Seite
ſed qͥ tribuūt ſnīam cū eā dare nō debeāt titulū nō hn̄ti ad p̄miſſa ſi titulū nō habeāt obligant̉. Deꝫ Vāuis tibi nuꝑ ī ge ere ptātem dederi mus bn̄ficia ſex clericoruꝫ tuoꝝ cedētiū vel decēde tiū aucͣte nr̄a ꝑſonis ido­neis ꝯferendi canonicatū tn̄ et p̄bendā qͦs in tua ec cleſia ī qͣ poſt p̄dictā gͣtiā ibi facta mādauimꝰ cui­daꝫ ſpāliter ꝓuideri obti­nebat quidā ex eiſdē tuis clericis nūc defūctis ꝯfer­re nō potes cuꝫ illi ꝓ quo ſcripſimꝰ debeant̉. nā pri me gn̓ali gratie tibi facte derogat poſterior ſpecia lis. licet de illa nō fecerit mentionē. Simili rati­one ſi poſt facultateꝫ tibi ꝯceſſaꝫ a nobis ꝯferēdi be neficia tue dyoceſis qͦruꝫ collatio eſt ad ſe. ap. deuo luta. nos eoꝝ aliqd̓ ante­ꝙͣ tu conferas conferamꝰ ſpecialiter alicui vel con­ferri mandemus de cōceſ ſione tibi facta non habi­a Ad premiſſa. ſcꝫ vite neceſſaria. donec eis de ꝯpetēti bn̄ficio ſit ꝓuiſū. et trāſit talis obligatio ad ſucceſſoreꝫ vt. s. e. t. cū ẜm apl̓m. Quid dices ſi clericꝰ ordinatꝰ ſine titulo ad ſacros ꝓmi ſit ep̄o ꝙ eū ſuꝑ hijs nō inqͥetaret. nunqͥd tali renūciatōne nō obſtāte age̓ poterit. videtur ꝙ nō. ex qͦ renūciauit. vij. q. i. ꝙͣ ꝑiculoſū. de elec. c. cū int̓ R. Ecōtra qꝛ iſtud videtur ius publi­cum quod remitti n̄ poteſt de fo. cōpe. ſi diligēti. de ſen. ex cō. ꝯtingit et bene­ficio qd̓ nōdum ha­bebat renūciare nō potuit. ſic̄ nec here ditati nōduꝫ delate ff. de acquiren. he re. l. qui ſuꝑſtitis. ⁊ alimenta pacto ali­mētarij non tollunt̉ .ff. de tranſac. cum hij. dix. da. ꝙ valet pactū bar. brix. di­xit hoc verū ſi poſt ordinatōeꝫ interue nit. ſed ſi in ordina­tione vterqꝫ ſimoni acus eſſet ⁊ deponē dus. s. d̓ ſimo. c. pe nul̓. in queſtione ve neriali. que incipit eſto ꝙ ep̄us ordīet anuis tibi. Si primo loco papa dat licētiā cō ferendi bn̄ficia cer­to mō vacantia. vel ad papam deuoluta ſecūdo aliqd̓ de hijſ conferat ſpecialiter vel conferri mādet. ſpecies generi dero gat. ita ꝙ ſcd̓o bn̄ fi ciū debetur. ad hāc dec̓. concor. s. e. ti. dudum. c In genere. ſi aūt in ſpē dediſſet licen ciam puta archidi. bon̄. cum vacabit tē ſecus. quia vtrumqꝫ ſpēale et ſic valeret pͥmuꝫ niſi de primo fieret mētio in ſecūdo. et idē eſt ſi an̄ ſecūdā ſpālē gr̄aꝫ iā erat deſcenſū ad ſpēꝫ ex ꝟtute pͥme gn̓alis. ad hͦ. s. de fi. p̄ſbi. ex tua. de of. del̓. ex ꝑte. j. d Tuoꝝ. qͥ dicant̉ ſui clerici hͦ caſu et ſil̓ibus habes. jͣ. de ver. ſig. c. vl. ⁊cͣ. iſta ſūt duo diuerſa maxīe in impe e Decedentium. tratōnibus vel gratijs. vt ꝓbatur s. de& p. ſuſceptū. ij. ℟º. Sed nūquid ſi clericus ſuus ce dit vel decēdit in curia romana poterit eiꝰ bn̄ficium con ferre. Dic ꝙ nō niſi haberēt ad hͦ mandantū exp̄ſſum vt .s. e. c. ij. in fi. Sed qͥd dices. ille cui facta eſt talis gratia vult ꝯferre bn̄ficia que vacant ꝑ vxoratōnem clerici ſui vel ꝑ adeptōem epiſcopatus vel ſecundi curati beneficij nunquid poterit. et videt̉ ꝙ ſic. iam enim tacite ipſo fa­cto