Deprebendis et dignitatibꝰ per alium ꝙͣ romanuꝫ pontificem non ꝯferendis ita eſt moderanduꝫ. vt obſtāte illo ſtatuto hi ad qͦ­ſpectat eorum collatio poſt menſeꝫ a die vacationis numerandū. ea ferre poſſint ſe ip̄os tm̄mō. ſi fini pn̄tes. vel ſi in remotis fuerint abſe­tes. per eoruꝫ vicarios generales in pn̄tia conſtitutos canonice ad hoc deputatos. Hoc dicit. Prima con Si pa Pa non conſert bn̄ficia vacantia in curia in tra menſem pn̄t ꝯferri ordinariuꝫ eoꝝ collatorē. Probatur hic in ter Eſt igitur hic īducta p̄ſcriptio vni­us menſis ꝯtra romanū pontifices. dei debꝫ curreſtat an caret re mano pontifice. vt hic ī g. verbi nu merandū. dicit hic papa p̄fixis ſibi tam breue tempꝰ ad ꝯferendum ratori. cix. neceſ­eas vacare. Nec hꝫ hic ter. locuꝫ in bn̄ficijs deuolutis aut reſeruatis. in illis non inuenimꝰ pape p̄fixū te pus ad ꝯferendum. ſicut in caſu iſto cunt etiā iſte menſis a die vacat. onis excluſo die vacatiōis. vt hic in galle qd̓ dnōt p̄poſitio. a. ī tex. po­ta facit ſeparationē. ẜm. g. in. l. iij. ac tenet vt hic Archi­domi. Aduerte tn̄ ordinariꝰ qui pape ſuccedit. hꝫ tempꝰ ordinarius puta ſer mētiū. iuxta. c. ij. s. conce­dos. Et an legat. de latere ponit ea tes eius om­textus excu­certe. xxxiii. omnibꝰ dices eruꝫ erectus in cu neral̓. tinguuntur. . tanto pluri­vt includat electionē et pn̄tationeꝫ. Nec ob. c. in illis.§. i.. e. vbi di­uerſa cēſentur. qꝛ loqͥtur in impetra tionibꝰ. ſūt odioſe. Hec em̄ decre­moderatur p̄cedentē generalit̓ lo­qͥtur. ergo et iſta. facit. gl. ij. in. c. is. q. s. e. li. de elect. Iltima con. Elapſo mēſe or dinariꝰ collator ſi pn̄s fuerit. debꝫ. ſe. aut ſi abſens fuerit remote. ſuuꝫ generalē vicarium ad hoc legitime ꝯſtitutū ꝯferre dicta beneficia in cu­ria vacantia. aliter facta collatio de ip̄is eſt nulla. Probatur in fi. ter. Et eſt quia iſta beneficia ſpe­ctabāt ad collationē pape. ordina ſua ptāte erāt pͥuati. et eis reſti­tuitur ptās ꝯferendi ea in hoc caſu certa fo. ſi illa obſeruet ag­nullus. vt. de elect. c. ꝓuida. et cle. pͥma. de iure patro. in. g. Item quia papa in traditione rei ſue p̄t pactuꝫ apponere. vt hic ī gl. verbi ſe ip̄os dn̄ caſu abſentie non poſſꝫ ꝯferre dificia ip̄a vicariū. ſꝫ genera berauit. datū. vt hic in. g. fi. qd̓ veruꝫ ẜm au­chidi. etiā ad hoc ꝯferre poſſit pe neficia in curia vacantia poſt me­qd̓ dicit Io. an. tutū an̄ factū uo­poſt factum diceret valere ſi ſpēale dit ab eo contritus bn̄ficia ſine dicta exp̄ſſione. auis ple­niſſime in bn̄ficijs ſit ine­pretatio facienda. reſtrin gende tn̄ ſūt vt ambicioſe littere ad beneficia. Ideo ſi papa mandat au­cut auderi vſqꝫ ad certam iniu­et audendū erit non in perſone. dificijs. niſi de pēſiōe expreſſa men­