Seite
De carbo. edi. alios debitores hr̄ditarios. iō diſtīguit̉: vt ibi dr̄. Hec ſo. tāgitur ibi ⁊. l. i. C. de iudi. ⁊ ibi doc. tāgūt. Item op. dr̄ hic ꝙ pōt opponi iſta exceptio ne p̄iudiciū fiat petitiōi hr̄ditatis mouēde. Cōtra. C. d̓ peti. here. l. fi. Dicūt ꝗdā hāc ꝑ illā corrigi nō eſt vera. Sꝫ dic ꝙ lex ꝯͣria loquit̉ in herede ſeu poſſeſſore ꝯuēto. hic loquit̉ ī agēte ⁊ ē bona ſo. quā tꝫ gl. ī. l. ī bonefidei. sͣ. de peti. here. Vel aliter ibi loquit̉ qn̄ erat contentio inter euꝫ qui ſe heredem dicebat ⁊ alios legatarios vl̓ credi­tores. ſꝫ hͨ erat ꝯͣtentio īter eos ꝗ ſe heredes ad īuiceꝫ dicebāt ⁊ ē bona ⁊ ꝓbat̉. ⁊ ī. l. nō diſtinguemꝰ.§. ſi ꝗs .sͣ. de arbi. dixi plene. jͣ. de excep. l. ſi pꝰ litē. Itē op. C. d̓ ordi. iud. l. i. So. ut ibi.Quero q̄ ē dr̄ia vtrum agat vt bonoꝝ poſſeſſor carbo. an intētet directas ac­tiones quō cognoſcā. Dicit gl. qn̄ aget vt bo. poſ. car­bo. aget iſto mō: ꝗa ſicut ī alijs bo. poſ. decreta an̄ bo. poſ. ei competit bonoꝝ poſſeſſoria hr̄ditatis petitio: vt. l. i. ⁊. ij. de bo. poſ. here. peti. ⁊ hūiſtis d̓ bo. poſ. l. iij. .§. bonoꝝ. ita īpubes decreta bo. poſ. carbo. uolebat agere ut hr̄s ⁊ hoc ꝓbat ſolū ꝗa erat de mente carbo. poſ. ⁊ uolebat ꝙ illa cognitio ſūmaria q̄ īducebat pre­ſūptionē ſufficiētē ad carbo. poſ. sͣ. e. l.§. cauſe ſuffice­ret ī hac bo. poſ. here. peti. qd̓ nō pōt ut hic. Sꝫ ſi vult agere directa ut diſcutiat̉ vtꝝ ſit īter liberos vl̓ nō hoc pōt. ⁊ ita habetis ītellectū huiꝰ.§. Quero ꝗd ſi mo­uet̉ ꝯtrouerſia de ipſiꝰ d̓functi ſtatu nō ipſiꝰ filij an dꝫ differri ꝑ carbo. Uidet̉ ꝙ ſic̄: vt. sͣ. e. l. i.§. ſꝫ ⁊ ſi rē. In ꝯͣrium uidet̉. C. de peti. here. l. ſi liberi. So. ibi ꝑꝑ qō­nē ſtatꝰ defūcti uertit̉ in dubiū ſtatꝰ filij: ut ꝗa defūctꝰ dicat̉ ẜus ⁊ ſic filiꝰ nō pōt eē liber. ⁊ tūc differt̉: vt. sͣ. e. .l. i.§. ſꝫ ⁊ ſi rē. Sꝫ ſi ꝓpter qōnem ſtatus ipſius filij: ut ꝗa fuit inſtitutꝰ heres ab extraneo: ⁊ tūc nō differt̉: ut .l. ſi liberi. alij legunt hūc.§. alio mō dicētes ꝙ in prin. fuit miſſus ī poſſeſſionē ſolo ꝟbo quē pretor ſtudet cō ſtituere poſſeſſorē re ip̄a. ita dicūt ip̄i vt ceſſent ꝯͣria p̄­dicta. Et pōt eſſe ī ſe ſatis bona ut exponamꝰ miſſū.i. mitti iuſſuꝫ: ꝗa ex ſolo iuſſu nō cōſtituitur ꝗs poſſeſſor vt. l. nō eſt. de pig. ac. ⁊. l. cū heredes. de acꝗ. poſ. Sꝫ tūc quero qua actione petat̉ ꝙ ꝗs cōſtituat̉ poſſeſſor. Dicit glo. actione in factū q̄ deſcendit ex quolibꝫ edi­cto p̄toris: vt. l. pe.§. cū p̄tor. jͣ. ne uis fi. ei. Iſtd̓ uidet̉ miꝝ cū bo. poſ. petat̉ officio iudicis ut. l. iij.§. ſi cā. sͣ. d̓ bo. poſ. Dicūt quidā ꝙ iſta qō glo. referat̉ ſolū ad ca­ſum. sͣ. ꝓxi. qn̄ quis ſolū eſt mitti iuſſus tūc petit̉ actio ne in factū vt iſte iuſſus executioni mādetur. Sꝫ lꝫ hoc poſſet fieri tn̄ tutiꝰ ē ꝙ fiat miſſio manu militari: vt. l. ſi ꝗs miſſus. jͣ. ne uis fi. ei. Quare dic ꝙ iſta. q. referat̉ ad totū.