Seite
ſed ad ſuꝑiorē te oportu it appellare. alias ſi vt ca nonicꝰ interfuiſſꝫ ī ea po tuiſti appellare licite ad e undem Dem Icꝫ ab inter locuto ria ꝑ quā pacti vl̓ p̄ ſcriptionis aūt alia pͥnci­pali negocio p̄iudicās vl̓ iudiciū nullū reddēs exce­ptio ē repulſa non fuerit appellatuꝫ ſi tn̄ a diffiniti­ua q̄ poſtmod̓ etiā vltra decendium ꝓmulgat̉ ap ſolet. s. d̓ ꝯceſ. p̄ben. poſtulaſtis ſi eſt ī pͥmo loco ⁊ pri mo ſcribit̉ tūc apparet eū eē vt ep̄m vel caput. ſꝫ qn̄ ſedꝫ ⁊ ſubſcribit poſt archidiaconū vel aliuꝫ qͥ ibidem preſit capitulo. tūc ptꝫ ip̄m ibi eſſe vt canonicuꝫ. ad hoc. xvij. di. c. vl. de ma. et obe. ſtatuimꝰ. a Suꝑiorē. papaꝫ vel ꝓximū. s. e. ti. dilecti. vl. b Canonicꝰ. s. d̓ ꝯceſ. p̄ben. poſtulaſtis. jͣ. de p̄ben. cū in eccl̓ia ne fe. va. c. i. cum fi. c Potuiſti. ſi. xvij. di. multis. vbi d̓ ar chiep̄o appellat̉ ad ſinodum cui tn̄ p̄eſt arep̄s. ad idē. ff. qn̄ ap. ſit. l. i.§. ſolent. vbi de ordinario et preſide appellat̉ ad preſidem. Et ꝙ dic̄ potuiſti intelligo ⁊ debuiſti niſi appella ret ad papam cū gͣ datim ſit appellandū s. e. dilecti. Puto tn̄ ꝙ ſi appellans hͦ pe tit ip̄e epiſcopꝰ ha beat cauſaꝫ delega­re cuꝫ ſatis ſit ſuſpe ctus ne velit venire contra factum ſuuꝫ licet id fecerit vt a­lius ad īſtar eiꝰ qd̓ dicimus de iudice a quo fuit appellatum qui efficitur iu riſdictionis eius ad quem fuit appellatum de hoc. iij. q. vij.§. tria. ꝟ. Iteꝫ ſi ꝯtra patrem. s. d̓ elec. querelā. i. i. glo. et. C. de ap. eos in pͥn. terpoſitā a diffinitiua re­Icet. ꝑ appellatōꝫ inuocari pt̄ int̓ locutoria pͥnci pali negocio p̄iudicans alias non Et terminat̉ hec tricatio innoc. ⁊ hoſt. no. ꝑ eos. s. de re iu. ꝙ ad ꝯſulta cionem. c. s. ꝙ me. cā. c. vl. ⁊ innoc. opi. approbatur. e Pacti. de perpetuo non petendo. vel ſimilis f Preiudicans. qd̓ ī ꝑemptorijs regularit̓ eſt videre. g Reddes. ſic̄ exceptio falſi. ff. d̓ iud̓. licet. s. de excep. cū venerabil̓. s. de ꝓcur. ī nr̄a. vel exceptio ꝯtͣ r̓ptum ꝙ ab excōicato fuerit impetratum. s. e. li. de r̓pt̓. c. i. et fi. h Nō fuerit. ſecꝰ ſi a repulſionē fuiſſꝫ appellatū ſcd̓o et ſuccubuiſſꝫ appellā. qd̓ dic vt in cle. e. ti. cū a repulſiōe i Appellatū. ⁊ ſic videat̉ tranſiſſe in rē iudicatam. s. de elec. cum dilecti. in fi. de teſti. ſignificauerunt. cum ſi. k Vltra decēdiū. hͦ dic̄ vt maior ſit dubitatō Dicebāt em̄ qͥdaꝫ ꝙ ſi non fluxerat decēdiū cū appellauit a die in ter locutorie. tunc reuocari poterat inter locutoria ⁊ re­peti exceptio ꝑ ip̄aꝫ reprobata. qͣſi intelligat̉ ſuꝑ diffi­nitiua ⁊ inter locutoria appellatum. Et impugnat̉ hͨ opi­nio tali modo certū eſt ꝙ alit̓ appellatur ab inter locuto ria ꝙͣ a diffinitiuā ⁊ etiā a diffinitiua ꝯtinente plures ar­ticulos in vno pt̄ appellari. in alio nō. de teſta. raynaldꝰ cū ſi. ⁊ ob hͦ dicebant. ſcd̓i. ꝙ exqͦ appellatū erat a diffi­nitiua. indiſtincte oēs exceptōes admiſſas ⁊ non admiſ­ſas ſiue fuerit interlocutū ſiue nō. ſiue. x. dies fluxerit ſi ue non. repete̓ licebit Et vid̓r hͦ ſatis expreſſuꝫ. ff. d̓ ap. l. i.