Sūmariū et cōcluſiōes Sexti tio habeatur in litteris. et licꝫ noīe ecc̄iarū ciuitatis ꝯprehendatur etiā ecc̄ia cathedralis. Si tn̄ papa man dat alicui ꝓuideri de bn̄ficio in al­ ecc̄iarū ciuitatis aut dioceẜ. in cluditur ſub generalitate hac cathe­dralis ꝓpter honoreꝫ. ip̄iꝰ. Secus ſi mandaret alicui in aliqͣ ecc̄iarū pro uintie. quia tūc et metropolitana et cathedralis alie includerentur eccle­quia vberiorem gr̄am ꝙͣ in caſu pre cedēti videt̉ papa velle face̓ Hoc. d. Prima con. Latiſſīe ſūt inter ptanda pͥncipū bn̄ficia. niſi ſint gre­ꝯceſſe ad beneficia Probatur hic in pͥn. tex. Et ad pͥmā parteꝫ allegat. ij. cōcor. quā intellige verā ꝯtra ip̄m principem. et vbi alteri non fit p̄iū diciū. alias fieret ſtricta interp̄tatio ẜm Pa.. c. ex tuarum. de vſu pal­ ſcd̓e partis eſt. quia lr̄e ad bn̄fi cia dicūtur ambitioſe. eo impetra tes eas ambiunt dignitates. not. in c. vltra de trāſla. ep̄o. Itē eas p̄i dicatur ordinarijs collatoribꝰ. ſicut in reſcriptis ad lites. c. Radulphus. de reſcrip. Secūda con. Impe­trantiqꝫ ad certam ſūmā non debetur pen ſio. ſed ei vſqꝫ illam ſūmā ꝓuidetur. penficio. Probatur hic. in verſic. et ideo. Et hec forma lr̄arū frequētat in apulea. vbi ſūt bn̄ficia valde mi­ſera ẜm Io. an. Et ꝯcl̓onis pꝫ ha s. verbi penſione. Poteſt aūt in caſi­dicto ꝓuideri non ſolū de vno bn̄fi cio. ſꝫ de duobꝰ aut pluribꝰ vſqꝫ ad ſūmam illā. quia tex. hic loquitur vno impetrante in ſingulari plura li numero de beneficijs. qd̓ veruꝫ in telligunt doct. de ſimplicibꝰ. non de curatis. per qd̓ corrigitur dictū Ho ſtien̄. in. c. cuꝫ dilectus.. de iure pa vbi dicit tali. niſi vnū poſſꝫ conferri cum reſcripta ẜm ius ſunt intelligen da. que volunt vni niſi vnicuꝫ bene ficium conferri. de quo hic latius do. p. Io. an. Et ſcribit̉ ẜᵐ ocu­form beneficio minori p̄t ꝓuideri non de maiori. Secus ſi mandaret ꝓuidere de beneficio tanti valoris aut tante ſūme. quia tunc de maiori poteſt prouideri. ẜm. g. hic in verbo vſqꝫ ad certam. quā reprobat pa­quia ſic exceditur forma mandati­plus. ſicut in minus. c. cui non ē Idem Ioh̓. de fautu. Et Io. ideꝫ tenet in cle. vnica. de conceſ. preben et tenet Io. an.. e. c. cui de no. et ho minicꝰ. ſic hec. gl. videtur poſita de vicio ſcriptoris Ultima con­In litte ris īpe­tratis ad beneficia appellatiōe eccle­carum. ciuitatis. et dioceſ. venit cathedralis ecc̄ia. Appellationē ta­men eccleſiaruꝫ prouintie omnes et cleſie comprehenduntur etiaꝫ cathe oralis et metropolitana. Probatur hic in. vſqꝫ in finem. Et ratio vtriuſqꝫ partis patꝫ in tex. In lars. tamen ſignificatione. appellatiōe ec­dis ciuitatis continetur cōſe­lis. c. cum tibi. de verb. ſignit. s. Sic etiam licet in litteris papalibus ad lites aut beneficia appellationē di­cenon comprehenditur que de eta. et quali. accepimus in fine. penultim. et. c. Radulphus ſuper­co ethic amplicis. quunt eum dioceſis exprimitur a legē di­caturo. ẜm Ioh̓. de fauiū. et ſe di cedit gl. ij. in. c. vnico. de re. pernū. .ii. Quid autem fiſcribitur pro­