§. ⁊ totū ti. ⁊ bene dicit ꝙ cogat̉ actione in fa ctū. Nō ob. qd̓ no. in. l. iij.§. ſi cā: ꝗa illud ī bo. poſ. que tribuūt ius ꝑ quas nullū aduerſario ſit p̄iudicium: nec requirit̉ ꝙ citatio fiat ut ibi dixi. ſed hic loquit̉ ī poſſeſ­ſione q̄ eſt facti ⁊ hꝫ certū aduerſariū ⁊ requirit̉ cogni tio ꝓut dixi. sͣ. e. l.§. in cauſe. ⁊.§. ſi due. iō actione ī fa­ctū nō iudicis officio explicat̉. Quero qn̄ hec actio in factū ītentat̉ ꝗd ueniat ī ea. Dicit glo. ꝙ corporalia tm̄ all̓. l. ij. jͣ. quoꝝ bo. uel meliꝰ etiā incorporalia ueni­unt qn̄qꝫ ſi agit̉ ꝯtra aliquē debitorem ut habuiſtis sͣ. ꝓxi.§. ⁊ ſic iſta poſſeſſio hꝫ aliꝗd ultra ꝙͣ interdictum quorū bonorū. Hec autem Et ꝑ hoc oportebit petere filiū bo. poſ. ordinariā. ꝯͣ. jͣ. .e. l. ſi impubes.§. fi. Hec glo. corrigebat ſi uellet intē­tare actionē: al̓s ſecus. ⁊ iō dicit glo. oportebit in futu­ruꝫ ſi vellet intētare actionē. ſed nūc in carbo. nō opor tet: ⁊ idē no. C. e. l. i. in fi. vlt. glo. ⁊ eſt ſatis bona ut dicā .jͣ. e. l. ſi īpubes. ī fi. ⁊ tangā. jͣ. l. ꝓxi. Vel dic ꝙ iſte tex. vult dicere ſi pupillus nō poſſidet hereditatē paternā ad hoc ut ꝑueniat ad bo. poſ. carbo. hꝫ primo intētare bo. poſ. ordinariā: vt ſic aduerſarij moueāt qōnem ſta tus: ut ſic mota qōne ſtatus ꝑueniat ad bo. poſ. carbo. ad quā nō pōt ꝑueniri niſi primo moueat̉ qō̓ ſtatꝰ: vt .jͣ. ꝓxi.§. dixi. sͣ. e. l.§. ſi due. ⁊ ita pōt intelligi hic. Deo. Dicit̉ hic ex prīa ꝑte edicti. que­tro que eſt prīa ꝑs edicti. Dicunt ꝗdam ꝯtra tab. q̄ p̄cedit ẜm tab. Nō eſt uerū quare dic pͥmaꝫ partē edicti vocat bonoꝝ poſ. ordina­riā. ſequentē vocat carbo. q̄ eſt extraordinaria. Op. .sͣ. e. l. iij.§. miſſū. vbi actionē nō poteſt intentare. dicit glo. etiā intētabit actionem in factū ⁊ ſic aget poſſeſ­ſorio tm̄. Vel dic vtet̉ oībus actionibꝰ qn̄ erit pubes ⁊ liquebit eū heredē eē. Tu dic ꝙ miſſus ex carbo. actio ne ꝯtra pͥncipalē aduerſariū nō pōt intētare niſi ẜm di ſtinctioneꝫ quā vidiſtis in.§. miſſū. ſꝫ ꝯtra alios debito res pōt intētare ẜm diſtinctionē quam dicam. jͣ. e. l. pe. Opp. sͣ. e. l.§. pe. ubi dicit̉ ꝙ vt poſſit actionē inten tare oportet petere bo. poſ. ordinariā. ſed hic nō poſ­ſet petere ordinariā: ꝗa ē excluſus ab ea: vt hic dictur. igit̉ actionē intētare nunꝙͣ poterit. Poſſumus dicere ꝙ licet ſit excluſus a poſſeſſione ordinaria tenebat ius adeūdi d̓ iure ciuili ideo actionē intētabat ⁊ hoc patet ex glo. q̄ dicit ꝙ liquebit eū heredem nō dicit bo. poſ. Uel dicamꝰ ꝙ agnoſcet bo. poſ. nō omiſſā ꝑ reſtitutio neꝫ in integꝝ: vt. l. i. C. ſi ut ſe ab here. vel bo. poſ. Vel poſſumꝰ dicere ꝙ in. d.