§. i. ⁊ vl. et. l. ij. ⁊. iij. ff. qn̄ ap. ſit. l. i. exquo enim ad­mittit̉ ad dicendum ſuper principali quod eſt maius. igi­pellari ꝯtingat pt̄ in ap­pellatōis ca ip̄m graua­men ꝑ interlocutoriā eā deꝫ illatū licite per appel lationis iudicē emandari Vbi vero inter locuto ria ſuꝑ eo ꝓfert̉ ꝙ nō pa rat p̄iudiciū negocio pͥn cipali l̓ iudiciū nulluꝫ red dit niſi fuerit appellatum ab ip̄a ꝑ appellatōꝫ a dif finitīa poſtea int̓iectā gͣ­uamē illatū nequaqͣꝫ po­terit r̄uocari ni. viij. tur ꝯtra inter locutoriā qd̓ minꝰ eſt. veritas em̄ ſemper eſt iuuāda. Preterea iudex ap. ſuccedit in locū pͥncipa­ſed inter locutoria nō tranſit in rem iudicatā qͦ ad iudicē pͥncipal̓ cauſe. gͦ nec qͦ ad iudiceꝫ appellationis. qn̄ dare poſſit licenciā exceptioneꝫ repetēdi Innoc. ꝟo tenebat opi. h̓ approbatam. hoſt. dicebat ꝙ cum ẜm leges regū lariter an̄ ſentenciaꝫ nō appelletur om̄ia grauamina illata ī cā habent releuari ꝑ ap. interpoſitam a diffinitiua Sꝫ ẜm canones a qualibet inter locutoria et qͦ­libet grauamine pt̄ appellari. Et id̓o ꝙͣ­tumcunqꝫ a diffiniti ua appelletur firma manet inter locuto­ria a qua. jͣ. x. dies n̄ fuit appellatum l Appellari. jͣ. x. di es a die ſentencie ul̓ ex qͦ ſciuit. s. e. con­certationi m Emedari. ſic̄ em̄ concluſio facta ī pͥn cipali non parat p̄­iudiciuꝫ quominus noua iura poſſint. ī ap. cā ꝓduci. s. d̓ te ſti. fraternitatis. ⁊ d̓ fi. inſtru. inter dilectos. C. d̓ tēp. ap. per hanc. ita nec inter locutoria preiudiciuꝫ parat qͦ minus vetera iura repeti poſſint vt hic. alias enim quid prodeſſet ſuper diffinitiua appellaſſe n Non parat. ſicut eſt videre ī dilatorijs vel in ꝯdēna­tionibꝰ expenſaruꝫ ſuꝑ eo ꝙ in exceptione ſuccubuit vel ꝓpt̓ aliam cām ſimilē. o Vel repēte ſuꝑ eo qd̓ no. p Appellatū. ab ipſa. quid ſi lata tali inter locutoria iu­dex ſtatim vult ꝓcedere in ca. petit pars ꝯtra quaꝫ lata eſt interlocutoria non ꝓcedi. jͣ. x. dies vt deliberet an ab ip̄a inter locutoria appellare velit necne. querit̉ an ſit au diēda. Et vid̓r ꝙ ſic. qꝛ bn̄ficiū iuris eſt. ⁊cͣ. xxviij. di. de hijs. jͣ. de reg̓. iur̓. indultū. cū ſuis ꝯcor. ad hͦ optime fac ij. q. vj. anterioꝝ. vbi d̓r ꝙ x. dies dant̉ ad appellanduꝫ vt liceat infra ipſuꝫ ſpaciuꝫ pleniſſime deliberare anap pellandum ei ſit vel quieſcendum. ſed iſte litigando ⁊ ꝓ­cedendo ſuper principali ſic pleniſſime deliberare n̄ po­teſt. So. dico ꝙ non eſt audienda. et hoc no. guil. in ſpe. ti. de ap.§. reſtat videre in fi. et eſt eiꝰ ratio quia quo ad iudicem non tranſit in rem iudicataꝫ ſnīa. et id̓o cū poſſis eā reuocare non omittat ꝓceſſuꝫ. et in hͦ dicit in priuata ſua oēs rectores bon̄. ꝯcordaſſe. et vide euidentē rōeꝫ. ſi ꝯtrarium diceres nunꝙͣ eſſet litiū finis. in qualibet em̄ inter locutoria termini aſſignatione vel iudicis actu dice ret pars quieſcatis ꝑ. x. dies vt deliberem an velim ap­pellare qd̓ eſſet abſurdū. etiam ſi. jͣ. x. dies a die ipſius q Interiectā. intelligo eꝰ īter locutorie a diffinitiua fuerit appellatū ꝓpter rationes quas dixi. s. in glo. hoc dicit in princi. iudex ergo in quē ex appellationis vir­r Reuocari. tute principale negociū tranſit. d̓ his que principale non impediūt intromittere ſe non debet