Seite
Iis cui cā lꝫ ꝓp̓o no mine nō exp̄ſſo a ſe. fuerat ap. d̓legata ſubde­legauerit non in totum a­licui vices ſuas a ſubdele gato hmōi ſi delegatum ip̄m excōicari aūt de me­dio tolli ꝯtingat impedi­mēto tali durate ad ſedeꝫ ip̄am ne abſolōem vel ſuc ceſſorē expectādo illius p̄ iudicari litigātibꝰ vel ca pius debito ꝓrogari vale at volumꝰ appellari Barbitris qͥ De­ẜm formā iuris vt d̓ ꝓpoſita ꝯtra iudicē ſuſpi­tonis cā ꝯgnoſcat. ul̓ qui cum de reuocatōne ambi gitur lr̄arum iudicibꝰ ne­queuntibꝰ in vnam ſnīam eſt alias caſus ponet. jͣ. e. ſi a ſubdelegato a Non exp̄ſſo. alias non erat dubitatio. ſi em̄ nomē fuiſ ſet expreſſum ſucceſſor non ſuccederet in delegatōe. s. e. qm̄ abbas. tum. h̓ dicit quia alias nos eſſet dubita b Non in to­ tio ſi em̄ delegatꝰ ſubdelegaſſet in totū indiſtincte appellaret̉ ad pͥmum delegāteꝫ. s. e. ſuꝑ que ſtionum. ſed qn̄ ali­quid ſibi r̓ſeruat ap pellari dꝫ ad ip̄m d̓ legatuꝫ ſubdelegā tem vt ibi. ⁊. s. e. fi delegatus c Excōmunicari. maiori excōicatione excōicatus em̄ mīo ri bene exercet ea q̄ ſunt iuriſdictōis. s. de cleri. excō. mini. ſi celebrat. jo. an d Medio. id ē d̓ hͦ mundo. quod quae̓ dicatur medium. vi de. xxxiij. q. iiij. hͦ au tem vita. e Durante. nota quia ſublato impe­dimento. id eſt illo abſoluto vel cōfir­mato ſucceſſorē ad primum delegāteꝫ appellari non debet ⁊ ſi dubitaret̉ an ip ſe ſubdelegans eſſꝫ abſolutus credo ꝙ teneret appellatō al ternatiua ꝓpter ꝓ­babile dubiū. ad hͦ .s. e. li. de poſtul̓. c. vno. ſicut etiam ꝓpter dubitatōem ꝓbabilē format ac­tor libellum alternatiuum. ff. quorum legatorum. l. i.§. q̄ autem. alias non credo. maxime ẜm canones. ꝙ liceat al­ternatiue appellari. ne liceat vagari ⁊cͣ. s. e. li. de elect. ut quis duas. ad idem benefacit. e. t. c. ij. vbi non tenent vo ta alternatiua ẜm canones dixi. quia ẜm leges non appel latur ad imperatorem omiſſo medio. et ſi appellaretur im perator remittit ad eum ad quem debuerat appellari. ff. de ap. l. imperatores. vnde ſi appelletur ad imperatorem vel ad preſidem tenere poſſet appellatio ad preſidem p̄­dicta rōne. ſed ẜm nos appellari pōt ad papaꝫ omiſſo me dio. s. de ap. dilecti. vl. et ad legatuꝫ de off. lega. c. i. vn̄ ſi appellans de ep̄o dicat appello ad archiep̄m vel ad pa­pam non puto appellatōem tenere niſi alterum eligat. jͣ. id tempus infra qd̓ poterat appellari. ne cum diſcrimine appellati liceat ſic vagari. ff. de iniur. l. p̄tor. licet guill̓. foueat ꝯtrarium in ſpe. de ap.§. nunc tractemus. ꝟ. ſꝫ po ne aliqͥs. et ꝟ. quid ſi dicat. bn̄ autem facit hec dec̓. et il­laqͣ. e. ſi a ſubdelegato. ad qōnē. no. s. de fo. ꝯpe. ſi quis ꝯtra clericum. in gl. ij. ſ. ad quē appellet̉ de d̓legato ep̄i recuſati. ⁊ dicebāt vin. et tan. ꝙ appellari pōt ad archi­ep̄m. non ob. dec̓. dilecti. cū h̓ iam ꝑ recuſatōnē ſublatuꝫ ſit medium ꝓ qͥbus in ar. faciunt iſta iura f Prorogari. circa qd̓ dn̄t iudices ꝓuidere. s. de dolo ⁊ ꝯtu. finem. jͣ. de of. or. vt litigātes B arbitris. approbat qd̓ no. b̓. s. e. ſuſpitōnis. circa prin. in glo. et guil. in ſpecu. de ap.