Seite
Utrobi. De migrando. 1 6 6 Einde ſtis mentionē. sͣ. de interdic. l. ij.§. iuris ſui. Ex utrobi.i. eo mō quo fuit apud te eo mō ſit. et eo d ait. In­quo dico ego ꝙ quicūqꝫ hꝫ aliquod ius reale in mō quo fuit apud aliū eo mō ſit. ⁊ ſic utriqꝫ lice­terdi­ꝑſonā ꝓpter qd̓ cōpetat actio in rē pōt intētare ctū de liberiſ at dicere ẜm ius poſſeſſiōis ſue ſicut dr̄ in īterdi­exhibēdis ē interdictū de illa ꝑſona exhibēda ſeu deducēda cto uti poſſidetis. ꝙ uterqꝫ debet poſſidere ẜm p̄paratoriuꝫ ad ſimilitudinē iſtorū. unde puto ꝙ dn̄s poſſu ius poſſeſſionis ſue. Sꝫ iſta expoſitio nō bn̄ ada interdicti de agere de aſcriptitio exhibēdo ſeu deducēdo et ptat̉ ad litteraꝫ: teneas ergo glo. Opp. ad. l. libe. d̓ducen dn̄s de uaſallo. Itē abbas de monacho. Itē tu­dis. ita dicit iſtā ꝙ inſpiciat̉ tēpus lit. ꝯte. nō maior ꝑs anni. bar. in. l. na­tori de pupillo: ꝗa tutor ius hꝫ in ꝑſonā pupilli. ut in fi. huius. l. Glo. fatet̉ cōtrariū ꝙ hodie re­turaliter.§. ut. l. i. sͣ. de tur. nec ob. sͣ. ti. i. l. fi. in fi. ꝗa creditor ceſſum ē ab hoc īterdicto. ⁊ ē huic attributū ius .i. in finalibꝰ in ꝑſona d̓bitoris nō hꝫ aliquod ius reale quod interdicti uti poſſidetis: ut lit. cōte. tp̄s īſpiciat̉. verbis. sͣ. de afficiat ꝑſonā tanquā rem. qd̓ apparet: ꝗa libera acquir. poſ­⁊ ita tenet̉ cōiter. Sed opp. ꝗa ẜm hoc nunꝙͣ b Hoc aūt tur cedēdo bonis. facit ad p̄dicta qd̓ habes ī. l. īterdictū pōt habere locū. nā ſi unꝰ tenet unā rē īterdictū. nō .i.§. ꝑ hāc. sͣ. de rei uen. Quero an habeā in­mobilē cōſtat ꝙ ip̄e poſſidet. ergo ip̄e debet uī­dꝫ. Et ſic nō terdictū de uxore exhibēda uel ꝯcubina exhibē­ille qui poſſi cere nō petitor: cū ei qui nō poſſidet nō det̉ iſtd̓ da. de hoc habes per Inno. extra de reſti. ſpo­det̉ ſed ille ꝗ īterdictū ſicut uti poſſidetis. Rn̄det̉ duobꝰ mo poſſidet dꝫ lia. c. ex parte. dis. pͥmo ꝙ aliꝗs poſſidebat equū: tn̄ ſemꝑ cuꝫ ꝯueniri ⁊ ita Supra poſuit ibat ꝑ terrā inquietabat̉ ab aliquo. iſte poſſeſſor allegat bart. Einde ait. de liberis exhi­in cōſilio qd̓ pōt agere interdicto utrobi. ne in ſua poſſeſſio­īcipit ciuita­bēdis: nūc dicit de liberis deducēdis. ne moleſtetur: ut dictū eſt ī interdicto uti poſſi­ti cām ⁊cͣ. ꝓ Ex.