Seite
protęſtatio impoſſibilis videatur ⁊ videatur ſibi cōtrarius. de cōſti. cū. M circa illos prouidere ⁊ conſiderare voluit ut. sͣ. in prin. decre. T queſtionibus. Si ex tribus arbitris vnus nolit examinādo uel diffi Uris eſſe ambiguum. Iudex delegatus nō habens ad niendo negocio intereſſe duo procedere poterūt. ac ſi ille preſens eſſet hoc ſpeciale mandatū a papa. nō poteſt cōpellere parteꝫ circa iudices autem antiqua iura ſeruentur. ut perſonaliter corā eo cōpareat niſi ex rationabili cā. b Malicioſam. ut ſeruirent.ſ. parti que eos elegerat quam videbant ſuccū Ambiguū. Ambiguū eſt vbi opiniones ſunt ⁊ iura va­bere. io. an. ria vident̉. sͣ. d̓ ſen. c Imponatur. ad quod pro excō. inter alia. uidere debet iudex. sͣ. de do. r Non videt̉. nec ſentētia efficax cenſeat̉. Dem. reputari faciat pro preſenteª. Cir ⁊ contu. finem. ff. ſi cer. peta. eſt. ff. d̓ ar. queſitū. T queſtiōibꝰᵏ que plerūqꝫ ꝓ caº iudices vero antiqua iura no­l. quidam. Et nota ꝙ hic de­s Delegatuꝫ. a cō pter arbitroꝝ uoluntariā ſeu lumus immutari. ſideratur acceleratio. qd̓ dic trario ſenſu: videt̉ Explicit̓ liber primus. malicioſam abſentiā remanēt in ut dixi. sͣ. de elec. c. vlti. ſecus de ordinario Incipit ſecundus. deciſe: finis celerius imponat̉ᵉ: ſta d Electis. ſimpliciter. quia xxv. diſt. qualis. de De iudicijs. Rubrica. tuimus ut ſi ex tribus arbitris a ꝑ­ſi eſſet ibi clauſula vos: uel al his que fi. a prelat. tibus electis eoꝝ aliquis ab alijs ter veſtrum. vel ꝙ ſi non om Nno. iiij. in gene. cōci. lugd. cum apoſtolica. Sꝫ nes non procederet decreta. legittimeᶜ requiſitus ad examinan idem in ordinario: Uris eſſeᵖ ambiguū dubitatio. ſicut nec in iudici­ẜm ber. nō eniꝫ po­du uel diffiniendūʳ vna cū eis ne­nō videturʳ: iudicē de bus ſicut dicam in fi. teſt cōpellere par­gociū: ſuper quo in ipſos extitit cō legatūˡ qui a ſede apo e Legittime. per litteras ſu tes coraꝫ ſe venire promiſſuꝫ nō curauerit ceſſante im ſtolica mandatum ad as uel nuntiuꝫ litteratorie de perſonaliter: niſi in hoc non receperit ſpe pedimentoᵍ legittimo conuenire: ſtinatum. uel per iuratum nū ſequentibus caſibꝰ duo preſentes penes quos Uꝫ lex cialeᵗ iubere non poſſe alterutram tium. quod dic ut. sͣ. de offic. C. de procu. l. vlti. ciuilisˡ aliud inuenire uideatur to deleg. preſentiam. partium coram ſe perſonaliter in ⁊ ideo de ip̄o dictū f Diffiniendum. cum.ſ. con talē eo caſu remanere decernimus non fuit. quia de ip iudicio comparere: niſi cauſa fue­cluſuꝫ eſt ꝙ nō reſtat niſi fer ſo nō dubitatur per poteſtateᵇ: poſſint malicioſa ſeu vo rit criminalisˣ. uel niſi pro veritate re ſententia. sͣ. de fid. inſtru. predictam. l. ſed de luntaria illius abſentia nō obſtāte dicendaʸ uel pro iuramento calum cum dilectus. delegato pape dubi dictuꝫ examinare negotiū: ⁊ libe­nieᶻ faciendo: uel alias iuris neceſ g Impedimento. ergo tunc tabatur qui videba re diffinire ſicut poſſēt illo preſen­ſitas partes coram eo exegerit per ſtabimus legi: cum habet im tur poſſe idē quod te: nec uolente cum eis in vnaꝫ ſen ſonaliter preſentari. pedimentuꝫ legittimū quod papa: quo ad illam tentiā concordare: ut ſic ipſius ab reſcribere debet collegis. ut UOnifacius octauus. cauſam. liberū eniꝫ in predicta decre. prudentiaꝫ ſentia preſentia repleta diuinaᵐ eū Ulieres quas uagari nō con eſt cuilibet ꝑ ſe uel de delegato dicimꝰ: vel pars procuratore reſpō­id corā eis probare debet. dere. C. de his qui h Quos. decernimus totalem poteſtatem ⁊cͣ. quod ſequitur. ad eccle. cōfu. l. preſenti.