Seite
expedire. Se­Tatuimus vt is per quem ab ap. ſe. certo loco inquiſitio fieri vl̓ quidqͥd aliud expediri mandatur ſi ꝓpter potētia vel malici am illius ꝯtra quem inqui ri debet ſiue ꝓcedi ſeu fau torum eiuſdem nō poſſit hͦ exequi eo loco ſecue̓ ne ip ſe cōmodum ex dolo vel fraude reportet ad id ex­equendū locū eligat ido­neum et ſecuꝝ. Id̓ faciat ſi alia rōnabilis cauſa ſub ſit ꝓpt̓ quā ī loco decreto ꝑfici neqͥat cōmode quod mandat̉ ne tali p̄textu im pediri ꝯtingat mādatum apl̓icum vel differri a ſubdele. Deꝫ jͣ. c. vl.§. vices. et faciunt hec ad qōnem quam diſputaui an delegatus ab alio ꝙͣ a pͥncipe hn̄s ſpeciale mandatuꝫ ſubdelegādi ſubdelegare poſſit. ⁊c̓do ꝙ ſic. qꝛ ſic̄ iſti n̄ hn̄t a lege ꝙ ſubdelegare poſſint tn̄ ſi ad hoc haberent ſpeciale hoc poſſent. ſic dicam ꝙ licet delegatus ab alio ꝙͣ a pͥncipe non habeat hoc a lege et ſic loquentur ꝯtra ria tamen ſi habꝫ hͨ ab homine ſubdele gare poterit. ad hͦ optime facit. jͣ. d̓ ꝓ­cura. c. i. ij. ℟n̄. ubi procurator ad iudi cia ante litem. ꝯteſ. non ſubſtituit ex po teſtate legis niſi eſ­ſet datus in rē ſuaꝫ tamen ſi habet ſpe­ciale mandatū ſub­ſtituere pōt. ad idē e. t. c. vlt̓. vbi ꝓcu rator datꝰ ad matri moniū ꝯtrahenduꝫ nō ſubſtituit niſi ha beat ſpeciale. et cō promiſſarius datus ad eligendum non eligit vnum nomine ſuo ⁊ alium nomine dn̄i ex ptāte legis tn̄ ſi habeat ſpeciale hͦ poteſt ex ptāte ho­minis. s. e. li. d̓ ele. c. pe.§. porro. ad hͦ etiam facit. jͣ. t. ꝓx. c. i. et. s. t. ꝓx. c. ij. et. iij. et. jͣ. d̓ reg̓. iu. qui per alium. et in regula poteſt quis ſtabo igitur regl̓e cum ꝯtrarium non reperiam. et dixit lex ꝙ non refert an ip̄e ordo decurionum elegerit. anis cui ordo ipſe nego­cium dedit. ff. quod cuiuſqꝫ vniuer. l. Item eoꝝ.§. ſi de­curiones. ad hoc etiam facit. s. de& p. cum aliquibus. et jͣ. de p̄ben. hij qui. ij. ℟º. et inſti. de attili. tuto.§. ſed qd̓ iure veteris Catuimus. is cui aliqͥd certo loco expediendum cō­mittitur ex iuſta cauſa illud expedire poterit extra locum hoc dicit. et nota ꝙ dicit ſtatuimꝰ quaſi minat ꝙ ante hanc decre. exquo ꝯmiſſum erat expediēdum in lo­co extra locum expediri non poterat vt forma mandati diligent̓ ſeruaret̉. vt de p̄bē. cui. de nō. ſit gͦ hͦ de iue̓ no a App. ſe. qͥd ſi ab inferiori ordinario fiat talis com uo miſſio. cum eadem ſit ratō. ſatis videretur idem ius. ff. d̓ legi. non omniū. s. de tranſla. inter cor. ſed ꝯtrariuꝫ pu­to vt iſtud verbum aliqͥd oꝑet̉. ad hͦ. s. de deci. ad audiē entiam. ⁊ jͣ. de pͥui. ſi papa. nec ē eadē rō. qꝛ non ſic d̓ faci li de delegato pape ꝑ vniu̓ſū orbē recurrit̉ ad papaꝫ ſic̄ ad ordinariū de ꝓuincia vel dioceſi ſua pt̄ recurri. hinc eſt etiā ꝙ licet delegatꝰ pape recuſetur coram arbitris qꝛ difficile eēt recurre̓ ad papā delegatꝰ ordīarij nō ſed recuſat̉ corā ordinario. s. e. ſi ꝯtra vnū.