§. nunc tracte. ꝯcordare ad ꝯcertatōem hmōi ſopiendā a partibꝰ eligunt̉ eſt ſigͣuauerīt ad ſedem apoſtolicam appel­ De landum Scui ab apoſtolica ſe. committit̉ certe ꝑſone ꝓuiſio de bn̄ficio in certa eccleſia dioc̄. vel ꝓuincia faciēda p̄t alij ꝯmitte̓ lici­te vices ſuas. Sed ſi non exp̄ſſa certa ꝑſona cōmit­tatur eidē vt alicui ꝑſone ydones de certa eccīa vel bn̄ficio debeat ꝓuide̓. qꝛ circa eligēdā ꝑſonam eiꝰ induſtria tunc vid̓r electa ꝓuiſionem ſibi ꝯmiſſam al teri demandare non pt̄. n. forma ꝯmiſſionis habeat. vt ꝑ ſe vel ꝑ alium valeat mus ꝟ. ſꝫ ad quem. Et breuit̓ dicit ꝙ ab arbitris iuris ap pellatur ad papam. ra videbis. jͣ. ⁊ iſta eſt rō qͣre de g Iuris. ubi ſūt in bet appellari ad papā. qꝛ cuꝫ iſti arbitri ẜm iuris formā ſint electi ad ip̄m ius a quo pote­ſtatem habent oꝑtet appellari. et ſic ad papā qui eſt lex h Iudice. delega animata in terris tū pape. s. e. ſuſpiti om̄s. quod ītellige vt. s. e. ſi ꝯtra vnuꝫ ⁊ idē ſi recuſetur or dinarius. s. de app. cum ſpāli. i Concordare. nec ſibi inuicē deferen­tibus. s. de& p. pa ſtoralis. in pͥn. k Grauauerint. ſi ue in ſnīa. puta quia inique ꝓnunciāt il­lum ſuſpectum. qui ſuſpectꝰ ꝓbatꝰ non eſt vel ecōuerſo. vl̓ ante ſnīam puta ni­mis breuem dilatio nem dando. s. de di la. c. i. qd̓ eſt ipſorū officium. s. e. ſuſpi­tionis. jo. an. l Appellādū. con­tra. C. d̓ ar. l. i. ij. q. vj. a iudicibus. in qͥ bus d̓r ꝙ nō appella tur ab arbitris So. ſūt quidam arbitri. qui compromiſſarij vocantur et volun­tate adeuntur ⁊ ab iſtis non appellatur ⁊ ſic loquantur con traria. Sunt alij qui de neceſſitate iuris habent aſſumi d̓ quibus loquitur hec dec̓. et a talibus bn̄ appellatur. vt h̓ et ſic etiam poſſet intelligi lex illa. C. de iud̓. l. vl. et hac ratōne puto hanc decre. locum habere in arbitris electiſ ad audiendam cauſam quam nouit ep̄s contra ſuum ſub­ditum. cum etiam illo caſu de neceſſitate eligantur arbi­tri. xj. q. i. ſi clericus. et de hoc. s. de off. or. irrefragabili in glo. penul. ſic etiam magis fauet lex ei qui neceſſariam ſatiſdatōem preſtare debet ꝙͣ ei qui voluntariam. qꝛ pri mum ſi ibi ſatiſdare nō pt̄ alio loco ſatiſdare ꝑmittit ẜm non. ff. qui ſatiſda. eo. l. ſi fideiuſſor. ad idem. C. de rebꝰ ti. q̄ incipiebat. q̄ſi­cre. generaliter. in fi. i. ℟º n̄. Scui. ſupta fuit de extͣuagā uit a nobis ⁊ decla rat iſta decretalis. ⁊ ſequēs dec̓. vl. s. e. t.§. is autē Et in ſūma dicit. ꝙ executor datus a papa vt ꝓuideat ꝑ ſone ſubdelegat. ſi detur vt ꝓuideat eccleſie non expreſ­ſa ꝑſone non ſubdelegat. niſi habeat ſpeciale mandatuꝫ et cauſam reddit. lem̄ eſt delegati a pͥncipe ꝙ ſubdele­gare pt̄. C. d̓ iud̓. a iudice. s. e. c. pa­l Ap. ſe. ſpāle­ſi ꝯmittat̉ ei ꝙ inqͥrat de illius vi ſtoralis. et. c. vl. m Prouiſio et ta et ꝯuerſatōe ut ī cle. e. t. iudices. n Prouincie. gͦ nō reqͥrimus ꝙ bn̄ficiū ſit certum ſuffi cit ꝙ ſit certa ꝑſona lꝫ incertū bn̄ficium vt ſubdelegare poſſit in hͦ cāu n̄ hꝫ locū dec̓. vl. s. e. t. ⁊.§. vl. Is enī cꝰ o Nō p̄t. et ſic ītelligat̉. s. e. c. vl. induſtria eligit̉ nō ſubdelegat. ⁊ ibi plene d̓ hͦ non pt̄ ex parte cōmiſ­p Per alium. gͦ ꝙ de iure cōi­ ſionis poterit ad idem