ꝯtra tertiū .h. d. No. l. ⁊ ſic hēs ꝙ nō eſt ī ptāte mea velliꝫ ager̄ ciuiliter. ꝯͣ. C. qn̄ ciui. act. cri. p̄iu. l. i. So. dicit Ia. d̓ are. ⁊ bn̄ ⁊ multū no. ⁊ ꝯtra criminoſuꝫ ego volo agere poſ ſum eligere: an velim agere ciuiliter vel criminaliter: vt .l. i. C. qn̄ act. ciui. cri. p̄iudi. ita dicit ipſe. adde niſi ī ca ſu homicidij: qꝛ per ciuilē actionē in vna cā nō debet p̄ iudicari cornelie de ſicca. criminalis: vt. l. pretor edixit .§. i. jͣ. de iniur. ẜm lec. Ia. de are. Si vero volo ager̄ cri minaliter ꝯtra tertiū nō poſſuꝫ agere ciuiliter cōtra ter­tiuꝫ: vt hic. ⁊. l. i. C. vbi cauſe fiſcales: ⁊ refert Cy. latius in. l. vlt. C. de fide inſtru. Arbonianum. In ẜm tabu.i. in bo. poſ. ẜm tab. dr̄ hic ꝙ poſthumo inſtituto lꝫ habeat ẜm tab. pōt etiā habere locū hoc edictum. ſed ꝗd ſi iam natus eſt inſtitutus. Dicit glo. idē ſi hec duo negent̉: ſed gl. .jͣ. ꝓxi.§. facit dr̄ iam inter poſthumum ⁊ iam natum: ⁊ idē videt̉ᵇ facere tex. sͣ. e. l. i.§. pompo. ꝗd dicemꝰ. di­co ꝙ ideꝫ in poſthumo: qꝛ nego eū eſſe inſtitutū: qꝛ ne go iſtū eſſe illum quē teſtator inſtituit vt filium nō ob­ſtante.§. pōpo. qꝛ ibi denotat facti accidētiā: qꝛ raro cō tingit illa ꝯtentō ꝙ teſtator errauit in corꝑe: ſed ſi hoc cōtingeret verū diceret noſtra glo. Dicit̉ hic in fideicō miſſo ⁊ legato habet locum carbo. qualiter intelliga­tur. Dicit glo. duobus modis tene primā que eſt vera. Quauis. Op. dicitur hic ꝙ ſcriptio here di nō datur carbo. contra. sͣ. proxi. Dicit glo. hic in iam nato. ibi in poſthumo vel etiaꝫ in iam nato eſſet idem quando eſſet contentio de ſubſtan tia perſone: vt ibi dixi ⁊ hoc debet intelligi quando de ſtatu perſone non eſt cōtentio: ⁊ ideo quia habet poſ­ſeſſionem ordinariam non recurritur ad iſtam: vt. l. ꝙͣ uis. C. de edic. diui adria. tol. ⁊. l. i. ⁊. l. ij. quorum lega. Item oppo. jͣ. eo. l. de bonis.§. ita demum. Sol. vt ibi. Quero quando mouetur queſtio ſtatus tā­tum: an differatur queſtio bonorum. Reſpon. non ꝗa quando mouetur queſtio ſtatus tantum non bonoruꝫ ad quid differtur cum non ſint inuiceꝫ preiudiciales. Puberi Nota ꝙ decretum ſurrepticiuꝫ nō valet: vt. l. cum vero.§. ſubuentum .jͣ. de fideicommiſ. libe. ⁊. l. magis puto.§. penul. sͣ. de re. eorum.