§. cū aūt. Si ig delegatꝰ ordinarij in loco exeqͥ nō pt̄ inſinuet ordinario qui ſuꝑ hoc ſua deliberatōe ꝓuideat vel exp̄ſſe ꝯmittē­do eidē ꝙ extra locū ſtatutū id poſſit vel alio mō b Aliud. puta ꝓnūciatō monitio d̓nūciatio vl̓ hijs ſi. c Illiꝰ ꝯtra que. id̓ ſi ꝓpt̓ aliā iuſtā cām vt d̓r in fi. gato cui delegatus nō in totū cōmiſerat vices ſuas ex eo fuerit appellandum. qꝛ exceptōem cora ſe pro poſita ꝙ anteꝙͣ ꝑ eum vel ꝑ ip̄m delegatum in aliqͦ ꝓceſſum fuiſſet delegans viaꝫ fuerat vniuerſe car­nis ingreſſus admitte̓ re­cuſauit nō ad delegatum cū iuriſdictioneꝫ negetur hr̄ ē ſꝫ ad delegante poti us appellari debebit Ide fiet in alijs caſibuſ in quibꝰ delegatus iurdi­ctionem habere negatur alias ſi appellari deberꝫ ad ip̄m eēt appellās qͥ ſic fate ri videret̉ eundē iuriſdic­tionē habe̓ qd̓ an̄ negaue rat ꝯtrariꝰ ſibiipſi. De d Securum. locus gͦ nō ſolū debet eē ſecurus ꝑtibꝰ. s. de ap. ex ꝑte.i. ſꝫ etiā iudici vel inqͥſitori. vt h̓. dꝫ etiaꝫ eē ydoneus. qꝛ nō in taberna vl̓ loco inhoneſto expediri id debet vt hic. e Cauſa. et ſine dolo et fraude eius ꝯtͣ quem id imminet expediendum. f Cōmode. xxij. q. ij. faciat. ff. de ꝟ. ſig. nepos ꝓculo. g Differri. ꝓuide ri gͦ dꝫ non ſoluꝫ ne impediatur in totū ſed etiaꝫ ne nimium differatur. ⁊ ꝯcor. .s. e. ſi ſuper gratia in fi. ſubdelega to. Quando a ſubdelegato non in totū appellatur. qꝛ non admittit excep­tionem per quā de negatur etiam dele gatū hr̄e iuriſdictō nem. ad pͥmum dele ganteꝫ appellabitur hoc dicit h Non in totū. ali as non eſſet queſtio ut dixi. s. e. ſi duo ex tribus. et. c. ſi is cui i Proceſſum. qͥd dicēs pone papa de dit delegatū ille ſub delegauit non in to tum demū antequaꝫ ſubdelegatus īcipi­at vti moritur dele­gans.ſ. papa nūqͥd delegatꝰ uel ſubde legatꝰ ꝓcedere po­terunt. ſatis credo quia ſubdelegare eſt iuriſdictionē de legare. exquo ſubdelegauit ꝑpetuata ſit iuriſdictō ⁊ hoc ſonat lr̄a que dicit in aliquo ꝓceſſum. s. e. cuꝫ plures. dū dicit inchoante. et. s. e. licet. dum dicit vti ceperit. ſic et retinere poteſtatem reuocandi eſt iuriſdictōnis. s. e. ſi d̓ legatus. ij. Rn̄. Sꝫ pone ꝙ omiſſa hac exceptōe cū com­petit ꝓcedat̉ tenet ne ꝓceſſus. de hͦ vide. s. de teſt. cum veniſſet k Idē fiet.ſ. ꝙ nō appellabit̉ ad delegatum ſubdelegantem ſꝫ ad pͥmum delegantē. l Alijs caſibꝰ puta quia d̓r ℟ p. impetratū ab excoīcato. s. e. li. d̓& p. .c. i. vel ip̄m delegatum ſubdelegantē excōicatū. s. de re. iud̓. ad ꝓbandum. vel delegatum non eſſe talem qualem reqͥrit conſtō. s. e. li. de reſcpͥ. ſtatutum. i. ℟º. vel ꝯmiſſio nem ad eum factam extra locum de quibus ibi d̓r. vel re ſcpͥtum impetratū eſſe ꝑ ſurreptōne ita ꝙ nō vꝫ ſeruata diſtinctōe dec̓. s. d̓ ℟ p. ſuꝑ lr̄is. vel ꝙ ip̄e delegatꝰ ſub delegans ē ſeruꝰ vel infamis. s. d̓ ℟ p. ſciſcitatꝰ. vel nō eſt etatis idonee. s. e. cū viteſimū. vel ꝙ ip̄e pͥmꝰ d̓legā­reuocauerat delegatū ſubdelegantē. ff. de iud̓. l. iudiciū vel ꝙ ipſe delegatus retulerat. s. de ap. intimaſti. vl̓ ab eo fuerat ltīme appellatum. de ap. vt debitꝰ. h̓ et ſimilia coram ſubdelegato opponunt̉. ꝑ que delegatū negat̉ iu riſdictōem hr̄e m Ad ip̄m. delegatū ſubdelegantem n Qui ſic. appellādo ad eū quē negat iudicē o Contrarius ſibiipſi. ⁊ ſic non audiendus. de appella. ſollicitudinem. in fi. C. de furt̉. l. i. cum ſimili­