Seite
prebēde. cū ius magis di gnū qd̓ iſte ī dignitate ꝑ ſonatū ſeu offō hmōi iam hēbat ius minus dignum canonicatꝰ retineat cuiꝰ canonicatus rōne ius eid̓ ſaluū remāet ad prebēdā nulli alij debita. apl̓ica an̄ ip̄m aucͣte recepto. ſꝫ et ſi ex ep̄i vel alteriꝰ cuiuſcū qꝫ collōne vel ꝓuiſione ad eptus fuerat in ead̓ eccle­ſia dignitatē ꝑſonatum ſi ue officiū ꝯferri tm̄ canoī­co ꝯſueta p̄fatus qͥ canoī catū aucͣte ap. iam hebat idē erit cēſendū. Dem. Vodaꝫ per litteras felicis recordatiōis nicolai pape p̄deceſſoris noſtri canonicatū ſub ex­pectatione vacat̉e p̄bēde ī certa ecc̄ia obtinēte ſuc ceſſor eius celeſtinus cui­dā alteri ſil̓eꝫ ī eadē ecc̄ia gratiā fecit quē oībus eti am an̄ ip̄m aucͣte ap. vl̓ qͣ­uis alia in ecc̄ia ip̄a recep tis voluit an̄ferri cū inter poſitōe decreti. priuſꝙͣ tn̄ ad primū et eius executo res ſcd̓e gratie noticia ꝑ­ueniſſet vacas p̄benda ei dē p̓mo ꝑ ſuos fuit execu­tores collata. pꝰ hm̄i au te et an̄ facta ſcd̓o collati onē ipſius p̄bende noſtra conſtō reuocatoria ema­nauit et qm̄ qͥs eorum ius habeat in p̄bēda hm̄i du bitatur. nos neutrū illoꝝ ius habere decernimus ī eadeꝫ pͥma em̄ coll̓o poſt vel alijs. necnō ſuꝑ quibuſcunqꝫ beneficijs eccleſiaſticis vacaturis cū cura vel ſine cura. in qͥbus nō ſit ius q̄ſitū ī re lꝫ ad rem ꝑ dictū an̄ceſſorē nr̄m ſeu eius aucͣte fc̄as cō­ceſſas ſeu cōmiſſas. et ea que ab ip̄o ſuꝑ hijs vel circa ea qūolibet ꝓceſſerunt ap. aucͣte in fratrū nr̄oꝝ preſentia vj. kl̓as ianuarij cū adhuc ſicut p̄mittit̉ eſſemus neapoliꝫ omnino ceſſauimus irritauimus et vacu auimus caſſas irri­tas et vacuas nunci auimus nullius eti­am decreuimus fo­re firmitatis. et qd̓ extunc ſecus a quo quam ſcient̓ vel igͦ­ranter contigerit at tēptari ⁊cͣ. ideo igit̉ dixit iſta verba qꝛ per verba illa caſſa­tur ius queſitum ad rem ſed non in re a Non ſic. intelli­gitur reuocatum. b Conſuetis. per hoc non reuocatur gratia eſt eniꝫ eqͥus ꝙ ꝓpter ius in re ſe­uaretur ius ad rem ī hoc caſu quam ꝓpt̓ ius ad rem extingue retur ius in re con­tra mentem conſti­tutionis c Magis dignum s. de conſe. ec. vel al. qd̓ in dubijs cuꝫ ſuis concor. d Et fi. tolle quod eſt ꝯͣ. prefatus qui canonicatum aucto ritate ap. iam habe bat adeptus fuerat ī ead̓ eccīa ex ep̄i ⁊cͣ e Cuiuſcunqꝫ. ad quem ꝑtinebat col­latio l̓ forte legati. f Idem.