§. pe. debeamꝰ legere aliter ꝙͣ glo. ibi dicat qͣſi illa lec. ſit ꝯtra iſtū tex. ⁊ legamus alio modo vt ibi dixiª. Ed ſi is. Hic īcipit exponere tertiū caput edicti de ſatiſdatōe. An autē. Iſte.§. facit ī ar. ad. q. uos habetis in. l. p̄gnātis. d̓ penis. ⁊ sͣ. d̓ ſta. ho. .l. īꝑator. ꝙ ſuppliciū mr̄is differt̉ ꝑꝑ partū. Que­ro ꝗd d̓ matre lactāte pueꝝ cū alia nutrix n̄ reꝑit̉: certe eadē ē rō ꝙ donec n̄ reꝑit̉ alia ſuppliciū diferat̉ ꝑ hūc tex. ⁊ ſic dicūt doc. ⁊ maxīe Oldra. Ex. l. ſequenti. Que ē rō ꝙ ī bōis maternis nō hꝫ locū car. ⁊ an q̄ ſtio ſtatꝰ differatur ꝑ hoc edictum. E bonis. Quero q̄ ē rō ꝙ in bōis maternis n̄ hꝫ locū edi­ctū carb. rn̄. ꝗa hoc edictū eſt ītroductū ad ſi militudinē edicti de ꝯtra tab. vt. l. i.§. i. sͣ. e. ſꝫ ī. teſtīs feminaꝝ ꝯtra tab. nō hꝫ locū: vt. l. illd̓.§. ad teſtamēta .sͣ. de ꝯͣ tab. ergo. nec carb. Itē dr̄ ꝙ differt̉ qō ſtatꝰ. ſꝫ an differat̉ ꝑ hoc edictū. Dicit gl. ꝙ nō ſed ex ꝯſtitu tione uel īterp̄tatione iuriſcōſultoꝝ ut hic ⁊ sͣ. e. l. iij. .§. ꝙͣuis. Et iō iſto caſu iſta dilatio poſſꝫ ꝓdeſſe ī bōis maternis ⁊ haberet viꝫ carbo. ut ſi poſſidet filiꝰ ⁊ alius ageret ꝯͣ eū dicēs eū nō filiū tūc qō differt̉ ⁊ interī re­manet ī poſſeſſione ſic̄ in carbo. ut. l. iij.§. miſſum. sͣ. e. Itē quero dr̄ hic ſi ſit qō ſimul d̓ bonis paternis ⁊ maternis ⁊ fraternis q̄ro utrū hēat locū miſſio ex hoc edictio. ⁊ vr̄ ꝙ ſic. ar. jͣ. e. l. ſi īpubes.§. ſi pupillus. ꝯtra riū tenet gl. ꝙ miſſio nō hꝫ locū niſi in pr̄nis. ⁊ ad. l. cō trariaꝫ rn̄de ut in glo. qd̓ no. Ita demū. In tex. ibi explicandū erit. hoc ē veꝝ ex hoc edicto: ſꝫ ex ꝯſtitu tione qō differt̉: vt. sͣ. ꝓxi. ⁊ in. l. iij.§. ꝙͣuis. sͣ. e. ti. uel hoc expediebat pupillo. Qui pupillo. No. tex. ibi hec enī poſſeſ­ſio ꝓ ſatiſdatione cedit. ha bes hic ꝙ miſſio in poſſeſſionē hꝫ viꝫ cautionis. ſil̓e in .l. ſi finita.§. elegāter. ⁊.§. ſe. jͣ. de dā. infec. Ex.§. ſequenti. Qn̄ ille ꝗ dꝫ hr̄e alimēta d̓beat hr̄e expēſas ſtudij. Nō ſolū. No. tex. ibi ī ſtudio ⁊c̄. No. ꝙ ille ꝗ dꝫ habere alimēta dꝫ habere ēt ex­pēſas ī ſtudio. ſil̓e. sͣ. ubi pu. edu. d̓. l. ꝗ filiū. ꝯͣriū habui ſtis. sͣ. d̓ ali. ⁊ ci. le. l. legatis. Ego rn̄di ibi alid̓ cū debē­tur ex diſpoſitiōe teſtōris. alid̓ cū ex diſpoſitiōe legis. Dices tu ꝙ hͨ.§. facit ꝯͣ id qd̓ dixi. sͣ. d̓ col. bo. l. i.§. nec caſtrēſe. dixi ꝙ pr̄i n̄ tenet̉ īpēdere ī ſtudio filij. Sꝫ rn̄­deo tex. ibi declarat ꝗa hͨ loꝗt̉ ī ſtudijs neceſſarijs ſin̄ ꝗbꝰ hō ẜꝫ ꝯſuetudinē ⁊ ꝯditionē ſue ꝑſone uiuere nō pōt: ut adiſcat grāmaticā ⁊ ſil̓ia. ⁊ tunc dr̄ impenſa ne ceſſaria: ut hic: ſed ſecus in ſtudijs in ꝗbus homines a Deo ui tiatur. ibi di­xi. ſuppliciū differtur pro pter partū ⁊ ꝓpter mulie rē lactantē ⁊ facit qd̓ ha­betur in. l. ij. .§. ſi nō pro­pter ſi quis cauti. ⁊ ibi doc.