§. cum autem. ff. de procu. l. i. jͣ. de iura. ca­i Ciuilis. ff. eo. ti. l. ſi in tres. alias eſt.§. ſub. l. item ſi vnus. ⁊ bona etiam fu lum. c. vlti. de procu. querelam. beneficiū autem iuris nemini aufe it legis conſideratio que voluit ꝙ preſentia ⁊ cōtradictio non noceret. ſed ſic rendum eſt. ut. xxviij. di. de his. jͣ. de reg. iur. indultum. cū ſuis cō­abſentia. quia forſan ille ſi preſens fuiſſet: traxiſſet alios in parteꝫ ſuam. ⁊ eſt cor. Ar. cōtra ꝙ perſonaliter citatus perſonaliter venire teneatur. ſi. cum dicimus ꝙ aliquis tenetur cōſilium requirere ⁊ non ſequi. ut no. sͣ. e. sͣ. de dolo ⁊ cōtu. cum dilecti. Dic ꝙ illud obtinet in papa ut ibi no. ti. cum olim. ſic dicit decre. ꝙ in electionibus plus nocet cōtemptus ꝙͣ cōtra ⁊ ſic etiam. sͣ. de maio. ⁊ obe. humilis. de dila c. vlt. ⁊ habent hec lo dictio. sͣ. de elec. venerabilem. ⁊. c. bone. Sed decre. iſta voluit illum fingere cum in cauſis priuatorū. In cauſis vero eccleſie collegij uel vniuer preſentem ⁊ cōtradicentem ut. jͣ. ſequitur. ex cōſideratione equitatis que po ſitatis de neceſſitate interuenit ſyndicus. de iura. calum. in pertra­nitur in principio. ⁊ ſic diuerſo reſpectu vtriuſqꝫ bona fuit conſideratio. ⁊cͣ. ctandis. ⁊. c. ſeq. ẜm ber. ⁊ eſt ſimile quod not. sͣ. de iureiurā. cum contingat. sͣ. de reſcrip. c. vlti. Sed t Speciale. quia tunc ſicut papa id poteſt ⁊ ipſe ſimiliter. sͣ. de ꝓ quid dices: nūquid ſeruabitur hec decre. in foro ſeculari? Dic ꝙ nō in locis cu. c. penul. cum ſuis cōcor. que nō ſunt in tēporali iuriſdictione eccleſie. qd̓ dic ut dixi. jͣ. de regu. iu. c. ij. u Iudicio. de extra iudicium nō dubitabatur. ⁊ eſt ſimile. sͣ. eo. li. k Poteſtatem. Si cōpromittentes dixiſſent: ꝙ ſi non omēs ⁊cͣ. hoc poſſent de reſti. in integ. c. ij. duo. ⁊ hec decre. ſupplet ac ſi ipſi dixiſſent. et eſt ſimile. C. de rei vxo. acti. l. x Criminalis. intelligas criminaliter intentata. Si enim de crimi vna. circa principium. ne agitur ciuiliter bene interuenit procurator. sͣ. de procura. tue. de l Libere. vnde ſi nolit intereſſe examinationi: nō tenentur ipſum in ſenten accu. ſuper his. vnde tunc perſonaliter venire compelli nō poterit. tia vocare per hanc litteram. arg. ad hoc. jͣ. de dol. ⁊ contu. euꝫ qui. ſed dic eū Si autem criminaliter intentatur procurator nō interuenit. niſi in ad omnia citandum. arg. eius quod ibi dicam. caſibus nota. ij. q. vi. ſiquādo. ⁊ sͣ. de accu. veniens. Sed querebat m Diuina. ad hoc. C. de iudi. properandū.§. cum autem heremodicium. sͣ hic Ber. ſi admittatur ꝓcurator in cauſa criminali: an valeant que de do. ⁊ contu. veritatis. cum ſi. jͣ. de eo qui mit. in poſ. c. vno. facta ſunt cuꝫ eo. Et videtur ꝙ ſic: ſi nō opponitur exceptio. C. de n Preſente. per hoc dico ꝙ nō eſt idem in duobus arbitris: quod hic dicit̉ procu. ita demū. ff. de procu. filiuſfamil.§. veterani. et ea que fiunt in tribus. quia ex duobus vnus ſe abſentat malicioſe alter nō poteſt ꝓcede cum falſo procuratore valent per cōſenſum. ff. de iudi. licet. ff. rem re. quia in tribus duo ſunt maior pars. sͣ. c. proxi. Preterea ille abſens habe ra. hab. l. iij.§. falſus. Sed cōtra videtur. quia cōtra legem actū eſt tur pro preſente ⁊ contradicente ut hic vides. ergo neutrius valet ſententia. ff. de publi. iudi. l. penul.§. ad crimen. ⁊. v. q. iii.