§. ſequenti. detis. Vel aliter dico ꝙ aliquis tenet equū: ego hoc facit qꝛ Si ciuitas detinet caſtra uel uillas alicuiꝰ: cō­ago interdicto uti poſſidetis. dicēs ꝙ ille tꝫ a me poſſeſſus poſ tra ip̄am ciuitateꝫ agendū ē nō cōtra ip̄as uillas ſidere nō po in depoſitū uel ex cauſa cōmodati uel precario. teſt. l. liber uel caſtra. ⁊ ſic ego qui ago poſſideo: lꝫ alius detineat: ut homo. ad fi. .sͣ. cōmo. l. rei cōmodate. ⁊. l. licet.§. rei. sͣ. d̓po. de acqui. re. Hoc autē īterdictum. ita dicit Roſ. ⁊ bene. alias ei qui perdidit poſſeſ do. Et d̓ iſta Iſte ē bonꝰ.§. Op. de. l. pe. jͣ. e. So. qn̄ filius .q. adde bar. ſionem rei mobilis nullū datur īterdictū ſed re­ī. l. i. C. eo. ti. detinet̉ ab alio inuitus hꝫ locū hoc īterdictū: vt currēdū eſt ad actiones ciuiles: ut. l. rem que no ⁊ in. l. i.§. hu hic. qn̄ a nemine detinet̉ ſed ipſe ſui cōtrouerſia bis. sͣ. d̓ acqui. poſ. ⁊ ibi tangit̉ per glo. Que­ius aūt. in. i. facit: uel ipſe detinet̉ uolēs: tūc aut ē qō de filia­col. jͣ. uti poſ. ro quare datur huic īterdicto aliud nomē ꝙͣ in­c Hoc īter tione tm̄: ⁊ nō hꝫ locū īterdictū: vt hic ⁊. l. ul. jͣ. e. terdictuū uti poſſidetis. Rn̄. ꝗa res mobiles nō dicto. Nota Aut ē qō de filiatione ⁊ hereditate: ⁊ tūc ē locꝰ poſſidentur proprie. hoc nō ē uerū: ut dicā. sͣ. d̓ ꝙ puella nu­huic īterdicto: ut. jͣ. e. l. pe. ẜm glo. hͨ ⁊. l. i.§. per acqui. poſ. l. i. in prin. ubi glo. idem tenet. Itē bilis dꝫ d̓po hāc. sͣ. de rei uen. rō eſt ẜm Pe. ꝗa interdicta di ni ſi de ea nu q̄ro quare ſeꝑauit hūc ti. a ti uti poſſidetis. Rn̄. bēda vertit̉ cūtur inter duos reddita de re tertia. Sꝫ qn̄ fili ut in glo. Io. tn̄ in arbore ⁊ Roſ. in libellis po­qō. ⁊ allegat ſimpliciter de ſeipſo refert qōnē: nō eſt res tertia nunt iſtud interdictum propter interdictum vti bal. iſtū tex. ī de qͣ cōtendit̉. Sꝫ qn̄ eſt qō d̓ hereditate: tūc eſt poſſidetis. .ſ. nō epiſto­qō inter duos de re tertia. merito hꝫ locū hoc in lis. in. iij. co­lū. C. de pro terdictū. Ultīo ꝑ hāc. l. ego dixi ꝙ ſi ciuitas De migrando. Rubrica. ba. ꝙ ſi quis una detinet caſtra uel uillas alterius ꝙ aliꝰ ꝗ p̄­habēs ſpon­tēdit ius ī illis caſtris uel uillis nō dꝫᵇ illa caſtra ⁊ ſam minorē Quero dicirur hic Reton. ꝙ iſtud interdictur .xij. annis q̄ uillas detētas cōuenire: ſed hꝫ agere cōtra ciui­fuit ſibi ra­tatē: ut hic. ſed quādo a nemine detinet̉ dꝫ ager̄ ē infrequēs quero qͣre hoc dicit. Re pta an habe­contra ip̄a caſtra ⁊ uillas de hoc dicā forte. jͣ. ad ſpōdet glo. i. ualde frequens. ratio at interdictū municipa. l. qui ex uico ad. q. bar. hic quia colono