Seite
Sūmariū et concluſiōes Sexti Et artatur hec conſtitutio qͦ ad tempus. jͣ. c. proximo. et etiā artatur quo ad ecc̄ias parochiales. jͣ. eod̓. ſi apoſtolica. et declaratur. jͣ. e. c. pn̄ti. ẜm Ioh̓. mona. Ex tex. elicitur talis ꝯcluſio. Auctoritate ordina ria aut delegata qͣntūcūqꝫ late ꝯceſ­ſa non datur alicui ptās ꝯferēdi be­neficia vacantia in curia. niſi de eis fiat mentio ſpēalis et expreſſa. Pro­batur hic in tex. Et q̄ bn̄ficia dicun tur vacare in curia. habetur. jͣ. e. c. p̄­ſenti. Et qūo limitatur hec cōcluſio dixi in texualibꝰ. Et licꝫ an̄ iſtā con ſtitutionem de ꝯſuetudine papa cō ferret hmōi bn̄ficia. vt hic pꝫ in tex­tn̄ approbatio huiꝰ ꝯſuetudinis fc̄a per hāc cōſtitutionē ſic ligat manꝰ ordinariorū. ꝙ ꝯtra eaꝫ non poſſūt ẜm Archi. Et probatur in fi. tex. ꝙ irrita eſt collatio ꝯtra diſpoſitioneꝫ huiꝰ. c. Et ſub hac cōſtitutiōe nō cō prehendūtur ep̄atus. vt hic in. gl. ij. quia non eſt dignitas. ſꝫ culmen di­gnitatū. qd̓ verū in materia odioſa. vt in ꝓpoſito. Nā ꝑ hāc conſtitutio nem p̄iudicatur ordinarie ptāti. In non odioſis aūt ep̄atus venit nomi ne dignitatis. ꝓbatur in. c. auaritie. sͣ. e. li. de elect. Abbatia aūt ꝯprehē ditur ſub hac ꝯſtitutione. ẜm. g. ij. h̓. quia equiparatur alijs dignitatibꝰ inferioribꝰ ep̄atu. c. ꝙͣ ꝙͣ. sͣ. eod̓. li. de elect. in fi. et abbas vocatur p̄latus. cij. de eta. ⁊ qͣli. sͣ. c. pn̄ti. e. li. de offi. ordi. ⁊ ſeqͥtur Io. de faut. ⁊ Domi­Itē bn̄ficia ſpectātia ad pn̄tationeꝫ laicorū ſub hac ꝯſtitutione nō com prehenduntur. vt hic in. g. verbi col latio. quā ſequitur Gens. ⁊ Lapꝰ qui alle. c. cū dilectꝰ. cuꝫ ibi noͣ. sͣ. de iure pa. quia ſi ꝯtrariū diceremus. ꝙ pa pa ꝯferret beneficia iuriſpatronatꝰ laicalis retraherent̉ laici a dotatio ne ⁊ edificatiōe ecc̄iarū. ꝯͣ quā rōnē non eſt veriſimile ꝙ papa in ſpecie veniat. ergo in ſuis generalibus ver bis ꝯtrauenire non intelligit̉. arg. c. cum in generali. sͣ. de offi. vicar. Si igitur papa alicui ſpēalit̓ concedit. ꝙ poſſit ꝯferre beneficia vacantia ī curia ad certum tempꝰ aut vſqꝫ ad certū numerū. tūc id p̄t facere man­datarius. Et an ptās ſua expirat ꝑ mortē pape concedentis. Ioh̓. an. te net hic ꝙ non. ꝑ. c. qm̄ abbas. de of. fi. dele. c. decet. j. de re. iur. c. ſi gr̄oſe. sͣ. e. li. de reſcrip. Quid auteꝫ ſi papa dat alicui ꝓprio motu ptātē conferē­di tot beneficia in poſterū vacātia­qͣliacūqꝫ. ⁊ vbicūqꝫ. ⁊ qͣlitercūqꝫ. nō obſtāte etiaꝫ ꝙ eſſent talia de quibꝰ oporteret expreſſam et ſpēaleꝫ in lit teris apl̓icis facere mentioneꝫ an ta lis poſſit cōferre beneficia in curia vacantia. Domi. poſt Lapum tenet ꝙ ſic. per nota. in. c. j. ſupra. eod̓. lib. de conſtitu. Aduerte etiam ꝙ ſi pa­pa non proprio motu conferat ali­cui beneficiuꝫ vacans in curia. non valet collatio. niſi expreſſuꝫ ſit ꝙ va­cabat in curia. ⁊ ita obſeruat curia ẜm Lapum hic ⁊ Domin̄. An aūt ē ſi abſens a curia renūciat beneficio ſuo per procuratorem in curia. dica tur beneficium vacare in curia. Ar­chidi. tenet hic ꝙ ſic. de quo per glo­ſam in clem̄. j. ſuper verbo collato. vt li. penden. quia actus renunciatiōis factus per procuratorem conſidera tur non ꝯſtitutio. vt in illa glo. Tatutuꝫ ſu pra. c. proximo de benefi cijs apud ſe. ap. vacātibꝰ