Seite
Mj De re iudi. ⁊ effectu ſnīaꝝ: et de interlocu. iudicū. 115 quid in cri­.C. de preſcri. xxx. an. ubi dicit nulli mouēdi ⁊cͣ. cōſultatiōem: ⁊ habes tex. in. l. nr̄a. que utit̉ illis minalibꝰ. vi que verba non poſſent magis exp̄ſſe īpedire lit. de Bal. ī. l. ꝟbis in. l. ſi fūdus.§. ſi ſil̓ illi. sͣ. de pig. Quid ꝯteſta. Qn̄qꝫ op. exceptio p̄ſcriptionis rei ẜm. l. querelā ī fi. dicemus. rn̄deo credo ꝙ īter nos et canoniſtas .C. de falc. ⁊ ſi quis emptōis. C. de p̄ſcrip. xxx. an. tūc ex virtu ſit diſcordia in eꝗuocatione. ſi eīꝫ aſſumit̉ res iu hic adde bal te uerboꝝ illius legis nō impediret lit. ꝯteſt. ſed dicata ꝓ ip̄a ſnīa ſeu pro cā deciſa: tūc dicit glo. dū in auten. ex rōne poſita in hac. l. ⁊ ꝑ. l. trāſactiōe finita cuꝫ b Perfe. niſi. C. d̓ bo. nr̄a veꝝ: quia ſtatim eſt ſnīa vel res iudicata. Si cte. ADDE. ſi. īpedit lit. ꝯteſt. qd̓ intellige taꝫ in p̄ſcriptione mater. ⁊ ī. l. vero aſſumeres rem iudicatā ꝑfecteᵇ ⁊ irreuoca ꝙ ꝓ h̓ fac̄ ꝙ fi. in. xiij. op actoris ꝙͣ in p̄ſcriptione rei: ſi opponat̉ ad ꝓceſ biliter adeo ꝙ nō poſſit trāſigi. tūc uerū dicerēt ꝯſuluit Ro. po. C. d̓ edi­ſum: ut ſi dico talē nō eſſe audiēdū uel agere nō ꝯſili. cccxxx­canoniſte ⁊ nos idē ſentimus. ſi vero accipit̉ res cto diui. poſſe uel lit. ꝯteſt. nō eē: ꝗa actio eſt ꝑempta pre iiij. ſi ī reſcri ADDE an iudicata ꝓ effectu executiōis ſnīe. tūc quidā eſt pto dicatur. ſcriptiōe. Sed ſi opponeret̉ ad iuſticiā cauſe: ut exceptio pre effectus iuris in quo a iure fit executio: ut in īfa­Si tibi d̓ ſen ſcript. impe­ſi dico te ius nō habere uel me abſolui debere: mia: ⁊ tūc quia ſtatī infamat incōtinēti dicit̉ res tentia cardi diat lit. īgreſ quia ꝓſcripſi uel actio eſt ꝑempta: ⁊ tūc oppo­nalis legiti­iudicata ſimpl̓r. Itē dānatus ad mortē īcōtinen ſuꝫ Alex. cō­nit̉ in vim ꝑemptiōis: ⁊ tūc nō impedit lit. ꝯteſ. me ꝯſtiterit ſilio. cclxv. ti eſt ſeruus pene: ut. l. ꝗ ultīo. jͣ. de penis: ⁊. l. ſi parteꝫ dicti ita pōt intelligi. l. emptor. C. de p̄ſcrip. lōg. tēp. .ij. lib. quis exheredato.§. irritū. sͣ. de iniu. teſta. ⁊. l. fur Io. nō audi­⁊. l. eleganter.§. ſi ꝗs poſt. de ꝯdi. inde. Ex ꝓpo ti. in pͥn. sͣ. de his qui no. īfa. Quidā eſt effectus as niſi prius ſitione ergo ipſius excep. apparebit hoc. itē p̄di parito iudi­facti: ubi reꝗrit̉ hoīs executio. tūc quo ad id nō cato ꝙ ſi per cta vera ſi ille qui talē exceptionē opponit eā pa dicit̉ res iudicata: ꝗa interī nō pōt exequi: ut. l. appellatiōeꝫ ratus eſt in ꝯtinenti ꝓbare al̓s ſi habebit altiorē .i. in pͥnc. jͣ. nil no. app. pen. cū glo. ſua. Querit ſnīa eſt ſuſpē indaginē fieret ꝯteſ. reſeruata excep. ⁊ hic ē tex. ſa reſcriptuꝫ glo. ꝗd ſi iudex appellatiōis ꝯfirmat ſnīam ex qͣ nō hꝫ vires exp̄ſſus: ⁊ glo. sͣ. de iureiurā. l. nam et poſtea. in dat̉ actio. Et glo. remittit ad no. in. l. furti. ī pͥn. ī hoc ſed dꝫ pͥn. ſic etiā pōt intelligi. d. l. emptor. Quidaꝫ tn̄ .sͣ. de his qui no. infa. melius ꝑ glo. ⁊ doct. in. l. ītelligi de ſē nitūtur. d. l. nam ⁊ poſtea. aliter intelligere.