§. in criminalibus. sͣ. de re iudi. c. vlti. Nam tunc valet ſententia preſentiū in hoc caſu: quando dicebat Ber. ꝙ valet quod cum eo actū eſt per prima iura: exquo valeret eo cōtradicente alias nō. ⁊ per hoc dico etiaꝫ ꝙ ſi in cōpromiſſo hoc nō fuit obiectum. Iudex tamē talem procuratorē ex officio ſuo po actum eſt ꝙ nō valeat ipſoꝝ trium arbitroꝝ ſententia niſi omnes cōcordent eſt ⁊ debet repellere. sͣ. de except. exceptionem. cū ſuis concor. ⁊. jͣ. ꝙ nō habebit locum decre. iſta eadem ratione. vnde tunc locū habet decret. de accu. cum. p. nec ob. ſi iudex debet repellere. ergo nō valuit iudi cum ſimpliciter ſunt aſſumpti ut. sͣ. dixi. v. qlo. ſe vexbo 2α§. cium: vide inſtantiam in excōmunicato per predictā decreta. exce­o Circa iudices. proteſtatio quedā uel tacite queſtiōis reſpōſio. Circa eos ptionem. jͣ. de excep. pia. ⁊ cum ber. cōcor. Guil. in ſpe. de ꝓcu.§. j. ergo dicit ꝙ aūt ſunt ordinarij: aut delegati. Si ordinarij: aut quilibet per ſe v̓. ſed pone ꝙ in cauſa tali. ⁊ inſolidū iuriſdictionē habet. ⁊ tunc poteſt alter alteruꝫ preuenire. sͣ. de fo. y Dicenda. puta preſtando iuramentuꝫ de veritate: quod ſolum cōpe. c. penul. ⁊ not. sͣ. de appel. ut debitus. aut nō inſolidum ⁊ per ſe ſicut in olim preſtabatur in ſpiritualibus. hodie ſecus. jͣ. de iura. calu. c. i. in capitulo uel ſyndico: uel hi qui audiunt cauſaꝫ preſbyteri: diaconi: ⁊ ſubdia fi. ⁊ differt in eo a iuramento calūnie. quia per illud reſpōdetur de coni: in his caſibus omnes citare debent. ⁊ ſi due partes ſunt preſentes ſuf eo quod credit ⁊ eſtimat. C. de iura. calū. l. ij.§. ſin autē. per iſtud iu ficit. ff. quod cuiuſqꝫ vniuer. plane. de decr. ab ord. faci. l. iij. niſi in predictis ramentū de veritate reſpondet̉ ut lr̄a ſonat. sͣ. de elec. dudum. ij. caſibus vbi certus requiritur numerus. xv. q. vij. ſi autem. ⁊. c. felix. de re iu­z Calūnie. quod principales perſone preſtare debent. C. de iura. di. nō poteſt aut ſunt delegati ⁊ tunc ſubdiſtingue. aut ſunt dati ſimpliciter: calū. auc. principales. ⁊. jͣ. de iura. calū. in pertractandis. quod veꝝ ⁊ tunc vnus ſine alio nō procedit. sͣ. de offi. dele. cauſaꝫ matrimonij. aut cum eſt: niſi procurator habeat ad id ſpeciale mandatū. jͣ. de iur. calū. c. clauſula: ⁊ tunc iterū ſubdiſtingue: quia aut cū clauſula iſta: vos uel alter ve­vlti. in quo caſu dicam ꝙ delegatus principalē ad iurandum cōpel ſtrum. aut cum illa: ꝙ ſi nō omnes. In primo caſu tene quod habes. sͣ. eo. li. lere nō poterit: cum ibi tunc nō ſit iuris neceſſitas de qua ſequitur de offi. deleg. cum plures. In ſecundo qd̓ habes. sͣ. de offi. deleg. prudentiā. niſi forte principalis iuſtior ſit ꝙͣ procurator: ⁊ natura cauſe hoc re Sed queres: quare ius diuerſuꝫ inter arbitros ſimpliciter: datos et delega quirat. vel ſcit melius veritatem. ut. C. de ꝓcu. l. vlti. ⁊ facit ad hoc tos ſimpliciter datos ut per ſuperiora patuit? Dic ꝙ ius qd̓ minus dictū eſt s. de procu. ſiquem. in fi. eo. li. a partibus ſupplet lex. ſic alias. ff. eo. ti. iteꝫ ſi vnus.§. principaliter. Iudices Ulieres quas. perſonaliter ad iudiciū quacunqꝫ cauſa in iure autē maiori maturitate creantur. ut. sͣ. de reſcript. ſtatutuꝫ. ⁊ ideo ius in eis nō expreſſa inuite trahende nō ſunt. ſed ſi neceſſariū ſit ipſaꝝ ſupplere nō vult. Item in iudicibus rigor attenditur. quia clementiores lege teſtimoniū in cauſa: iudex expenſis producentis interdū ibit: inter eſſe nō debent. in aucͣ. de iudi.§. oportet. colla. vi. arbitri autē prout viſum eis dū mittēt: ⁊ iudex fraudulenter vadens excōicatus eſt. Mulieres eſt pronūciant. ⁊ plerūqꝫ eligūtur amici: ⁊ poſſunt viles eſſe. ⁊ iō ius magis religioſe etiā volentes extra monaſteriū ſuū ex aliqua cauſa perſo