datur utile: licet nō directum. Alij add̓ que no. No. ꝙ qn̄ ē dicunt.i. minus frequens: ꝗa colono nūquā da bar. in. l. i. C. Hoc interdicto. ꝯtetio d̓ pu­tur. Alij dicunt: ut Roſ. ⁊ bene ꝙ iſtud interdi­de nup. ⁊cͣ. ⁊ ella exhibēda q̄ eſt īpubes uel ē pubes ita ꝙ mo ctum datur colono: ⁊ ideo dicit infequens.i. mi que habent̉ in. c. cum lo dico tꝑe exceſſit pubertatē dꝫ lite pendēte depo nus frequens: quia alia actio competit.ſ. actio cum. de ſpō­ni qd̓ nō. Iſtā legē allegaui hoc āno in. l. i. jͣ. de ex conducto ⁊ officium iudicis: ut. sͣ. loca. l. et noua. ꝗs dicat̉ ꝓximꝰ pubertati. ſꝫ hec. l. nil facit edes.§. ſi inquilinus. ideo raro ad iſtud interdi nā aliud ē dicere ꝓximus pubertati. ⁊ de eo dixi ctum recurritur ꝓpter alia remedia q̄ cōpetūt. tibi. aliud ē dicere ꝓximus īpubertati. ⁊ de eo Ex.§. ſequenti. loquit̉ hic. nā tātū ē dicere ꝓximꝰ pubertati quā Penſio domus an debeat ſolui in fine an­tū eſt dicere ꝓximus impubertati. ni uel in principio. De hac. l. uidi­Dicitur hic ſi ſemeſtrem Si penſio. ſoluit ſemeſtris debeat̉. I eum qui. ſis. sͣ. l. prori. .§. hoc interdictū. dic ut ibi. Cōtra. īmo nō debetur pēſio niſi ī fine anni: ut .C. loca. l. edē. So. hͨ debebatur tota: ꝗa ſic erat Utrobi. Rubrica. cōuentū: nō ꝗa tāto tꝑe habitat. Vel uerius di­Ex. l. ſequenti. co ꝙ ab initio d̓betur. ⁊ ita loꝗtur hic. nō tn̄ pōt Quid ſit dictū utrobi uide ī prin. ⁊ qͣre huic peti niſi ī fine tꝑis: ut. l. cōtraria. ⁊ dixi in. l. ſi ſer īterdicto det̉ aliud nomē ꝙͣ uti poſſidetis. ⁊ qͣre uus cōis meuij.§. fi. de ſti. ſer. retineri tn̄ poſſunt ſunt tituli ſeparati uide in fi. pignora ꝓ ipſa pēſione: ut hͨ. Alij dicūt ꝙ pēſio domꝰ debꝫ ſolui ī medio āni. ⁊ ita dicūt ꝙ eſt ca Retor ait utrobi. ſus hͨ. qd̓ nō placꝫ: ut no. ī. d. l. edē. Itē op. hͨ Quero ꝗd ſit dictū hoc. Gl. expo­dr̄ ꝙ ita d̓mū poſſunt retineri ſi hoc ē actū ꝙ an̄ nit utrobi.i. apud quē quaſi dicat utꝝ migrare nō liceat. Cōtra. sͣ. loca. l. ſi in lege.§. ſi ꝓ apud. ⁊ ubi. ꝓ quē. Ia. de are. exponit totum domꝰ. So. hic loꝗtur qn̄ inꝗlinꝰ recedit d̓ neceſ ecōtra: ut ponat̉ utrū. ꝓ quē. ⁊ ubi. pro apud. ⁊ ſitate: ꝗa tūc nō tenetur ſoluer̄ pēſionē niſi pro Cy. refert in. l. i. C. uti poſ. ⁊ iſta uidet̉ ꝓprior ex p̄terito tꝑe: niſi exp̄ſſe aliud ſit actū. ſecꝰ qn̄ d̓ vo poſitio. Do. Roſ. expōit alio modo: ut dicamꝰ luntate recedit: ut ibi. Rationē dic ut ibi no­