ſ. ꝙ eos. C. de appel. dic breuiter. qn̄qꝫ iudex confir ten. que trā­interim nō conteſtet̉ lis qd̓ nullo mō pōt facere: ſiuit in rē iu mat ſnīam: ꝗa pars nō eſt ꝓſecuta appellatiōeꝫ: dicataꝫ: ⁊ fi ut ex tex. ⁊ glo. euidēter colligit̉. pro quo facit. l. tūc orit̉ actio ex pͥma ſnīa. Qn̄qꝫ ꝯfirmat ſnīam diciſ ꝗd oꝑa ille a quo.§. ſi de teſtō. ad trebel. ⁊. l. iij.§. ibideꝫ cauſa cognita: ꝗa reꝑit bn̄ iudicatū eſſe: tūc orit̉ bitur reſcri­.sͣ. ad exhiben. ⁊ ideo dico ꝙ ille qui dicit lit. cō actio ex ſcd̓a: ut dictis. ll. qd̓ ꝓba. ꝗa ſicut ꝗs nō ptū dicit ip̄e ꝙ appellatō teſta. nō eſſe p̄textu alicuius exceptiōis que reꝗ­pōt decedere duobus teſtamentis factis ita ſuꝑ ni deẜte non rit probationē dꝫ offerre ſe paratū ꝓbare incōti eadem cā due ſnīe valide ferri nō pn̄t: ut. l. i. C poterit op­nenti. al̓s licite iudex ꝓnūciabit lit. ꝯteſt. eoipſo qn̄ ꝓuo. nō eſt ne. ſed ſi ꝑ ſcd̓m teſtm̄ confirmat̉ pōi exceptio ꝙ actor negat illā exceptiōem eſſe veraꝫ: ut. d. l. nullitatis et pͥmum ꝯſtat ꝙ actio orit̉ ex ꝯfirmante nō ex cō­ꝙ in ſtatutis nā ⁊ poſtea. Predicta dico in exceptōibus que firmato: ut. sͣ. ad trebel. l. ſi ꝗs pͥore. inſti. ꝗ. mo appellatione cām reſpiciūt. ſecus ſi opponit̉ exceptio ꝯtra ꝑ­te. infir.§. ſi q̄s priore. idē ergo ē in ſnīa. Que ſnīe vēiat dif ſonaꝫ iudicis actoris ⁊ ſimiliū: quia iſtud an̄ oīa ro que ꝟba debent poni in ſnīa an illa que hic: ⁊ finitiua uo­luit Car. cō­eſt examinandū in initio: ut. l. ulti. C. de excep. ⁊ certe iſta.ſ. ꝯdēno uel abſoluo uel equipollētia: ſilio. lxxii. de teſta. l. ſi q̄ramus: ⁊ qd̓ plene dicā. jͣ. ti. i. l. qui­ut. l. ꝗd tm̄.§. ſi arbiter. sͣ. de arbi. ⁊. l. ſi p̄tor. in dam ꝯſulebant. Et intelligas incōtinēti: ut dicit pͥn. sͣ. de iudi. ⁊ d̓ edil. edic. l. q̄ro ad tertul̓. l. i.§. tex. in. l. ſi is a quo. in pͥn. sͣ. ut in poſ. le. Ulti­.i. jͣ. eo. l. in ſūma. Quero ꝗd hꝫ ꝓnunciare iu a Ultimo mo no.ª ex hac. l. ꝙ edictū ſerui uel ꝓcuratoris dex appellatōis. dic ut in glo. dixi plene in. l. cuꝫ no. ꝑ bar. in mei uel eiꝰ cui ſucceſſi mihi tribuit iuſtaꝫ cām er apud ſemproniū. jͣ. iudi. ſol. ⁊ in. l. ſi creditor.