renunciaſſe videtur. ad hoc. s. de hijs que fiūt a ma. ta mentione. facta ꝑ nos collatio canonica eſt cen ſenda. Dem. Iis cui de canōica­tu. p̄beda et dignitate. ꝑ ſonatū vel officio ꝑ felicis recordationis nicolai vel celeſtini p̄d̓ceſſoꝝ noſtro rū litteras gratia in aliqͣ eccleſia facta erat conſti­tutionis noſtre reuocato­rie tꝑe canonicatū et pre bēdam dignitati ꝑſona­tui vel officio alicui nō an nexa erat adeptꝰ licet di gnitatē ꝑſonatū ſeu offi­cium inibi expectaret. ꝓp ter expectationē hmōi p̄­uatus non intelligit̉ iure qd̓ in canonicatū ⁊ p̄ben­da fuerit canonice aſſecu tus. ius tn̄ qd̓ ad dignita­tem ꝑſonatū vel officium ꝯpetebat eid̓ iuxta verba dicte reuocationis intelli gitur reuocatum. Non ſic auteꝫ ſi canonicatū cū dignitate perſonatū aūt officio conferri tantū ca­nonico conſuetꝰ fuerat aſ ſecutus ſub expectatione parte ca. ex ore. de of. del̓. gratum. Credo ꝙ cum tales indulgētie reſtringant̉. s. e. is cui. et. c. ꝙͣuis. ꝙ talia bn̄ ficia ꝯferre nō poterit. cū potiꝰ pͥuatōe iuris ꝙ renūcia tione vacēt. qd̓ pꝫ ex eo ꝙ ꝯpellunt̉ ad illa dimittenda. vt. s. d̓ cleri. ꝯiug̓. c. i. s. e. d̓ multa. et. c. ſꝫ ep̄us. et. c. cū ſingula. ad hoc facit predicta decre. ſuſceptum. Nam ſi­militer poſſet dici. ꝙ cedens mortuus eſſet quo ad benefi ciuꝫ cui ceſſit. vij. q. .i.§. ecce in qͥbus. x­xxiij. q. ij.§. i. Sꝫ po ne iam ꝯtulit benefi cia. v. clericorū mo riunt̉ duo ſui clerici ſimul quorum alter habebat pinguius bn̄ficiuꝫ altero vult pinguius conferre nunquid poterit. vi detur diſtinguendū aūt papa ꝓpͥo motu dedit hanc gratiam aut non vt primo ca ſu poſſit pinguius conferre. ſecundo n̄ vt. s. e. ſi pluribus. Sed dic ꝙ illud poſ ſet locum habere ſi poſſet conferre be­neficia. vj. primorū clericorum ſuoꝝ de cedentium. ſed hoc de primis clericis n̄ eſt dictum. vnd̓ qd̓ beneficiuꝫ voluerit ꝯferre poterit. f Idoneis. s. e. is cui. g Poſt. alias non fuiſſet tanta queſtō ex quo primum man datum ſpeciale ge­nus preceſſiſſet. h Derogat. vt. jͣ. de reg̓. iur. generi. cum ſuis concor. i Conferamus. pe nes papam enim re manſit eadem ptās et maior etiam in p̄­dictis. vn̄ exquo ip̄e pre occupauit. melior eſt ip̄ius conditio. vt. s. e. dudum. is cui. habuit ortum ex ꝯſtitutōnibus reuocatorijs s fec̄ Bonifa. ſtatī pꝰ ꝓmotōeꝫ ſuā de gratijs fa­ctis a nicolao. iiij. et celeſt. v. ꝑ qͣs ius q̄ſitū erat ad rem nō in re. Reuocatoria gr̄aꝝ nicolai incipiebat. p̄dem ad apicē illaꝝ. celeſtini īcipit dudū circa ꝓmotōis ⁊ d̓ hijs etiā ꝯſtitutōnibus tractabit̉. jͣ. c. ꝓx. et. jͣ. de ꝯceſ. p̄ben. .c. vl. plenius. l Nicolai qͣrti. m Celeſtini qͥnti. n Annexam. quaſi in annexis ſecus. s. e. t. ſuꝑ eo. et. c. qꝛ ſepe. et. jͣ. ꝓx.& n̄. o Verba. quoꝝ mentē habes de ꝯceſ. p̄ben. c. vl. ſꝫ ad lr̄am erāt hic oēs collatōnes ꝓuiſiones reſeruatōes ſuꝑ canonicatibꝫ dignitatibus ꝑſonatibus. p̄bendis officijs portōnibus p̄ſtimonijs. ecc̄ijs ꝑrochialibus ruralibus.