ſ. ꝙ cano. nicatum retineat et canonicatus ratōe prebendam. Vodam alia. hͦ erat de iure cō­muni. s. e. ti. hij qͥ. h Anteferri. ad ideꝫ. jͣ. de ꝯceſ. p̄bē. auctoritate. i Conſtitutō reuo catoria de qua vidi ſti. s. ꝓx. c. k Ignoranti. s. e. ſi poſtꝙͣ. et. c. dudū et. c. ſi bn̄ficia ⁊cͣ. l Collatio. quia ſi preceſſiſſet collatio et contra decretū a dicto īterpoſitū celeſtino facta licet ab ignorātibus ⁊ eti am ignorati non obtinet firmitateꝫ. ius vero qd̓ ſe cūdo ad prebendā non in p̄benda hm̄o cōpetebat. cum noſtraꝫ reuocationē eius collatio non preceſſe rit per eam penitus ē ſub Nlatum. Dem. Andatū apl̓icū tibi directū. vt. T. clerico de beneficio ſpectante ad col latione narbon̄. capl̓i pro­uideres beneficia eiuſdeꝫ capituli ſiue dent̉ ni ꝯūi ꝑ ip̄m ſiue ꝑ canonicos eiuſ­deꝫ eccleſie ſingulares vi ce ac aucͣte capl̓i aūt ex iu re ipſius de conſuetudine vel ſtatuto merito comp̄­hēdit. ad beneficia tamē ratōne dignitatū perſo­natuū vel officioꝝ que nō nulli ex eiſdē canonicis ob tinēt in ip̄a eccleſia ad eo­rūdeꝫ collatōem ſpectan­tiamādatū hmōi minime ſe extendit. Idem eſſe cenſemus. ſi rōne preben­darum ſuarū ad ip̄os ca­nonicos collatio dictoruꝫ bn̄ficioꝝ ſingulariter ꝑti nere noſcat̉. niſi cōtineat̉ forſitan in mādato qd̓ eid̓ clerico ꝓuideas de bn̄ficō ad collatōem narbon̄. ca pituli pertinente ꝯmunit̉ vel diuiſim. tunc enim de bn̄ficijs que ad ipſoꝝ col­lationē ꝑtinent ratōe hu­iuſmōi p̄bendaꝝ poteris habuiſſet ius non ad rem ſꝫ in re. et ſic nō fuiſſet reuocatū ꝑ ꝯſtitutōeꝫ reuocatoriā. s. c. ꝓx. jͣ. de ꝯceſ. p̄ben. c. vl. et ſic no. ꝙ qͥs impedit aliū in eo ꝙ ꝑ ſe nō ꝯſequit̉ ad idem qͣ. d̓ ꝯceſ. ph̓. aucͣte. ſꝫ ibi aliqͥd ꝯſeqͥt̉. qꝛ hꝫ ẜaꝫ p̄bendā. qͥ alias ſolū hīturꝰ eſſꝫ t̓ciaꝫ ad decre. s. e. cū ī il­ Andatū. decre. venit declaratiue lis in fi. n Beneficio. de cū rato non prouidebi tur. s. e. ti. cum in il lis in fi. nec de dig­tate. s. e. t. c. vl. o Collationem. d̓ ſpectante ad preſen tatōem electōem vl̓ inſtitutōem nō po­terit prouid̓ri. s. e. cū in illis.§. cū autē. p Capituli. idem em̄ eſt facere ꝑ aliū qd̓ ꝑ ſe ꝯͣ. de re. iur. qui per aliū. cū ſuis cōcor. ff. ꝙ cuiuſqꝫ vniuer. item eoruꝫ .§. ſi decuriones. q Statuto. ē for­te ꝯſuetudo vel ſta­tutū ꝙ beneficia va cantia pͥmo menſe ꝑ tinentia ad collato­nem capl̓i cōferat pͥ­mus canonicus ſcd̓o ſecundus. tercō ter cius. et ſic de ſingu­lis. vel ꝙ beneficia familiariū ſuoꝝ ſpe ctantia ad collatōeꝫ capituli vacantia ca nonici conferant. ta les conſuetudines ⁊ ſtatuta ſunt in mul­tis eccleſijs gallica­nis. r Extēdit. qꝛ pa­pa nō intēdebat gͣ­uare alterā dignita tem capl̓i. ſed totuꝫ capitulum. s. e. cuꝫ in illis. ad fi. s Singulariter. quaſi non vice capi­tuli. vt in primo re ſponſo. t Prebendaꝝ. vl̓ dignitatum. vel of ficiorū ipſius eccle­ſie. vt ſecūdo ℟º. Et no. ꝙ dicit rōne hu iuſmodi prebenda­rum quaſi diceret ſi pertineret ob aliam cauſam. puta ꝓpter alia beneficia q̄ ha­bet in alia eccleſia. mandatum tunc non comprehendit illa.