§. .l. celſus. in roris qd̓ ē no. ad ea q̄ dixi tibi. sͣ. d̓ uſuc. l. celſus. cū de ſtatu. jͣ. de ſo. tangit̉ ꝑ glo. jͣ. eo. l. in ſūma. ulti. colū. sͣ. de uſucap. in pͥn. Querit Dy. ꝗd in ſnīa arbitri: ⁊ dic ꝙ idē ſi ē emologata ẜm formā. l. in ſnīa: ⁊. l. cū antea: De re iudicata ⁊ effectu ſnīarum: ⁊ de īterlo­⁊. l. ne in arbitris. C. de arbi. ⁊ dicā in. l. ait p̄tor cutionibus iudicuꝫ. Rubrica. in pͥn. jͣ. eo. Quero an ſnīa interlocutoria trā­ Ex. l. ſequenti. ſeat in rem iudicatā. dicā. jͣ. e. l. qd̓ iuſſit. Que An res iudicata dicat̉. jͣ. x. dies: ibi. Quero. ro quis mādabit ſnīam executiōi. dicam. jͣ. eo. l. Et ꝗd ſi iudex appellatōis ꝯfirmat ſnīaꝫ ex qua c Ab obſer quod iuſſit: ⁊. l. a diuo. in pͥnci. Quero an ſnīa detur actio: ibi. Querit. Et que uerba debēt po uatiōe AD­abſolutoria ab obſeruatiōeᶜ iudicij dicat̉ diffini ni in ſententia ⁊ quid debeat pronūciare iudex DE pau. de tiua. dicaꝫ. jͣ. de accu. l. ticia. Quero qͣre dicat̉ ca. conſilio appellationis vide circa fi. .ccclxxvij. diffinitiua: ⁊ tibi dicā in. d. l. ticia. Quero qua Op. Es iudicata. ꝙ ſuīa liter dꝫ hec ſnīa diffinitiua ferri. rn̄deo verbis dꝫ exprimi recitādo in ſcriptis: ut. l. fi. C. de ſent. nō accipit finē īmo īponit fineꝫ ꝯtro­ex peri. reci. ⁊ extra eo. ti. c. fi. li. vj uerſie. ſo. dicit glo. accipit finē: ꝗa ī ea Ex. l. ſequenti eſt finis. Tu dic ꝙ tex. ſtat ꝓpͥe: ⁊ ītelligo ꝙ ali­ De quo iudice ītelligat̉ hec. l. ibi. Quero. Et ud ſit res iudicās. aliud res iudicata. Res iudi­an ſi corā iudice ſecl̓ari ſit oppoſita exceptio co­cās eſt ip̄a ſnīa ſeu actꝰ iudicādi ⁊ ſnīandi: ⁊ hic gnoſcenda ꝑ eccleſiaſticū poſſit terminū ſtatue­īponit finē ꝯtrouerſie. ſed res iudicata eſt cauſa re laicus ad illā probādū corā eccleſiaſtico: ibi. que finē ꝯtrouerſie a ſnīa accipit. ⁊. h. d. iſte tex. Fac̄. Et an̄ iudex poſſit abbreuiare dilatiōes da ⁊ ſic ſnīa eſt res iudicās. res iudicata eſt cā deci­tas a lege uel etiā augere: ibi. Itē. Et q̄ ſunt cau ſa: ⁊ ideo habemꝰ in. C. ti. de ſen. ⁊ ti. de re iudi. ſe ꝑꝑ quas poſſūt dilatiōes breuiari: ibi. Itē. Et que niſi eſſent diuerſa nō eſſent diuerſi ti. ut. C. ꝗd ſi iudex breuiauit dilationem. l. ſine cauſe co de codicillis. l. ſi idem: ⁊ ibi no. lꝫ tex. ⁊ gl. qn̄qꝫ gnitione: ibi. Item q̄ro. Et an una dilatiōe pen­vnū ꝓ alio ponat. Quero an res iudicata dica dente alia poſſit dari vide in fi. tur infra decē dies īfra quos pōt appellari. Qui daꝫ ꝙ nō: ut. l. elegāter.§. ſi ꝗs poſt. sͣ. de cōdi. Ui pro tribunali. inde. Glo. hic dicit ꝯtrariū. ꝓbat̉ per dictū.§. ſi Hoc dicit in ſūma. Iudex pōt in ſentē ꝗs poſt ſi reſpicis ibi tex. totū: ⁊ ꝓbatur ꝑ tex. in tia cā cognita tp̄s executiōis ꝓrogare .l. litigatoribꝰ. C. de app. ⁊ glo. ibi tāgit. Cano­uel minuere. idē ſi in ſnīa nihil eſt dictū iudex­niſte dicūt ꝯtrariū: ꝙ nō dicat̉ res iudicata: niſi de executiōe cognoſcit facere pōt. h. d. Diuidit̓ poſt decē dies: ut extra de ſen. ⁊ re iudi. c. qd̓ ad PP P iij